1. IntroductionIntensively managed

1. Introduction
Intensively managed agricultural systems deplete soil organic
carbon (SOC), leading to potentially severe land degradation (Rajan
et al., 2010), declining soil fertility (Johnston et al., 2009), and
increased CO2 emissions (Paustian et al., 1998). Traditional soil C
concepts and models suggest that these trends can be reversed by
increasing C inputs through additions of slowly decomposing crop
residues, or by reducing C outputs by minimizing soil disturbance
to slow decomposition losses (Janzen, 2006; Robertson and Grandy,
2006). Yet, in several long-term agricultural experiments, SOC
accumulation rates are paradoxically higher under relatively lower
C inputs and more intensive tillage (Drinkwater et al., 1998;
Gregorich et al., 2001; Marriott and Wander, 2006). Indeed,
enhancing C inputs, increasing the proportion of chemically recalcitrant
residue inputs, and reducing soil disturbance have all had
inconsistent effects on SOC (Leifeld and Fuhrer, 2010; Pittelkow
et al., 2014). These inconsistencies in SOC response to traditional
soil C management practices might reflect an inadequate representation
of our contemporary understanding of soil microbial
controls over SOC dynamics. In contrast to traditional SOC concepts
and models, emerging experimental and theoretical evidence show
that dead microbial biomass (MB) (i.e. necromass) is a significant
fraction of soil organic matter (SOM) (Frey et al., 1999; Grandy and
Neff, 2008; Schmidt et al., 2011; Cotrufo et al., 2013; Wieder et al.,
2014). If true, microbial physiological processes that regulate MB
production and turnover should be strongly related to SOC accumulation
(Bradford et al., 2013), and potentially under the control
of management practices not exclusive to input rates and chemical
recalcitrance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำระบบจัดการ intensively เกษตรแหล่งดินอินทรีย์คาร์บอน (SOC), นำไปย่อยสลายที่ดินอาจรุนแรง (ระจันร้อยเอ็ด al., 2010), ความอุดมสมบูรณ์ของดิน (จอห์นสตัน et al., 2009), การลดลง และปล่อย CO2 เพิ่มขึ้น (Paustian et al., 1998) ดินแบบ Cแนวคิดและรูปแบบแนะนำว่า แนวโน้มเหล่านี้สามารถกลับรายการโดยเพิ่มอินพุต C ผ่านส่วนเพิ่มเติมของพืชพันธุ์พืชช้าลงตก หรือ โดยการลด C แสดงผล โดยลดการรบกวนดินเพื่อชะลอการสูญเสียการแยกส่วนประกอบ (Janzen, 2006 โรเบิร์ตสัน และแก รน2006) ในหลายระยะยาวเกษตรทดลอง SOC ยังราคาสะสมมีสูง paradoxically ภายใต้ค่อนข้างต่ำอินพุต C และ tillage เร่งรัดมากขึ้น (Drinkwater et al., 1998Gregorich และ al., 2001 แมริออทกเร่ 2006) แน่นอนเพิ่มอินพุต C เพิ่มสัดส่วนของสารเคมี recalcitrantสารตกค้างอินพุต และรบกวนดินลดลงได้ดีSOC (Leifeld และ Fuhrer, 2010 ผลไม่สอดคล้องกัน Pittelkowร้อยเอ็ด al., 2014) เหล่านี้ไม่สอดคล้องกันใน SOC ดั้งเดิมวิธีการบริหารจัดการดิน C อาจสะท้อนการแสดงไม่เพียงพอความเข้าใจของเราร่วมสมัยของจุลินทรีย์ดินควบคุมผ่าน SOC dynamics ตรงข้ามแนวคิดแบบ SOCและรูป แบบ การแสดงหลักฐานการทดลอง และทฤษฎีใหม่ชีวมวลจุลินทรีย์ตายนั้น (MB) (เช่น necromass) มีความสำคัญเศษดินอินทรีย์ (ส้ม) (Frey et al., 1999 ฮ็อกไกโด และNeff, 2008; Schmidt et al., 2011; Cotrufo et al., 2013; Wieder et al.,2014). If true, microbial physiological processes that regulate MBproduction and turnover should be strongly related to SOC accumulation(Bradford et al., 2013), and potentially under the controlof management practices not exclusive to input rates and chemicalrecalcitrance

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำการจัดการระบบการเกษตรอย่างหนาแน่นทำให้หมดสิ้นลงดินอินทรีย์คาร์บอน
(SOC) ที่นำไปสู่ความเสื่อมโทรมของที่ดินที่รุนแรงที่อาจเกิดขึ้น (Rajan
et al., 2010) ลดลงอุดมสมบูรณ์ของดิน (จอห์นสตัน et al., 2009)
และเพิ่มขึ้นการปล่อยCO2 (Paustian et al, ., 1998) ดินดั้งเดิม C
แนวคิดและรูปแบบการแสดงให้เห็นว่าแนวโน้มเหล่านี้สามารถกลับโดยการเพิ่มปัจจัยการผลิต C ผ่านการเพิ่มของการย่อยสลายช้าพืชตกค้างหรือโดยการลดผลC โดยการลดการรบกวนดินที่จะชะลอการสูญเสียจากการสลายตัว(Janzen, 2006 โรเบิร์ตและ Grandy, 2006) แต่ในการทดลองทางการเกษตรหลายระยะยาว SOC อัตราการสะสมเป็นขัดแย้งที่สูงขึ้นภายใต้ค่อนข้างต่ำปัจจัยการผลิตซีและดินแบบเข้มข้นมากขึ้น (ดื่ม, et al, 1998;. Gregorich et al, 2001;. แมริออทและเดิน, 2006) อันที่จริงการเสริมสร้างปัจจัยการผลิต C เพิ่มขึ้นสัดส่วนของบิดพลิ้วทางเคมีปัจจัยการผลิตสารตกค้างและลดการรบกวนดินได้ทั้งหมดมีผลกระทบที่ไม่สอดคล้องกันในSOC (Leifeld และ Fuhrer 2010; Pittelkow. et al, 2014) เหล่านี้ไม่สอดคล้องกันในการตอบสนอง SOC แบบดั้งเดิมของดินการจัดการC อาจสะท้อนให้เห็นถึงการแสดงที่ไม่เพียงพอของความเข้าใจร่วมสมัยของจุลินทรีย์ดินควบคุมมากกว่าการเปลี่ยนแปลงSOC ในทางตรงกันข้ามกับแนวคิด SOC แบบดั้งเดิมและรูปแบบที่เกิดขึ้นใหม่หลักฐานการทดลองและทฤษฎีแสดงว่าชีวมวลจุลินทรีย์ที่ตายแล้ว(ล้านบาท) (เช่น necromass) เป็นอย่างมีนัยสำคัญส่วนของอินทรียวัตถุในดิน(SOM) (เฟรย์, et al, 1999;. Grandy และเนฟฟ์2008 ; Schmidt et al, 2011;. Cotrufo et al, 2013;. Wieder, et al. 2014) ถ้าเป็นจริงกระบวนการทางสรีรวิทยาของจุลินทรีย์ที่ควบคุม MB การผลิตและผลประกอบการควรจะเกี่ยวข้องอย่างยิ่งที่จะสะสม SOC (แบรด et al., 2013) และที่อาจเกิดขึ้นภายใต้การควบคุมของการจัดการไม่ได้จำกัด เฉพาะอัตราการป้อนข้อมูลและสารเคมีที่ดื้อรั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . ความรู้เบื้องต้นและการจัดการระบบเกษตรสมบูรณ์

ดินอินทรีย์คาร์บอน ( ส ) อาจรุนแรงนำไปสู่ความเสื่อมโทรมของที่ดิน ( ราชันย์
et al . , 2010 ) ลดลง ความอุดมสมบูรณ์ของดิน ( Johnston et al . , 2009 ) , และ
เพิ่มการปล่อย CO2 ( paustian et al . , 1998 ) ดั้งเดิมดิน C
แนวความคิดและแบบจำลองชี้ให้เห็นว่าแนวโน้มเหล่านี้สามารถกลับโดย
การเพิ่มของปัจจัยการผลิตผ่าน C ค่อยๆเน่าเปื่อยเศษพืช
, หรือโดยการลดผลผลิตโดยการลดการรบกวนดิน C
ชะลอการสลายตัวขาดทุน ( แจนเซน , 2006 ; โรเบิร์ตสัน และ แกรนดี
, 2006 ) แต่หลายการทดลองการเกษตรระยะยาวส
สะสมที่สูงขึ้นตามราคาขัดแย้งค่อนข้างล่าง
c ปัจจัยการผลิตและเข้มข้นมากขึ้นการไถพรวน ( ดริงก์วอเตอร์ et al . , 1998 ;
เกรกอริช et al . , 2001 ; Marriott และร่อน , 2006 ) แน่นอน
เพิ่ม C ปัจจัยการผลิต เพิ่มสัดส่วนของสารเคมีที่หัวดื้อ
กากปัจจัยการผลิตและลดการรบกวนดินทั้งหมดที่ได้ผลไม่สอดคล้องกันใน ส ( leifeld และท่านผู้นำ , 2010 ; pittelkow
et al . , 2010 ) เหล่านี้ไม่สอดคล้องกันในรายวิชา การตอบสนองแบบดั้งเดิม
ดิน C การจัดการการปฏิบัติอาจสะท้อน
แทนไม่เพียงพอร่วมสมัยของเราความเข้าใจของจุลินทรีย์ดิน
ควบคุมพลวัต ส . ในทางตรงกันข้ามกับแบบดั้งเดิมแนวคิดส
และโมเดล ใหม่ ทดลอง และพิสูจน์ว่าทฤษฎี
จุลินทรีย์ตาย ( MB ) ( เช่น necromass ) เป็นส่วนสําคัญ
ของดินอินทรีย์ ( ส้ม ) ( เฟรย์ et al . , 1999 ; แกรนดีและ
เนฟ , 2008 ; ชมิดท์ et al . , 2011 ; cotrufo และ al . , 2013 ; อีกครั้ง et al . ,
2014 )ถ้าเป็นจริง กระบวนการทางสรีรวิทยาของจุลินทรีย์ที่ควบคุมการผลิต MB
และการหมุนเวียน ควรอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับ
สะสมส ( แบรดฟอร์ด et al . , 2013 ) และอาจจะภายใต้ การควบคุมการจัดการการปฏิบัติไม่พิเศษ

และอัตราป้อน recalcitrance เคมี