Fig. 3B shows the tensile parameter

Fig. 3B shows the tensile parameters (max, εmaxand Young’sModulus) obtained from the specimens studied. As may beobserved, the presence of polysaccharide generally yields an appar-ent enhancement of tensile properties, particularly for MC and CMC-containing probes. All the three parameters follow the samegeneral trend: Reference < LBG < MC < CMC. However, no significant differences were found for max, and εmax between the reference and LBG-containing probes. These results are in a good agreement with those reported by Zhou, Zheng, Wei, Huang, and Chen (2008)for thermomechanically processed soya-based bioplastic contain-ing 5 wt% MC. According to these authors, the miscibility betweenprotein components and polysaccharide were responsible for theimprovement of the strength and even resulted in the simultane-ous enhancement of strength and elongation. However, an increasein MC (above 5 wt%) produces a decrease in εmaxand max. These authors explained such behaviour in terms of strong aggregations between crystalline domains inside the protein matrix and, subse-quently, outside of this.Under the experimental conditions selected in this work, bothbiopolymers (MC and CMC) have a synergistic effect on themechanical properties of the protein based bioplastic materials.Polysaccharide molecules seem to interact with protein chainsaltering the rigid structure of gluten and causing a reduction ofhydrogen bonds among protein molecules, if compared to thepolysaccharide-free system, replaced by protein/polysaccharideinteractions.Even though MC and CMC seem to act as fillers, as may bededuce from the higher Young’s Modulus values obtained, theyare able to exhibit more compatibility with the protein matrixaltering hydrogen bonds and preventing the formation of strongbonds after material thermo-moulding, which could explain theobserved increase in εmax. In this sense, previous studies havereported that after heat treatment the electrical charges of the components may lead to different microstructures within theprotein–polysaccharide complex. A continuous protein networkcan be formed with polysaccharide inclusions; thereby strength-ening the composite, if they are electrically compatible and the attractive forces between the protein and anionic polysaccharide prevail (Zaleska et al., 2000). On the other hand, as reported by Parris et al. (1995) or Coughlan et al. (2004) an electrical incom-patibility between both components may lead to a decrease in intermolecular interaction between the components (protein and polysaccharide).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 3B แสดงพารามิเตอร์แรงดึง (สูงสุด εmaxand Young'sModulus) ได้รับจากการศึกษาไว้เป็นตัวอย่าง ตามอาจ beobserved ของ polysaccharide ก่อให้เกิดการปรับปรุง appar เอนท์ของแรงดึงคุณสมบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคลิปปากตะเข้ MC และประกอบด้วย CMC โดยทั่วไป พารามิเตอร์สามตามแนวโน้ม samegeneral: อ้างอิง < LBG < MC < CMC อย่างไรก็ตาม พบไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญสูงสุด และ εmax ระหว่างการอ้างอิงและคลิปปากตะเข้ประกอบด้วย LBG ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับรายงาน โดยโจว เจิ้ง เว่ย หวง และเฉิน (2008) สำหรับ thermomechanically ประมวลผลตามเหลืองพลาสติกประกอบด้วย-ไอเอ็นจี 5 wt % MC ตามการเขียนบทความเหล่านี้ คอมโพเนนต์ betweenprotein miscibility และ polysaccharide ถูก theimprovement ของแรง และแม้ผลในการเพิ่มประสิทธิภาพ simultane-ous elongation และความแข็งแรง อย่างไรก็ตาม การ increasein MC (เหนือ 5 wt %) สร้างลดลงสูงสุด εmaxand เหล่านี้ผู้เขียนอธิบายพฤติกรรมดังกล่าวในแง่ของการรวมแรงระหว่างโดเมนผลึกภายในเมทริกซ์โปรตีน subse-quently ภายนอกนี้ภายใต้เงื่อนไขทดลองเลือกงานนี้ bothbiopolymers (MC และ CMC) มีผลพลัง themechanical สมบัติของวัสดุพลาสติกที่ใช้โปรตีนโมเลกุล polysaccharide ที่ดูเหมือนจะ โต้ตอบกับโปรตีน chainsaltering โครงสร้างแข็งของตัง และทำให้ ofhydrogen ลดพันธบัตรระหว่างโมเลกุลโปรตีน ถ้าเทียบกับ thepolysaccharide ฟรีระบบ แทนที่ ด้วย โปรตีน/polysaccharideinteractionsแม้ว่า MC และ CMC ดูเหมือนจะ ทำหน้าที่เป็นสารตัวเติม เป็นอาจ bededuce จากค่าโมดูลัสของยังสูงได้ theyare สามารถแสดงเข้ากันได้เพิ่มเติมกับพันธบัตรไฮโดรเจน matrixaltering โปรตีนและป้องกันการก่อตัวของ strongbonds หลังจากวัสดุเทอร์โมพลาสติก ซึ่งจะอธิบายเพิ่ม theobserved εmax ในความรู้สึกนี้ havereported การศึกษาก่อนหน้านี้ว่า หลังจากรักษาความร้อน ค่าไฟฟ้าของส่วนประกอบอาจทำให้ microstructures แตกต่างกันภายในคอมเพล็กซ์ theprotein – polysaccharide Networkcan โปรตีนอย่างต่อเนื่องจะเกิดขึ้นกับตัว polysaccharide จึงแรง ening คอมโพสิต ถ้าจะนวด เข้ากันได้และกองกำลังสนใจระหว่างโปรตีนและ polysaccharide ย้อมเหนือกว่า (Zaleska et al., 2000) บนมืออื่น ๆ รายงาน Parris et al. (1995) หรือ Coughlan et al. (2004) การไฟฟ้า incom patibility ระหว่างส่วนประกอบทั้งสองอาจทำให้ลดลง intermolecular โต้ตอบระหว่างส่วนประกอบ (โปรตีนและ polysaccharide)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 3B แสดงให้เห็นค่าความต้านแรงดึง (? สูงสุดεmaxand Young'sModulus) ที่ได้จากตัวอย่างที่ศึกษา ตามที่อาจ beobserved การปรากฏตัวของ polysaccharide โดยทั่วไปผลตอบแทนถัวเฉลี่ยเพิ่มประสิทธิภาพ appar-กิจการของคุณสมบัติแรงดึงเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพิธีกรและวัดซีเอ็มซีที่มี ทั้งหมดสามพารามิเตอร์ตามแนวโน้ม samegeneral: การอ้างอิง <LBG <MC <CMC แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญหรือไม่? สูงสุดและεmaxระหว่างอ้างอิงและตรวจ LBG ที่มี ผลเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับผู้ที่รายงานโดยโจว, เจิ้ง, เหว่ยหวางและเฉิน (2008) สำหรับการประมวลผล thermomechanically พลาสติกชีวภาพถั่วเหลืองที่ใช้มีไอเอ็นจี 5 น้ำหนัก% MC ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้ชิ้นส่วนผสมเข้ากันได้ betweenprotein และ polysaccharide มีความรับผิดชอบสำหรับ theimprovement ของความแข็งแรงและยังมีผลในการเพิ่มประสิทธิภาพของsimultané-ภายใต้กฎระเบียบของความแข็งแรงและการยืดตัว อย่างไรก็ตาม increasein MC (สูงกว่า 5% โดยน้ำหนัก) ผลิตลดลงในεmaxand? สูงสุด ผู้เขียนเหล่านี้อธิบายพฤติกรรมดังกล่าวในแง่ของการรวมตัวที่แข็งแกร่งระหว่างโดเมนผลึกภายในเมทริกซ์โปรตีนและ subse-ได้อีกนอก this.Under เงื่อนไขการทดลองที่เลือกในงานนี้ bothbiopolymers (MC และซีเอ็มซี) มีผลเสริมฤทธิ์กันกับคุณสมบัติ themechanical ของ โมเลกุลของโปรตีนพลาสติกชีวภาพตาม materials.Polysaccharide ดูเหมือนจะมีปฏิกิริยากับโปรตีน chainsaltering โครงสร้างแข็งของกลูเตนและก่อให้เกิดการลด ofhydrogen พันธบัตรในโมเลกุลของโปรตีนถ้าเทียบกับระบบ thepolysaccharide ฟรีแทนที่ด้วยโปรตีน / polysaccharideinteractions.Even แม้ว่า MC และ CMC ดูเหมือนจะ ทำหน้าที่เป็นฟิลเลอร์ที่อาจ bededuce จากที่สูงขึ้นของหนุ่มค่าโมดูลัสที่ได้รับ theyare สามารถที่จะแสดงความเข้ากันได้มากยิ่งขึ้นด้วยไฮโดรเจนพันธบัตร matrixaltering โปรตีนและป้องกันการก่อตัวของ strongbonds หลังจากวัสดุเทอร์โมปั้นซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าการเพิ่มขึ้น theobserved ในεmax ในแง่นี้การศึกษาก่อนหน้า havereported ว่าหลังจากที่การรักษาความร้อนเป็นค่าใช้จ่ายไฟฟ้าของส่วนประกอบที่อาจนำไปสู่​​จุลภาคแตกต่างกันภายใน theprotein-polysaccharide ซับซ้อน โปรตีนอย่างต่อเนื่อง networkcan จะเกิดขึ้นกับการรวม polysaccharide; ดังนั้นความแข็งแรงขันประกอบถ้าพวกเขาเข้ากันได้ด้วยระบบไฟฟ้าและกองกำลังที่น่าสนใจระหว่างโปรตีนและ polysaccharide ประจุลบชัย (Zaleska, et al., 2000) ในทางตรงกันข้ามขณะที่รายงานจากริสและคณะ (1995) หรือ Coughlan และคณะ (2004) ไร-patibility ไฟฟ้าระหว่างส่วนประกอบทั้งอาจนำไปสู่​​การลดลงของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลระหว่างส่วนประกอบ (โปรตีนและ polysaccharide)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3B แสดงพารามิเตอร์แรงดึง (  แม็กซ์ ε maxand young'smodulus ) ที่ได้จากตัวอย่างที่ศึกษา เช่นการทำงาน , การปรากฏตัวของพอลิแซ็กคาไรด์โดยทั่วไปผลผลิตเป็น appar ENT เพิ่มสมบัติความต้านทานแรงดึง , โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ MC และ CMC ที่มีเครื่องมือตรวจสอบ ทั้งหมดสามพารามิเตอร์ตามแนวโน้ม samegeneral : อ้างอิง lbg MC < < < CMC . อย่างไรก็ตามไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่  แม็กซ์ และεสูงสุดระหว่างการอ้างอิงและ lbg ที่มีเครื่องมือตรวจสอบ ผลลัพธ์เหล่านี้ในข้อตกลงที่ดีกับผู้ที่รายงานโดยโจว , เจิ้งเว่ย หวง และ เฉิน ( 2008 ) แปรรูปถั่วเหลืองที่ใช้พลาสติกชีวภาพประกอบด้วย C ing 5 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก MC ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้มีความสามารถใน betweenprotein ส่วนประกอบและโพลีแซคคาไรด์ เป็นผู้รับผิดชอบในความแข็งแรงและยังส่งผลใน simultane ous เสริมความแข็งแรงและการยืดตัว . อย่างไรก็ตาม พิธีกร ( เพิ่มขึ้นกว่า 5 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ) ผลิตลดลงในε maxand  แม็กซ์ผู้เขียนเหล่านี้อธิบาย เช่น พฤติกรรมในแง่ของการรวมที่แข็งแกร่งระหว่างผลึกโปรตีนโดเมนภายในเมทริกซ์และ subse quently นอกนี้ ภายใต้สภาวะที่เลือกงานนี้ bothbiopolymers ( MC และ CMC ) มีผลเสริมฤทธิ์ในเชิงกลของโปรตีนจากวัสดุพลาสติกชีวภาพ .ไรด์โมเลกุลเหมือนจะโต้ตอบกับโปรตีน chainsaltering โครงสร้างแข็งของกลูเตน และก่อให้เกิดการ ofhydrogen พันธะระหว่างโมเลกุลของโปรตีน ถ้าเปรียบเทียบกับระบบ thepolysaccharide ฟรี ถูกแทนที่ด้วยโปรตีน / polysaccharideinteractions.even แม้ว่าพิธีกรและ CMC ที่ดูเหมือนจะเป็นสารซึ่งอาจ bededuce จากที่สูงค่าโมดูลัสของยังค่าได้มาโดยสามารถแสดงความเข้ากันได้กับโปรตีน matrixaltering พันธะไฮโดรเจน และป้องกันการก่อตัวของ strongbonds หลังจากวัสดุเทอร์โมแม่พิมพ์ ซึ่งอาจอธิบาย theobserved เพิ่มεแม็กซ์ ในความรู้สึกนี้การศึกษาก่อนหน้านี้ havereported ที่หลังการรักษาความร้อนค่าใช้จ่ายไฟฟ้าของชิ้นส่วนที่อาจนำไปสู่โครงสร้างที่แตกต่างกันภายในและปริมาณโพลีแซคคาไรด์เชิงซ้อน เป็น networkcan โปรตีนอย่างต่อเนื่องจะเกิดขึ้นกับสารโพลีแซคคาไรด์ เพื่อความแข็งแรง ening คอมโพสิตถ้าพวกเขามีไฟฟ้าที่เข้ากันได้ และกองกำลังที่น่าสนใจระหว่างโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ และเป็นต่อ ( zaleska et al . , 2000 ) บนมืออื่น ๆที่รายงานโดย ปาริส et al . ( 1995 ) หรือ Coughlan et al . ( 2004 ) . patibility ไฟฟ้าระหว่างองค์ประกอบทั้งสองอาจทำให้เกิดการลดลงในการปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลของส่วนประกอบ ( โปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ )