The frist stanza in poetry, every l

The frist stanza in poetry, every line has to count. When the author ends the line before saying something interesting, the line can fall flat. "The sun appeared" isn't a strong enough opening. It's like saying "The sky was blue". It's not news.Once I read the poem to the end, I no longer took the sun's appearance for granted, but the opener initially led me to expect a more banal series of observations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท frist กวี ทุกบรรทัดมีการนับ เมื่อผู้เขียนจบบรรทัดก่อนพูดว่า สิ่งที่น่าสนใจ บรรทัดสามารถตกแบน "ดวงอาทิตย์ปรากฏ" ไม่เปิดแรงพอ เช่นพูดว่า "ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า" ได้ ไม่เป็นข่าว เมื่อฉันอ่านบทกวีจบ ผมไม่เอาลักษณะของดวงอาทิตย์สำหรับรับ แต่เปิดที่แรกนำฉันคาดหวังชุดดาษดื่นมากขึ้นของการสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันท์เฟิร์ในบทกวีสายทุกคนมีการนับ เมื่อผู้เขียนจบลงเส้นก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่างที่น่าสนใจสายสามารถตกแบน "เดอะซันปรากฏ" ไม่ได้เปิดแข็งแรงพอ มันก็เหมือนกับการพูดว่า "ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า" มันไม่ได้เป็น news.Once ผมอ่านบทกวีเพื่อท้ายที่สุดผมไม่เอาลักษณะของดวงอาทิตย์ให้ได้รับ แต่เปิดครั้งแรกที่ทำให้ผมคาดหวังว่าชุดดาษดื่นมากขึ้นของการสังเกต