Climbing plants are plants which cl

Climbing plants are plants which climb up trees and other tall objects. Many of them are vines whose stems twine round trees and branches. There are quite a number of other methods of climbing.

The climbing habit has evolved many times.[1] In most cases the climbing plants were more diverse (had more species) than their non–climbing sister groups.[2]

It is a key innovation which has been very successful.[3] Over 130 plant families include climbers.[4] Vine species may represent more than 40% of species diversity in tropical forests.[5][6]

It has evolved independently in several plant families, using many different climbing methods:[7] Botanists generally divide climbing plants into two broad groups:

Bines, which twine their stems around a support. Many bines have rough stems or downward-pointing bristles to aid their grip.[8][9]
Hops (used in flavoring beer) are a commercially important bine.
Morning glory, Ipomoea species.
Honeysuckle
Vines which use tendrils, suckers and other methods.
twining petioles (e.g., Clematis species)
using tendrils, which may be specialized shoots (Vitaceae), leaves (Bignoniaceae), or even inflorescences (Passiflora)
using tendrils which have adhesive pads at the end. The pads attach themselves quite strongly to the support, (Parthenocissus: Virginia creeper)
using thorns (e.g. climbing rose) or other hooked structures, such as hooked branches (e.g. Artabotrys hexapetalus)
by clinging roots (e.g., ivy, Hedera species)
The climbing fetterbush (Pieris phillyreifolia) has a strange habit. It is a woody shrub vine which climbs without clinging roots, tendrils, or thorns. Its stem goes into a crack in the bark of fibrous barked trees (such as bald cypress). The stem flattens and grows up the tree underneath the host tree's outer bark. The fetterbush then sends out branches that emerge near the top of the tree.[10]

Most vines are flowering plants. These may be divided into woody vines or lianas, such as wisteria, kiwifruit, and common ivy, and herbaceous (nonwoody) vines, such as morning glory.

One odd group of climbing plants is the fern genus Lygodium, called "climbing ferns".[11] The stem does not climb, but rather the fronds (leaves) do. The fronds unroll from the tip, and theoretically never stop growing; they can form thickets as they unroll over other plants, rock faces, and fences.

Examples[change | change source]
ของลำต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระถางเป็นพืชที่ปีนขึ้นต้นไม้และวัตถุอื่น ๆ สูง หลายแห่งเป็นเถาที่มีลำต้นเชือกเส้นรอบต้นและกิ่งก้าน มีจำนวนค่อนข้างวิธีการอื่น ๆ ของการปีนเขานิสัยปีนผามีวิวัฒนาการมาหลายครั้ง [1] ในกรณีส่วนใหญ่ พืชปีนเขามีหลากหลายมากขึ้น (มีสายพันธุ์มากขึ้น) กว่าน้องสาวของพวกเขาปีน – ไม่ใช่กลุ่มนี้ [2]มันเป็นนวัตกรรมสำคัญที่ประสบความสำเร็จมาก [3] ครอบครัวพืชมากกว่า 130 รวมนักปีนเขา [4] สายพันธุ์เถาอาจเป็นตัวแทนมากกว่า 40% ของสายพันธุ์ความหลากหลายในป่าเขตร้อน [5] [6]มันมีพัฒนาอย่างอิสระในครอบครัวพืชต่าง ๆ ใช้วิธีปีนเขาต่าง ๆ มากมาย: พฤกษศาสตร์ [7] โดยทั่วไปแบ่งกระถางสองสิ่งกลุ่ม:Bines ซึ่งเชือกเส้นก้านรอบการสนับสนุน Bines มากมายมีลำต้นหยาบหรือขนแปรงชี้ลงเพื่อช่วยยึดเกาะถนน [8] [9]ฮ็อพ (ใช้ในการปรุงเบียร์) bine สำคัญในเชิงพาณิชย์ได้Morning glory พันธุ์นาพัลHoneysuckleเถาที่ใช้เหล่า หน่อ และวิธีอื่น ๆกิ่งซม. (เช่น สายพันธุ์ไม้เลื้อยจำพวกจาง)ใช้เหล่า ซึ่งอาจจะเฉพาะหน่อ(วงศ์องุ่น), ใบ (วงศ์แคหางค่าง), หรือแม้แต่ช่อ (Passiflora)ใช้เหล่าซึ่งมีกาวแผ่นจบ แผ่นติดตัวเองค่อนข้างขอการสนับสนุน, (เถา: ไม้เลื้อยเวอร์จิเนีย)ใช้หนาม (ปีนเขาเช่นกุหลาบหรือโครงสร้างอื่น ๆ อิก เช่นติดยาเสพติดสาขา (เช่นการะเวก)ติดแน่นราก (เช่น ไอวี่ สายพันธุ์ Hedera)Fetterbush ปีนเขา (Pieris phillyreifolia) มีนิสัยแปลก ไม้เลื้อยไม้พุ่มไม้ซึ่งปีนไม่ มีรากติดแน่น เหล่า หรือหนาม ได้ ลำต้นของมันจะเข้าสู่รอยแตกในเปลือกของต้นไม้เห่าเส้นใย (เช่นไซเปรสหัวล้าน) ก้านปรับให้แบนราบ และเติบโตขึ้นต้นไม้ภายใต้เปลือกนอกของต้นไม้โฮสต์ Fetterbush การส่งออกสาขาที่ปรากฏใกล้ด้านบนของแผนภูมิ [10]เถาใหญ่มีพืชดอก เหล่านี้อาจแบ่งออกเป็นไม้เถาหรือพืชเบียน(), เช่นดอก กีวี และไม้ เลื้อยทั่วไป และต้นไม้ (nonwoody) เถา เช่นมอร์นิ่งกลอรีกลุ่มคี่หนึ่งกระถางเฟิร์นสกุลย่านลิเภา เรียกว่า "ปีนเขาเฟิร์น" ได้ [11] ลำต้นปีนป่ายไม่ แต่จะ ทำการต่อย (ใบ) ต่อยคายจากปลาย และในทางทฤษฎีไม่เคยหยุดการเจริญเติบโต พวกเขาสามารถฟอร์มร้อนพวกเขาคายมากกว่าพืชอื่น ๆ หิน และรั้วตัวอย่าง [เปลี่ยน | เปลี่ยนแหล่ง]ของลำต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปีนต้นไม้เป็นพืชที่ปีนขึ้นต้นไม้และวัตถุอื่น ๆ ที่สูง หลายของพวกเขาที่มีลำต้นเถาต้นไม้รอบเส้นใหญ่และสาขา ค่อนข้างมีจำนวนของวิธีการอื่น ๆ ของการปีนเขามี

นิสัยการปีนเขามีการพัฒนาหลายครั้ง. [1] ในกรณีส่วนใหญ่พืชปีนเขามีความหลากหลายมากขึ้น (มีสายพันธุ์อื่น ๆ ) มากกว่าไม่ใช่ปีนเขากลุ่มน้องสาวของเขา. [2]

มันเป็นนวัตกรรมที่สำคัญซึ่งได้รับความสำเร็จมาก. [3] กว่า 130 ครอบครัวรวมถึงพืชไม้เลื้อย. [4] เถาวัลย์ชนิดอาจเป็นตัวแทนมากกว่า 40% ของความหลากหลายทางสายพันธุ์ในป่าเขตร้อน. [5] [6]

ก็มีการพัฒนาอย่างเป็นอิสระในครอบครัวหลายโรงงานโดยใช้วิธีการปีนเขาที่แตกต่างกัน: [7] พฤกษศาสตร์โดยทั่วไปแบ่งพืชปีนเขาเป็นสองกลุ่มกว้าง:

Bines ซึ่งม้วนลำต้นของรอบการสนับสนุน bines หลายคนมีลำต้นหยาบหรือชี้ลงที่ขนแปรงที่จะช่วยให้การยึดเกาะของพวกเขา. [8] [9]
ฮ็อพ (ใช้ไปในเบียร์เครื่องปรุง) เป็น bine สำคัญในเชิงพาณิชย์
ผักบุ้ง Ipomoea ชนิด
สายน้ำผึ้ง
Vines ซึ่งใช้ไม้เลื้อย, หน่อและวิธีการอื่น ๆ
ก้านใบ Twining (เช่นจางชนิด)
โดยใช้ไม้เลื้อยซึ่งอาจจะเป็นความหน่อ (วงศ์องุ่น) ใบ (Bignoniaceae) หรือแม้แต่ช่อดอก (Passiflora)
โดยใช้ไม้เลื้อยที่มีแผ่นกาวที่สิ้นสุด แผ่นแนบตัวเองค่อนข้างอย่างยิ่งที่จะสนับสนุน (Parthenocissus: เวอร์จิเนียค)
โดยใช้หนาม (เช่นการปีนเขาเพิ่มขึ้น) หรือโครงสร้างอื่น ๆ ที่ติดยาเสพติดเช่นสาขาติดยาเสพติด (เช่น Artabotrys hexapetalus)
โดยยึดมั่นราก (เช่นไม้เลื้อย
Hedera สายพันธุ์) ปีนเขา fetterbush (Pieris phillyreifolia) มีนิสัยแปลก ๆ มันเป็นเถาไม้ยืนต้นไม้พุ่มซึ่งปีนขึ้นไปได้โดยไม่ต้องยึดติดรากไม้เลื้อยหรือหนาม ต้นกำเนิดของมันจะเข้าสู่การ crack ในเปลือกของต้นไม้เห่าเส้นใยที่ (เช่นล้านไซปรัส) ก้าน flattens และเติบโตขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่ภายใต้เปลือกนอกต้นไม้ของโฮสต์ fetterbush แล้วส่งออกสาขาที่โผล่ออกมาอยู่ด้านบนของต้นไม้. [10]

องุ่นส่วนใหญ่เป็นพืชดอก เหล่านี้อาจจะแบ่งออกเป็นเถาไม้ยืนต้นหรือเถาวัลย์เช่น Wisteria, กีวีและไม้เลื้อยทั่วไปและต้นไม้ (nonwoody) เถาเช่นผักบุ้ง

หนึ่งในกลุ่มของพืชแปลกปีนเขาเป็นเฟิร์นสกุลย่านลิเภาเรียกว่า "เฟิร์นปีนเขา". [11] ลำต้นไม่ได้ปีนขึ้นไป แต่เป็นใบ (ใบ) ทำ เฟินเหยียดจากปลาย และในทางทฤษฎีไม่เคยหยุดการเจริญเติบโต; พวกเขาสามารถสร้างพุ่มขณะที่พวกเขาเหยียดกว่าพืชอื่น ๆ ใบหน้าหินและรั้ว

ตัวอย่าง [เปลี่ยน | แหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลง]
ของลำต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พืชปีนเขา เป็นพืชที่ปีนขึ้นต้นไม้ และวัตถุอื่น ๆสูง หลายของพวกเขาที่พันรอบต้นไม้รอบลำต้นเถาและสาขา มีจำนวนของวิธีการอื่น ๆของการปีนเขาปีนเขานิสัยมีวิวัฒนาการมาหลายครั้ง [ 1 ] ในกรณีส่วนใหญ่พืชปีนเขามีหลากหลายมากขึ้น ( มีสายพันธุ์มากขึ้น ) มากกว่าของพวกเขาไม่ใช่–ปีนกลุ่มน้องสาว [ 2 ]มันเป็นนวัตกรรมที่สำคัญซึ่งได้รับความสำเร็จมาก . [ 3 ] 130 ครอบครัว ได้แก่ พืชไม้เลื้อย [ 4 ] เถาชนิดอาจเป็นตัวแทนมากกว่า 40% ของความหลากชนิดในป่าเขตร้อน . [ 5 ] [ 6 ]มันมีการพัฒนาอย่างอิสระในพืชตระกูลต่าง ๆ โดยใช้วิธีที่แตกต่างกันหลายปีน : [ 7 ] นักพฤกษศาสตร์โดยทั่วไปแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกว้าง : พืชปีนเขาbines ซึ่งพันรอบลำต้นของพวกเขาไปรอบ ๆสนับสนุน หลาย bines ก้านขนหยาบหรือชี้ลงเพื่อช่วยในการจับของพวกเขา . [ 8 ] [ 9 ]กระโดด ( ใช้ในเบียร์รส ) เป็นดีในเชิงพาณิชย์ที่สำคัญผักบุ้ง , ไอโพเมีย สายพันธุ์ฮันนี่ซัคเคิลที่ใช้องุ่นต้น , หน่อและวิธีการอื่น ๆพันก้านใบ ( เช่น Clematis ชนิดการใช้ต้น ซึ่งอาจจะยิงเฉพาะ ( Vitaceae ) , ใบ ( จอร์โจ อาร์มานี ) หรือแม้แต่ช่อดอก ( เพดานพัด )การใช้ต้นซึ่งมีแผ่นกาวที่สิ้นสุด แผ่นแนบตัวเองค่อนข้างมากในการสนับสนุน ( parthenocissus : Virginia creeper )ใช้หนาม ( เช่นปีนเขาดอกกุหลาบ ) หรืออื่น ๆไดรฟ์ โครงสร้าง เช่น กิ่งไม้เกี่ยว ( เช่น artabotrys hexapetalus )โดยการเกาะราก ( เช่น ไอวี่ เ ดเรชนิดปีน fetterbush ( พีเอริส phillyreifolia ) มีนิสัยแปลกๆ มันเป็นไม้ยืนต้นไม้พุ่มเถาวัลย์ซึ่งปีนโดยไม่ยึดติด ราก ต้น หรือ หนาม ของต้นเข้าไปในรอยแตกในเปลือกของเส้นใยเห่าต้นไม้ ( เช่นหัวล้าน Cypress ) ลำต้นมีความแบน และเติบโตขึ้น ต้นไม้ใต้ต้นไม้เป็นเจ้าภาพ เปลือกนอก การ fetterbush แล้วส่งไปสาขาที่ออกมาใกล้ด้านบนของต้นไม้ [ 10 ]องุ่นส่วนใหญ่เป็นพืชดอก เหล่านี้อาจจะแบ่งเป็นเถาไม้ หรือเถาวัลย์ เช่นวิสทีเรีย , กีวี , ทั่วไป และไอวี่ และไม้ล้มลุก ( nonwoody ) ค้าง เช่น ผักบุ้งหนึ่งในกลุ่มแปลกของพืชปีนเขาเป็นเฟิร์นสกุล lygodium เรียกว่า " ใบเฟิร์น " ปีน [ 11 ] ก้านไม่ปีน แต่ fronds ( ใบ ) ทำ และ fronds คลี่ออกมาจากปลายและทุกคนไม่เคยหยุดเติบโต พวกเขาสามารถเห็นพวกเขาม้วนมากกว่าพืชอื่น ๆ , ใบหน้า , ร็อค และรั้วตัวอย่างการเปลี่ยนแหล่ง | ]ของลำต้น