First of all, most parents are busy

First of all, most parents are busy with their work to earn the income to purchase product that children require. This means that money is an important factor to make a good living of family and to meet a satisfaction which is unlimited. However, parents try to compensate children by letting them watch television at the primetime. Shah (2010) stated that children between the ages of two and seventeen watch television more than the hours spent per year in school time. While children watch advertisement from television but they are unable to analyze whether the content is right or wrong, they are easily persuaded by the advertisement.
Another reason is after watching advertisement, children’s need of the product is completed by the parents. The parents try to pamper their children by providing everything they request. According to Mueller (2011) stated that parents intend to raise their children to the best of their ability that they think is good for their children; even though, the real need of children is not about snack or toy but the time for taking care of them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนอื่น ผู้ปกครองส่วนใหญ่จะไม่ทำงานจะได้รับรายได้ในการซื้อสินค้าที่ต้องการเด็ก นี้หมายความ ว่า เงินเป็นปัจจัยสำคัญที่ จะทำให้ชีวิตที่ดีของครอบครัว และ เพื่อตอบสนองความพึงพอใจที่มีไม่จำกัด อย่างไรก็ตาม ผู้ปกครองพยายามที่จะชดเชยเด็ก โดยให้ดูโทรทัศน์ที่ primetime ชาห์ (2010) ระบุว่า เด็กอายุสอง ถึงสิบเจ็ดนาฬิกาโทรทัศน์มากกว่าเวลาที่ใช้ต่อปีในโรงเรียน ในขณะที่เด็กดูโฆษณาจากโทรทัศน์ แต่พวกเขาไม่สามารถที่จะวิเคราะห์ว่าเนื้อหาถูก หรือผิด พวกเขาจะได้ชวน โดยการโฆษณา เหตุผลคือหลังจากดูโฆษณา ต้องการเด็กของผลิตภัณฑ์ที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว โดยพ่อแม่ พ่อแม่พยายามดูแลเด็ก โดยให้ทุกสิ่งที่พวกเขาร้องขอ ตามเลอร์ (2011) ระบุ ว่า พ่อแม่จะยกเด็กให้ดีที่สุดของความสามารถที่พวกเขาคิดว่า เป็นดีสำหรับเด็กของพวกเขา แม้ว่า ความต้องการจริงของเด็ก ไม่เกี่ยวกับขนม หรือของเล่น แต่เวลาสำหรับการดูแลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรกของทุกผู้ปกครองส่วนใหญ่จะยุ่งกับการทำงานของพวกเขาที่จะได้รับรายได้ที่จะซื้อผลิตภัณฑ์ที่เด็กจำเป็นต้องมี ซึ่งหมายความว่าเงินเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้ชีวิตที่ดีของครอบครัวและเพื่อตอบสนองความพึงพอใจซึ่งเป็นไม่ จำกัด แต่ผู้ปกครองพยายามที่จะชดเชยเด็กโดยให้พวกเขาดูโทรทัศน์ที่ primetime อิหร่าน (2010) ระบุว่าเด็กอายุระหว่างดูโทรทัศน์สองเจ็ดกว่าชั่วโมงที่ใช้ต่อปีในช่วงเวลาระหว่างโรงเรียน ในขณะที่เด็กดูโฆษณาจากโทรทัศน์ แต่พวกเขาไม่สามารถที่จะวิเคราะห์ว่าเนื้อหาที่ถูกหรือผิดที่พวกเขาจะชักชวนได้อย่างง่ายดายโดยการโฆษณา.
เหตุผลก็คือหลังจากที่ดูโฆษณาความต้องการของสินค้าเด็กจะเสร็จสมบูรณ์โดยผู้ปกครอง พ่อแม่พยายามที่จะปรนเปรอเด็กของพวกเขาโดยการให้ทุกอย่างที่พวกเขาร้องขอ ตามที่มูลเลอร์ (2011) ระบุว่าพ่อแม่ตั้งใจจะเลี้ยงดูเด็กของพวกเขาที่ดีที่สุดของความสามารถของพวกเขาที่พวกเขาคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเด็กของพวกเขา; แม้ว่าความต้องการที่แท้จริงของเด็กไม่ได้เกี่ยวกับขนมหรือของเล่น แต่เวลาในการดูแลของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกของทั้งหมด ผู้ปกครองส่วนใหญ่จะยุ่งกับงานของพวกเขาที่จะได้รับรายได้ที่จะซื้อผลิตภัณฑ์ที่เด็กต้องการ นี้หมายถึง เงิน ที่เป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้ชีวิตที่ดีของครอบครัวและเพื่อตอบสนองความพึงพอใจที่ไม่จำกัด อย่างไรก็ตาม พ่อแม่พยายามที่จะชดเชยให้เด็ก โดยให้พวกเขาดูโทรทัศน์ที่ออกอากาศ . กษัตริย์ ( 2010 ) ระบุว่า เด็กอายุระหว่างสองและสิบเจ็ดดูโทรทัศน์มากกว่าชั่วโมงการใช้จ่ายต่อปีในเวลาเรียน ในขณะที่เด็กดูโฆษณาจากโทรทัศน์ แต่พวกเขาไม่สามารถที่จะวิเคราะห์ว่าเนื้อหาจะถูก หรือผิด พวกเขาได้อย่างง่ายดายได้ โดยการโฆษณาอีกเหตุผลหนึ่งคือ หลังจากดูโฆษณาของเด็ก ความต้องการของผลิตภัณฑ์ที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว โดยผู้ปกครอง พ่อแม่พยายามเอาใจเด็กๆ ด้วยการให้ทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ ตามมูลเลอร์ ( 2011 ) ระบุว่า พ่อแม่จะเลี้ยงดูเด็กของพวกเขาเพื่อที่ดีที่สุดของความสามารถของพวกเขาที่พวกเขาคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเด็กของพวกเขา แม้ว่า ความต้องการที่แท้จริงของเด็ก ไม่ใช่ขนมหรือของเล่น แต่เวลาสำหรับการดูแลของพวกเขา