In the eyes of the onlookers, a maj

In the eyes of the onlookers, a major incident had undoubtedly occurred—an incident capable of shaking the Tianxiang Kingdom from top to bottom.

As a matter of fact, a major incident indeed happened. The Grand Preceptor and Chancellor of the State, Li Shang, suddenly contracted a grave infirmity and had been unconscious ever since, leaving his life and death uncertain. Grand Preceptor Li was the highest-ranking official in the imperial court in the Tianxiang Kingdom. His unanticipated collapse had thrown the imperial court into disorder and confusion.

His Majesty the Emperor was furious!

Sitting on the imperial throne, he slammed the table with both hands. “…a perfect healthy civil official cultivates his Xuan Qi behind closed door, but instead of restoring his Xuan Qi, he squandered away what remain of his old life!…had long since overseen all aspects of court politics. The entire imperial court has been paralyzed with his collapse today! How can we not grieve under such circumstance? You all, you…” After His Majesty said up to this point, he immediately fell silent. He massaged his temple as if to soothe a headache and sighed helplessly.

When he had looked up earlier, His Majesty realized that he had done something stupid! Something incredibly stupid!

Of the several people below, Jun Zhan Tian wore a long face as he stared vacantly ahead at nothing in particular, completely spaced out and apparently did not hear a word.

Dugu Zongheng was grunting and sighing while using a thick carrot-sized finger to dig at his nostril and nonchalantly flicking his finger from time to time. What kind of demeanor is this…

Tang Wanli frowned as he watched Dugu Zongheng from the corner of his eyes. His lip trembled, and he angrily cursed in his heart from having to frequently dodge errant balls of snot. Tang Wanli looked disdainfully at the Meng Family and arrogantly at the Li Family, but he did not dare to show his discontent against the big boss, even if he dared to curse in his heart.

The master of the Meng Family had a serious and solemn appearance, sitting quietly without looking sideways as if in meditation.

Murong Fengyun’s back lean against main hall pillar. Something that looked suspiciously like saliva appeared on his white beard…

The old fool from the Song Family had his head drooped down as if he was trying to figure out if he can insert his head in the crotch of his trouser…

His Majesty suddenly woke up from his daze and wished he could give himself two slaps. Would expressing my anger mean anything to these old bags of bones? Was that any different than casting pearls before a swine? Was it even worth a fart?! Eventually, he impatiently waved his hand. “Leave. Everyone leave. It was our mistake! We were wrong to inconvenience esteemed elders such as yourselves. Just leave and quickly go back home to your beds since you all seem too tired to be here!”

As if waking from a dream, the old men started blaming each other and then proceeded to thank His Majesty as they made their exit. Dugu Zongheng was just about to leave before he turned back and kicked Murong Fengyun’s body with a bang. “Wake up. Go home to sleep.”

Murong Fengyun mumbled incoherently, sleepy eyes unclear before loosely standing up, seemingly at a loss for what to do, “Your Majesty, this old official is guilty. This official must be going senile from old age to actually fall asleep in Your Majesty’s palace. This…”

“GET OUT OF OUR SIGHT! GO BACK HOME TO SELL RICE CAKES*!” The Emperor’s bellow frightened the many court officials waiting in the side chamber. The old men all appeared to be battered, exhausted and even scared witless as they exited the main hall. However, once they left the imperial palace, these crafty old men looked at each other with evil smiles before parting ways and leaving abruptly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสายตาของเม เหตุการณ์สำคัญได้ไม่ต้องสงสัยเกิดขึ้นซึ่งเหตุการณ์สามารถเขย่าอาณาจักร Tianxiang จากบนลงล่างที่แท้ที่จริง เหตุการณ์สำคัญแน่นอนเกิดขึ้น แกรนด์ Preceptor และนายกรัฐมนตรีรัฐ Li Shang ก็ทำสัญญาไข้หลุมฝังศพ และได้สติตั้งแต่ ออกจากชีวิตและความตายไม่แน่นอน แกรนด์ Preceptor Li ได้ทาง highest-ranking ในศาลอิมพีเรียลในอังกฤษ Tianxiang เขายุบสภาวะได้โยนศาลอิมพีเรียลเป็นโรคและความสับสนพระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระเจ้าจักรพรรดิเป็นโกรธเขานั่งอยู่บนบัลลังก์อิมพีเรียล ถาโถมตาราง ด้วยมือทั้งสองขึ้น "... ราชการพลเรือนสุขภาพสมบูรณ์.a เพาะเขา Xuan Qi หลังปิดประตู แต่แทนที่จะคืนค่า Qi ของ Xuan เขา squandered ไปยังคงอยู่สิ่งของชีวิตเก่าของเขา!...มีนานตั้งแต่หลักของศาลการเมือง ศาลอิมพีเรียลทั้งหมดมีการอัมพาตกับเขายุบวันนี้ วิธีสามารถเราไม่ตรมภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวหรือไม่ คุณทั้งหมด คุณ..." หลังจากพระว่า ถึงจุดนี้ ทันทีโกหกเงียบ เขานวดวัดเขาว่าเพื่อบรรเทาอาการปวดหัว และ sighed ซมเมื่อเขาได้ค้นหาก่อนหน้านี้ สมเด็จรับรู้ว่า เขาทำสิ่งที่โง่ สิ่งที่เหลือเชื่อโง่คนหลายด้านล่าง มิ.ย. Zhan Tian สวมใบหน้ายาวเขาจ้องไปข้างหน้า vacantly ที่ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างสมบูรณ์ระยะห่างออก และเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ยินคำDugu ฮ่น grunting และ sighing ในขณะที่ใช้นิ้วแครอทขนาดหนาขุดที่รูจมูกของเขาและอย่างเมินเฉยนั้นนิ้วมือของเขาตลอดเวลา นี้เป็นชนิดของ demeanor ...ถังวานลี frowned เมื่อเขาดูฮ่น Dugu จากมุมของดวงตาของเขา ริมฝีปากของเขา trembled และเขาสาปแช่งในหัวใจของเขาต้องหลบลูกบอลไม่ถูกต้องของขี้บ่อยด้วยความโกรธ ดูวานลีถัง disdainfully ครอบครัวเมง และ arrogantly ครอบครัว Li แต่เขาไม่กล้าในการแสดงของเขาไม่พอใจกับเจ้านายใหญ่ แม้ว่าเขากล้าด่าในใจของเขาหลักของครอบครัวเมงได้ปรากฏตัวที่ร้ายแรง และบุด นั่งเงียบ ๆ โดยไม่ได้มองด้านข้างเหมือนในการทำสมาธิMurong Fengyun พิงหลังกับเสาอาคาร สิ่งที่ดูผิดปกติเหมือนน้ำลายปรากฏบนหนวดเคราของเขาสีขาว ...เก่าหลอกจากครอบครัวเพลงมีหัว drooped ลงว่าเขาได้พยายามคิดออกถ้าเขาสามารถใส่หัวเขาในเป้าของกางเกงของเขา...พระจู่ ๆ ตื่นจาก daze เขา และเขาทำให้ตัวเองตบสองปรารถนา จะแสดงความโกรธของฉันหมายถึง อะไรเพื่อถุงเหล่านี้อายุของกระดูกหรือไม่ คือว่าแตกต่างกันกว่าหล่อไข่มุกก่อนสุกร ไม่ได้คุ้มค่าการผายลม ในที่สุด เขา impatiently โบกมือ "ปล่อยไว้ ทุกคนไว้ มันเป็นความผิดพลาด ไม่ถูกต้องเพื่อความสะดวกนิยมผู้สูงอายุเช่นตัวเองได้ ปล่อยให้ และอย่างรวดเร็วไปกลับบ้านเตียงนอนของคุณตั้งแต่คุณทั้งหมดดูเหมือนจะเหนื่อยเกินไปที่จะเป็นที่นี่"As if waking from a dream, the old men started blaming each other and then proceeded to thank His Majesty as they made their exit. Dugu Zongheng was just about to leave before he turned back and kicked Murong Fengyun’s body with a bang. “Wake up. Go home to sleep.”Murong Fengyun mumbled incoherently, sleepy eyes unclear before loosely standing up, seemingly at a loss for what to do, “Your Majesty, this old official is guilty. This official must be going senile from old age to actually fall asleep in Your Majesty’s palace. This…”“GET OUT OF OUR SIGHT! GO BACK HOME TO SELL RICE CAKES*!” The Emperor’s bellow frightened the many court officials waiting in the side chamber. The old men all appeared to be battered, exhausted and even scared witless as they exited the main hall. However, once they left the imperial palace, these crafty old men looked at each other with evil smiles before parting ways and leaving abruptly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสายตาของผู้เข้าชมที่เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย-An เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นความสามารถในการสั่นวินเทียนเสียงราชอาณาจักรจากบนลงล่าง. เป็นเรื่องของความเป็นจริงเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นจริง เดอะแกรนด์พระอุปัชฌาย์และนายกรัฐมนตรีของรัฐหลี่ชางก็ทำสัญญาทุพพลภาพหลุมฝังศพและได้รับการหมดสตินับตั้งแต่ออกจากชีวิตและความตายของเขามีความไม่แน่นอน แกรนด์ลี่เป็นพระอุปัชฌาย์อย่างเป็นทางการอันดับสูงสุดในราชสำนักในวินเทียนเสียงราชอาณาจักร การล่มสลายที่ไม่คาดคิดของเขาได้โยนเข้าไปในราชสำนักความผิดปกติและความสับสน. สมเด็จพระจักรพรรดิโกรธ! นั่งอยู่บนบัลลังก์ของจักรพรรดิเขากระแทกโต๊ะด้วยมือทั้งสอง " ... เป็นข้าราชการพลเรือนที่สมบูรณ์แบบมีสุขภาพดี cultivates Xuan ฉีเขาที่อยู่เบื้องหลังประตูที่ปิด แต่แทนที่จะฟื้นฟู Xuan ฉีเขา squandered ออกไปสิ่งที่ยังคงอยู่ของชีวิตเก่าของเขา ... มีความยาวตั้งแต่ดูแลทุกแง่มุมของการเมืองศาล ราชสำนักทั้งหมดได้รับการอัมพาตกับการล่มสลายของเขาในวันนี้! เราสามารถวิธีที่จะไม่เสียใจภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวหรือไม่ คุณทุกท่าน ... "หลังจากที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงกล่าวถึงจุดนี้เขาทันทีเงียบ เขานวดเขาพระวิหารเป็นถ้าเพื่อบรรเทาอาการปวดหัวและถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้. เมื่อเขาได้เงยหน้าขึ้นมองก่อนหน้านี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงตระหนักว่าเขาได้ทำสิ่งที่โง่! อะไรโง่ ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ! ของคนหลายด้านล่างจุน Zhan Tian สวมใบหน้าตราบใดที่เขาจ้องมองอย่างว่างเปล่าข้างหน้าที่ใดโดยเฉพาะอย่างยิ่งระยะห่างสมบูรณ์ออกและเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ยินคำ. Dugu Zongheng ถูกคำรามและถอนหายใจในขณะที่ใช้ carrot- หนา นิ้วขนาดที่จะขุดที่รูจมูกของเขาและเมินเฉยสะบัดนิ้วของเขาเป็นครั้งคราว สิ่งที่ชนิดของการกระทำนี้ ... Tang ว่านหลี่ขมวดคิ้วขณะที่เขาดู Dugu Zongheng จากมุมของดวงตาของเขา ริมฝีปากของเขากลัวจนตัวสั่นด้วยความโกรธและเขาสาปแช่งในหัวใจของเขาจากที่มีการหลบลูกบ่อยผิดของน้ำมูก Tang ว่านหลี่มองเหยียดหยันที่เม้งครอบครัวและเต๊ะที่หลี่ครอบครัว แต่เขาไม่กล้าที่จะแสดงความไม่พอใจของเขากับเจ้านายใหญ่แม้ว่าเขากล้าที่จะสาปแช่งในหัวใจของเขา. ต้นแบบของเม้งครอบครัวมีความร้ายแรงและเคร่งขรึม ลักษณะนั่งเงียบ ๆ โดยไม่ได้มองด้านข้างเช่นถ้าในการทำสมาธิ. กลับ Murong Fengyun ยันกับเสาห้องโถงใหญ่ บางสิ่งบางอย่างที่ดูหวาดระแวงเช่นน้ำลายปรากฏบนหนวดเคราสีขาวของเขา ... คนโง่เก่าจากครอบครัวเพลงได้หัวของเขา drooped ลงราวกับว่าเขากำลังพยายามที่จะคิดออกว่าเขาสามารถใส่หัวของเขาในเป้ากางเกงของเขา ... พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจู่ ๆ ก็ตื่นขึ้นมา จากความงุนงงของเขาและมีความประสงค์ที่เขาจะให้ตัวเองตบสอง จะแสดงความโกรธของฉันหมายความว่าอะไรถุงเก่าเหล่านี้กระดูก? คือการที่ได้แตกต่างจากการหล่อไข่มุกก่อนสุกรหรือไม่? มันเป็นแม้มูลค่าผายลม ?! ในที่สุดเขาอดทนโบกมือ "ออกจาก. ทุกคนออกจาก มันเป็นความผิดพลาดของเรา! เรามีความผิดที่ไม่สะดวกในผู้สูงอายุที่นับถือเช่นตัวเอง เพียงแค่ปล่อยให้ได้อย่างรวดเร็วและกลับไปบ้านที่เตียงของคุณตั้งแต่คุณทั้งหมดดูเหมือนเหนื่อยเกินไปที่จะอยู่ที่นี่! " ถ้าเป็นตื่นจากความฝัน, คนเก่าเริ่มโทษแต่ละอื่น ๆ และแล้วดำเนินการต่อไปขอบคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวขณะที่พวกเขาทำทางออกของพวกเขา Dugu Zongheng เป็นเพียงเกี่ยวกับที่จะออกก่อนที่เขาจะหันกลับมาและเตะร่างกาย Murong Fengyun กับปัง "ตื​​่นนอน. กลับบ้านไปนอน. " Murong Fengyun พึมพำละล่ำละลักตาง่วงนอนไม่มีความชัดเจนก่อนที่จะลุกขึ้นยืนอย่างหลวม ๆ ดูเหมือนที่สูญเสียสำหรับสิ่งที่จะทำ" มหาบพิตรอย่างเป็นทางการเก่านี้เป็นความผิด อย่างเป็นทางการนี้จะต้องไปจากวัยชราอายุจะลดลงจริงนอนหลับอยู่ในพระราชวังของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ นี้ ... " " ออกไปจากสายตาของเรา! กลับไปบ้านที่ขายเค้กข้าว *! "ร้องของจักรพรรดิกลัวเจ้าหน้าที่ศาลมากมายที่รออยู่ในห้องด้านข้าง ชายชราทั้งหมดดูเหมือนจะซึ้งหมดและแม้กระทั่งปัญญากลัวขณะที่พวกเขาเดินออกมาจากห้องโถงใหญ่ แต่เมื่อพวกเขาออกจากพระราชวังอิมพีเรียลเหล่านี้ชายชราเจ้าเล่ห์มองหน้ากันด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายก่อนที่จะพรากจากกันวิธีการและออกทันที