Alberti's interest in architecture

Alberti's interest in architecture was probably first aroused when he came across the already well-known manuscript De architectura libri decem, Vitruvius's The Ten Books on Architecture. While these may have been many such treatises, it is the only one to have survived. Vitruvius was a mediocre writer at best, and owing to the uncertainly of his language, his text is often ambiguous; nevertheless, as an authentic book from Roman times, the work was greatly respected by Renaissance architects. in response to the obscurities in Vitruvius's text, in order to discuss principles of Roman buildings designed after the time of Vitruvius, and in order to argue that architects should be highly educated humanists, like himself, Alberti began writing his own treatise, modeled on the antique text and, like it, organized into ten books or chapters. He worked on his book, which he titled De re aedificatoria, or On Building, from the early 1440s until his death, completing a first version by 1452, which wascirculated in manuscript form. The text as we know it was published posthumously in Florence in 1485. As the first architectural treatise of the Renaissance, it is important for cataloging the features and proportions of the orders of antiquity and establishing a theory of harmonious proportions to be observed in buildings. Alberti adapted proportional systems expounded by Vitruvius because he believed that they should unify plans, elevations, and sections of a building. For example, church plans could be centralized, using a circle, hexagon, octagon, decagon, decagon, or based on a square. Whatever the plan selected, the three-dimensional realization was to be derivedfrom it. Furthermore, to assume their proper symbolic role in the cityscape, churches needed to be centrally located, isolated from all sides, and raised above ground level on a plinth or base.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่น่าสนใจในอัลเบอร์สถาปัตยกรรมอาจจะเป็นกระตุ้นครั้งแรกตอนที่เขาเดินข้ามที่มีอยู่แล้วที่รู้จักกันดีที่เขียนด้วยลายมือเดอ architectura libri Decem, Vitruvius เป็นสิบหนังสือเกี่ยวกับสถาปัตยกรรม ในขณะที่เหล่านี้อาจจะเป็นบทความดังกล่าวจำนวนมากก็เป็นเพียงคนเดียวที่จะมีชีวิตรอด Vitruvius เป็นนักเขียนปานกลางที่ดีที่สุดและเนื่องจากความไม่แน่นอนของภาษาของเขาข้อความของเขามักจะคลุมเครือ;แต่เป็นหนังสือที่แท้จริงจากสมัยโรมันการทำงานเป็นที่ยอมรับอย่างมากโดยสถาปนิกยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา เพื่อตอบสนองความคลุมเครือในข้อความของ Vitruvius ในการสั่งซื้อเพื่อหารือเกี่ยวกับหลักการของการออกแบบอาคารโรมันหลังจากเวลาของ Vitruvius และเพื่อยืนยันว่าสถาปนิกควรจะมานุษยวิทยาการศึกษาสูงเหมือนตัวเอง, อัลเบอร์เริ่มเขียนตำราของเขาเองแมเนจเมนข้อความโบราณและเหมือนมันจัดเป็นหนังสือสิบหรือบท เขาทำงานอยู่กับหนังสือซึ่งเขามีบรรดาศักดิ์ de Re aedificatoria ของเขาหรือบนอาคารจากยุค 1440 ต้นจนกระทั่งเขาตายจบรุ่นแรกโดย 1452 ซึ่ง wascirculated ในรูปแบบที่เขียนด้วยลายมือ ข้อความตามที่เรารู้ว่ามันคือการตีพิมพ์ในฟลอเรนซ์ใน 1485 เป็นตำราสถาปัตยกรรมแรกของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา,มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับรายการคุณลักษณะและสัดส่วนของการสั่งซื้อของสมัยโบราณและการสร้างทฤษฎีของสัดส่วนกลมกลืนจะสังเกตเห็นในอาคาร อัลเบอร์ดัดแปลงระบบสัดส่วนภายในบ้านโดย Vitruvius เพราะเขาเชื่อว่าพวกเขาควรจะรวมแผนเอนไซม์และส่วนของอาคาร ตัวอย่างเช่นแผนคริสตจักรอาจจะเป็นศูนย์กลางโดยใช้วงกลมหกเหลี่ยม,แปดเหลี่ยมสิบเหลี่ยม, สิบเหลี่ยมหรือขึ้นอยู่กับตาราง สิ่งที่วางแผนเลือกที่สำนึกสามมิติจะเป็น derivedfrom มัน นอกจากนี้บทบาทของพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสมในภูมิทัศน์, คริสตจักรจะต้องตั้งอยู่ใจกลางเมืองที่แยกได้จากทุกด้านและยกสูงขึ้นเหนือระดับพื้นดินบนแท่นหรือฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สนใจของ Alberti ในสถาปัตยกรรมเป็นครั้งแรกคง aroused เมื่อเขามาข้ามรู้จักแล้วฉบับ De architectura libri decem ของวิทรูเวียส 10 หนังสือสถาปัตยกรรม ในขณะที่เหล่านี้อาจได้รับ treatises ดังกล่าว เป็นหนึ่งได้รอดชีวิต วิทรูเวียสเป็นนักเขียนมาตรฐานดีที่สุด และเนื่องจาก uncertainly ของภาษาของเขา ข้อความของเขาเป็นมักจะไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม เป็นสมุดแท้จริงจากเวลาโรมัน งานถูกมากยอมรับจากสถาปนิกเรอเนสซองซ์ ตอบ obscurities ในข้อความของวิทรูเวียส อธิบายหลักการออกแบบหลังของวิทรูเวียสอาคารโรมัน และการโต้เถียงว่า สถาปนิกควรมีศึกษาสูง humanists ชอบตัวเอง Alberti เริ่มเขียนศาสตรนิพนธ์ของตัวเอง จำลองข้อความโบราณ และ เช่น นั้น แบ่งหนังสือหรือบทสิบ เขาทำงานในหนังสือของเขา ซึ่งเขาชื่อเดรี aedificatoria หรือบนอาคาร จาก 1440s ก่อนจนตาย จบเป็นรุ่นแรก โดย 1452 ที่ wascirculated ในแบบฟอร์มฉบับ ข้อความเรารู้จัด posthumously ในฟลอเรนซ์ในค.ศ. 1485 เป็นธรรมศาสตร์สถาปัตยกรรมแรกของเรเนสซอง มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการจัดแค็ตตาล็อกคุณสมบัติและสัดส่วนของใบสั่งของ และสร้างทฤษฎีของสัดส่วนกลมกลืนที่จะสังเกตได้ในอาคาร Alberti ปรับสัดส่วนระบบ expounded โดยวิทรูเวียสเนื่องจากเขาเชื่อว่า พวกเขาควรรวมแผน elevations และส่วนต่าง ๆ ของอาคาร ส่วนตัว แผนที่คริสตจักรอาจจะกลาง โดยใช้วงกลม หกเหลี่ยม รูปแปดเหลี่ยม decagon, decagon หรือตามตาราง สิ่งแผนการเลือก จริงสามมิติที่จะ เป็น derivedfrom ก็ นอกจากนี้ สมมติบทบาทของสัญลักษณ์ที่เหมาะสมในไป โบสถ์ต้องเป็นกลาง แยกต่างหากจากทุกฝ่าย และยกเหนือระดับพื้นดินบนฐานประทักษิณหรือฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดอกเบี้ยของ alberti ในสถาปัตยกรรมเป็นครั้งแรกถูกปลุกขึ้นเมื่อเขากลับมาทางฝั่งด้านตรงข้าม decem ต้นฉบับ de architectura libri อยู่แล้วที่มีชื่อเสียง vitruvius สิบหนังสือบนสถาปัตยกรรมอาจจะ ในขณะที่เหล่านี้อาจได้รับการตำรับตำราดังกล่าวจำนวนมากมันเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ vitruvius ฟันหลอเป็นนักเขียนที่ดีที่สุดและจากการที่ไม่แน่นอนของ ภาษา ของเขาข้อความของเขาไม่ชัดเจนมักจะแต่ถึงอย่างไรก็ตามยังเป็นหนังสือที่นับจากช่วงเวลาโรมันได้ได้รับความเคารพจากสถาปนิกแบบเรอเนสซองค์และในการตอบสนอง obscurities ที่อยู่ในข้อความของ vitruvius ในการสั่งซื้อจะได้อธิบายถึงหลักการของอาคารได้รับการออกแบบตามแบบโรมันหลังจากเวลาที่ได้ของ vitruvius เป็นอย่างมากและในการสั่งซื้อจะให้เหตุผลว่าสถาปนิก humanists ควรมีการศึกษาสูงเหมือนตัวเอง alberti เริ่มเขียนหนังสือของเขาเองวางรูปแบบตามอย่างในข้อความที่เก่าแก่และมีลักษณะเหมือนจะถูกจัดเป็นสิบหรือบทหนังสือ เขาทำงานในหนังสือของเขาซึ่งเขามีชื่อว่า de Re aedificatoria หรือในอาคารจาก 1440 ต้นจนกว่าการตายของเขาให้เสร็จสมบูรณ์โดยรุ่นแรกที่ 1452 ,ซึ่ง wascirculated ในรูปแบบต้นฉบับได้ ข้อความที่เรารู้ว่ามันได้รับการตีพิมพ์(ใน Florence ในค.ศ. 1485 เป็นหนังสือทางด้านสถาปัตยกรรมเป็นครั้งแรกของยุคเรอเนสซองค์.มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับจัดเรียงรูปของ GNOME สัดส่วนและความโดดเด่นที่เป็นพิเศษของใบสั่งซื้อที่ได้ของโบราณและการสร้างทฤษฎีของสัดส่วนไว้อย่างกลมกลืนกันต้องปฏิบัติในอาคาร alberti ปรับระบบสัดส่วนคำสอน( didactic โดย vitruvius เพราะเขาเชื่อว่าเขาจะรวมแผนเขาชะเมาและส่วนของอาคารที่ ตัวอย่างเช่นมีแผนจะเป็นโบสถ์แบบรวมศูนย์โดยใช้รูปหกเหลี่ยมวงกลมแปดเหลี่ยมรูปแบนสิบเหลี่ยมรูปแบนสิบเหลี่ยมหรือตามพื้นที่ที่. ไม่ว่าจะเป็นแผนที่เลือกทำให้เป็นจริงแบบสามมิติที่จะ derivedfrom มัน ยิ่งไปกว่านั้นยังจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบมีบทบาทเป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสมในเขต ทัศนียภาพ ที่โบสถ์ต่างๆจำเป็นต้องเข้าไปในบริเวณศูนย์กลางเมืองตั้งอยู่แยกออกจากทุกด้านและยกขึ้นเหนือระดับพื้นดินบนฐานหรือฐานที่