Ecotourism and Tourism DevelopmentM

Ecotourism and Tourism Development
Much has been written on the definition of ecotourism since the population
of the concept in the late 1980s. Commonly cited elements include references
to the need to conserve the physical attributes of the destination environment,
the provision of economic opportunities for local communities, avoiding
adverse socio-cultural impacts through visitor presence on host communities,
ensuring an educational experience for the visitor, or some combination of the
above (Boo, 1990; Nelson, 1994; Wood, 2002). However, the inherent subjectivity
of these definitions has generated concern that the term is prone to overuse,
misuse or has limited practical relevance (Wall, 1997).
Whilst the lack of an agreed definition poses considerable problems in quantifying
the magnitude of ecotourism, most authors agree that the market has
enjoyed a period of buoyancy and growth exceeding that of the wider tourism
sector (Ecotourism Society, 1998; Scheyvens, 2002a). This reflects factors such as
the availability of relatively cheap air travel, increased disposable income and
leisure time in developed countries, the demand to experience pristine natural
environments in developing countries ‘while they last’ (Hong, 1985) and the
increased awareness of governments, particularly in developing countries, of the
potential to capitalise on this demand. These have been given further impetus by
the pressure to develop ecotourism as an alternative income-generating activity
to facilitate management of the increasing number of protected areas proposed
under international conventions (Convention on Biological Diversity, 2004).
Models of tourism development and theories associated with visitors’ motivations
are two means by which researchers have attempted to explain and predict
the nature of tourism’s impacts on the host community and environment.
Drawing upon concepts of carrying capacity, cycles of tourism development
present tourism as passing through phases characterised by differing attitudes
and reactions within host communities which may be related directly to the scale
and characteristics of tourism (Ap&Crompton, 1993; Butler, 1980; Doxey, 1975).
It has been suggested that ecotourism activities constitute the early stages of such
cycles of tourism development, thereby running the risk of serving to open up
destinations for activities associated with mass tourism (Cohen, 1987; France,
1997). Research into visitor characteristics and motivations is similarly important
in that this provides planners with information to help avert the manifestation of
negative impacts on local communities whilst also tailoring the product to meet
the expectations and needs of the ecotourist market (Hvenegaard, 2002; Palacio
& McCool, 1997).
These models of tourism assume that, through situating a case study in a
context of cycles or stages, the adverse outcomes of future tourism development
can be predicted and thereby avoided if possible. Such an analysis is suited to
circumstances where a reliable or guaranteed market exists, economic conditions
such as exchange rates and economic growth in countries of origin continue to
favour the expansion of international tourism as a leisure activity and, perhaps
Research Ecotourism in Developing Countries 239
Downloaded by [Kasetsart University] at 23:39 02 December 2013
most significantly, political developments do not impinge upon access to the
destination for tourists. It is argued here that such a combination of circumstances
is increasingly unlikely and, in certain cases, at odds with reality. A brief
outline of the situation with regards to tourism in Indonesia is required to illustrate
this point.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และพัฒนาการท่องเที่ยวมากได้รับการเขียนเกี่ยวกับคำนิยามของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศเนื่องจากประชากรแนวความคิดในปลายทศวรรษ 1980 อ้างอิงโดยทั่วไปองค์ประกอบอ้างอิงต้องการรักษาคุณสมบัติทางกายภาพของสภาพแวดล้อมที่ปลายทางบทบัญญัติของโอกาสทางเศรษฐกิจในชุมชนท้องถิ่น หลีกเลี่ยงผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรมร้ายผ่านเข้าชมสถานะบนโฮสต์ชุมชนใจประสบการณ์การศึกษาสำหรับผู้เข้าชม หรือบางชุดของการข้างต้น (Boo, 1990 เนลสัน 1994 ไม้ 2002) อย่างไรก็ตาม subjectivity โดยธรรมชาติของข้อกำหนดเหล่านี้ได้สร้างความกังวลที่มัก overuse คำในทางที่ผิด หรือมีจำกัดการปฏิบัติเกี่ยว (ผนัง 1997)ในขณะที่ไม่มีข้อกำหนดตกลงซึ่งทำให้เกิดปัญหามาก quantifyingขนาดของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ส่วนใหญ่ผู้เขียนเห็นว่า ตลาดมีเพลิดเพลินกับระยะเวลาของการพยุงและการเติบโตเกินกว่าที่การท่องเที่ยวกว้างภาค (ท่องเที่ยวเชิงนิเวศสังคม 1998 Scheyvens, 2002a) นี้สะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยเช่นพร้อมการเดินทางอากาศค่อนข้างราคาถูก เพิ่มรายได้ และเวลาว่างในการพัฒนาประเทศ ความต้องการสัมผัสธรรมชาติบริสุทธิ์สภาพแวดล้อมในประเทศกำลังพัฒนา 'ในขณะนั้น' (Hong, 1985) และเพิ่มความตระหนักของรัฐบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนา ของศักยภาพการ capitalise ตามความต้องการนี้ เหล่านี้ได้รับต่อแรงผลักดันโดยกดดันให้พัฒนาท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นกิจกรรมสร้างรายได้ทดแทนเพื่อให้ง่ายต่อการจัดการของพื้นที่ป้องกันเสนอเพิ่มขึ้นภายใต้การประชุมระหว่างประเทศ (อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ 2004)รูปแบบของการพัฒนาการท่องเที่ยวและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าชมโต่งมีสองวิธีที่นักวิจัยได้พยายามที่จะอธิบาย และทำนายลักษณะของผลกระทบของการท่องเที่ยวบนโฮสต์ชุมชนและสิ่งแวดล้อมวาดภาพตามแนวคิดของจุ รอบของการพัฒนาการท่องเที่ยวท่องเที่ยวอยู่ผ่านระยะรนีทัศนคติแตกต่างกันและปฏิกิริยาในชุมชนโฮสต์ซึ่งอาจเกี่ยวข้องโดยตรงกับมาตราส่วนและลักษณะของการท่องเที่ยว (Ap และ Crompton, 1993 พ่อบ้าน 1980 Doxey, 1975)มันได้ถูกแนะนำว่า กิจกรรมท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นขั้นต้นของดังกล่าววงจรของการพัฒนาการท่องเที่ยว จึงใช้ความเสี่ยงของการให้บริการเพื่อเปิดสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวโดยรวม (โคเฮน 1987 ฝรั่งเศส1997) การวิจัยในลักษณะการเยี่ยมชมและโต่งก็ทำนองเดียวกันในที่นี้ให้วางแผนข้อมูลเพื่อช่วยให้หลบหลีกในยามส่งผลกระทบต่อชุมชนท้องถิ่นในขณะที่ยัง ปรับปรุงผลิตภัณฑ์เพื่อตอบสนองเป็นค่าลบความคาดหวังและความต้องการของตลาดคายัค (Hvenegaard, 2002 Palacioและแมคคูล 1997)ท่องเที่ยวแบบนี้สมมุติว่า ผ่าน situating กรณีศึกษาในการบริบทรอบหรือระยะ ผลร้ายของการพัฒนาการท่องเที่ยวในอนาคตสามารถคาดการณ์ และเพื่อหลีกเลี่ยงถ้าเป็นไปได้ การวิเคราะห์เล่มกรณีที่เป็นตลาดที่น่าเชื่อถือ หรือรับประกันอยู่ สภาวะเศรษฐกิจเช่นอัตราแลกเปลี่ยนและการเติบโตทางเศรษฐกิจในประเทศผู้ผลิตต่อไปโปรดปรานการขยายตัวของการท่องเที่ยวระหว่างประเทศเป็นกิจกรรมผ่อนคลาย และ บางทีงานวิจัยการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในประเทศกำลังพัฒนา 239ดาวน์โหลดที่ 02 2013 ธันวาคม 23:39 [มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์]มากที่สุดอย่างมีนัยสำคัญ การพัฒนาทางการเมืองไม่ impinge เมื่อถึงปลายทางสำหรับนักท่องเที่ยว มันจะโต้เถียงนี่นั้นเช่นชุดของสถานการณ์มีไม่มาก และ ในบาง กรณี at odds with จริง ย่อของสถานการณ์ที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวในอินโดนีเซียจะต้องแสดงจุดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ และการพัฒนาการท่องเที่ยว มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับความหมายของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เนื่องจากประชากร
ของแนวคิดในไฟต์ล่าช้า การอ้างถึงโดยทั่วไปองค์ประกอบรวมอ้างอิง
เพื่อต้องการที่จะอนุรักษ์คุณลักษณะทางกายภาพของปลายทางสิ่งแวดล้อม
การให้โอกาสทางเศรษฐกิจสำหรับชุมชนท้องถิ่นหลีกเลี่ยง
adverse socio-cultural impacts through visitor presence on host communities,
ensuring an educational experience for the visitor, or some combination of the
above (Boo, 1990; Nelson, 1994; Wood, 2002). However, the inherent subjectivity
of these definitions has generated concern that the term is prone to overuse,
misuse or has limited practical relevance (Wall, 1997).
Whilst the lack of an agreed definition poses considerable problems in quantifying
the magnitude of ecotourism, most authors agree that the market has
enjoyed a period of buoyancy and growth exceeding that of the wider tourism
sector (Ecotourism Society, 1998; Scheyvens, 2002a). This reflects factors such as
the availability of relatively cheap air travel, increased disposable income and
ใช้เวลาว่างในการ พัฒนาประเทศ ความต้องการที่จะสัมผัสธรรมชาติที่บริสุทธิ์
สภาพแวดล้อมในการพัฒนาประเทศ ' ในขณะที่พวกเขาล่าสุด ' ( Hong , 1985 ) และ
เพิ่มความตระหนักของรัฐบาล โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนา ศักยภาพ
ในการใช้ประโยชน์จากความต้องการนี้ เหล่านี้ได้รับแรงผลักดันต่อไปโดย
ความดันเพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นทางเลือกรายได้สร้างกิจกรรม