Linear time is so over!Postmodern l

Linear time is so over!

Postmodern literature challenges the notion of

For metanarrative taught in history class, time is
always chronic, continuous, and linear.

In our daily lives, we might feel like time is linear
because there’re yesterday, today, and tomorrow.
It’s true for most people, but for some people, time
is ruptured. Some might feel like they are locked in
time. For some old people, they might even feel like
their time is in circle. Thus, time is relative.

Therefore, we sometimes see postmodern
literature with lots of use of flashback and
fragments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นนี้เวลานั้นผ่านวรรณกรรมหลังสมัยใหม่ท้าทายแนวคิดของ สำหรับ metanarrative สอนในชั้นเรียนประวัติ เวลาเป็น มักจะเรื้อรัง ต่อเนื่อง และเส้นในชีวิตประจำวันของเรา เราอาจรู้สึกเหมือนเวลาเป็นเส้นตรง เนื่องจากมี กำลังเมื่อวานนี้ วันนี้ วันพรุ่งนี้มันเป็นความจริง สำหรับคนส่วนใหญ่ แต่ สำหรับบางคน เวลา จะพุ่งกระฉูด บางคนอาจรู้สึกเหมือนพวกเขาจะถูกล็อคใน เวลา สำหรับบางคนเก่า พวกเขาอาจจะรู้สึก เวลาอยู่ในวงกลม ดังนั้น เวลานั้นญาติดังนั้น เราบางครั้งดูหลังสมัยใหม่วรรณกรรมของใช้รำลึกความหลัง และแยกส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นเวลาจึงเป็นมากกว่า! วรรณกรรมหลังสมัยใหม่ท้าทายความคิดของสำหรับ metanarrative สอนในชั้นเรียนประวัติศาสตร์เวลาเสมอเรื้อรังอย่างต่อเนื่องและเชิงเส้น. ในชีวิตประจำวันของเราเราอาจจะรู้สึกเหมือนเป็นเส้นตรงเวลาเพราะมีกำลังเมื่อวานวันนี้และในวันพรุ่งนี้. มันเป็นความจริงสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่สำหรับบางคนเวลาที่มีการฉีกขาด บางคนอาจจะรู้สึกว่าพวกเขาจะถูกล็อคในเวลา สำหรับบางคนเก่าพวกเขาก็อาจจะรู้สึกเหมือนเวลาของพวกเขาอยู่ในวงกลม ดังนั้นเวลาที่เป็นญาติ. ดังนั้นบางครั้งเราจะเห็นหลังสมัยใหม่วรรณกรรมที่มีจำนวนมากของการใช้ย้อนหลังและชิ้นส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาเชิงเส้นเพื่อให้ผ่าน

หลังสมัยใหม่วรรณคดีท้าทายความคิดเรื่อง

สำหรับ metanarrative สอนในชั้นเรียนประวัติศาสตร์ เวลา
มักจะเรื้อรัง อย่างต่อเนื่อง และเส้น

ในชีวิตประจำวันของเรา เราอาจจะรู้สึกว่าเวลาเป็นเส้นตรง
เพราะมันเป็นเมื่อวาน วันนี้ และพรุ่งนี้
มันจริงสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่สำหรับบาง คน , เวลา
กำลังจะแตก บางคนอาจจะรู้สึกว่าพวกเขาจะถูกล็อคใน
ครั้งสำหรับคนแก่ พวกเขาอาจจะรู้สึกเหมือน
เวลาของพวกเขาในวงกลม ดังนั้นเวลาเป็นสัมพัทธ์

เพราะฉะนั้น บางครั้งเราเห็นหลังสมัยใหม่
วรรณกรรมที่มีจำนวนมากใช้รำลึกความหลังและ
เศษ