The Little Match-SellerIt was terri

The Little Match-Seller
It was terribly cold and nearly dark on the last evening of the old year, and the snow was falling fast. In the cold and the darkness, a poor little girl, with bare head and naked feet, roamed through the streets. It is true she had on a pair of slippers when she left home, but they were not of much use. They were very large, so large, indeed, that they had belonged to her mother, and the poor little creature had lost them in running across the street to avoid two carriages that were rolling along at a terrible rate. One of the slippers she could not find, and a boy seized upon the other and ran away with it, saying that he could use it as a cradle, when he had children of his own. So the little girl went on with her little naked feet, which were quite red and blue with the cold.

In an old apron she carried a number of matches, and had a bundle of them in her hands. No one had bought anything of her the whole day, nor had any one given here even a penny. Shivering with cold and hunger, she crept along; poor little child, she looked the picture of misery. The snowflakes fell on her long, fair hair, which hung in curls on her shoulders, but she regarded them not.

Lights were shining from every window, and there was a savory smell of roast goose, for it was New-year's eve - yes, she remembered that. In a corner, between two houses, one of which projected beyond the other, she sank down and huddled herself together. She had drawn her little feet under her, but she could not keep off the cold; and she dared not go home, for she had sold no matches, and could not take home even a penny of money. Her father would certainly beat her; besides, it was almost as cold at home as here, for they had only the roof to cover them, through which the wind howled, although the largest holes had been stopped up with straw and rags.

Her little hands were almost frozen with the cold. Ah! perhaps a burning match might be some good, if she could draw it from the bundle and strike it against the wall, just to warm her fingers.

< 2 >
She drew one out - "scratch!" how it sputtered as it burnt! It gave a warm, bright light, like a little candle, as she held her hand over it. It was really a wonderful light. It seemed to the little girl that she was sitting by a large iron stove, with polished brass feet and a brass ornament. How the fire burned! and seemed so beautifully warm that the child stretched out her feet as if to warm them, when, lo! the flame of the match went out, the stove vanished, and she had only the remains of the half-burnt match in her hand.

She rubbed another match on the wall. It burst into a flame, and where its light fell upon the wall it became as transparent as a veil, and she could see into the room. The table was covered with a snowy white table-cloth, on which stood a splendid dinner service, and a steaming roast goose, stuffed with apples and dried plums. And what was still more wonderful, the goose jumped down from the dish and waddled across the floor, with a knife and fork in its breast, to the little girl. Then the match went out, and there remained nothing but the thick, damp, cold wall before her.

She lighted another match, and then she found herself sitting under a beautiful Christmas-tree. It was larger and more beautifully decorated than the one which she had seen through the glass door at the rich merchant's. Thousands of tapers were burning upon the green branches, and colored pictures, like those she had seen in the show-windows, looked down upon it all. The little one stretched out her hand towards them, and the match went out.

The Christmas lights rose higher and higher, till they looked to her like the stars in the sky. Then she saw a star fall, leaving behind it a bright streak of fire. "Some one is dying," thought the little girl, for her old grandmother, the only one who had ever loved her, and who was now dead, had told her that when a star falls, a soul was going up to God.

< 3 >
She again rubbed a match on the wall, and the light shone round her; in the brightness stood her old grandmother, clear and shining, yet mild and loving in her appearance.

"Grandmother," cried the little one, "O take me with you; I know you will go away when the match burns out; you will vanish like the warm stove, the roast goose, and the large, glorious Christmas-tree."

And she made haste to light the whole bundle of matches, for she wished to keep her grandmother there. And the matches glowed with a light that was brighter than the noon-day, and her grandmother had never appeared so large or so beautiful. She took the little girl in her arms, and they both flew upwards in brightness and joy far above the earth, where there was neither cold nor hunger nor pain, for they were with God.

In the dawn of morning there lay the poor little one, with pale cheeks and smiling mouth, leaning against the wall; she had been frozen to death on the last evening of the year; and the New-year's sun rose and shone upon a little corpse! The child still sat, in the stiffness of death, holding the matches in her hand, one bundle of which was burnt.

"She tried to warm herself," said some.

No one imagined what beautiful things she had seen, nor into what glory she had entered with her grandmother, on New-year's day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรงกับผู้ขายเล็ก ๆ น้อย ๆ
มันเป็นชะมัดที่หนาวเย็นและมืดในตอนเย็นเกือบสุดท้ายของปีเก่าและหิมะตกอย่างรวดเร็ว ในเย็นและความมืด, สาวน้อยน่าสงสารที่มีหัวและเท้าเปลือยเปล่าเดินเตร็ดเตร่ไปตามถนน มันเป็นความจริงที่เธอได้มีคู่ของรองเท้าแตะเมื่อเธอออกจากบ้าน แต่พวกเขาไม่ได้ใช้มาก พวกเขามีขนาดใหญ่มากมีขนาดใหญ่เพื่อจริงว่าพวกเขาเป็นแม่ของเธอและสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยากจนต้องสูญเสียพวกเขาในการวิ่งข้ามถนนเพื่อหลีกเลี่ยงการรถม้าสองที่ได้รับการกลิ้งไปตามอัตราที่แย่มาก หนึ่งในรองเท้าแตะเธอไม่สามารถค้นหาและเด็กผู้ชายคนหนึ่งคว้าอื่น ๆ และวิ่งไปกับมันบอกว่าเขาสามารถใช้มันเป็นจุดเริ่มต้นเมื่อเขาได้มีเด็กของเขาเองเพื่อให้สาวน้อยไปด้วยเท้าของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ เปลือยกายซึ่งค่อนข้างสีแดงและสีฟ้าที่มีความหนาวเย็น.

ในผ้ากันเปื้อนเก่าเธอถือจำนวนของการแข่งขันและมีกำของพวกเขาอยู่ในมือของเธอ ไม่มีใครได้ซื้ออะไรแต่ละวันของเธอทั้งมีหนึ่งหรือให้ที่นี่แม้เงินใด ๆ ตัวสั่นด้วยความหนาวและความหิวเธอคลานไปตาม; เด็กเล็ก ๆ ที่น่าสงสารเธอมองภาพของความทุกข์ยากเกล็ดหิมะล้มลงบนยาวยุติธรรมผมเธอซึ่งแขวนอยู่ในหยิกบนไหล่ของเธอ แต่เธอได้รับการยกย่องพวกเขาไม่ได้.
ไฟ
เป็นประกายจากทุกหน้าต่างและมีกลิ่นคาวของห่านย่างเพราะมันเป็นวันก่อนวันหยุดปีใหม่ - ใช่เธอจำได้ว่า ในมุมระหว่างบ้านสองหลังหนึ่งซึ่งอยู่นอกเหนือการคาดการณ์อื่น ๆ ที่เธอทรุดลงและซุกตัวเองอยู่ด้วยกันเธอวาดเท้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอภายใต้ของเธอ แต่เธอไม่สามารถออกให้เย็น; และเธอไม่กล้ากลับบ้านเพราะเธอได้ขายไม่ตรงและไม่สามารถนำกลับบ้านได้เงินจากเงิน พ่อของเธอแน่นอนจะชนะเธอนอกจากนี้มันก็เกือบจะเป็นเย็นที่บ้านที่นี่เพราะพวกเขามีเพียงหลังคาเพื่อให้ครอบคลุมพวกเขาผ่านที่ลม howled,แม้ว่าหลุมที่ใหญ่ที่สุดได้ถูกหยุดลงด้วยฟางและยาจก.

มือน้อยของเธอถูกแช่แข็งเกือบกับความหนาวเย็น ah! บางทีอาจจะเป็นคู่ที่อาจจะมีการเผาไหม้ที่ดีบางอย่างถ้าเธอสามารถวาดมันออกมาจากห่อและตีมันกับผนังเพียงเพื่อให้ความอบอุ่นแก่นิ้วมือข​​องเธอ

<2>
เธอดึงหนึ่งออก -. "เกา" วิธีการที่จะ sputtered เป็นมันเผา! มันทำให้อบอุ่นแสงสว่างเช่นเทียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ,ขณะที่เธอจัดขึ้นในมือของเธอมากกว่านั้น มันเป็นจริงแสงที่ยอดเยี่ยม มันดูเหมือนจะเป็นสาวน้อยที่เธอกำลังนั่งอยู่โดยเตาเหล็กขนาดใหญ่ที่มีเท้าทองเหลืองขัดเงาและเครื่องประดับทองเหลือง วิธีการที่ไฟไหม้! และดูเหมือนว่ามันสวยงามอบอุ่นที่เด็กยืดออกเท้าของเธอราวกับจะให้ความอบอุ่นแก่พวกเขาเมื่อดูเถิด! เปลวไฟของการแข่งขันก็ออกไปเตาหายไปและเธอก็ยังคงเป็นเพียงคนเดียวของการจับคู่ครึ่งเผาในมือของเธอ.

เธอลูบแข่งขันอื่นบนผนัง มันลุกเป็นเปลวไฟและที่เบาลงมาผนังที่มันจะกลายเป็นโปร่งใสเป็นผ้าคลุมหน้าและเธอก็จะได้เห็นการเข้ามาในห้อง ตารางถูกปกคลุมด้วยหิมะผ้าปูโต๊ะสีขาวที่ยืนอยู่สำหรับการรับประทานอาหารที่ยอดเยี่ยมและห่านย่างนึ่งอัดแน่นไปด้วยแอปเปิ้ลและลูกพลัมแห้งและสิ่งที่ยังคงเป็นที่ยอดเยี่ยมมากขึ้นห่านที่กระโดดลงจากจานและ waddled ทั่วพื้นด้วยมีดและส้อมในเต้านมของตนเพื่อให้สาวน้อย แล้วการแข่งขันก็ออกไปและยังคงมีอะไร แต่หนาชื้นผนังเย็นก่อนที่เธอจะ.

ก็ลงแข่งขันอื่นและหลังจากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองนั่งอยู่ภายใต้ความสวยงามคริสต์มาสต้นไม้มันมีขนาดใหญ่และตกแต่งอย่างสวยงามมากมากกว่าหนึ่งซึ่งเธอได้เห็นผ่านประตูกระจกที่รวยพ่อค้า พันแท่งถูกเผาไหม้บนกิ่งไม้สีเขียวและภาพสีเช่นเดียวกับที่เธอได้เห็นในการแสดงหน้าต่างมองลงไปมันทั้งหมด หนึ่งน้อยเหยียดมือออกของเธอที่มีต่อพวกเขาและการแข่งขันออกไป.

ไฟคริสต์มาสเพิ่มขึ้นและสูงจนกว่าพวกเขาจะมองไปที่เธอเหมือนดาวในท้องฟ้า แล้วเธอเห็นดาวในฤดูใบไม้ร่วงออกจากที่อยู่เบื้องหลังมันแนวสว่างของไฟ "บางคนกำลังจะตาย" สาวน้อยคิดว่าคุณยายเก่าของเธอเพียงคนเดียวที่ไ​​ด้เคยรักเธอและซึ่งตอนนี้กำลังตายได้บอกเธอว่าเมื่อดาวน้ำตกวิญญาณก็จะขึ้นไปยังพระเจ้า.

<3>
อีกครั้งเธอลูบแข่งขันบนผนังและไฟส่องรอบเธอ. ในความสว่างยืนยายเก่าของเธอที่ชัดเจนและส่องแสงยังอ่อนและมีความรักในรูปร่างหน้าตาของเธอ

"คุณยาย" ร้องไห้หนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ "โอพาฉันกับคุณฉันรู้ว่าคุณจะหายไปเมื่อการแข่งขันไหม้; คุณจะหายไปเช่นเตาอุ่น, ห่านย่างและขนาดใหญ่รุ่งโรจน์ต้นคริสต์มาส. "

และเธอก็รีบแสงมัดทั้งหมดของไม้ขีดไฟเพราะเธออยากจะให้คุณยายของเธอที่นั่น และการแข่งขันที่เรืองแสงด้วยแสงที่สว่างกว่าเที่ยงวันและคุณยายของเธอไม่เคยปรากฏตัวเพื่อให้มีขนาดใหญ่หรือสวยงามดังนั้น เธอเข้ามามีสาวน้อยในอ้อมแขนของเธอและพวกเขาทั้งสองก็บินขึ้นไปในความสว่างและความสุขที่เหนือพื้นโลกที่มีอากาศหนาวเย็นและไม่หิวหรือความเจ็บปวดสำหรับพวกเขากับพระเจ้า.

ในรุ่งสางของเช้ามีวางหนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าสงสารกับแก้มซีดและปากยิ้มยืนพิงผนัง; เธอได้รับการแช่แข็งไปสู่​​ความตายในเย็นวันสุดท้ายของปี; และดวงอาทิตย์ปีใหม่เพิ่มขึ้นและส่องกับเล็ก ๆ น้อย ๆ ศพ! เด็กยังคงนั่งอยู่ในความแข็งแกร่งของการตายถือไม้ขีดที่อยู่ในมือของเธอกำหนึ่งซึ่งถูกไฟไหม้.

"เธอพยายามที่จะอุ่นตัวเอง" บาง.

กล่าวว่าไม่มีใครคิดว่าสิ่งที่สวยงามสิ่งที่เธอได้เห็นหรือเป็นสิ่งที่รุ่งโรจน์เธอได้เดินเข้ามากับคุณยายของเธอในวันปีใหม่ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้แข่งขันที่น้อย
มันเป็นฟ้าเย็น และมืดเกือบเย็นสุดท้ายของปีเก่า และหิมะก็ตกลงอย่างรวดเร็ว ในความเย็นและความมืด สาวน้อยไม่ดี กับหัวเปลือยเท้าเปลือย roamed ผ่านถนน มันเป็นความจริงเธอมีคู่รองเท้าแตะเมื่อเธอออกจากบ้าน แต่พวกเขาไม่ได้ใช้มาก พวกขนาดใหญ่ ขนาด ใหญ่ดังนั้น จริง ๆ ว่า พวกเขาได้อยู่กับแม่ของเธอ และสิ่งมีชีวิตน้อยจนมีสูญเสียพวกเขาในการทำงานข้ามถนนเพื่อหลีกเลี่ยงการนับสองที่กลิ้งตามที่อัตราน่ากลัว หนึ่งในรองเท้าแตะเธอไม่พบ และเด็กผู้ชายยึดตามอีก และวิ่งหนีไป มันบอกว่า เขาสามารถใช้เป็นแหล่งกำเนิดการ เมื่อเขามีเด็กของตนเอง เพื่อให้ลูกสาวไปกับเธอน้อยเปลือยเท้า ซึ่งค่อนข้างแดง และน้ำเงิน ด้วยเย็น

ในการเรือเก่า เธอทำจำนวนตรงกัน และมีกลุ่มของพวกเขาในมือของเธอ ไม่ได้ซื้ออะไรของเธอทั้งวัน หรือมีใดให้ที่นี่แม้แต่เศษสตางค์ เธอสั่นเย็นด้วยความหิว crept ตาม เด็กน้อยไม่ดี เธอมองภาพความทุกข์ยาก เกล็ดหิมะตกบนยาว แฟร์ผมของเธอ ที่แขวนในหยิกบนไหล่ของเธอ แต่เธอว่าพวกเขาไม่

ไฟส่องจากหน้าต่างทุกหน้าต่าง และมีกลิ่นเผ็ดห่านย่าง ขณะนั้นคริสต์มาส - ใช่ เธอจำที่ ในมุม ระหว่างสองบ้าน หนึ่งซึ่งคาดว่าเกินอีก เธอจมลง และต้องกันตัวเอง เธอได้ลากเท้าของเธอเล็กน้อยภายใต้เธอ แต่เธอไม่สามารถเก็บปิดเย็น และเธอกล้าไม่กลับบ้าน สำหรับเธอมีขายไม่ตรงกัน และอาจไม่นำหน้าแม้สตางค์เงิน พ่อของเธอแน่นอนจะชนะเธอ นอกจาก มันเกือบเป็นเย็นที่บ้านเป็นนี่ สำหรับพวกเขามีเฉพาะหลังคาครอบคลุมพวกเขา เห่าซึ่งลมหอน แม้ว่าจะมีหยุดหลุมที่ใหญ่ที่สุดขึ้นกับฟางและผ้าขี้ริ้ว

มือน้อยของเธอถูกแช่แข็ง ด้วยเย็นเกือบ อา บางทีการแข่งขันเขียนอาจบางดี ถ้าเธอไม่สามารถออกจากกลุ่ม และตีกำแพง เพียงเพื่ออุ่นนิ้วมือของเธอได้

< 2 >
เธอวาดหนึ่งออก - ลบ "ทิ้งวิธีมัน sputtered กับมันเผา ให้สดใส อบอุ่นไฟ เช่นเทียนน้อย ขณะที่เธอถือมือของเธอไว้ จริง ๆ มันเป็นแสงที่ยอดเยี่ยม เหมือนกับลูกสาวว่า เธอนั่ง ด้วยเหล็กขนาดใหญ่ที่เตา ทองเหลืองขัดเท้าและเครื่องประดับเป็นทองเหลือง วิธีไฟเขียน และดูเหมือนเพื่อให้สวยงามอบอุ่นที่เด็กเหยียดเท้าของเธอว่าจะอุ่นได้ เมื่อ หล่อ เปลวไฟของการจับคู่ไป เตาศาสดา และเธอเท่านั้นเหลือของการจับคู่เผาครึ่งในมือเธอ.

เธอ rubbed ตรงอื่นบนผนัง มันลุกเป็นเปลวไฟ และแสงมันตกตาม ผนังจะเป็นความโปร่งใสที่มีผิว และเธอสามารถเห็นในห้อง ตารางถูกปกคลุม ด้วยหิมะขาวตารางผ้า ที่ยืนบริการอาหารค่ำอันสวยงาม และการนึ่งย่างห่าน ไส้แอปเปิ้ลและพลัมแห้ง และสิ่งยังขึ้นมหัศจรรย์ ห่านที่ไปลงจากจาน และ waddled ข้ามชั้น ด้วยมีดและส้อมในการเต้า สาวน้อย แล้วตรงออกไป และยังคงมีแต่ผนังหนา ชื้น เย็นก่อน her.

เธอไฟส่องสว่างตรงอื่น และจากนั้น เธอพบตัวเองนั่งอยู่ใต้ต้นคริสต์มาสสวยงาม ขนาดใหญ่ และตกแต่งอย่างสวยงามมากขึ้นกว่าหนึ่งซึ่งเธอได้เห็นผ่านประตูกระจกที่พ่อค้าร่ำรวย ได้ พัน tapers ถูกเขียนตามกิ่งสีเขียว และสีรูปภาพ เหมือนกับเธอได้เห็นในดูหน้าต่าง มองลงไว้ทั้งหมด น้อยหนึ่งเหยียดมือของเธอต่อไป และการจับคู่ไปออกด้วย

กุหลาบไฟคริสต์มาสสูงขึ้น และ สูง จนพวกเขาดูเธอเหมือนดาวบนท้องฟ้า แล้วเธอเห็นดาวตกอยู่ ออกจากด้านหลังไฟแหลม ๆ "คนเป็นตาย คิดว่า ลูกสาว สำหรับยายเก่าของเธอ หนึ่งเดียวที่เคยได้รักเธอ และใครคือตอนนี้คนตาย ได้บอกเธอว่า เมื่อดาวตก จิตวิญญาณได้ไปถึงพระเจ้า

< 3 >
เธอ rubbed ตรงบนผนังอีกครั้ง และแสง shone รอบเธอ ในความสว่างยืนเธอยายเก่า ล้าง และขัด ยังไมลด์ และรักในลักษณะที่ปรากฏของเธอ

"ยาย ร้องหนึ่งน้อย "O พาฉันกับคุณ ฉันรู้ว่า คุณจะหายไปเมื่อการจับเผาหมด คุณจะสูญเช่นเตาอุ่น ห่านย่าง และคริสต์มาสต้นไม้ใหญ่ รุ่งโรจน์

และเธอรีบไฟกลุ่มทั้งหมดตรงกัน สำหรับเธอปรารถนาให้ยายมี การแข่งขัน glowed แสงที่สว่างกว่าเที่ยงวัน และยายของเธอมีไม่เคยปรากฏมีขนาดใหญ่มาก หรือสวย เธอพาลูกสาวในอ้อมแขนของเธอ และพวกเขาทั้งสองบินขึ้นในความสว่างและความสุขไกลเหนือโลก มีไม่เย็น หรือหิว หรือ ปวด สำหรับพวกเขากับพระเจ้า

ในรุ่งเช้า มีวางหนึ่งน้อยไม่ดี กับซีดแก้มและปากยิ้ม พิงกับผนัง เธอได้ถูกแช่แข็งตายเย็นสุดท้ายของปี และปีใหม่ของซันกุหลาบ และ shone เมื่อศพเล็กน้อย เด็กยังคงเสาร์ ในพังผืดตาย จับตรงที่ในมือของเธอ กลุ่มหนึ่งที่ถูกเผา

"เธอพยายามจะอุ่นตัวเอง กล่าวว่า บาง

ไม่มีใครคิดว่าสิ่งใดสวยงามที่เธอได้เห็น หรือเกียรติอะไรเธอก็ป้อนกับยายของเธอ ในวันใหม่ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้อย match-seller ที่
มันเป็นความหนาวเย็นเลยค่ะและสีเข้มเกือบในช่วงเย็นที่ผ่านมาของปีเก่าและหิมะที่ถูกลดลงอย่างรวดเร็ว ในความหนาวเย็นและความมืดที่เด็กผู้หญิงที่น่าสงสารคนที่พร้อมด้วยเท้าเปล่าเปลือยศีรษะและคลอดบุตรออกตามหาจนทั่วผ่านถนนสายต่างๆ เป็นความจริงเธอก็คู่ของรองเท้าแตะเมื่อเธอออกจากบ้านหลังแต่ก็ไม่ได้ใช้งานมาก ห้องพักมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมากขนาดใหญ่ดังนั้นจริงๆที่เคยเป็นของแม่และเด็กน้อยผู้น่าสงสารที่หายไปนั้นในการข้ามถนนก็จะหลีกเลี่ยงสองรถลากที่ม้วนตัวมาตามแนวที่อัตราดอกเบี้ยที่น่าสยดสยอง เป็นหนึ่งในรองเท้าแตะที่เธอไม่สามารถค้นหาและเด็กที่เข้ามายึดเมื่อคนอื่นและอยู่ห่างออกไปในวิ่งไปพร้อมด้วยว่าที่เขาไม่สามารถใช้เป็นแท่นวางได้เมื่อเขาจะมีลูกของตัวเอง.ดังนั้นเด็กหญิงตัวน้อยจะไปด้วยเท้าเปล่าน้อยของเธอซึ่งก็เป็นได้สีแดงและสีฟ้าพร้อมด้วยความหนาวเย็น.

อยู่ในชุดผ้ากันเปื้อนเก่าที่เธอนำหมายเลขที่ตรงกับของและมีกลุ่มของเขาในมือแล้ว ไม่มีใครซื้ออะไรของเธอทั้งวันที่และไม่มีใครได้รับที่นี่แม้เป็นคนขี้เหนียว หนาวสั่นด้วยความหิวโหยและความหนาวเย็นเธอก็คืบคลานไปตามเด็กน้อยผู้น่าสงสารเธอมอง ภาพ ของความทุกข์เกล็ดหิมะที่ตกอยู่บนเส้นยาวของเธอที่แขวนอยู่ในลอนผมบนไหล่ของเธอแต่เธอก็ถือว่าเขาไม่ได้.

ไฟเป็นประกายจากหน้าต่างและมีกลิ่นรสชาติแสนอร่อยของห่านย่างเป็นก่อนปีใหม่ - ปีใช่เธอจำได้ว่า ในมุมที่ระหว่างบ้านสองหนึ่งในที่อื่นๆคาดว่าจะมากกว่าที่เธอนั่งจมลงและบีบคอตัวเองด้วยกันเธอเคยวาดฟุตน้อยของเธอตามเธอแต่เธอไม่สามารถปิดความหนาวเหน็บและเธอไม่กล้ากลับบ้านเพราะเธอไม่มีขายไม่มีข้อมูลที่ตรงกันและไม่สามารถเดินทางกลับบ้านได้แม้แต่สตางค์ของเงิน พ่อของเธอก็จะตีของเธออย่างแน่นอนอีกอย่างก็เกือบจะเท่ากับความหนาวเย็นในบ้านและอยู่ที่นี่เพราะเขามีเพียงหลังคากับฝาครอบให้ผ่านที่ลมก็ยังส่งเสียงแม้ว่ารูมีขนาดใหญ่ที่สุดที่มีการหยุดขึ้นพร้อมด้วยฟางและผ้าขี้ริ้ว.

มือเล็กๆของเธอแทบจะเป็นแช่แข็งด้วยน้ำเย็นได้ เอาล่ะ!! บางทีอาจจะตรงกับการเผาที่อาจจะเป็นการดีบางอย่างถ้าเธอไม่สามารถดึงออกจากกลุ่มนี้และมันกับผนังที่อยู่ในการอุ่นนิ้ว.

< 2 >
เธอดึงหนึ่งออกมา - "รอยขีดข่วน!"พ่นออกมาด้วยและเผา ก็ทำให้สว่างสดใสอบอุ่นเหมือนแสงเทียนน้อยเมื่อเธอมีมือของเธอมากกว่านี้ มันเป็นจริงๆเบาๆที่น่ามหัศจรรย์ใจ มันดูเหมือนกับสาวน้อยคนนี้ที่เธอนั่งอยู่ด้วยเตาเหล็กขนาดใหญ่ที่พร้อมด้วยเท้าทองเหลืองขัดเงาและเครื่องประดับทองสัมฤทธิ์ที่ วิธีการไฟเผา ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นและอย่างสวยงามที่อบอุ่นซึ่งเด็กที่ออกมายืนเป็นหากจะอบอุ่นเมื่อดูเถิด! เปลวเพลิงที่ให้การตรงกับที่ออกไปเตาที่หายไปและเธอก็ยังคงอยู่ในความทรงจำเฉพาะในการแข่งขันครึ่ง - เผาอยู่ในมือของเธอ.

เธอถูตรงกับอีกคนหนึ่งอยู่บนผนัง มันก็โพล่งออกมาเข้ากับเปลวไฟและจุดที่มีแสงสว่างลงบนกำแพงที่กลายเป็นโปร่งใสและเป็นผ้าคลุมหน้าและเธอก็ดูเข้าไปในห้อง ตารางที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะตกสีขาวโต๊ะ - ผ้าที่ยืนให้บริการอาหารมื้อค่ำที่สง่างามและห่านย่างการนึ่งอาหารที่ครบครันพร้อมด้วยแอปเปิลและลูกพลัมแห้งและสิ่งที่มีอยู่มากกว่าที่น่ามหัศจรรย์ใจห่านกระโดดลงมาจากเล้านั้นต่างเดินเตาะแตะไปยังริมและอาหารที่อยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามชั้นที่พร้อมด้วยมีดและส้อมในอกเพื่อสาวน้อย จากนั้นการแข่งขันได้ออกไปและยังมีเหลืออยู่บ้างแต่ไม่มีอะไรติดผนังเย็นชื้นที่มีความหนาก่อนเธอ.

ก็ลงตรงกับอีกคนหนึ่งและจากนั้นเธอพบว่าตัวเองนั่งอยู่ใต้ที่สวยงามวันคริสต์มาส - ทรีมันใหญ่ขึ้นและได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามมากกว่าหนึ่งซึ่งเธอเคยเห็นผ่านทางประตูกระจกที่' srich พ่อค้า มีผู้คนหลายพันคนของมุ่งหน้าไปทางลุกไหม้อยู่บนกิ่งไม้สีเขียวและ ภาพ สีเหมือนกับที่เธอเคยเห็นในการแสดง - windows ที่มองลงมามันทั้งหมด ตัวหนูน้อยมาก็ยื่นมือออกไปหาและตรงกับที่ออกไป.

ไฟคริสต์มาสที่เพิ่มขึ้นสูงกว่าและสูงกว่าจนกว่าเขาจะมองไปกับเธอเหมือนดาวที่ท้องฟ้า จากนั้นเธอก็เห็นดาวตกทิ้งไว้แต่ทางสว่างสดใสของเพลิงไหม้ "ใครคนหนึ่งกำลังจะตาย"คิดว่าสาวน้อยคนนี้สำหรับคุณยายของเธอเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่มีความรักของเธอและไม่เคยที่ตายแล้วในตอนนี้บอกมาว่าเมื่อดาวอยู่คนหนึ่งกำลังจะขึ้นกับพระเจ้า.

< 3 >
เธออีกครั้งแล้วถูตรงกับที่อยู่บนฝาผนังและแสงที่ส่องแสงอยู่รอบตัวเธอในความสว่างที่ยืนอยู่คุณตาคุณยายของเธออย่างชัดเจนและส่องแสงแต่อ่อนโยนและรักในลักษณะที่ปรากฎ.

"คุณตาคุณยายของเธอ"ร้องหนึ่งน้อย" O "พร้อมด้วยคุณผมรู้ว่าคุณจะไปเมื่อตรงกับที่สว่างขึ้นออกคุณจะหายวับไปกับตาเหมือนเตาความอบอุ่นที่ห่านย่างที่มีชื่อเสียงและมีขนาดใหญ่วันคริสต์มาส - ทรี"

และเธอก็รีบไปทั้งกลุ่มที่มีการแข่งขันคู่สำหรับเธออยากจะทำให้คุณตาคุณยายของเธอไว้ที่นั่น และตรงกับที่ลุกโชนขึ้นด้วยแสงไฟที่สว่างสดใสมากกว่าเป็นเวลาเที่ยงวันไปจนถึงเวลาบ่ายวันและคุณยายของเธอไม่เคยปรากฏตัวขึ้นและขนาดใหญ่หรือที่สวยงามมาก เธอได้เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอและเขาทั้งสองลอยขึ้นสู่เบื้องบนในความสุขและความสว่างมากกว่าแผ่นดินที่ไม่มีความหนาวเย็นหรือความอดอยากและความเจ็บปวดเพราะเขาอยู่กับพระเจ้า.

ในตอนเช้ามืดของวันหนึ่งมีน้อยผู้น่าสงสารที่พร้อมด้วยปากและแก้มยิ้มหน้าซีดยืนพิงผนังที่เธอได้รับการแช่แข็งไปยังการตายในช่วงเย็นที่ผ่านมาของปีนี้และอาบแดดของใหม่ - ปีที่เพิ่มขึ้นและส่องแสงอยู่บนศพเล็กน้อย เด็กที่ยังคงนั่งอยู่ในความเมื่อยล้าของการตายอยู่ตรงกับที่อยู่ในมือของเธอคนหนึ่งของกลุ่มที่ถูกเผา.

"เธอพยายามที่จะอุ่นเอง"บางคน.

ไม่มีใครคิดมาก่อนเลยว่าอะไรคือสิ่งที่สวยงามก็เห็นหรือไปสู่สิ่งที่สง่าราศีเธอเข้ามากับคุณยายของเธอในวันใหม่ปี