If we add the variable costs to the

If we add the variable costs to the fixed costs against a given range of volume (so that the fixed costs remain completely fixed), and add in the sales revenue (which also increases in line with volume), we arrive at the break-even chart shown in Figure 3.5 overleaf. The sloping line that starts at O is the sales revenue. The total cost line starts at F, and represents the sum of fixed and variable costs. The point at which the sales revenue line crosses the total cost line is the break-even point. Below this point, a loss will be incurred; above it a profit will be made.

A helpful concept in evaluating break-even charts is that of contribution:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเราเพิ่มต้นทุนผันแปรต้นทุนคงที่กับช่วงของไดรฟ์ข้อมูล (เพื่อให้ต้นทุนคงที่ยังคงสมบูรณ์ถาวร), และเพิ่มรายได้จากการขาย (ซึ่งยัง เพิ่มสอดคล้องกับไดรฟ์ข้อมูล), เรามาถึงที่แสดงในรูป 3.5 ชาย②หญิงอายุแผนภูมิกาล บรรทัดที่เริ่มต้นที่ O ลาดเป็นรายได้จากการขาย รวมบรรทัดต้นทุนเริ่มต้นที่ F และแสดงถึงผลรวมของถาวรและต้นทุนผันแปร จุดที่รายได้จากการขายบรรทัดข้ามเส้นต้นทุนรวมคือ จุดกาล ด้านล่างจุดนี้ การสูญเสียที่จะเกิดขึ้น ข้างบนมัน จะทำกำไรแนวคิดเป็นประโยชน์ในการประเมินแผนภูมิกาลเป็นของผันแปร:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเราเพิ่มต้นทุนผันแปรค่าใช้จ่ายคงที่เมื่อเทียบกับช่วงที่กำหนดของปริมาณ (เพื่อให้ต้นทุนคงที่ยังคงได้รับการแก้ไขอย่างสมบูรณ์) และเพิ่มรายได้จากการขาย (ซึ่งยังเพิ่มขึ้นตามปริมาณ) เรามาถึงที่ทำลายแม้กระทั่ง แผนภูมิแสดงในรูปที่ 3.5 ด้านหนึ่งของใบ สายลาดที่เริ่มต้นที่ O คือรายได้ยอดขาย เส้นค่าใช้จ่ายทั้งหมดเริ่มต้นที่ F และแสดงผลรวมของค่าใช้จ่ายคงที่และตัวแปร จุดที่เส้นรายได้การขายข้ามเส้นค่าใช้จ่ายรวมเป็นจุดคุ้มทุน ด้านล่างจุดนี้การสูญเสียที่จะเกิดขึ้น; ข้างต้นนั้นกำไรจะทำ. แนวคิดที่เป็นประโยชน์ในการประเมินแผนภูมิทำลายแม้กระทั่งเป็นที่ของผลงาน: