How well my friend Arthur Conan Doy

How well my friend Arthur Conan Doyle would tell this story! How exciting and interesting he would make it. I cannot do that. I am no writer. I have been a doctor and a soldier. All I can do is make my report.
But who will read my words? What will the world be like in 1976? Perhaps by then nobody will know the names of Sherlock Holmes and Jack the Ripper. Perhaps all Conan Doyle's wonderful stories will be forgotten. There is so much to explain. I must ask my reader to be patient!
I had known and worked with Sherlock Holmes for almost four years when I first met Arthur Conan Doyle - ACD I always called him. Like me, he was a doctor, and we quickly became old friends. He told me amusing stories of hospital life, and I raid him about my life as an army doctor in Afghanistan.
I often talked to him about Sherlock Holmes. At that time most people had never heard of him. Only the police and some criminals knew what a great detective he was. ACD seemed to enjoy my stories very much. He was never too tired to hear 3.bout another of Holmes's cases.
We met many times and enjoyed many good dinners together before I realized that ACD had a special interest in Holmes. He wanted to be a writer, and had already enjoyed a little success. Now he wanted to write about Holmes, using -Le facts of a real case, but adding his own ideas to the story.
I found this an excellent idea. I was happy to think that my dear friend would become famous.
I explained the plan to Holmes. He listened in silence, his pipe in his hand. Then he said, 'Can he write, this friend of yours? Can he tell a true story? Does he understand the difference between facts and lies?'
'I think so,' I said. 'He has just begun to write, but already he is becoming fashionable.'
'Fashionable!' Holmes said coldly. 'How can it interest me that he is fashionable? Can a fashionable writer have a serious interest in the facts of one of my cases?'
I could not reply. Holmes sat silently, looking into the fire. At last he said, 'Well, he may try. Let him do what he can. You may send him your notes on the Hope case, Watson.'
I wrote to ACD the next day, and he began work on the story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ดีที่เพื่อนของฉันอาร์เธอร์โคนันดอยล์จะบอกเรื่องนี้! วิธีที่น่าตื่นเต้นและน่าสนใจว่าเขาจะทำให้มัน ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น ผมไม่มีนักเขียน ฉันได้รับแพทย์และทหาร ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการทำรายงานของฉัน.
แต่ผู้ที่จะอ่านคำของฉันได้อย่างไร สิ่งที่โลกจะเป็นเช่นในปี 1976? บางทีตอนนั้นไม่มีใครจะทราบชื่อของ Sherlock Holmes และแจ็คเดอะริปเปอร์ บางทีโคนันดอยล์เรื่องราวที่ยอดเยี่ยมจะถูกลืม มีมากที่จะอธิบาย ผมต้องขอให้ผู้อ่านของฉันจะเป็นผู้ป่วย
ที่ฉันเคยรู้จักและทำงานร่วมกับ Sherlock Holmes เกือบสี่ปีเมื่อผมได้พบกับอาร์เธอร์โคนันดอยล์เป็นครั้งแรก - ACD ฉันมักจะเรียกเขาว่า เช่นเดียวกับฉันเขาเป็นหมอและเราอย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกผมว่าเรื่องราวสนุกของชีวิตที่โรงพยาบาลและฉันโจมตีเขาเกี่ยวกับชีวิตของฉันเป็นแพทย์กองทัพในอัฟกานิสถาน.
ผมมักจะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับ Sherlock Holmes ในช่วงเวลาที่คนส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินจากเขา เฉพาะตำรวจและอาชญากรบางรู้ว่าสิ่งที่เป็นนักสืบที่ดีเขาเป็น ACD ดูเหมือนจะสนุกกับเรื่องราวของฉันมาก เขาไม่เคยเหนื่อยเกินไปที่จะได้ยิน 3.bout อื่นในกรณีที่โฮล์มส์.
เราพบกันหลายครั้งและมีความสุขกับอาหารมื้อค่ำที่ดีมากด้วยกันก่อนที่ฉันตระหนักว่า ACD มีความสนใจเป็นพิเศษในโฮล์มส์ เขาอยากจะเป็นนักเขียนและมีความสุขอยู่แล้วประสบความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้เขาอยากจะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์โดยใช้ข้อเท็จจริงเลอของกรณีจริง แต่เพิ่มความคิดของตัวเองกับเรื่อง.
ฉันพบความคิดที่ดี ฉันมีความสุขที่จะคิดว่าเพื่อนรักของฉันจะกลายเป็นที่มีชื่อเสียง.
ผมอธิบายแผนการโฮล์มส์ เขาฟังในความเงียบท่อของเขาในมือของเขา จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "เขาสามารถเขียนเพื่อนของคุณนี้หรือไม่? เขาสามารถบอกเล่าเรื่องราวที่เป็นจริง? เขาไม่เข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและโกหกหรือไม่? '
' ผมคิดว่าเป็นเช่นนั้น 'ผมบอกว่า 'เขาได้เพิ่งเริ่มต้นที่จะเขียน แต่แล้วเขาจะกลายเป็นแฟชั่น.'
'แฟชั่น! โฮล์มส์กล่าวว่าอย่างเย็นชา 'วิธีที่จะสามารถทำให้ผมสนใจว่าเขาเป็นแฟชั่น? นักเขียนที่ทันสมัยสามารถมีความสนใจอย่างจริงจังในข้อเท็จจริงของหนึ่งในกรณีของฉัน? '
ฉันไม่สามารถตอบกลับ โฮล์มส์นั่งเงียบ ๆ มองเข้าไปในกองไฟ ที่สุดท้ายที่เขากล่าวว่า 'ดีเขาอาจจะลอง ปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่เขาสามารถทำได้ คุณอาจจะส่งเขาบันทึกของคุณเกี่ยวกับกรณีความหวังวัตสัน.
ผมเขียนถึง ACD ในวันถัดไปและเขาก็เริ่มทำงานในเรื่องนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีเพื่อนของฉัน อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ จะบอกเรื่องนี้ วิธีการที่น่าตื่นเต้น และน่าสนใจ เขาจะทำมัน ฉันทำอย่างนั้นไม่ได้ ผมไม่ใช่นักเขียน ฉันเป็นหมอและทหาร ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือการสร้างรายงานแต่คนที่จะอ่านคำของฉัน สิ่งที่โลกจะเป็นเช่นในปี 1976 ? บางทีแล้ว ไม่มีใครจะทราบชื่อของ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ และ แจ็คเดอะริปเปอร์ บางทีเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดของโคนัน ดอยล์ จะถูกลืม มีมากที่จะอธิบาย ฉันต้องถามผู้อ่านของฉันที่จะอดทนฉันได้รู้จักและทำงานกับเชอร์ล็อค โฮล์มมาเกือบสี่ปีเมื่อฉันพบกันครั้งแรก อาร์เธอร์ โคนัน ดอยล์ - และฉันก็เรียกเขา ชอบฉัน เขาเป็นหมอ และเราได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเพื่อนเก่า เขาบอกว่าสนุก เรื่องราวชีวิต ของโรงพยาบาล และโจมตีเขาเกี่ยวกับชีวิตของฉันเป็นหมอทหารในอัฟกานิสถานฉันมักจะพูดกับเขาเรื่อง Sherlock Holmes เวลาที่คนส่วนใหญ่เคยได้ยินจากเขา แต่ตำรวจและอาชญากรบางคนรู้ว่าเป็นนักสืบที่ดีที่เขาเป็น และดูเหมือนจะเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวของผมมาก เขาไม่เคยเบื่อที่จะได้ยิน 3.bout อื่นของโฮล์ม เป็นกรณีเราพบกันหลายครั้ง และเพลิดเพลินกับอาหารที่ดีมากด้วยกัน ก่อนที่ผมจะรู้ว่าประเทศไทยมีความสนใจพิเศษใน Holmes เขาต้องการที่จะเป็นนักเขียน และได้เพลิดเพลินกับความสำเร็จเล็ก ๆน้อย ๆ ตอนนี้เขาต้องการที่จะเขียนเกี่ยวกับ Holmes ใช้ - เลอ ข้อเท็จจริงของคดีจริง แต่การเพิ่มความคิดของเขาในเรื่องฉันพบนี้เป็นความคิดที่ดี ฉันมีความสุขที่จะคิดว่าเพื่อนรักจะกลายเป็นที่มีชื่อเสียงฉันอธิบายแผน โฮมส์ เขาเชื่อในความเงียบ ท่อของเขาในมือของเขา แล้วเขาก็บอกว่า " เขาเขียน นี่เพื่อนเธอเหรอ ? เขาจะสามารถบอกเรื่องราวที่แท้จริง ? เขาเข้าใจความแตกต่างระหว่างข้อเท็จจริงและคำโกหก ?" ฉันคิดว่า " ผมพูด " เขาเพิ่งจะเริ่มเขียน แต่แล้วเขาก็กลายเป็นแฟชั่น”" " แฟชั่น โฮล์มส์กล่าวอย่างเย็นชา . . . มันสามารถทำให้ผมสนใจว่าเขาเป็นแฟชั่น ? สามารถเขียนทันสมัยมีความสนใจอย่างจริงจังในข้อเท็จจริงของคดี ?ผมจะไม่ตอบ โฮล์ม นั่งเงียบ ๆมองเข้าไปในกองไฟ สุดท้ายเขาบอกว่า เขาอาจจะลอง ปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่เขาทำได้ คุณอาจส่งเขาข้อความของคุณในหวังว่ากรณีวัตสัน’ผมเขียนถึงประเทศไทย ในวันถัดไป และเขาเริ่มทำงานในเรื่อง