thought: 'Someone will surely come

thought: 'Someone will surely come this way, and trample me down.'
It befell, however, that a shepherd kept his sheep in the field and saw the flower, and as it was so pretty, plucked it, took it with him, and laid it away in his chest. From that time forth, strange things happened in the shepherd's house. When he arose in the morning, all the work was already done, the room was swept, the table and benches cleaned, the fire in the hearth was lighted, and the water was fetched, and at noon, when he came home, the table was laid, and a good dinner served. He could not conceive how this came to pass, for he never saw a human being in his house, and no one could have concealed himself in it. He was certainly pleased with this good attendance, but still at last he was so afraid that he went to a wise woman and asked for her advice. The wise woman said: 'There is some enchantment behind it, listen very early some morning if anything is moving in the room, and if you see anything, no matter what it is, throw a white cloth over it, and then the magic will be stopped.'
The shepherd did as she bade him, and next morning just as day dawned, he saw the chest open, and the flower come out. Swiftly he sprang towards it, and threw a white cloth over it. Instantly the transformation came to an end, and a beautiful girl stood before him, who admitted to him that she had been the flower, and that up to this time she had attended to his house-keeping. She told him her story, and as she pleased him he asked her if she would marry him, but she answered: 'No,' for she wanted to remain faithful to her sweetheart Roland, although he had deserted her. Nevertheless, she promised not to go away, but to continue keeping house for the shepherd.
And now the time drew near when Roland's wedding was to be celebrated, and then, according to an old custom in the country, it was announced that all the girls were to be present at it, and sing in honour of the bridal pair. When the faithful maiden heard of this, she grew so sad that she thought her heart would break, and she would not go thither, but the other girls came and took her. When it came to her turn to sing, she stepped back, until at last she was the only one left, and then she could not refuse. But when she began her song, and it reached Roland's ears, he sprang up and cried: 'I know the voice, that is the true bride, I will have no other!' Everything he had forgotten, and which had vanished from his mind, had suddenly come home again to his heart. Then the faithful maiden held her wedding with her sweetheart Roland, and grief came to an end and joy began.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิดว่า: 'ใครบางคนก็จะมาด้วยวิธีนี้และเหยียบย่ำฉันลง.
มันเกิดขึ้นได้อย่างไรว่าคนเลี้ยงแกะเลี้ยงแกะของเขาในสนามและเห็นดอกไม้และเป็นมันสวยเพื่อดึงมันเอามันกับเขา และวางมันออกไปในหน้าอกของเขา จากนั้นมาสิ่งแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในบ้านของคนเลี้ยงแกะ เมื่อเขาลุกขึ้นในตอนเช้าทุกงานที่ทำอยู่แล้วห้องพักถูกกวาดตารางและม้านั่งทำความสะอาดไฟไหม้ในเตาที่ถูกไฟและน้ำเป็นความจริงและตอนเที่ยงเมื่อเขากลับมาถึงบ้านโต๊ะ ถูกวางและอาหารเย็นที่ดีทำหน้าที่ เขาไม่สามารถตั้งครรภ์วิธีนี้ก็จะผ่านไปเพราะเขาไม่เคยเห็นมนุษย์ในบ้านของเขาและไม่มีใครจะได้ปกปิดตัวเองอยู่ในนั้น เขายินดีอย่างแน่นอนกับการเข้าร่วมประชุมที่ดีนี้ แต่ยังคงอยู่ที่สุดท้ายที่เขาก็กลัวว่าเขาจะไปมีหญิงฉลาดและขอคำแนะนำของเธอ ผู้หญิงฉลาดกล่าวว่า: "มีเสน่ห์บางอย่างที่อยู่เบื้องหลังมันเป็นฟังมากในช่วงต้นตอนเช้าบางหากมีสิ่งใดที่มีการเคลื่อนไหวในห้องพักและถ้าคุณเห็นอะไรไม่ว่าสิ่งที่มันเป็นโยนผ้าขาวมากกว่านั้นแล้วเวทมนตร์จะ จะหยุด. '
คนเลี้ยงแกะทำตามที่เธอสั่งให้เขาและเช้าวันรุ่งขึ้นเช่นเดียวกับวัน dawned เขาเห็นหน้าอกเปิดและดอกไม้ออกมา อย่างรวดเร็วเขาผุดต่อมันและโยนผ้าขาวมากกว่านั้น ทันทีที่การเปลี่ยนแปลงมาถึงจุดสิ้นสุดและสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาซึ่งยอมรับกับเขาว่าเธอได้รับดอกไม้และว่าถึงเวลานี้เธอได้เข้าร่วมบ้านของเขาได้เก็บ เธอบอกเขาเรื่องของเธอและขณะที่เธอพอใจเขาเขาถามเธอว่าเธอจะแต่งงานกับเขา แต่เธอตอบ: "no" สำหรับเธอต้องการที่จะยังคงซื่อสัตย์ต่อคนรักของเธอ Roland แม้ว่าเขาจะทอดทิ้งเธอ อย่างไรก็ตามเธอสัญญาว่าจะไม่หายไป แต่จะยังคงรักษาบ้านสำหรับคนเลี้ยงแกะ.
และตอนนี้เวลาที่เข้ามาใกล้เมื่อแต่งงานโรลันด์ก็จะมีการเฉลิมฉลองและจากนั้นไปตามประเพณีเก่าในประเทศที่มีการประกาศว่าทั้งหมด สาว ๆ ที่กำลังจะนำเสนอที่มันและร้องเพลงในเกียรติของคู่แต่งงาน เมื่อหญิงสาวที่ซื่อสัตย์ได้ยินเรื่องนี้เธอเติบโตเศร้าที่เธอคิดว่าหัวใจของเธอจะทำลายและเธอจะไม่ไปที่นั่น แต่ผู้หญิงคนอื่น ๆ ได้เข้ามารับเธอ เมื่อมันมาถึงการเปิดของเธอในการร้องเพลงเธอเดินกลับจนกระทั่งสุดท้ายที่เธอเป็นเพียงคนเดียวทางด้านซ้ายและจากนั้นเธอก็ไม่อาจปฏิเสธ แต่เมื่อเธอเริ่มเพลงของเธอและมันก็มาถึงหูของ Roland เขาลุกขึ้นและร้องไห้: 'ฉันรู้ว่าเสียงที่เป็นเจ้าสาวจริงผมจะมีใคร!' ทุกอย่างที่เขาได้ลืมและที่ได้หายไปจากใจของเขาได้มาก็กลับบ้านเพื่อหัวใจของเขา จากนั้นหญิงสาวที่ซื่อสัตย์จัดงานแต่งงานของเธอกับเธอที่รักโรลันด์และความเศร้าโศกมาถึงจุดสิ้นสุดและความสุขเริ่มต้น