In 20 years’ time, I believe today’

In 20 years’ time, I believe today’s classrooms will appear to future generations much as those old one-room school houses look like to us now. If we have a goal for the next 20 years, it’s to fundamentally change education to include compassion, service and global citizenship.

For a start, it means adding some important subjects to the course curriculum. In some respects, our school curriculum today – with math, science, history and geography – is no different than it was in our grandparents’ day.

But what about the skills we need to get along in society, to interact with our fellow humans, such as compassion and empathy? We expect young people to pick these up by osmosis. In elementary school, these should be taught as specific subjects, with the same deliberation and emphasis as we might teach quadratic equations or the War of 1812. Already provinces including British Columbia, Alberta and Ontario are incorporating concepts of compassion and empathy into curriculum guidelines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเวลา 20 ปี ผมเชื่อว่าวันนี้ห้องเรียนจะปรากฏให้คนรุ่นหลังมากเท่าบ้านเหล่าโรงเรียน 1 ห้องเก่าเหมือนกับเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายถัดไป 20 ปี เป็นการเปลี่ยนพื้นฐานการศึกษาได้แก่เมตตา บริการ และสังคมสำหรับการเริ่มต้น มันหมายความว่า เพิ่มบางวิชาสำคัญในหลักสูตร บางประการ หลักสูตรโรงเรียนวันนี้– คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และ ภูมิศาสตร์ – ได้ไม่แตกต่างในวันของปู่ย่าตายายของเราแต่สิ่งที่เกี่ยวกับทักษะเราต้องรับตามในสังคม การโต้ตอบกับเราเพื่อนมนุษย์ เช่นความเมตตาและการเอาใจใส่หรือไม่ เราคาดว่าผู้ได้รับเหล่านี้ osmosis ในโรงเรียนประถมศึกษา เหล่านี้ควรจะสอนเป็นวิชาเฉพาะ บริษัทฯ เดียวกันและให้ความสำคัญกับเราอาจสอนสมการกำลังสองหรือสงคราม แล้วจังหวัดได้แก่บริติชโคลัมเบีย อัลเบอร์ต้าและออนตาริโอผสมผสานแนวคิดของความเมตตาและการเอาใจใส่ในแนวทางหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลา 20 ปีผมเชื่อว่าห้องเรียนของวันนี้จะปรากฏให้ลูกหลานในอนาคตมากที่สุดเท่าที่ผู้ที่โรงเรียนเก่าหนึ่งในห้องพักบ้านมีลักษณะเหมือนเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายสำหรับ 20 ปีข้างหน้าก็จะเปลี่ยนการศึกษาพื้นฐานที่จะรวมถึงความเห็นอกเห็นใจ, บริการและความเป็นพลเมืองโลก.

สำหรับการเริ่มต้นก็หมายถึงการเพิ่มวิชาที่สำคัญบางหลักสูตรการเรียนการสอน ในบางประการหลักสูตรโรงเรียนของเราวันนี้ - กับคณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ -. ไม่แตกต่างกันกว่าก็คือในวันที่ปู่ย่าตายายของเรา

แต่สิ่งที่เกี่ยวกับทักษะที่เราต้องการจะได้รับพร้อมในสังคมในการโต้ตอบกับเพื่อนมนุษย์ของเรา เช่นความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจ? เราคาดหวังว่าคนหนุ่มสาวที่จะเลือกเหล่านี้ขึ้นโดยการดูดซึม ในโรงเรียนประถมเหล่านี้ควรได้รับการสอนเป็นวิชาที่เฉพาะเจาะจงกับการตรึกตรองเดียวกันและเน้นที่เราอาจกำลังสองสมการสอนหรือสงคราม 1812 จังหวัดแล้วรวมทั้งบริติชโคลัมเบีย, อัลเบอร์ต้าและออนตาริได้รับการผสมผสานแนวคิดของความเมตตาและความเห็นอกเห็นใจเข้าไปในแนวทางการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 20 ปีข้างหน้า ผมเชื่อว่าเรียนวันนี้จะปรากฏในอนาคตเท่าที่เก่าๆห้องหนึ่งโรงเรียนบ้านเหมือนเราตอนนี้ ถ้าเรามีเป้าหมายในอีก 20 ปี มันทำให้การศึกษารวมถึงเมตตา บริการ และพลเมืองโลกสำหรับการเริ่มต้น , มันหมายถึงการเพิ่มวิชาสำคัญสำหรับหลักสูตรหลักสูตร ในบางเคารพ หลักสูตรโรงเรียนของเราในวันนี้ และ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์ และก็ไม่ต่างจากเป็นปู่ย่าตายายของเราวันแต่สิ่งที่เกี่ยวกับทักษะที่เราต้องการเข้าสังคม ปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์ของเรา เช่น ความเมตตา และความเห็นอกเห็นใจ ? เราคาดหวังว่าเยาวชนจะหยิบขึ้นมาโดยการออสโมซิส ในโรงเรียนเหล่านี้ ควรได้รับการสอนเป็นวิชาที่เฉพาะเจาะจงกับการเดียวกัน และเน้นที่เราอาจจะสอนสมการหรือสงคราม 1812 . แล้วจังหวัดรวมทั้งบริติชโคลัมเบียอัลเบอร์ต้าและออนตาริโอ เป็นแนวคิดของการผสมผสานและเมตตาในแนวทางของหลักสูตร