Feed Processing.Grains included in

Feed Processing.
Grains included in finishing diets are often processed to increase availability of nutrients, particularly starch. Disappearance of starch after a 12-h ruminal incubation period was 3.3 times greater for extruded grain than for dry-rolled grain (Gaebe et al., 1998). Feeding an extruded grain-based concentrate fortified with canola oil increased 18:1n-9 in lamb carcasses (Awadelseid, 1994). However, the presence of lasalocid may have contributed to reduced biohydrogenation of unsaturated fatty acids (Van Nevel and Demeyer, 1995). Using sheep, we evaluated the influence of lasalocid and soybean oil before or after extruding the concentrate portion of the diet on ruminal VFA and digestion (Burgwald-Balstad et al., 1998; Hess et al., 1999). Ruminal disappearance of OM, N, and starch were not affected by dietary addition of fat or lasalocid. An increase in acetate:propionate in sheep fed diets with lasalocid and oil added before extrusion suggested that extrusion rendered the ionophore less effective. However, Zinn (1988) reported an appreciable negative effect of monesin on ruminal acetate:propionate in steers fed diets with 4% yellow grease. Our observations were consistent with Zinn (1988), who noted no significant interactions between supplemental fat and monensin on metabolism of fat in the rumen or on composition of fatty acids entering the small intestine. Duodenal flow of total fatty acids was less in sheep fed diets in which fat was added before extrusion than with sheep fed the diet in which fat was added after extrusion. This response was attributed to loss of fat due to processing because flow of total fatty acids from microbial origin was not affected by timing of oil addition. Duodenal flow of unsaturated fatty acids was not affected by timing of oil addition or supplemental lasalocid. Thus, supplementing vegetable fat likely alters fatty acid composition of the ruminant animal’s tissue regardless of when it is added during feed processing. Addition of lasalocid also did not affect the composition of fatty acids reaching the small intestine of ruminants fed high-concentrate diets.

Moisture content may alter the need for, or benefit from, grain processing (Owens et al., 1997). Ensiled grains generally produce carcass measurements intermediate to those of cattle fed dry-rolled and steam-flaked grains, and adding 2% supplemental fat to the diet seemed to maximize LM area (Owens and Gardner, 2000). High-oil corn has been advocated as a dietary replacement for supplemental fat from oilseeds (Dado, 1999). Andrae et al. (2000) suggested that dry-rolled high-oil corn may have enhanced energy value because of its lipid content and a total tract starch digestibility that was greater than conventional corn. Unlike like conventional corn, energy values of high-oil corn are not expected to improve with ensiling because neither ruminal nor total-tract starch disappearance increased by ensiling high-oil corn (Scholljegerdes et al., 2001). Feeding high-oil corn increased duodenal flow of 18:2n-6 (Duckett et al., 2002), a response not influenced by ensiling (Bolte et al., 2001). Thus, incorporating high-oil corn in finishing beef cattle diets increased 18:2n-6 in the LM (Andrae et al., 2001).

Predicting changes in fatty acid composition of food products derived from ruminants based on profile of supplementary fatty acids is complicated by the form in which the supplement is fed (NRC, 2007). Feeding unprocessed whole oilseeds may reduce effects of supplemental fat on digestibility of other major dietary components because the seed coat is presumed to protect the oil from ruminal metabolism (Baldwin and Allison, 1983). Ruminal disappearance of safflower seed DM increased from 12.0 to 56.5% after 48 h of incubation in situ (Lammoglia et al., 1999a), but crushing (Hussein et al., 1995), extruding (Ferlay et al., 1992; Albro et al., 1993), and grinding (Leupp et al., 2006) oilseeds had minimal impact on digestibility of high-forage diets. Although unsaturated fatty acids within whole seeds are shielded from ruminal biohydrogenation, the seed may remain intact during passage through the small intestine resulting in reduced digestibility of fatty acids (Aldrich et al., 1997b). Gibb et al. (2004) attributed greater deposition of unsaturated fatty acids in target tissues of feedlot steers fed whole vs. rolled sunflower seeds to reduced biohydrogenation in the rumen; however, those authors also reported that rolling sunflower seeds did not enhance digestibility of the oil. Feeding feedlot heifers 8% flax increased 18:3n-3, and rolling or grinding increased intramuscular 18:3n-3 to a greater extent than with whole seeds (Maddock et al., 2006).

Because of limited, and often conflicting, information on altering the fatty acid content of ruminant-derived food products by feeding oilseeds processed to different degrees, a study was conducted to evaluate fatty acid digestion in lambs fed supplemental safflower

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารแปรรูปธัญพืชที่รวมอยู่ในการตกแต่งอาหารมักจะประมวลผลเพื่อเพิ่มธาตุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอื่น ๆ แป้ง การสูญหายของแป้งหลังจากระยะเวลากกไข่ ruminal 12 h ถูกมากกว่า 3.3 เท่าเม็ดอัดกว่ารีดแห้งเม็ด (Gaebe et al. 1998) นมข้นองค์กรการใช้เมล็ดช่อมีน้ำมันคาโนลาเพิ่มขึ้น 18:1n-9 ในซากแกะ (Awadelseid, 1994) อย่างไรก็ตาม อาจมีการคาดการณ์ของ lasalocid กับ biohydrogenation ลดลงของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (Van Nevel และ Demeyer, 1995) ใช้แกะ เราประเมินอิทธิพลของน้ำมันถั่วเหลืองและ lasalocid ก่อน หรือ หลังการพ่นส่วนเข้มข้นของอาหาร ruminal VFA และย่อย (Burgwald-Balstad et al. 1998 Hess et al. 1999) ไม่ได้รับผลกระทบสูญหาย ruminal OM, N และแป้งนอกอาหารของไขมันหรือ lasalocid การเพิ่มขึ้นของอะซิเตท: propionate ในแกะเลี้ยงอาหาร lasalocid และน้ำมันก่อนรีดแนะนำว่า อัดขึ้นรูปให้ ionophore ที่มีประสิทธิภาพน้อย อย่างไรก็ตาม Zinn (1988) รายงานการเห็นผลของ monesin ruminal อะซิเตท: propionate โคเลี้ยงอาหาร ด้วยไขมัน 4% เหลือง ข้อสังเกตของเราสอดคล้องกับ Zinn (1988), ที่ตั้งข้อสังเกตไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างไขมันเสริม monensin ในเผาผลาญของไขมันในอาหารการ หรือองค์ประกอบของกรดไขมันเข้าสู่ลำไส้เล็ก กระแส duodenal กรดไขมันทั้งหมดมีค่าน้อยในแกะที่เลี้ยงอาหารที่ไขมันเพิ่มก่อนรีดมากกว่ากับแกะเลี้ยงอาหารที่ไขมันเพิ่มหลังจากการอัดรีด ตอบสนองนี้เป็นเกิดจากการสูญหายของไขมันเนื่องจากการประมวลผลเนื่องจากกระแสของกรดไขมันทั้งหมดจากจุดเริ่มต้นของจุลินทรีย์ไม่ได้รับผลกระทบ โดยกำหนดเวลาของน้ำมัน ไม่ได้รับผลกระทบกระแส duodenal กรดไขมันไม่อิ่มตัว โดยเวลานี้น้ำมันหรือ lasalocid เพิ่มเติม ดังนั้น การเสริมไขมันพืชมีแนวโน้มเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบกรดไขมันของเนื้อเยื่อของสัตว์ ruminant คำนึงถึงเมื่อจะเพิ่มระหว่างการประมวลผลอาหาร ของ lasalocid ยังไม่ได้ผลส่วนประกอบของกรดไขมันถึงลำไส้เล็กของสัตว์เคี้ยวเอื้องเลี้ยงอาหารเข้มข้นสูงMoisture content may alter the need for, or benefit from, grain processing (Owens et al., 1997). Ensiled grains generally produce carcass measurements intermediate to those of cattle fed dry-rolled and steam-flaked grains, and adding 2% supplemental fat to the diet seemed to maximize LM area (Owens and Gardner, 2000). High-oil corn has been advocated as a dietary replacement for supplemental fat from oilseeds (Dado, 1999). Andrae et al. (2000) suggested that dry-rolled high-oil corn may have enhanced energy value because of its lipid content and a total tract starch digestibility that was greater than conventional corn. Unlike like conventional corn, energy values of high-oil corn are not expected to improve with ensiling because neither ruminal nor total-tract starch disappearance increased by ensiling high-oil corn (Scholljegerdes et al., 2001). Feeding high-oil corn increased duodenal flow of 18:2n-6 (Duckett et al., 2002), a response not influenced by ensiling (Bolte et al., 2001). Thus, incorporating high-oil corn in finishing beef cattle diets increased 18:2n-6 in the LM (Andrae et al., 2001).Predicting changes in fatty acid composition of food products derived from ruminants based on profile of supplementary fatty acids is complicated by the form in which the supplement is fed (NRC, 2007). Feeding unprocessed whole oilseeds may reduce effects of supplemental fat on digestibility of other major dietary components because the seed coat is presumed to protect the oil from ruminal metabolism (Baldwin and Allison, 1983). Ruminal disappearance of safflower seed DM increased from 12.0 to 56.5% after 48 h of incubation in situ (Lammoglia et al., 1999a), but crushing (Hussein et al., 1995), extruding (Ferlay et al., 1992; Albro et al., 1993), and grinding (Leupp et al., 2006) oilseeds had minimal impact on digestibility of high-forage diets. Although unsaturated fatty acids within whole seeds are shielded from ruminal biohydrogenation, the seed may remain intact during passage through the small intestine resulting in reduced digestibility of fatty acids (Aldrich et al., 1997b). Gibb et al. (2004) attributed greater deposition of unsaturated fatty acids in target tissues of feedlot steers fed whole vs. rolled sunflower seeds to reduced biohydrogenation in the rumen; however, those authors also reported that rolling sunflower seeds did not enhance digestibility of the oil. Feeding feedlot heifers 8% flax increased 18:3n-3, and rolling or grinding increased intramuscular 18:3n-3 to a greater extent than with whole seeds (Maddock et al., 2006).
Because of limited, and often conflicting, information on altering the fatty acid content of ruminant-derived food products by feeding oilseeds processed to different degrees, a study was conducted to evaluate fatty acid digestion in lambs fed supplemental safflower

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟีดประมวลผล.
ธัญพืชรวมในการตกแต่งอาหารที่มีการประมวลผลมักจะไปเพิ่มความพร้อมของสารอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งแป้ง การหายตัวไปของแป้งหลังจาก 12 ชั่วโมงระยะฟักตัวในกระเพาะรูเมน 3.3 ครั้งยิ่งใหญ่สำหรับข้าวอัดกว่าข้าวแห้งรีด (Gaebe et al., 1998) การให้อาหารเข้มข้นเมล็ดพืชที่ใช้อัดเสริมด้วยน้ำมันคาโนลาที่เพิ่มขึ้น 18: 1N-9 ในซากแกะ (Awadelseid, 1994) แต่การปรากฏตัวของ lasalocid อาจมีส่วนร่วมใน biohydrogenation ที่ลดลงของกรดไขมันไม่อิ่มตัว (Van Nevel และ Demeyer, 1995) ใช้แกะเราประเมินอิทธิพลของน้ำมันถั่วเหลืองและ lasalocid ก่อนหรือหลังการพ่นส่วนที่เข้มข้นของอาหารในกระเพาะรูเมน VFA และการย่อยอาหาร (Burgwald-Balstad et al, 1998;.. เฮสส์, et al, 1999) การหายตัวไปในกระเพาะรูเมนของ OM, N, และแป้งที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการบริโภคอาหารนอกจากไขมันหรือ lasalocid การเพิ่มขึ้นของอะซิเตท: propionate ในแกะที่เลี้ยงด้วยอาหาร lasalocid และน้ำมันเพิ่มก่อนไหลออกมาชี้ให้เห็นว่าการอัดขึ้นรูปแสดงผล ionophore มีประสิทธิภาพน้อย แต่ซินน์ (1988) รายงานผลกระทบที่เห็นได้ของ monesin ในกระเพาะหมักอะซิเตท: propionate ในโคที่เลี้ยงด้วยอาหาร 4% ไขมันสีเหลือง การสังเกตของเรามีความสอดคล้องกับซินน์ (1988) ที่ตั้งข้อสังเกตไม่มีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างไขมันและเสริม monensin ในการเผาผลาญไขมันในกระเพาะหรือองค์ประกอบของกรดไขมันเข้าสู่ลำไส้เล็ก ลำไส้ไหลของกรดไขมันทั้งหมดน้อยในแกะได้รับอาหารที่มีไขมันถูกเพิ่มเข้ามาก่อนที่จะไหลออกมามากกว่ากับแกะที่เลี้ยงอาหารไขมันที่ถูกเพิ่มเข้ามาหลังจากที่รีด การตอบสนองนี้เป็นผลมาจากการสูญเสียของไขมันเนื่องจากการประมวลผลเพราะการไหลของกรดไขมันทั้งหมดจากแหล่งที่มาของเชื้อจุลินทรีย์ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากระยะเวลาของการเติมน้ำมัน ลำไส้ไหลของกรดไขมันไม่อิ่มตัวที่ไม่ได้รับผลกระทบจากระยะเวลาของการเติมน้ำมันหรือ lasalocid เสริม ดังนั้นการเสริมไขมันพืชมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของกรดไขมันเนื้อเยื่อของสัตว์เคี้ยวเอื้องที่ไม่คำนึงถึงเมื่อมีการเพิ่มขึ้นในช่วงการประมวลผลอาหาร นอกเหนือจาก lasalocid ยังไม่ได้ส่งผลกระทบต่อองค์ประกอบของกรดไขมันถึงลำไส้เล็กของสัตว์เคี้ยวเอื้องได้รับอาหารข้นสูง. ความชื้นอาจเปลี่ยนแปลงความจำเป็นในการหรือได้รับประโยชน์จากการประมวลผลของเมล็ดข้าว (Owens et al., 1997) เมล็ดหมักโดยทั่วไปวัดซากกลางให้กับผู้เลี้ยงวัวแห้งรีดและธัญพืชไอกราวและการเพิ่ม 2% ไขมันในอาหารเสริมดูเหมือนจะเพิ่มพื้นที่ LM (Owens และการ์ดเนอร์, 2000) ข้าวโพดน้ำมันสูงได้รับการสนับสนุนเป็นแทนการบริโภคอาหารไขมันเสริมจากเมล็ดพืชน้ำมัน (Dado, 1999) Andrae et al, (2000) ชี้ให้เห็นว่าแห้งรีดข้าวโพดน้ำมันสูงอาจมีค่าพลังงานที่เพิ่มขึ้นเพราะเนื้อหาของไขมันและการย่อยแป้งระบบทางเดินรวมที่สูงกว่าข้าวโพดธรรมดา ซึ่งแตกต่างจากการชุมนุมเช่นข้าวโพดค่าพลังงานของข้าวโพดสูงน้ำมันไม่ได้คาดว่าจะปรับปรุงการหมักด้วยเพราะไม่กระเพาะหมักหรือรวม-ระบบทางเดินการหายตัวไปของแป้งเพิ่มขึ้นหมักข้าวโพดน้ำมันสูง (Scholljegerdes et al., 2001) การให้อาหารข้าวโพดสูงน้ำมันที่เพิ่มขึ้นของการไหลของลำไส้เล็กส่วนต้น 18: (. Duckett, et al, 2002) 2n-6, การตอบสนองที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากการหมัก (โบลท์, et al, 2001). ดังนั้นการใช้มาตรการข้าวโพดสูงน้ำมันในการตกแต่งอาหารโคเนื้อเพิ่มขึ้น 18: 2n-6 ใน LM (Andrae et al, 2001).. การคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของกรดไขมันของผลิตภัณฑ์อาหารที่ได้มาจากสัตว์เคี้ยวเอื้องขึ้นอยู่กับรายละเอียดของกรดไขมันเสริม ความซับซ้อนโดยรูปแบบที่อาหารเสริมที่มีการเลี้ยง (NRC, 2007) การให้อาหารเมล็ดพืชน้ำมันทั้งที่ยังไม่ได้อาจจะลดผลกระทบของไขมันเสริมในการย่อยอาหารขององค์ประกอบอื่น ๆ ที่สำคัญเพราะเยื่อหุ้มเมล็ดที่มีการสันนิษฐานว่าเพื่อป้องกันน้ำมันจากการเผาผลาญอาหารในกระเพาะรูเมน (ที่บอลด์วินและแอลลิสัน, 1983) การหายตัวไปในกระเพาะรูเมนของเมล็ดดอกคำฝอย DM เพิ่มขึ้น 12.0-56.5% หลังจาก 48 ชั่วโมงของการบ่มในแหล่งกำเนิด แต่บด extruding (Ferlay et al, 1992 (Lammoglia, et al, 1999a.) (มฮุสเซน et al, 1995).. Albro et al., 1993) และบด (LEUPP et al., 2006) เมล็ดพืชน้ำมันมีผลกระทบน้อยที่สุดในการย่อยของอาหารสูงอาหารสัตว์ แม้ว่ากรดไขมันไม่อิ่มตัวที่อยู่ในเมล็ดทั้งหมดจะถูกป้องกันจากกระเพาะรูเมน biohydrogenation เมล็ดอาจจะยังคงเหมือนเดิมในช่วงที่ผ่านลำไส้เล็กที่มีผลในการย่อยลดลงของกรดไขมัน (ดิช et al., 1997b) กิบบ์ et al, (2004) มาประกอบการสะสมมากขึ้นของกรดไขมันไม่อิ่มตัวในเนื้อเยื่อเป้าหมายของการนำพาขุนเลี้ยงทั้งกับรีดเมล็ดทานตะวันจะ biohydrogenation ลดลงในกระเพาะรูเมน; แต่ผู้เขียนยังมีรายงานว่ากลิ้งเมล็ดทานตะวันไม่ได้เพิ่มประสิทธิภาพการย่อยได้ของน้ำมัน การให้อาหารโคขุน 8 เพิ่มขึ้นแฟลกซ์% 18: 3n-3 และกลิ้งหรือบดเพิ่มขึ้นกล้าม 18: (. Maddock et al, 2006) 3n-3 ในระดับสูงกว่าที่มีเมล็ดทั้งหมด. เพราะ จำกัด และมักจะขัดแย้งกันข้อมูล ในการเปลี่ยนแปลงปริมาณกรดไขมันของผลิตภัณฑ์อาหารที่ได้มาจากสัตว์เคี้ยวเอื้องโดยการให้อาหารเมล็ดพืชน้ำมันประมวลผลเพื่อองศาที่แตกต่างกันการศึกษาได้ดำเนินการในการประเมินการย่อยอาหารของกรดไขมันในลูกแกะที่เลี้ยงดอกคำฝอยเสริม