Regular, passive contact lenses are

Regular, passive contact lenses are ophthalmic devices used to correct vision disorders
such as myopia and hyperopia. From their inception in 1888, research eorts
were focused on increasing their comfort, performance and ease of manufacturing,
but their purpose rarely diverted to other applications than vision correction.
However, after World War II, a new use found its way into the lab when one
sought to extend their function by integrating electronic components. Unfortunately,
none of the initial eorts resulted in a successful implementation beyond
research prototyping. In retrospect, it seems the major limiting factor was a lack
of adequate microfabrication technologies for constructing the micro-electronic
components themselves and for successfully embedding them in a contact lens.
However, around 2000 these technologies appeared to have caught up with the
ideas and designs of several researchers and a new upsurge in electronic contact
lens studies has since been seen.
The application domains of these so-called ’smart’ contact lenses have up till
now been mainly limited to biomedical sensing and augmented reality. While
the added value of augmented reality is less clear at this point and certainly
needs much more research, the opportunities for biomedical sensing are more
obvious and are likely to expand in the coming years. Strangely, it appears one
large application domain has not been investigated yet, namely vision correction.
Conventional contact lenses were specically developed to correct ophthalmic
disorders such as myopia and hyperopia, but the question emerges whether
smart contact lenses can outperform them in terms of vision correction. After
an initial round-up of existing research and the identication of potential future
applications in the domain of active vision correction, a clear starting point was
found: the development of a basic non-emitting electro-optic technology which
could be integrated into a contact lens.
After an initial survey of existing display technologies, we found that LCD
technology provides the best t with the desired properties for integration into a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลนส์ปกติ แฝงเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการแก้ไขความผิดปกติวิสัยทัศน์ ophthalmicกลุ่มสายตาสั้นและ hyperopia จากพวกเขามาใน 1888 วิจัยอี ortsได้เน้นเพิ่มความสะดวกสบาย ประสิทธิภาพ และความง่ายในการผลิตแต่ของไม่ค่อยมีการเปลี่ยนแปลงกับโปรแกรมประยุกต์อื่นกว่าตาอย่างไรก็ตาม หลังจากสงครามโลก ใช้ใหม่พบทางเข้าแล็บเมื่อพยายามที่จะขยายการทำงาน โดยรวมชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ อับorts e เริ่มต้นไม่มีผลในการดำเนินการประสบความสำเร็จเกินงานวิจัยต้นแบบ ใน retrospect ดูเหมือนว่าปัจจัยจำกัดสำคัญคือ การขาดเทคโนโลยี microfabrication เพียงพอสำหรับการสร้างไมโครอิเล็กทรอนิกส์ส่วนประกอบของตัวเอง และสำเร็จฝังในคอนแทคเลนส์อย่างไรก็ตาม ประมาณ 2000 เทคโนโลยีเหล่านี้ปรากฏให้ มีหางกับการความคิดและการออกแบบของนักวิจัยหลายและทวีใหม่ในการติดต่อทางอิเล็กทรอนิกส์เห็นเลนส์ศึกษาตั้งแต่โดเมนของแอพลิเคชันของเหล่านี้เรียกว่า 'สมาร์ท' คอนแทคเลนส์มีค่าจนถึงขณะนี้ ถูกจำกัดส่วนใหญ่การตรวจทางชีวการแพทย์และความเป็นจริง ในขณะที่คุณค่าของความเป็นจริงมีน้อยชัดเจนจุดนี้ และแน่นอนต้องวิจัยมากขึ้น โอกาสสำหรับการตรวจทางชีวการแพทย์มีมากขึ้นชัดเจน และมีแนวโน้มที่จะขยายในปีมา แพงกว่า เหมือนหนึ่งโดเมนโปรแกรมประยุกต์ขนาดใหญ่ได้ไม่ถูกตรวจสอบได้ วิสัยทัศน์การแก้ไขได้แก่เลนส์ธรรมดาถูก speci cally พัฒนาแก้ไข ophthalmicโรคเช่นกลุ่มสายตาสั้น และ hyperopia แต่คำถามขึ้นว่าสมาร์ทคอนแทคเลนส์สามารถ outperform นั้นในตา หลังจากการเริ่มต้นรอบขึ้นงานวิจัยที่มีอยู่และ cation identi ศักยภาพในอนาคตใช้งานในโดเมนของตาที่ใช้งานอยู่ จุดเริ่มต้นที่ชัดเจนได้พบ: การพัฒนาของ electro ใยเทคโนโลยีพื้นฐานที่ไม่เปล่งซึ่งอาจจะรวมอยู่ในคอนแทคเลนส์หลังจากสำรวจที่เริ่มต้นของเทคโนโลยีจอแสดงผลที่มีอยู่ เราพบว่าจอ LCDเทคโนโลยีให้ทีสุด ด้วยคุณสมบัติที่ต้องรวมในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปกติคอนแทคเลนส์เรื่อย ๆ ตาเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการแก้ไขความผิดปกติของการมองเห็น
เช่นสายตาสั้นสายตายาวและ จากจุดเริ่มต้นของพวกเขาในปี 1888, E วิจัย? Orts
กำลังจดจ่ออยู่กับการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของพวกเขาความสะดวกสบายและความสะดวกในการผลิต
แต่วัตถุประสงค์ของพวกเขาไม่ค่อยหันเหความสนใจกับการใช้งานอื่น ๆ นอกเหนือจากการแก้ไขวิสัยทัศน์.
อย่างไรก็ตามหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองการใช้งานใหม่หาทางเข้าไป ห้องปฏิบัติการเมื่อหนึ่ง
พยายามที่จะขยายการทำงานของพวกเขาโดยการบูรณาการชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ แต่น่าเสียดายที่
ไม่มีของ e เริ่มต้น? Orts ผลในการดำเนินงานที่ประสบความสำเร็จเกินกว่า
การสร้างต้นแบบการวิจัย ในการหวนกลับดูเหมือนว่าปัจจัยที่สำคัญคือการขาด
ของเทคโนโลยีชิ้นงานขนาดเล็กที่เพียงพอสำหรับการสร้างไมโครอิเล็กทรอนิกส์
ชิ้นส่วนสำหรับตัวเองและประสบความสำเร็จในการฝังไว้ในคอนแทคเลนส์.
แต่รอบ 2000 เทคโนโลยีเหล่านี้ดูเหมือนจะจมอยู่กับ
ความคิดและการออกแบบ ของนักวิจัยหลายคนและการขึ้นใหม่ในการติดต่ออิเล็กทรอนิกส์
ศึกษาเลนส์ได้รับการเห็น.
โดเมนการประยุกต์ใช้เหล่านี้เรียกว่า 'มาร์ท' คอนแทคเลนส์มีขึ้นจนถึง
ตอนนี้ส่วนใหญ่จะ จำกัด การตรวจวัดทางการแพทย์และความเป็นจริงยิ่ง ในขณะที่
มูลค่าเพิ่มของความเป็นจริงยิ่งไม่ชัดเจนในจุดนี้และแน่นอน
ความต้องการการวิจัยมากขึ้นโอกาสในการตรวจจับการแพทย์มีมากขึ้น
อย่างเห็นได้ชัดและมีแนวโน้มที่จะขยายตัวในปีที่ผ่านมา น่าแปลกที่มันจะปรากฏขึ้นหนึ่ง
โดเมนแอพลิเคชันที่มีขนาดใหญ่ยังไม่ได้รับการตรวจสอบยังคือการแก้ไขวิสัยทัศน์.
คอนแทคเลนส์ธรรมดาเป็น speci? พัฒนาถอนรากถอนโคนเพื่อแก้ไขโรคตา
ผิดปกติเช่นสายตาสั้นสายตายาวและ แต่คำถามโผล่ออกมาไม่ว่าจะเป็น
สมาร์ทคอนแทคเลนส์สามารถดีกว่าพวกเขาในแง่ของ แก้ไขวิสัยทัศน์ หลังจากที่
? เริ่มต้นรอบขึ้นของการวิจัยที่มีอยู่และระบุไอออนบวกในอนาคตที่มีศักยภาพ
การใช้งานในโดเมนของการแก้ไขสายตาที่ใช้งานอยู่เป็นจุดเริ่มต้นที่ชัดเจนถูก
พบ: การพัฒนาที่ไม่เปล่งพื้นฐานเทคโนโลยีไฟฟ้าแก้วนำแสงซึ่ง
สามารถนำมาบูรณาการเข้า คอนแทคเลนส์.
หลังจากการสำรวจเริ่มต้นของเทคโนโลยีการแสดงผลที่มีอยู่เราพบว่าจอแอลซีดี
เทคโนโลยีให้ดีที่สุด T? ที่มีคุณสมบัติที่ต้องการสำหรับการรวมเข้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปกติเลนส์เรื่อยๆเป็นอุปกรณ์ใช้เพื่อแก้ไขความผิดปกติของสายตา จักษุ
เช่น สายตาสั้นและสายตายาว . จากการเริ่มของพวกเขาใน 1888 การวิจัย e  ก่อตั้ง
ถูกเน้นการเพิ่มความสะดวกสบายของพวกเขา ประสิทธิภาพ และความสะดวกใน การผลิต ,
แต่วัตถุประสงค์ของพวกเขาไม่ค่อยเบี่ยงเบนไปยังโปรแกรมประยุกต์อื่น ๆ มากกว่าการแก้ไขวิสัยทัศน์ .
แต่ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สองใช้ใหม่พบทางลงแล็ปเมื่อหนึ่ง
ขอขยายการทำงานของโดยรวมชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ แต่น่าเสียดายที่
ไม่มีเริ่มต้น ส่งผลให้ ในการก่อตั้งและ  ประสบความสำเร็จเกิน
ต้นแบบการวิจัย ในการหวนกลับดูเหมือนหลักปัจจัยจำกัดคือการขาดของเทคโนโลยีรองรับชิ้นงานขนาดเล็กเพียงพอสำหรับสร้าง

อิเล็กทรอนิกส์ ไมโครส่วนประกอบของตนเองและความฝังพวกเขาในคอนแทคเลนส์ .
แต่ประมาณ 2000 เทคโนโลยีเหล่านี้ดูเหมือนจะจมกับความคิดและการออกแบบของนักวิจัยหลาย
และการขึ้นใหม่ในการศึกษาคอนแทคเลนส์
อิเล็กทรอนิกส์มีตั้งแต่เห็น
สมัครโดเมนเหล่านี้สมาร์ทที่เรียกว่า ' ' เลนส์ได้จนถึง
ตอนนี้ส่วนใหญ่ จำกัด ชีวการแพทย์ ตรวจจับและความเป็นจริงเติม . ในขณะที่
มูลค่าเพิ่มของความเป็นจริง Augmented เป็นที่ชัดเจนน้อย ณจุดนี้ และแน่นอน
ต้องการการวิจัยมากขึ้น โอกาสสำหรับชีวการแพทย์สัมผัสมากขึ้น
ชัดเจน และมีแนวโน้มที่จะขยายในปีมา น่าแปลกที่ดูเหมือนว่าโดเมนโปรแกรมขนาดใหญ่หนึ่ง
ยังไม่ได้ถูกตรวจสอบ แต่คือการแก้ไขวิสัยทัศน์
เลนส์ธรรมดาเป็น speci  พัฒนาคอลลี่เพื่อแก้ไขความผิดปกติของลูกตา
เช่น สายตาสั้นและสายตายาว แต่คำถามนี้ไม่ว่า
เลนส์สมาร์ทสามารถ outperform พวกเขาในแง่ของการแก้ไขวิสัยทัศน์ หลังจาก
เริ่มต้นรอบของการวิจัยที่มีอยู่และ identi  ไอออนบวกของศักยภาพในอนาคต
การใช้งานในโดเมนของการแก้ไขวิสัยทัศน์งานชัดเจน จุดเริ่มต้นคือ
พบ : การพัฒนาบนพื้นฐานเทคโนโลยีเครื่องตรวจจับซึ่งสามารถเปล่ง
รวมเข้ากับคอนแทคเลนส์
หลังจากการสำรวจเบื้องต้นของเทคโนโลยีการแสดงผลที่มีอยู่แล้ว เราพบว่า LCD
เทคโนโลยีแสดงที่ดีที่สุด  T กับคุณสมบัติที่ต้องการสำหรับการรวมเป็น