In the study of the history of tort

In the study of the history of torture, some authorities rigidly divide the history of torture per se from the history of capital punishment, while noting that most forms of capital punishment are extremely painful. Torture grew into an ornate discipline, where calibrated violence served two functions: to investigate and produce confessions and to attack the body as a form of punishment. Entire populaces of towns would show up to witness an execution by torture in the public square. Those who had been "spared" torture were commonly locked barefooted into the stocks, where children took delight in rubbing feces into their hair and mouths and between their toes.[13]

Deliberately painful methods of torture and execution for severe crimes were taken for granted as part of justice until the development of Humanism in 17th century philosophy, and "cruel and unusual punishment" came to be denounced in the English Bill of Rights of 1689. The Age of Enlightenment in the western world further developed the idea of universal human rights. The adoption of the Universal Declaration of Human Rights in 1948 marks the recognition at least nominally of a general ban of torture by all UN member states.

Its effect in practice is limited, however, as the Declaration is not ratified officially and does not have legally binding character in international law, but is rather considered part of customary international law. Hundreds of countries still practice torture today. Some countries have legally codified it, and others have claimed that it is not practiced, while maintaining the use of torture in secret.[citation needed]

Since the days when Roman law prevailed throughout Europe, torture has been regarded as subtending three classes or degrees of suffering.[14] First-degree torture typically took the forms of whipping and beating but did not mutilate the body. The most prevalent modern example is bastinado, a technique of beating or whipping the soles of the bare feet. Second-degree torture consisted almost entirely of crushing devices and procedures, including exceptionally clever screw presses or "bone vises" that crushed thumbs, toes, knees, feet, even teeth and skulls in a wide variety of ways. A wide array of "boots"—machines variously, ingeniously designed to slowly squeeze feet until their bones shattered—are quite representative. Finally, third-degree tortures savagely mutilated the body in numerous dreadful ways, incorporating spikes, blades, boiling oil, and extremely carefully controlled fire. The serrated iron tongue shredder; the red-hot copper basin for destroying eyesight (abacination, q.v.); and the stocks that forcibly held the prisoner's naked feet, glistening with lard, directly over red-hot coals (foot roasting, q.v.) until the skin and foot muscles were burnt black and the bones fell to ashes are examples of torture in the third degree.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาประวัติศาสตร์ทรมาน บางหน่วยงาน rigidly แบ่งประวัติของทรมานต่อ se จากประวัติของโทษประหารชีวิต ในขณะที่สังเกตรูปแบบส่วนใหญ่ของโทษประหารชีวิตเจ็บปวดอย่างมาก ทรมานเพิ่มขึ้นเป็นระเบียบวินัยสม ที่ปรับเทียบความรุนแรงอาหารฟังก์ชันที่สอง: การผลิตเสน่ห์รักสาว และโจมตีร่างกายที่เป็นรูปแบบของการลงโทษ Populaces ทั้งหมดของเมืองจะแสดงขึ้นเพื่อเป็นสักขีพยานการดำเนิน โดยทรมานในจัตุรัสสาธารณะ ผู้ที่ได้รับ "ช่วย" ทรมานทั่วไปปิด barefooted เข้าหุ้น ที่เด็กใช้ในการถูอุจจาระ เป็นผมและปากของพวกเขา และเท้าของพวกเขา [13]วิธีจงใจเจ็บปวดทรมานและการปฏิบัติการในการก่ออาชญากรรมรุนแรงที่ได้รับเป็นส่วนหนึ่งของความยุติธรรมจนถึงการพัฒนาของมนุษยนิยมในคริสต์ศตวรรษที่ 17 ปรัชญา และ "ลงโทษโหดร้าย และผิดปกติ" มาถูกประณามในการภาษาอังกฤษตั๋วของสิทธิค.ศ. 1689 อายุตรัสรู้ในโลกตะวันตกเพิ่มเติมพัฒนาความคิดของสิทธิมนุษยชนสากล รับของปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชนใน 1948 เครื่องรู้น้อยในนามของบ้านทั่วไปของการทรมานโดยรัฐสมาชิกสหประชาชาติทั้งหมดมีผลในทางปฏิบัติจะจำกัด อย่างไรก็ตาม จะไม่สำคัญอย่างเป็นทางการรายงาน และไม่มี ผูกมัดตามกฎหมายอักขระในกฎหมายระหว่างประเทศ แต่แทนที่จะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายระหว่างประเทศจารีตประเพณี ของประเทศยังคงทรมานฝึกวันนี้ บางประเทศมีกฎหมาย ประมวลกฎหมายสูงมัน และคนอื่น ๆ ได้อ้างว่า มันจะไม่ฝึกฝน ขณะที่ยังคงใช้การทรมานในความลับ [ต้องการอ้างอิง]ตั้งแต่วันเมื่อกฎหมายโรมันแผ่ขยายไปทั่วยุโรป ได้ถูกทรมานถือเป็น subtending สามชั้นหรือองศาของทุกข์ [14] first-degree ทรมานเอาแบบ whipping และตี แต่ไม่กุดร่างกายโดยทั่วไป สมัยใหม่อย่างแพร่หลายมากที่สุดคือ bastinado เทคนิคการตี หรือ whipping พื้นเท้าเปล่า Second-degree ทรมานประกอบด้วยเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์และขั้นตอน รวมทั้งสกรูฉลาดล้ำกดหรือ "กระดูก vises" ที่บด thumbs เท้า เข่า เท้า ฟันแม้ และทิ้งอยู่ระเกะระกะในหลากหลายวิธี บด "รองเท้า" หลากหลาย — เครื่องเพิ่ม อำพรางคดีได้อย่างที่ออกแบบมาเพื่อบีบเท้าช้าจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ กระดูกของพวกเขา — พนักงานค่อนข้างจะ สุดท้าย tortures องศาสาม savagely mutilated ร่างกายในวิธี dreadful เพจ spikes ใบมีด น้ำมันเดือด และไฟที่ควบคุมอย่างระมัดระวังมากขึ้น หั่นลิ้นเหล็ก serrated อ่างทองแดงลื่นสำหรับทำลายสายตา (abacination, q.v.); และหุ้นที่ถือครองของนักโทษเท้าเปลือย อันดามันอย่างแท้จริงด้วยบังคับให้ lard โดยผ่านถ่านหินลื่น (เท้าคั่ว q.v.) จนถึงผิวหนัง และกล้ามเนื้อเท้าถูกเผาดำ และลดลงมือกระดูกขี้เถ้าเพื่อเป็นตัวอย่างของการทรมานในระดับที่สาม [ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาประวัติศาสตร์ของการทรมานเจ้าหน้าที่บางอย่างเหนียวแน่นแบ่งประวัติศาสตร์ของการทรมานต่อจากประวัติศาสตร์ของโทษประหารในขณะที่สังเกตว่ารูปแบบที่สุดของโทษประหารมีความเจ็บปวดมาก ทรมานกลายเป็นวินัยหรูหราที่ทำหน้าที่สอบเทียบความรุนแรงทั้งสองฟังก์ชั่น: การตรวจสอบและการผลิตและคำสารภาพที่จะโจมตีร่างกายเป็นรูปแบบของการลงโทษ populaces ทั้งหมดของเมืองจะแสดงขึ้นเพื่อเป็นสักขีพยานการดำเนินการโดยการทรมานในจัตุรัสสาธารณะ บรรดาผู้ที่ได้รับการ "งดเว้น" ทรมานถูกขังอยู่โดยทั่วไปเท้าเปล่าเป็นหุ้นที่เด็กเข้ามามีความสุขในการถูอุจจาระเข้าไปในผมและปากและระหว่างนิ้วเท้าของพวกเขา. [13] วิธีการจงใจที่เจ็บปวดจากการถูกทรมานและการดำเนินการสำหรับการก่ออาชญากรรมที่รุนแรงได้รับการได้รับอนุญาต เป็นส่วนหนึ่งของความยุติธรรมจนการพัฒนาของมนุษยปรัชญาในศตวรรษที่ 17 และ "โหดร้ายและทารุณ" มาเป็นที่ประณามในอังกฤษบิลสิทธิ 1,689 ยุคแสงสว่างในโลกตะวันตกต่อการพัฒนาความคิดของสิทธิมนุษยชนสากล . การยอมรับของปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชนในปี 1948 นับได้รับการยอมรับอย่างน้อยในนามของบ้านโดยทั่วไปของการทรมานจากทุกรัฐสมาชิกสหประชาชาติ. ผลของมันในทางปฏิบัติมี จำกัด แต่เป็นประกาศที่ไม่ได้เป็นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการและไม่ได้มีถูกต้องตามกฎหมาย ตัวละครที่มีผลผูกพันในกฎหมายต่างประเทศ แต่เป็นที่ยอมรับว่าค่อนข้างเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศ หลายร้อยประเทศยังคงปฏิบัติทรมานในวันนี้ บางประเทศมีการประมวลผลถูกต้องตามกฎหมายนั้นและคนอื่น ๆ ได้อ้างว่ามันไม่ได้มีประสบการณ์ขณะที่ยังคงใช้การทรมานในที่ลับ. [อ้างจำเป็น] ตั้งแต่วันที่เมื่อกฎหมายโรมันชนะไปทั่วยุโรปทรมานได้รับการยกย่องว่าเป็น subtending สามชั้นหรือองศา ของความทุกข์ทรมาน. [14] ทรมานแรกองศามักจะเอารูปแบบของวิปปิ้งและเต้น แต่ไม่ได้ตัดร่างกาย ตัวอย่างที่ทันสมัยที่แพร่หลายมากที่สุดคือ bastinado เทคนิคของการตีวิปปิ้งหรือพื้นของเท้าเปล่า การทรมานที่สององศาประกอบด้วยเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์และขั้นตอนการบดรวมทั้งฉลาดล้ำเครื่องรีดสกรูหรือ "กระดูกวิเศษ" ที่บดนิ้วหัวแม่มือ, นิ้วเท้า, หัวเข่าเท้าแม้กะโหลกฟันและในหลากหลายวิธี หลากหลายของ "รองเท้า" -machines แตกต่างได้รับการออกแบบอย่างชาญฉลาดจะค่อยๆบีบเท้าจนกระดูกแตก-เป็นตัวแทนค่อนข้าง สุดท้ายทรมานสามองศาทารุณทำลายร่างกายในรูปแบบที่น่ากลัวหลายมาตรการแหลมใบน้ำมันเดือดและไฟมากควบคุมอย่างระมัดระวัง ลิ้นเหล็กหยักหั่น; ลุ่มน้ำทองแดงสีแดงร้อนเพื่อทำลายสายตา (abacination, คิวโวลต์); และหุ้นที่จัดขึ้นโดยการบังคับของนักโทษเท้าเปล่า, วิบวับด้วยน้ำมันหมูโดยตรงกว่าถ่านสีแดงร้อน (คั่วเท้าคิวโวลต์) จนกระทั่งกล้ามเนื้อผิวหนังและเท้าถูกไฟไหม้ดำและกระดูกลดลงเป็นเถ้าถ่านเป็นตัวอย่างของการทรมานในระดับที่สาม . [อ้างจำเป็น]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาประวัติศาสตร์ของการทรมาน บางหน่วยงาน rigidly แบ่งประวัติศาสตร์ของการทรมานต่อ se จากประวัติศาสตร์ของโทษประหาร ในขณะที่สังเกตว่ารูปแบบที่สุดของการลงโทษจะเจ็บปวดมาก การทรมานที่เติบโตเป็นวินัยที่หรูหราที่เทียบความรุนแรงเสิร์ฟสองฟังก์ชัน : การตรวจสอบและผลิตคำสารภาพและโจมตีร่างกาย เป็นรูปแบบของการลงโทษpopulaces ทั้งหมดของเมืองนั้นจะแสดงให้เห็นการประหารโดยการทรมานในจัตุรัสสาธารณะ บรรดาผู้ที่เคยทรมาน คือ " รอด " ที่ล็อคเท้าเปล่าลงในหุ้น ที่เด็กเอาความสุขในอุจจาระเข้าปากผมและขยี้ และระหว่างนิ้วเท้าของพวกเขา . [ 13 ]

ทำให้เจ็บปวดด้วยวิธีการทรมานและการดำเนินการสำหรับอาชญากรรมที่รุนแรงถูกถ่ายเพื่อรับเป็นส่วนหนึ่งของความยุติธรรมจนการพัฒนามนุษยปรัชญาในศตวรรษที่ 17 และที่โหดร้ายและผิดปกติการลงโทษ " มาถูกประณามในภาษาอังกฤษของสิทธิมนุษยชนของ 1689 . อายุของการตรัสรู้ในโลกตะวันตกพัฒนาต่อแนวคิดของสิทธิมนุษยชนสากลการยอมรับของปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชนใน 1948 คะแนนการรับรู้ อย่างน้อยในนามของบ้านทั่วไปของการทรมานโดยประเทศสมาชิกสหประชาชาติ .

ผลในทางปฏิบัติมีจำกัด แต่เป็นประกาศไม่ได้ให้สัตยาบันอย่างเป็นทางการและไม่ได้มีลักษณะผูกพันตามกฎหมายระหว่างประเทศ แต่จะถือเป็นส่วนหนึ่งของ กฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศหลายประเทศยังคงซ้อมทรมานในวันนี้ บางประเทศมีกฎหมายประมวลกฎหมาย และคนอื่น ๆได้อ้างว่ามันไม่ได้ฝึก ในขณะที่รักษาการทรมานในความลับ . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

ตั้งแต่วันเมื่อโรมันกฎหมายมีชัยทั่วยุโรป ทรมาน ถือเป็นลงมาชั้นสามหรือองศาของทุกข์[ 14 ] ระดับแรกทรมานโดยเอารูปแบบของการเฆี่ยนตี และ ตี แต่ไม่ศพศพ ตัวอย่างสมัยใหม่แพร่หลายมากที่สุด คือ การลงโทษด้วยการตีเท้า , เทคนิคตีหรือฟาดฝ่าเท้าเปลือย ระดับสองคือความทรมานเกือบทั้งหมดของอุปกรณ์และขั้นตอน รวมทั้งกดกรูฉลาดโคตร หรือกระดูก " วิเศษ " ที่บด นิ้ว เท้า หัวเข่าเท้า , ฟันและกระดูกในหลากหลายวิธี อาร์เรย์ที่กว้างของ " รองเท้า " - เครื่องนานาเนกอย่างชาญฉลาด , ออกแบบมาเพื่อค่อยๆบีบเท้าจนกว่ากระดูกแตกค่อนข้างเป็นตัวแทน สุดท้าย ระดับที่สามทรมานปางตายใช้ร่างกายในรูปแบบที่น่าสะพรึงกลัวมากมายผสมผสานแหลมใบ ต้มน้ำมัน และสิ่งดีๆที่ควบคุมไฟส่วนหยักเหล็กลิ้น Shredder ; ลุ่มน้ำทองแดงสีแดงร้อนทำลายสายตา ( abacination q.v. , ) และหุ้นที่ให้จับเท้าเปลือยของนักโทษ วิบวับกับหมูโดยตรงมากกว่าถ่านร้อนแดง ( ปิ้ง เท้า q.v. ) จนผิวหนังและกล้ามเนื้อเท้าถูกเผาดำและกระดูกลดลงขี้เถ้าเป็นตัวอย่าง การทรมานในระดับที่สาม . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]