- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
School in EnglandOne cold winter da
School in England
One cold winter day a littie girl and her father arrived in London. Sara Crewe was seven years old, , and she had long black hair and green eyes. She sat in the cad next to her father and looked out of the window at the tall houses and the dark sky.
' What are you thinking about, Sara? ' Mr Crewe asked.
' You are very quiet. ' He put his arm round his daughter.
' I' m thinking about our house in India, ' said Sara. And the hot sun and the blue sky. I don' t think I like England very much, Father.
' Yes, it' s very different from India, ' her father said. ' But you must go to school in London, and Ibbmust go back to India and work.
' Yes, Father, I know, ' said Sara. ' But I want to be with you. Please come to school with me! I can help you with your lessons.
Mr Crewe smiled, but he was not happy. He loved his little Sara very much, and he did not want to be without her. sara' s mother was dead, and Sara was his only child. Father and daughter were very good friends.
Soon they arrived at Miss Minchin' s School for Girls and went into the big house.
Miss Minchin was atall woman in a black dress. She looked at Sara, and then gave a very big smile.
' What a beautiful child! ' she said to Mr Crewe.
Sara stood quietly and watched Miss Minchin. Why does she say that? ' she thought. ' I am not beautiful, so why does she say it? '
Sara was not beautiful, but her father was rich. And Miss Minchin liked girls with rich fathers, because it was good for the school ( and good for Miss Minchin, too) .
' Sara is a good girl, ' Mr Crewe said to Miss Minchin. ' Her mother was French, so she speaks French well. She loves BOOKS, and she reads all the time. But she must play with the other girls and make new friends, too.
' Of course, ' said Miss Minchin. She smiled again. ' Sara is going to be very happy here, Mr Crewe.
Mr Crewe stayed in London for a week. He and Sara went to the shops, and he bought many beautiful, expensive dresses for his daughter. He bought BOOKS, and flowers for her ROOM, and abig doll with beautiful dresses, too.
Miss Minchin smiled, but she said to her sister Amelia: ' All that money on dresses for a child of seven! She looks like a little princess, not a schoolgirl! '
When Mr Crewe left London, he was very sad. Sara was very sad too, but she did not cry. She sat in her ROOM and thought about her father on the ship back to India.
' Father wants me to be happy, ' she said to her new doll. ' I love him very much and I want to be a good daughter, so I must be happy. '
It was a very big and very beautiful doll, but of course it could not answer.
Sara soon made new friends in the school. Some little rich girls are not very nice children - they think they are important because they have money and lots of expensive things. But Sara was different. She liked beautiful dresses and dolls, but she was more interested in people, and BOOKS, and telling stories.
She was very good at telling stories. She was a clever child, and the other girls loved to listen to her. The stories were all about kings and queens and princesses and wonderful countries across the sea.
' How do you think of all those things? ' asked her best friend, Ermengarde.
' I have all these pictures in my head, ' said Sara. ' So it' s easy to tell stories about them. '
Poor Ermengarde was not clever. She could never remember any of her school lessons, and Miss Minchin was always angry with her.
Sara often helped Ermengarde with her lessons. ' Listen, Ermie, ' she said. ' You remember that French king, ‘Louis the Sixteenth? Well, this is a story about him. One day in 1792. . . '
And so Ermengarde learnt her lessons through Sara' s stories, and she loved her friend very much. But not everybody was Sara' s friend. Lavinia was an older girl. Before Sara came, Lavinia was the richest and the most important girl in the school. But Sara' s father was richer than Lavinia' s father. So now Sara was more important than Lavinia, and Lavinia did not like that.
' Oh, Sara is so clever! ' Lavinia often said. ' Sara is so good at French! Her dresses are so beautiful, and she can sing so well! And she is so rich! Of course Miss Minchin likes her best! '
Sara did not answer when Lavinia said these things. Sometimes, it was not easy, but Sara was a kind, Friendly girl, and she did not like to be angry with anyone.
2
_______________
The diamond mines
And so three years went by. Sara' s Father wrote to her often, and Sara wrote loving little letters back to him. One day a very exciting letter arrived. Everybody in the school talked about it for days.
' My friend, ' wrote Mr crewe, ' has some mines in northern India, and a month ago his workers found diamonds there. There are thousands of diamonds in these mines, but it is expensive work to get them out. My friend needs my help. SoLittle Missus' ( this was Mr Crewe' s special name for Sara) , ' I am putting all my money into my friend' s diamond mines, and one day you and Iare going to be very rich. . '
Sara was not interested in money, but a story about diamond mines in India was exciting. Nearly everybody was very pleased for Sara, but not Lavinia, of course.
' Huh ! ' she said. ' My mother has a diamond. Lots of people have diamond. What' s so interesting about diamond mines ? '
' But there are thousands of diamonds in these mines, ' said Ermengard. ' Perhaps millions of them ! ' Lavinia laughed. ' Is sara going to wear diamonds in her hair at breakfast, then ? or is it ' ' Princess sara' ' now ? '
sara' s face went red. she looked at lavinia angrily, but said quietly, ' some people call me ' ' Princess' ' i know that. But princesses don' t get angry or say unkind things, so i' m not going to say anything to you, lavinia. '
' To me, you are a princess, ' Ermengarde side to sara later. ] And you always look link a princess, in your beautiful dresses. '
sara was a princess to another girl, too. this was becky. she was a servant in miss minchin' s school, and she was only fourteen years old, buy she worked all day and sometimes half the night. she carried thinghs upsthair and downstairsshe cleaned the floors, she made the fires, and she was always tired and hungry abd dirty. she and sara had very different lives.
buy one day sara came into her bedroom, and there was becky, sleeping in a chair. ' Oh, you poor thing ! ' sara said.
then becky opened her eyes and saw sara. she got up at once. ' oh, miss ! ' she said. ' i' m very sorry, miss ! i just sat down for a minute and - - '
' Dont ' t be afraid. ' said sara. she gave becky a friendly smile. ' You were tired. That' s all. '
' Are you - are you going to tell miss minchin ? ' ' asked becky. she began to move to the door. ' of coures not, ' said sara. ' Please don' t run away. sit down again for a minute. you look so tired. '
' Oh, miss, buy miss minchin- - - '
' Please, ' said sara. she took becky' s hand. ' You' re only a little girl, like me. let' s be friends. '
And so becky. Nobody knew about this, of course. Rich little girls at miss minchin' s school did not make friends with servant- gils, and it was a wonderful thing for becky. Nearly every day she and sara met in sara' s bedroom, just for five or ten minutes. Becky was always hungry , and sara often bought nice things for her to eat. they sat and tlaked, and sometimes sara told Becky some of her stories. becky loved that.
' Oh, miss, ' she said. ' You tell them so beautifully ! Sometimes I like your stories better than things to eat. '
And after those visits to sara' s room, Becky always felt better - not so tired, and not so hungry.
Some months later sara had her eleventh birthday. Lessons stopped for the afternoon and threr was a big party for all the girls in the school.
' This party is expensive for us, ' miss minchin said to her sister Amelia. ' But it looks good for the school. '
That afternoon threr was a visitor to the school miss minchin' s lawyer. He went with miss minchin into her office and they closed the door. in the schoolroom next door there was a lof of noise from sara' s party. Everybody in there was very happy.
Buy in the office Miss Minchin was not happy. she looked at the lawyer angrily. ' Whay are you saying ?
Mr Crewe has no money ? What about the the diamond mines ?
There are no diamond mines, ' said the lawyer. ' Well, there are mines, but there are no diamonde in them. '
' But Mr Crewe' s good frirnd - - - - ' began Miss Minchin.
' Mr Crewe' s good friend, ' said the lawyer, ' ran away with all with all Mr Crewe' s money. Ralph Crewe was ill with a fever, and when he heard about this, he got worse. A week later he was dead. '
' Dead ! cried Miss Minchin. ' But what about his daughter Sara? And this expensive birthday party?
' Sara Crewe has no money. ' said the lawyer. ' Not a penny in world, Miss Minchin. Not a penny. '
' She must leave my school at once, ' Miss Minchin said angrily. ' She must go this afternoon ! '
' Where ? said the lawyer. ' Out into the streets ? An eleven- year- old grli ? That' s not going to look very good for your school, Miss Minchin. ' Miss Minchin' s face went red.
' You can' t put her out in the streets, ' said the lawyer. He stood up. ' But perhaps she can work for you. '
The lawyer left, and Miss Minchin called her sister Amelia. ' Bring Sara Crewe hre at once, ' she siad.
Two minutes later Sara, in her beautiful blue party dress, stood in front of Miss Minchin.
' Have you a black dress, sara ? ' Miss Michin said coldly.
' Yes, Miss Minchin, ' said Sara. ' But it ' s very smill. '
' GO and put it on at once, ' side Miss Minchin. ' Your father is dead. Threr were no diamond mines, and your father' s friend ran away with all his money. You have nothing. Not a penny. But I am going to be very kind to you. You can stay in my house, but now you must be a servant and work for your bread. You can sleep in a servant' s room upstairs, next to Becky' s room. '
3
_________
One cold winter day a littie girl and her father arrived in London. Sara Crewe was seven years old, , and she had long black hair and green eyes. She sat in the cad next to her father and looked out of the window at the tall houses and the dark sky.
' What are you thinking about, Sara? ' Mr Crewe asked.
' You are very quiet. ' He put his arm round his daughter.
' I' m thinking about our house in India, ' said Sara. And the hot sun and the blue sky. I don' t think I like England very much, Father.
' Yes, it' s very different from India, ' her father said. ' But you must go to school in London, and Ibbmust go back to India and work.
' Yes, Father, I know, ' said Sara. ' But I want to be with you. Please come to school with me! I can help you with your lessons.
Mr Crewe smiled, but he was not happy. He loved his little Sara very much, and he did not want to be without her. sara' s mother was dead, and Sara was his only child. Father and daughter were very good friends.
Soon they arrived at Miss Minchin' s School for Girls and went into the big house.
Miss Minchin was atall woman in a black dress. She looked at Sara, and then gave a very big smile.
' What a beautiful child! ' she said to Mr Crewe.
Sara stood quietly and watched Miss Minchin. Why does she say that? ' she thought. ' I am not beautiful, so why does she say it? '
Sara was not beautiful, but her father was rich. And Miss Minchin liked girls with rich fathers, because it was good for the school ( and good for Miss Minchin, too) .
' Sara is a good girl, ' Mr Crewe said to Miss Minchin. ' Her mother was French, so she speaks French well. She loves BOOKS, and she reads all the time. But she must play with the other girls and make new friends, too.
' Of course, ' said Miss Minchin. She smiled again. ' Sara is going to be very happy here, Mr Crewe.
Mr Crewe stayed in London for a week. He and Sara went to the shops, and he bought many beautiful, expensive dresses for his daughter. He bought BOOKS, and flowers for her ROOM, and abig doll with beautiful dresses, too.
Miss Minchin smiled, but she said to her sister Amelia: ' All that money on dresses for a child of seven! She looks like a little princess, not a schoolgirl! '
When Mr Crewe left London, he was very sad. Sara was very sad too, but she did not cry. She sat in her ROOM and thought about her father on the ship back to India.
' Father wants me to be happy, ' she said to her new doll. ' I love him very much and I want to be a good daughter, so I must be happy. '
It was a very big and very beautiful doll, but of course it could not answer.
Sara soon made new friends in the school. Some little rich girls are not very nice children - they think they are important because they have money and lots of expensive things. But Sara was different. She liked beautiful dresses and dolls, but she was more interested in people, and BOOKS, and telling stories.
She was very good at telling stories. She was a clever child, and the other girls loved to listen to her. The stories were all about kings and queens and princesses and wonderful countries across the sea.
' How do you think of all those things? ' asked her best friend, Ermengarde.
' I have all these pictures in my head, ' said Sara. ' So it' s easy to tell stories about them. '
Poor Ermengarde was not clever. She could never remember any of her school lessons, and Miss Minchin was always angry with her.
Sara often helped Ermengarde with her lessons. ' Listen, Ermie, ' she said. ' You remember that French king, ‘Louis the Sixteenth? Well, this is a story about him. One day in 1792. . . '
And so Ermengarde learnt her lessons through Sara' s stories, and she loved her friend very much. But not everybody was Sara' s friend. Lavinia was an older girl. Before Sara came, Lavinia was the richest and the most important girl in the school. But Sara' s father was richer than Lavinia' s father. So now Sara was more important than Lavinia, and Lavinia did not like that.
' Oh, Sara is so clever! ' Lavinia often said. ' Sara is so good at French! Her dresses are so beautiful, and she can sing so well! And she is so rich! Of course Miss Minchin likes her best! '
Sara did not answer when Lavinia said these things. Sometimes, it was not easy, but Sara was a kind, Friendly girl, and she did not like to be angry with anyone.
2
_______________
The diamond mines
And so three years went by. Sara' s Father wrote to her often, and Sara wrote loving little letters back to him. One day a very exciting letter arrived. Everybody in the school talked about it for days.
' My friend, ' wrote Mr crewe, ' has some mines in northern India, and a month ago his workers found diamonds there. There are thousands of diamonds in these mines, but it is expensive work to get them out. My friend needs my help. SoLittle Missus' ( this was Mr Crewe' s special name for Sara) , ' I am putting all my money into my friend' s diamond mines, and one day you and Iare going to be very rich. . '
Sara was not interested in money, but a story about diamond mines in India was exciting. Nearly everybody was very pleased for Sara, but not Lavinia, of course.
' Huh ! ' she said. ' My mother has a diamond. Lots of people have diamond. What' s so interesting about diamond mines ? '
' But there are thousands of diamonds in these mines, ' said Ermengard. ' Perhaps millions of them ! ' Lavinia laughed. ' Is sara going to wear diamonds in her hair at breakfast, then ? or is it ' ' Princess sara' ' now ? '
sara' s face went red. she looked at lavinia angrily, but said quietly, ' some people call me ' ' Princess' ' i know that. But princesses don' t get angry or say unkind things, so i' m not going to say anything to you, lavinia. '
' To me, you are a princess, ' Ermengarde side to sara later. ] And you always look link a princess, in your beautiful dresses. '
sara was a princess to another girl, too. this was becky. she was a servant in miss minchin' s school, and she was only fourteen years old, buy she worked all day and sometimes half the night. she carried thinghs upsthair and downstairsshe cleaned the floors, she made the fires, and she was always tired and hungry abd dirty. she and sara had very different lives.
buy one day sara came into her bedroom, and there was becky, sleeping in a chair. ' Oh, you poor thing ! ' sara said.
then becky opened her eyes and saw sara. she got up at once. ' oh, miss ! ' she said. ' i' m very sorry, miss ! i just sat down for a minute and - - '
' Dont ' t be afraid. ' said sara. she gave becky a friendly smile. ' You were tired. That' s all. '
' Are you - are you going to tell miss minchin ? ' ' asked becky. she began to move to the door. ' of coures not, ' said sara. ' Please don' t run away. sit down again for a minute. you look so tired. '
' Oh, miss, buy miss minchin- - - '
' Please, ' said sara. she took becky' s hand. ' You' re only a little girl, like me. let' s be friends. '
And so becky. Nobody knew about this, of course. Rich little girls at miss minchin' s school did not make friends with servant- gils, and it was a wonderful thing for becky. Nearly every day she and sara met in sara' s bedroom, just for five or ten minutes. Becky was always hungry , and sara often bought nice things for her to eat. they sat and tlaked, and sometimes sara told Becky some of her stories. becky loved that.
' Oh, miss, ' she said. ' You tell them so beautifully ! Sometimes I like your stories better than things to eat. '
And after those visits to sara' s room, Becky always felt better - not so tired, and not so hungry.
Some months later sara had her eleventh birthday. Lessons stopped for the afternoon and threr was a big party for all the girls in the school.
' This party is expensive for us, ' miss minchin said to her sister Amelia. ' But it looks good for the school. '
That afternoon threr was a visitor to the school miss minchin' s lawyer. He went with miss minchin into her office and they closed the door. in the schoolroom next door there was a lof of noise from sara' s party. Everybody in there was very happy.
Buy in the office Miss Minchin was not happy. she looked at the lawyer angrily. ' Whay are you saying ?
Mr Crewe has no money ? What about the the diamond mines ?
There are no diamond mines, ' said the lawyer. ' Well, there are mines, but there are no diamonde in them. '
' But Mr Crewe' s good frirnd - - - - ' began Miss Minchin.
' Mr Crewe' s good friend, ' said the lawyer, ' ran away with all with all Mr Crewe' s money. Ralph Crewe was ill with a fever, and when he heard about this, he got worse. A week later he was dead. '
' Dead ! cried Miss Minchin. ' But what about his daughter Sara? And this expensive birthday party?
' Sara Crewe has no money. ' said the lawyer. ' Not a penny in world, Miss Minchin. Not a penny. '
' She must leave my school at once, ' Miss Minchin said angrily. ' She must go this afternoon ! '
' Where ? said the lawyer. ' Out into the streets ? An eleven- year- old grli ? That' s not going to look very good for your school, Miss Minchin. ' Miss Minchin' s face went red.
' You can' t put her out in the streets, ' said the lawyer. He stood up. ' But perhaps she can work for you. '
The lawyer left, and Miss Minchin called her sister Amelia. ' Bring Sara Crewe hre at once, ' she siad.
Two minutes later Sara, in her beautiful blue party dress, stood in front of Miss Minchin.
' Have you a black dress, sara ? ' Miss Michin said coldly.
' Yes, Miss Minchin, ' said Sara. ' But it ' s very smill. '
' GO and put it on at once, ' side Miss Minchin. ' Your father is dead. Threr were no diamond mines, and your father' s friend ran away with all his money. You have nothing. Not a penny. But I am going to be very kind to you. You can stay in my house, but now you must be a servant and work for your bread. You can sleep in a servant' s room upstairs, next to Becky' s room. '
3
_________
0/5000
โรงเรียนในอังกฤษหนาวเย็นวันหนึ่งสาว littie และพ่อของเธอมาถึงลอนดอน ครีวีซาร่าได้เจ็ดปี อายุ และเธอมีผมยาวสีดำและตาสีเขียว เธอนั่งใน cad ที่อยู่พ่อของเธอ และมองออกจากหน้าต่างที่บ้านสูงและท้องฟ้ามืด' คิดอะไรอยู่เกี่ยวกับ ซาร่า ' ครีวีนายถาม ' คุณจะเงียบ ' เขาวางแขนของเขารอบลูกสาวของเขา'ฉัน' คิดบ้านในอินเดีย m ' กล่าวว่า ซาร่า และแสงแดดร้อนและท้องฟ้าสีคราม ฉัน ' ไม่คิดชอบอังกฤษมาก พ่อ' ใช่ มัน ' s แตกต่างกันมากจากอินเดีย, ' กล่าวว่า พ่อของเธอ " แต่คุณต้องไปเรียนที่ลอนดอน และ Ibbmust กลับไปยังประเทศอินเดียและทำงาน'ใช่ พ่อ ฉันรู้ กล่าวว่า ซาร่า ' แต่อยากอยู่กับคุณ กรุณามาโรงเรียนกับฉัน ฉันสามารถช่วยคุณได้กับบทเรียนของคุณ นายครีวียิ้ม แต่เขาไม่มีความสุข รักซาร่าของเขาน้อยมาก และเขาไม่ได้ต้องการให้ โดยไม่มีเธอ ซาร่า ' s แม่ตาย และซาร่าเป็นลูกเดียวกัน พ่อและลูกสาวมีเพื่อนที่ดีมาก เร็ว ๆ นี้ พวกเขามาถึงพลาด Minchin' s โรงเรียนหญิง และเดินเข้าไปในบ้านใหญ่พลาด Minchin atall ผู้หญิงในชุดดำได้ เธอมองซาร่า แล้ว ให้ยิ้มมากขึ้น ' เด็กน่ารักอะไร ' เธอกล่าวว่า นายครีวี ซาร่ายืนเงียบ ๆ และดูพลาด Minchin ทำไมไม่เธอบอกว่า ' เธอคิด ' ฉันไม่สวย การดังนั้น ทำไมไม่เธอพูดว่า ' ซาร่าไม่สวย แต่พ่อไม่รวย และพลาด Minchin ชอบหญิงกับบิดารวย ก็ดีโรงเรียน (และพลาด Minchin ดีเกินไป)'ซาร่าเป็นสาวดี นายครีวีว่า ไปพลาด Minchin ' แม่ของเธอถูกฝรั่งเศส เพื่อเธอพูดภาษาฝรั่งเศสดีขึ้น เธอรักหนังสือ และเธออ่านตลอดเวลา แต่เธอต้องเล่นกับหญิงอื่น และพบปะเพื่อนใหม่ เกินไป'แน่นอน พลาด Minchin กล่าว เธอยิ้มอีกครั้ง ' ซาร่าจะมีความสุขมากที่นี่ ครีวีนาย นายครีวีอยู่ในลอนดอนในสัปดาห์ เขาและซาร่าไปร้านค้า และเขาซื้อชุดสวย แพงมากสำหรับลูกสาวของเขา เขาซื้อหนังสือ และดอกไม้เธอห้อง และ abig ตุ๊กตากับชุดสวยงาม เกินไป พลาด Minchin ยิ้ม แต่เธอกล่าวว่า เธอน้องสาวอาเมเลียเบ: ' เงินทั้งหมดในชุดสำหรับเด็กของเจ็ด เธอดูเหมือนเจ้าหญิงน้อย ไม่เด็กนักเรียน ' เมื่อครีวีนายลอนดอน เขาได้เศร้ามาก ซาร่าได้เศร้ามากเกินไป แต่เธอไม่ได้ร้องไห้ เธอนั่งอยู่ในห้องของเธอ และคิดว่า เกี่ยวกับพ่อของเธอบนเรือไปอินเดีย 'พ่อต้องการให้มีความสุข เธอกล่าวกับตุ๊กตาของเธอใหม่ ' ฉันรักเขามาก และอยากให้ บุตรสาวดี ดังนั้นฉันต้องมีความสุข ' มันเป็นตุ๊กตาที่ใหญ่มาก และสวยงามมาก แต่แน่นอนมันอาจไม่ตอบ ซาร่าเร็ว ๆ นี้ได้เพื่อนใหม่ในโรงเรียน บางสาวรวยน้อยไม่ใช่เด็กดี - พวกเขาคิดว่า พวกเขามีความสำคัญ เพราะพวกเขามีเงินและสิ่งที่มีราคาแพงมากมาย แต่ซาร่าได้แตกต่างกัน ชอบชุดสวยและตุ๊กตา แต่เธอสนใจมากขึ้นใน คน หนังสือ และบอกเรื่องราว เธอดีมากที่บอกเรื่องราว เธอเป็นเด็กฉลาด และหญิงที่รักฟังเธอ มีทั้งหมดเกี่ยวกับคิงส์ และควีนส์ และเจ้าหญิงประเทศยอดเยี่ยมเรื่องทะเล ' วิธีทำคุณคิดว่า สิ่งเหล่านั้นหรือไม่ ' ถามเพื่อนของเธอดีที่สุด Ermengarde'มีภาพเหล่านี้ในหัวของฉัน กล่าวว่า ซาร่า ' ดังนั้น ' s เพื่อบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพวกเขา ' Ermengarde ไม่ดีไม่ฉลาด เธออาจไม่เคยจำของบทเรียนโรงเรียนของเธอ และพลาด Minchin โกรธเสมอเธอ ซาร่าช่วย Ermengarde กับเธอบ่อยครั้ง 'ฟัง Ermie เธอบอกว่า ' คุณจำที่กษัตริย์ฝรั่งเศส, ' Louis Sixteenth ที่ ดี นี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์ วันหนึ่งใน 1792 . . ' และดัง นั้น Ermengarde เรียนรู้บทเรียนของเธอผ่านซาร่า ' s เรื่องราว และเธอรักเพื่อนของเธอมากขึ้น แต่ไม่ทุกคนซาร่า ' s เพื่อน ลาวิเนียเป็นสาวเก่า ก่อนที่ซาร่ามา ลาวิเนียถูกร่ำรวยและหญิงสาวสำคัญที่สุดในโรงเรียน แต่ซาร่า ' s พ่อยิ่งขึ้นกว่าเนีย ' s พ่อ ตอนนี้ ซาร่าถูกสำคัญกว่าลาวิเนีย และลาวิเนียไม่ได้ชอบที่' โอ้ ซาร่าเป็นฉลาดมาก ' ลาวิเนียมักจะกล่าวว่า การ ' ซาร่ามีดีที่ฝรั่งเศส ชุดของเธอจะสวยงามมาก และเธอสามารถร้องเพลงได้ดี และเธอจะให้รวย แน่นอนว่าพลาด Minchin ชอบเธอที่สุด ' ซาร่าไม่ตอบเมื่อลากล่าวว่า สิ่งเหล่านี้ บางครั้ง มันไม่ได้ง่าย แต่ซาร่าคือ ชนิด สาวดี และเธอก็ชอบจะโกรธกับใคร 2_______________เหมืองเพชรและดังนั้น 3 ปีก็ตาม ซาร่า ' s พ่อเขียนเธอมักจะ และซาร่าเขียนจดหมายน้อยไปยังเขารัก วันหนึ่งมาถึงตัวอักษรที่น่าตื่นเต้นมาก ทุกคนในโรงเรียนพูดคุยเกี่ยวกับวัน ' เพื่อน 'เขียนครีวีนาย มีทุ่นในอินเดียภาคเหนือ และเดือนที่ผ่านมาทำงานพบว่าเพชรมีการ มีพันเพชรในเหมืองเหล่านี้ แต่ก็ทำงานที่มีราคาแพงเพื่อให้พวกเขาออก เพื่อนของฉันต้องการความช่วยเหลือของฉัน SoLittle Missus' (คือนายครีวี ' s ชื่อพิเศษสำหรับซาร่า), 'ฉันกำลังวางเงินทั้งหมดเป็นเพื่อนของฉัน' s เพชรเหมืองแร่ และวันหนึ่งคุณและ Iare ไปให้อย่างมากมาย . ' ซาร่าไม่สนใจเงิน แต่เรื่องราวเกี่ยวกับเหมืองเพชรในประเทศอินเดียน่าตื่นเต้น เกือบทุกคนยินดีมากสำหรับซาร่า แต่ไม่เนีย แน่นอน "ฮะ ' ก็ ' แม่ของฉันมีเพชร หลายคนมีเพชร อะไร ' s น่าสนใจมากเกี่ยวกับเหมืองเพชรหรือไม่ ' 'แต่มีพันเพชรในเหมืองเหล่านี้ Ermengard กล่าวว่า ' บางทีนับล้านของพวกเขา ' ลาหัวเราะ ' จะไปสวมใส่เพชรในผมเช้า แล้วซาร่า หรือเป็น ''เจ้าหญิงซาร่า' ' ตอนนี้ ' ซาร่า ' s หน้าไปสีแดง เธอมองเนีย angrily แต่ว่า เงียบ ๆ 'บางคนเรียกฉัน' 'เจ้าหญิง'ฉันรู้ว่า แต่เจ้าหญิงดอน ' t ได้รับโกรธ หรือพูดสิ่ง unkind ดังนั้นฉัน ' m ไม่ไปพูดอะไรกับคุณ ลาวิเนีย ' 'ฉัน คุณเป็นเจ้าหญิง Ermengarde ด้านซาร่าในภายหลัง ] และคุณมักจะเชื่อมโยงเจ้าหญิง ชุดสวยของคุณ ' ซาร่าเป็นเจ้าหญิงกับผู้หญิงอื่น เกินไป นี่คือ becky เธอเป็นคนรับใช้ในพลาด minchin' s โรงเรียน และเธอมีเพียงสิบสี่ปี ซื้อที่เธอทำงานทุกวันและบางครั้งครึ่งคืน เธอทำ thinghs upsthair และ downstairsshe ทำความสะอาดบนพื้น เธอทำ และเธอเสมอ abd เหนื่อย และหิวสกปรก เธอและซาร่ามีชีวิตแตกต่างกันมาก ซื้อวันเดียวที่ซาร่ามาถึงห้องนอนของเธอ และ becky นอนในเก้าอี้มี ' โอ้ คุณสิ่งไม่ดี ' ซาร่ากล่าวว่า แล้ว becky เปิดตาของเธอ และเห็นซาร่า เธอมีค่าครั้ง ' โอ้ พลาด ' ก็ 'ฉัน' เสียใจมาก m พลาด ฉันเพียงแค่นั่งลงชั่ว-- ' 'อย่า' ไม่กลัว ' ซาร่ากล่าวว่า เธอให้ becky ยิ้มเป็นมิตร ' คุณกำลังเหนื่อยกับการ ว่า ' s ทั้งหมด ' ' มีคุณ - คุณจะไปบอกพลาด minchin ' ' ถาม becky เธอเริ่มที่จะย้ายไปประตู ' ของ coures ไม่, ' กล่าวว่า ซาร่า 'กรุณาดอน' t วิ่งหนี นั่งลงอีกครั้งในนาที คุณดูเหนื่อยล้าดังนั้น ' 'โอ้ พลาด ซื้อพลาด minchin - -' 'กรุณา กล่าวว่า ซาร่า เธอเอา becky' s มือ 'คุณ' กำลังเท่ากับสาวน้อย เช่นฉัน ให้ s' เป็นเพื่อนกัน ' และให้ becky ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ แน่นอน สาวน้อยรวยที่พลาด minchin' s โรงเรียนไม่ได้ทำกับข้าราชการ-gils และมันเป็นสิ่งยอดเยี่ยมสำหรับ becky เกือบทุกวันที่เธอและซาร่าตามซาร่า ' s ห้องนอนสำหรับห้า หรือสิบนาที เสมอคือ Becky หิว และซาร่ามักจะซื้อสิ่งที่ดีสำหรับเธอกิน พวกเขานั่ง และ tlaked และบางครั้งซาร่าบอก Becky บางเรื่องราวของเธอ becky รักที่ 'โอ้ พลาด ก็ ' คุณบอกพวกเขาได้อย่างสวยงาม บางครั้งชอบเรื่องราวของคุณดีกว่าสิ่งที่กิน ' และหลัง จากนั้นชมซาร่า ' s ห้อง Becky เสมอได้สักหลาดดี- ไม่เหนื่อยมาก และไม่ให้หิว บางเดือนหลังซาร่ามีวันเกิดของเธอสิบเอ็ด หยุดเรียนในตอนบ่าย และ threr เป็นพรรคขนาดใหญ่สำหรับผู้หญิงทั้งหมดในโรงเรียน 'พรรคนี้มีราคาแพงสำหรับเรา พลาด minchin กล่าวกับอาเมเลียเบน้องสาวของเธอ ' แต่ก็ดีที่โรงเรียน ' นั้น threr บ่ายมีผู้เข้าชมไปโรงเรียนพลาด minchin' s ทนายความ เขาไปกับพลาด minchin เป็นสำนักงานของเธอ และพวกเขาปิดประตู ใน schoolroom ประตูถัดไป มี lof ของเสียงจากซาร่า ' s ของบริษัท ทุกคนมีมีความสุขมาก ซื้อทำงานพลาด Minchin ไม่มีความสุข เธอมองที่ทนาย angrily ' มี Whay คุณพูด นายครีวีมีเงินไม่ได้หรือไม่ สิ่งที่เกี่ยวกับการเหมืองเพชรหรือไม่ มีเหมืองไม่ไดมอนด์, ' กล่าวว่า ทนายความ ' ดี มีเหมือง แต่มี diamonde ไม่ได้ ' "แต่นายครีวี' s frirnd ดี---- ' พลาด Minchin เริ่ม 'ครีวีนาย' s เพื่อนที่ดี 'กล่าวว่า ทนายความ วิ่งหนีไปพร้อมกับครีวีนายทั้งหมด ' s เงิน Ralph ครีวีคือมีอาการไข้ และเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาได้แย่ สัปดาห์ต่อมาเขาได้ตายไป ' "ตายแล้ว ร้อง Minchin นางสาว ' แต่ซาร่าลูกสาวของเขาหรือไม่ และงานวันเกิดแพงนี้ ' ครีวีซาร่ามีเงินไม่ ' กล่าวว่า ทนายความ ' เงินในโลก พลาด Minchin ไม่ ไม่มีสตางค์ ' 'เธอต้องออกจากโรงเรียนของฉันในครั้งเดียว พลาด Minchin กล่าว angrily ' เธอต้องไปบ่ายนี้ ' ' ที่ ทนายความกล่าว ' ไปถนน นี่ปี grli ว่า ' s ไม่ไปดูดีมากสำหรับโรงเรียนของคุณ พลาด Minchin 'พลาด Minchin' s หน้าไปสีแดง 'คุณสามารถ' t ใส่ออกถนน, ' กล่าวว่า ทนายความ เขายืนขึ้น ' แต่บางทีเธอสามารถทำงานสำหรับคุณ ' ทนายความด้านซ้าย และพลาด Minchin ที่เรียกว่าอาเมเลียเบน้องสาวของเธอ 'นำครีวีซาร่า hre ครั้ง เธอ siad สองนาทีหลังซาร่า ในชุดของเธอพรรคสีฟ้าสวยงาม อยู่หน้าพลาด Minchin "มีเครื่องแต่งกายสีดำ ซาร่า ' กล่าวว่า นางสาว Michin coldly 'ใช่ พลาด Minchin กล่าวว่า ซาร่า ' แต่มันมาก smill ' 'ไป และใส่ไว้ในครั้ง ข้างพลาด Minchin ' พ่อของคุณเสีย Threr มีเหมืองเพชรไม่ และคุณพ่อ ' s เพื่อนวิ่งหนีไป ด้วยเงินของเขา คุณได้อะไร ไม่มีสตางค์ แต่ฉันจะต้องดีกับคุณ คุณสามารถเข้าพักในบ้านของฉัน แต่ตอนนี้ คุณต้องเป็นข้าราชการและทำงานสำหรับขนมปังของคุณ คุณสามารถนอนหลับในคนใช้ ' s ชั้นบน ห้องติดกับ Becky' s ห้อง ' 3_________
การแปล กรุณารอสักครู่..
School in England
One cold winter day a littie girl and her father arrived in London. Sara Crewe was seven years old, , and she had long black hair and green eyes. She sat in the cad next to her father and looked out of the window at the tall houses and the dark sky.
' What are you thinking about, Sara? ' Mr Crewe asked.
' You are very quiet. ' He put his arm round his daughter.
' I' m thinking about our house in India, ' said Sara. And the hot sun and the blue sky. I don' t think I like England very much, Father.
' Yes, it' s very different from India, ' her father said. ' But you must go to school in London, and Ibbmust go back to India and work.
' Yes, Father, I know, ' said Sara. ' But I want to be with you. Please come to school with me! I can help you with your lessons.
Mr Crewe smiled, but he was not happy. He loved his little Sara very much, and he did not want to be without her. sara' s mother was dead, and Sara was his only child. Father and daughter were very good friends.
Soon they arrived at Miss Minchin' s School for Girls and went into the big house.
Miss Minchin was atall woman in a black dress. She looked at Sara, and then gave a very big smile.
' What a beautiful child! ' she said to Mr Crewe.
Sara stood quietly and watched Miss Minchin. Why does she say that? ' she thought. ' I am not beautiful, so why does she say it? '
Sara was not beautiful, but her father was rich. And Miss Minchin liked girls with rich fathers, because it was good for the school ( and good for Miss Minchin, too) .
' Sara is a good girl, ' Mr Crewe said to Miss Minchin. ' Her mother was French, so she speaks French well. She loves BOOKS, and she reads all the time. But she must play with the other girls and make new friends, too.
' Of course, ' said Miss Minchin. She smiled again. ' Sara is going to be very happy here, Mr Crewe.
Mr Crewe stayed in London for a week. He and Sara went to the shops, and he bought many beautiful, expensive dresses for his daughter. He bought BOOKS, and flowers for her ROOM, and abig doll with beautiful dresses, too.
Miss Minchin smiled, but she said to her sister Amelia: ' All that money on dresses for a child of seven! She looks like a little princess, not a schoolgirl! '
When Mr Crewe left London, he was very sad. Sara was very sad too, but she did not cry. She sat in her ROOM and thought about her father on the ship back to India.
' Father wants me to be happy, ' she said to her new doll. ' I love him very much and I want to be a good daughter, so I must be happy. '
It was a very big and very beautiful doll, but of course it could not answer.
Sara soon made new friends in the school. Some little rich girls are not very nice children - they think they are important because they have money and lots of expensive things. But Sara was different. She liked beautiful dresses and dolls, but she was more interested in people, and BOOKS, and telling stories.
She was very good at telling stories. She was a clever child, and the other girls loved to listen to her. The stories were all about kings and queens and princesses and wonderful countries across the sea.
' How do you think of all those things? ' asked her best friend, Ermengarde.
' I have all these pictures in my head, ' said Sara. ' So it' s easy to tell stories about them. '
Poor Ermengarde was not clever. She could never remember any of her school lessons, and Miss Minchin was always angry with her.
Sara often helped Ermengarde with her lessons. ' Listen, Ermie, ' she said. ' You remember that French king, ‘Louis the Sixteenth? Well, this is a story about him. One day in 1792. . . '
And so Ermengarde learnt her lessons through Sara' s stories, and she loved her friend very much. But not everybody was Sara' s friend. Lavinia was an older girl. Before Sara came, Lavinia was the richest and the most important girl in the school. But Sara' s father was richer than Lavinia' s father. So now Sara was more important than Lavinia, and Lavinia did not like that.
' Oh, Sara is so clever! ' Lavinia often said. ' Sara is so good at French! Her dresses are so beautiful, and she can sing so well! And she is so rich! Of course Miss Minchin likes her best! '
Sara did not answer when Lavinia said these things. Sometimes, it was not easy, but Sara was a kind, Friendly girl, and she did not like to be angry with anyone.
2
_______________
The diamond mines
And so three years went by. Sara' s Father wrote to her often, and Sara wrote loving little letters back to him. One day a very exciting letter arrived. Everybody in the school talked about it for days.
' My friend, ' wrote Mr crewe, ' has some mines in northern India, and a month ago his workers found diamonds there. There are thousands of diamonds in these mines, but it is expensive work to get them out. My friend needs my help. SoLittle Missus' ( this was Mr Crewe' s special name for Sara) , ' I am putting all my money into my friend' s diamond mines, and one day you and Iare going to be very rich. . '
Sara was not interested in money, but a story about diamond mines in India was exciting. Nearly everybody was very pleased for Sara, but not Lavinia, of course.
' Huh ! ' she said. ' My mother has a diamond. Lots of people have diamond. What' s so interesting about diamond mines ? '
' But there are thousands of diamonds in these mines, ' said Ermengard. ' Perhaps millions of them ! ' Lavinia laughed. ' Is sara going to wear diamonds in her hair at breakfast, then ? or is it ' ' Princess sara' ' now ? '
sara' s face went red. she looked at lavinia angrily, but said quietly, ' some people call me ' ' Princess' ' i know that. But princesses don' t get angry or say unkind things, so i' m not going to say anything to you, lavinia. '
' To me, you are a princess, ' Ermengarde side to sara later. ] And you always look link a princess, in your beautiful dresses. '
sara was a princess to another girl, too. this was becky. she was a servant in miss minchin' s school, and she was only fourteen years old, buy she worked all day and sometimes half the night. she carried thinghs upsthair and downstairsshe cleaned the floors, she made the fires, and she was always tired and hungry abd dirty. she and sara had very different lives.
buy one day sara came into her bedroom, and there was becky, sleeping in a chair. ' Oh, you poor thing ! ' sara said.
then becky opened her eyes and saw sara. she got up at once. ' oh, miss ! ' she said. ' i' m very sorry, miss ! i just sat down for a minute and - - '
' Dont ' t be afraid. ' said sara. she gave becky a friendly smile. ' You were tired. That' s all. '
' Are you - are you going to tell miss minchin ? ' ' asked becky. she began to move to the door. ' of coures not, ' said sara. ' Please don' t run away. sit down again for a minute. you look so tired. '
' Oh, miss, buy miss minchin- - - '
' Please, ' said sara. she took becky' s hand. ' You' re only a little girl, like me. let' s be friends. '
And so becky. Nobody knew about this, of course. Rich little girls at miss minchin' s school did not make friends with servant- gils, and it was a wonderful thing for becky. Nearly every day she and sara met in sara' s bedroom, just for five or ten minutes. Becky was always hungry , and sara often bought nice things for her to eat. they sat and tlaked, and sometimes sara told Becky some of her stories. becky loved that.
' Oh, miss, ' she said. ' You tell them so beautifully ! Sometimes I like your stories better than things to eat. '
And after those visits to sara' s room, Becky always felt better - not so tired, and not so hungry.
Some months later sara had her eleventh birthday. Lessons stopped for the afternoon and threr was a big party for all the girls in the school.
' This party is expensive for us, ' miss minchin said to her sister Amelia. ' But it looks good for the school. '
That afternoon threr was a visitor to the school miss minchin' s lawyer. He went with miss minchin into her office and they closed the door. in the schoolroom next door there was a lof of noise from sara' s party. Everybody in there was very happy.
Buy in the office Miss Minchin was not happy. she looked at the lawyer angrily. ' Whay are you saying ?
Mr Crewe has no money ? What about the the diamond mines ?
There are no diamond mines, ' said the lawyer. ' Well, there are mines, but there are no diamonde in them. '
' But Mr Crewe' s good frirnd - - - - ' began Miss Minchin.
' Mr Crewe' s good friend, ' said the lawyer, ' ran away with all with all Mr Crewe' s money. Ralph Crewe was ill with a fever, and when he heard about this, he got worse. A week later he was dead. '
' Dead ! cried Miss Minchin. ' But what about his daughter Sara? And this expensive birthday party?
' Sara Crewe has no money. ' said the lawyer. ' Not a penny in world, Miss Minchin. Not a penny. '
' She must leave my school at once, ' Miss Minchin said angrily. ' She must go this afternoon ! '
' Where ? said the lawyer. ' Out into the streets ? An eleven- year- old grli ? That' s not going to look very good for your school, Miss Minchin. ' Miss Minchin' s face went red.
' You can' t put her out in the streets, ' said the lawyer. He stood up. ' But perhaps she can work for you. '
The lawyer left, and Miss Minchin called her sister Amelia. ' Bring Sara Crewe hre at once, ' she siad.
Two minutes later Sara, in her beautiful blue party dress, stood in front of Miss Minchin.
' Have you a black dress, sara ? ' Miss Michin said coldly.
' Yes, Miss Minchin, ' said Sara. ' But it ' s very smill. '
' GO and put it on at once, ' side Miss Minchin. ' Your father is dead. Threr were no diamond mines, and your father' s friend ran away with all his money. You have nothing. Not a penny. But I am going to be very kind to you. You can stay in my house, but now you must be a servant and work for your bread. You can sleep in a servant' s room upstairs, next to Becky' s room. '
3
_________
One cold winter day a littie girl and her father arrived in London. Sara Crewe was seven years old, , and she had long black hair and green eyes. She sat in the cad next to her father and looked out of the window at the tall houses and the dark sky.
' What are you thinking about, Sara? ' Mr Crewe asked.
' You are very quiet. ' He put his arm round his daughter.
' I' m thinking about our house in India, ' said Sara. And the hot sun and the blue sky. I don' t think I like England very much, Father.
' Yes, it' s very different from India, ' her father said. ' But you must go to school in London, and Ibbmust go back to India and work.
' Yes, Father, I know, ' said Sara. ' But I want to be with you. Please come to school with me! I can help you with your lessons.
Mr Crewe smiled, but he was not happy. He loved his little Sara very much, and he did not want to be without her. sara' s mother was dead, and Sara was his only child. Father and daughter were very good friends.
Soon they arrived at Miss Minchin' s School for Girls and went into the big house.
Miss Minchin was atall woman in a black dress. She looked at Sara, and then gave a very big smile.
' What a beautiful child! ' she said to Mr Crewe.
Sara stood quietly and watched Miss Minchin. Why does she say that? ' she thought. ' I am not beautiful, so why does she say it? '
Sara was not beautiful, but her father was rich. And Miss Minchin liked girls with rich fathers, because it was good for the school ( and good for Miss Minchin, too) .
' Sara is a good girl, ' Mr Crewe said to Miss Minchin. ' Her mother was French, so she speaks French well. She loves BOOKS, and she reads all the time. But she must play with the other girls and make new friends, too.
' Of course, ' said Miss Minchin. She smiled again. ' Sara is going to be very happy here, Mr Crewe.
Mr Crewe stayed in London for a week. He and Sara went to the shops, and he bought many beautiful, expensive dresses for his daughter. He bought BOOKS, and flowers for her ROOM, and abig doll with beautiful dresses, too.
Miss Minchin smiled, but she said to her sister Amelia: ' All that money on dresses for a child of seven! She looks like a little princess, not a schoolgirl! '
When Mr Crewe left London, he was very sad. Sara was very sad too, but she did not cry. She sat in her ROOM and thought about her father on the ship back to India.
' Father wants me to be happy, ' she said to her new doll. ' I love him very much and I want to be a good daughter, so I must be happy. '
It was a very big and very beautiful doll, but of course it could not answer.
Sara soon made new friends in the school. Some little rich girls are not very nice children - they think they are important because they have money and lots of expensive things. But Sara was different. She liked beautiful dresses and dolls, but she was more interested in people, and BOOKS, and telling stories.
She was very good at telling stories. She was a clever child, and the other girls loved to listen to her. The stories were all about kings and queens and princesses and wonderful countries across the sea.
' How do you think of all those things? ' asked her best friend, Ermengarde.
' I have all these pictures in my head, ' said Sara. ' So it' s easy to tell stories about them. '
Poor Ermengarde was not clever. She could never remember any of her school lessons, and Miss Minchin was always angry with her.
Sara often helped Ermengarde with her lessons. ' Listen, Ermie, ' she said. ' You remember that French king, ‘Louis the Sixteenth? Well, this is a story about him. One day in 1792. . . '
And so Ermengarde learnt her lessons through Sara' s stories, and she loved her friend very much. But not everybody was Sara' s friend. Lavinia was an older girl. Before Sara came, Lavinia was the richest and the most important girl in the school. But Sara' s father was richer than Lavinia' s father. So now Sara was more important than Lavinia, and Lavinia did not like that.
' Oh, Sara is so clever! ' Lavinia often said. ' Sara is so good at French! Her dresses are so beautiful, and she can sing so well! And she is so rich! Of course Miss Minchin likes her best! '
Sara did not answer when Lavinia said these things. Sometimes, it was not easy, but Sara was a kind, Friendly girl, and she did not like to be angry with anyone.
2
_______________
The diamond mines
And so three years went by. Sara' s Father wrote to her often, and Sara wrote loving little letters back to him. One day a very exciting letter arrived. Everybody in the school talked about it for days.
' My friend, ' wrote Mr crewe, ' has some mines in northern India, and a month ago his workers found diamonds there. There are thousands of diamonds in these mines, but it is expensive work to get them out. My friend needs my help. SoLittle Missus' ( this was Mr Crewe' s special name for Sara) , ' I am putting all my money into my friend' s diamond mines, and one day you and Iare going to be very rich. . '
Sara was not interested in money, but a story about diamond mines in India was exciting. Nearly everybody was very pleased for Sara, but not Lavinia, of course.
' Huh ! ' she said. ' My mother has a diamond. Lots of people have diamond. What' s so interesting about diamond mines ? '
' But there are thousands of diamonds in these mines, ' said Ermengard. ' Perhaps millions of them ! ' Lavinia laughed. ' Is sara going to wear diamonds in her hair at breakfast, then ? or is it ' ' Princess sara' ' now ? '
sara' s face went red. she looked at lavinia angrily, but said quietly, ' some people call me ' ' Princess' ' i know that. But princesses don' t get angry or say unkind things, so i' m not going to say anything to you, lavinia. '
' To me, you are a princess, ' Ermengarde side to sara later. ] And you always look link a princess, in your beautiful dresses. '
sara was a princess to another girl, too. this was becky. she was a servant in miss minchin' s school, and she was only fourteen years old, buy she worked all day and sometimes half the night. she carried thinghs upsthair and downstairsshe cleaned the floors, she made the fires, and she was always tired and hungry abd dirty. she and sara had very different lives.
buy one day sara came into her bedroom, and there was becky, sleeping in a chair. ' Oh, you poor thing ! ' sara said.
then becky opened her eyes and saw sara. she got up at once. ' oh, miss ! ' she said. ' i' m very sorry, miss ! i just sat down for a minute and - - '
' Dont ' t be afraid. ' said sara. she gave becky a friendly smile. ' You were tired. That' s all. '
' Are you - are you going to tell miss minchin ? ' ' asked becky. she began to move to the door. ' of coures not, ' said sara. ' Please don' t run away. sit down again for a minute. you look so tired. '
' Oh, miss, buy miss minchin- - - '
' Please, ' said sara. she took becky' s hand. ' You' re only a little girl, like me. let' s be friends. '
And so becky. Nobody knew about this, of course. Rich little girls at miss minchin' s school did not make friends with servant- gils, and it was a wonderful thing for becky. Nearly every day she and sara met in sara' s bedroom, just for five or ten minutes. Becky was always hungry , and sara often bought nice things for her to eat. they sat and tlaked, and sometimes sara told Becky some of her stories. becky loved that.
' Oh, miss, ' she said. ' You tell them so beautifully ! Sometimes I like your stories better than things to eat. '
And after those visits to sara' s room, Becky always felt better - not so tired, and not so hungry.
Some months later sara had her eleventh birthday. Lessons stopped for the afternoon and threr was a big party for all the girls in the school.
' This party is expensive for us, ' miss minchin said to her sister Amelia. ' But it looks good for the school. '
That afternoon threr was a visitor to the school miss minchin' s lawyer. He went with miss minchin into her office and they closed the door. in the schoolroom next door there was a lof of noise from sara' s party. Everybody in there was very happy.
Buy in the office Miss Minchin was not happy. she looked at the lawyer angrily. ' Whay are you saying ?
Mr Crewe has no money ? What about the the diamond mines ?
There are no diamond mines, ' said the lawyer. ' Well, there are mines, but there are no diamonde in them. '
' But Mr Crewe' s good frirnd - - - - ' began Miss Minchin.
' Mr Crewe' s good friend, ' said the lawyer, ' ran away with all with all Mr Crewe' s money. Ralph Crewe was ill with a fever, and when he heard about this, he got worse. A week later he was dead. '
' Dead ! cried Miss Minchin. ' But what about his daughter Sara? And this expensive birthday party?
' Sara Crewe has no money. ' said the lawyer. ' Not a penny in world, Miss Minchin. Not a penny. '
' She must leave my school at once, ' Miss Minchin said angrily. ' She must go this afternoon ! '
' Where ? said the lawyer. ' Out into the streets ? An eleven- year- old grli ? That' s not going to look very good for your school, Miss Minchin. ' Miss Minchin' s face went red.
' You can' t put her out in the streets, ' said the lawyer. He stood up. ' But perhaps she can work for you. '
The lawyer left, and Miss Minchin called her sister Amelia. ' Bring Sara Crewe hre at once, ' she siad.
Two minutes later Sara, in her beautiful blue party dress, stood in front of Miss Minchin.
' Have you a black dress, sara ? ' Miss Michin said coldly.
' Yes, Miss Minchin, ' said Sara. ' But it ' s very smill. '
' GO and put it on at once, ' side Miss Minchin. ' Your father is dead. Threr were no diamond mines, and your father' s friend ran away with all his money. You have nothing. Not a penny. But I am going to be very kind to you. You can stay in my house, but now you must be a servant and work for your bread. You can sleep in a servant' s room upstairs, next to Becky' s room. '
3
_________
การแปล กรุณารอสักครู่..
โรงเรียนในอังกฤษ
วันนึงหนาวฤดูหนาวสาว littie และพ่อของเธอมาถึงในลอนดอน Sara Crewe คือเจ็ดปี เธอมีผมยาวสีดำและดวงตาสีเขียว เธอนั่งอยู่ใน CAD หน้าพ่อของเธอ และมองออกไปนอกหน้าต่างที่บ้านสูงและท้องฟ้ามืด .
' คิดอะไรอยู่ ซาร่า ? นายครีวีถาม
' ' คุณจะเงียบมาก เขาวางแขนของเขารอบ
ลูกสาวของเขา' ฉันคิดเรื่องบ้านในอินเดีย ' ซาร่า และแดดร้อนและท้องฟ้าสีฟ้า ผมไม่คิดว่า ผมชอบอังกฤษมากครับ พ่อ .
' ค่ะ มันแตกต่างจากอินเดีย ' พ่อ ' เธอกล่าว แต่คุณต้องไปโรงเรียน ในลอนดอน และ ibbmust กลับไปทำงานอินเดียและ .
' ครับพ่อ ผมรู้ว่า ' ' ซาร่า ' ' และ แต่ผมต้องการจะอยู่กับคุณ กรุณามาโรงเรียนกับฉันฉันสามารถช่วยคุณได้กับบทเรียนของคุณ
นายครีวียิ้ม แต่เขาไม่ได้มีความสุข เขารักซาร่า เล็ก ๆน้อย ๆของเขามาก และเขาไม่ต้องการที่จะอยู่โดยไม่มีเธอ Sara ' s แม่ที่ตายแล้วและซาร่าเป็นลูกคนเดียวของเขา พ่อและลูกสาวเป็นเพื่อนที่ดีมาก
ในไม่ช้าพวกเขามาถึงมิสมินชิน ' s โรงเรียนสำหรับเด็กหญิงและเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ มิสมินชินคือ atall
ผู้หญิงในชุดดำ . เธอมองซาร่าแล้วส่งยิ้มที่ใหญ่มาก
' เด็กที่สวยงาม ! เธอพูดกับคุณ Crewe .
ซาร่ายืนอยู่เงียบๆ และเฝ้ามองมิสมินชิน . ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น ? เธอคิดว่า . . . ฉันไม่สวย แต่ทำไมเธอพูด ?
ซาร่าไม่ใช่คนสวย แต่พ่อรวย มิสมินชินและชอบสาว พ่อรวย เพราะมันคือสิ่งที่ดีสำหรับโรงเรียน ( และดีสำหรับมิสมินชิน
เหมือนกัน )' ซาร่าเป็นผู้หญิงที่ดี ' นาย Crewe กล่าวกับมิสมินชิน’ แม่ของเธอเป็นภาษาฝรั่งเศส ดังนั้นเธอพูดภาษาฝรั่งเศสได้ดี เธอชอบหนังสือ เธออ่านอยู่ตลอดเวลา แต่เธอต้องเล่นกับผู้หญิงคนอื่น และเพื่อนใหม่ , เกินไป .
' แน่นอน ' มิสมินชิน . เธอยิ้มอีกครั้ง . . . ซาร่ากำลังมีความสุขมากที่นี่นาย Crewe .
คุณ Crewe อยู่ในลอนดอนในสัปดาห์นี้ เขาและซาร่าไปร้านค้าและเขาซื้อหลายเสื้อผ้าสวยงามราคาแพงสำหรับลูกสาวของเขา เขาซื้อหนังสือ และดอกไม้ในห้องพักของเธอและ abig ตุ๊กตากับชุดสวยด้วย
มิสมินชินยิ้ม แต่เธอบอกว่าน้องสาวของเธอเลีย : ' ทั้งหมดเงินในชุดสำหรับเด็กของเจ็ด เธอดูเหมือนเจ้าหญิงตัวน้อย ไม่ใช่นักเรียน !
เมื่อคุณ Crewe ไปลอนดอน เขาเศร้ามาก ซาร่าก็เศร้ามากด้วยแต่เธอไม่ได้ร้องไห้ เธอนั่งอยู่ในห้องของเธอและคิดเกี่ยวกับพ่อของเธอบนเรือ กลับอินเดีย
" พ่อต้องการให้ฉันมีความสุข " เธอพูดกับตุ๊กตาของเธอ . ฉันรักเขามากและฉันต้องการที่จะเป็นลูกสาวที่ดี ดังนั้นผมจึงมีความสุข '
มันใหญ่มากและสวยงามมาก ตุ๊กตา แต่แน่นอนมันอาจไม่ตอบ
ซาร่าแล้วสร้างใหม่เพื่อนในโรงเรียนผู้หญิงรวย ๆไม่ได้ เด็ก - ดี พวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นสำคัญเพราะพวกเขามีเงินและสิ่งต่าง ๆ มากมาย ราคาแพง แต่ซาร่าก็แตกต่างกัน เธอชอบชุดสวย และตุ๊กตา แต่เธอสนใจมากขึ้นในคน และหนังสือ และการเล่านิทาน
เธอเก่งเล่านิทาน เธอเป็นเด็กฉลาดและผู้หญิงคนอื่น ๆชอบที่จะฟังเธอเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับกษัตริย์และราชินีและเจ้าหญิงและประเทศที่ยอดเยี่ยมในทะเล .
' คุณคิดยังไงกับเรื่องพวกนี้ ? ถามเพื่อนของเธอที่ดีที่สุดเออเมนการ์ด
' ฉันมีภาพในหัวของฉัน ' ซาร่า ' ดังนั้นมันง่ายที่จะบอกเรื่องราวของพวกเขา .
เออเมนการ์ดไม่ดี ไม่ฉลาด เธออาจไม่เคยจำบทเรียนที่โรงเรียนของเธอ
วันนึงหนาวฤดูหนาวสาว littie และพ่อของเธอมาถึงในลอนดอน Sara Crewe คือเจ็ดปี เธอมีผมยาวสีดำและดวงตาสีเขียว เธอนั่งอยู่ใน CAD หน้าพ่อของเธอ และมองออกไปนอกหน้าต่างที่บ้านสูงและท้องฟ้ามืด .
' คิดอะไรอยู่ ซาร่า ? นายครีวีถาม
' ' คุณจะเงียบมาก เขาวางแขนของเขารอบ
ลูกสาวของเขา' ฉันคิดเรื่องบ้านในอินเดีย ' ซาร่า และแดดร้อนและท้องฟ้าสีฟ้า ผมไม่คิดว่า ผมชอบอังกฤษมากครับ พ่อ .
' ค่ะ มันแตกต่างจากอินเดีย ' พ่อ ' เธอกล่าว แต่คุณต้องไปโรงเรียน ในลอนดอน และ ibbmust กลับไปทำงานอินเดียและ .
' ครับพ่อ ผมรู้ว่า ' ' ซาร่า ' ' และ แต่ผมต้องการจะอยู่กับคุณ กรุณามาโรงเรียนกับฉันฉันสามารถช่วยคุณได้กับบทเรียนของคุณ
นายครีวียิ้ม แต่เขาไม่ได้มีความสุข เขารักซาร่า เล็ก ๆน้อย ๆของเขามาก และเขาไม่ต้องการที่จะอยู่โดยไม่มีเธอ Sara ' s แม่ที่ตายแล้วและซาร่าเป็นลูกคนเดียวของเขา พ่อและลูกสาวเป็นเพื่อนที่ดีมาก
ในไม่ช้าพวกเขามาถึงมิสมินชิน ' s โรงเรียนสำหรับเด็กหญิงและเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ มิสมินชินคือ atall
ผู้หญิงในชุดดำ . เธอมองซาร่าแล้วส่งยิ้มที่ใหญ่มาก
' เด็กที่สวยงาม ! เธอพูดกับคุณ Crewe .
ซาร่ายืนอยู่เงียบๆ และเฝ้ามองมิสมินชิน . ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น ? เธอคิดว่า . . . ฉันไม่สวย แต่ทำไมเธอพูด ?
ซาร่าไม่ใช่คนสวย แต่พ่อรวย มิสมินชินและชอบสาว พ่อรวย เพราะมันคือสิ่งที่ดีสำหรับโรงเรียน ( และดีสำหรับมิสมินชิน
เหมือนกัน )' ซาร่าเป็นผู้หญิงที่ดี ' นาย Crewe กล่าวกับมิสมินชิน’ แม่ของเธอเป็นภาษาฝรั่งเศส ดังนั้นเธอพูดภาษาฝรั่งเศสได้ดี เธอชอบหนังสือ เธออ่านอยู่ตลอดเวลา แต่เธอต้องเล่นกับผู้หญิงคนอื่น และเพื่อนใหม่ , เกินไป .
' แน่นอน ' มิสมินชิน . เธอยิ้มอีกครั้ง . . . ซาร่ากำลังมีความสุขมากที่นี่นาย Crewe .
คุณ Crewe อยู่ในลอนดอนในสัปดาห์นี้ เขาและซาร่าไปร้านค้าและเขาซื้อหลายเสื้อผ้าสวยงามราคาแพงสำหรับลูกสาวของเขา เขาซื้อหนังสือ และดอกไม้ในห้องพักของเธอและ abig ตุ๊กตากับชุดสวยด้วย
มิสมินชินยิ้ม แต่เธอบอกว่าน้องสาวของเธอเลีย : ' ทั้งหมดเงินในชุดสำหรับเด็กของเจ็ด เธอดูเหมือนเจ้าหญิงตัวน้อย ไม่ใช่นักเรียน !
เมื่อคุณ Crewe ไปลอนดอน เขาเศร้ามาก ซาร่าก็เศร้ามากด้วยแต่เธอไม่ได้ร้องไห้ เธอนั่งอยู่ในห้องของเธอและคิดเกี่ยวกับพ่อของเธอบนเรือ กลับอินเดีย
" พ่อต้องการให้ฉันมีความสุข " เธอพูดกับตุ๊กตาของเธอ . ฉันรักเขามากและฉันต้องการที่จะเป็นลูกสาวที่ดี ดังนั้นผมจึงมีความสุข '
มันใหญ่มากและสวยงามมาก ตุ๊กตา แต่แน่นอนมันอาจไม่ตอบ
ซาร่าแล้วสร้างใหม่เพื่อนในโรงเรียนผู้หญิงรวย ๆไม่ได้ เด็ก - ดี พวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นสำคัญเพราะพวกเขามีเงินและสิ่งต่าง ๆ มากมาย ราคาแพง แต่ซาร่าก็แตกต่างกัน เธอชอบชุดสวย และตุ๊กตา แต่เธอสนใจมากขึ้นในคน และหนังสือ และการเล่านิทาน
เธอเก่งเล่านิทาน เธอเป็นเด็กฉลาดและผู้หญิงคนอื่น ๆชอบที่จะฟังเธอเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับกษัตริย์และราชินีและเจ้าหญิงและประเทศที่ยอดเยี่ยมในทะเล .
' คุณคิดยังไงกับเรื่องพวกนี้ ? ถามเพื่อนของเธอที่ดีที่สุดเออเมนการ์ด
' ฉันมีภาพในหัวของฉัน ' ซาร่า ' ดังนั้นมันง่ายที่จะบอกเรื่องราวของพวกเขา .
เออเมนการ์ดไม่ดี ไม่ฉลาด เธออาจไม่เคยจำบทเรียนที่โรงเรียนของเธอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- The decreased mechanical strength
- For me ?
- In Australia, Mrs Murray was burned by b
- As time goes by
- when pig is reduce growth and the creati
- อาหารใสถุง
- อิสรภาพ
- ฉันรักเธอ
- คุณดูแปกลYou see the mechanical changes
- อย่าตัดขาดจากฉัน
- สิบหก
- ไม่ได้
- I'm going to bed.
- holding the LO-DEN button down with your
- Numbers copper coil
- ฉันรักเธอ
- I want to make this with you!
- ja wen du nöd da bish mueni ja öper find
- ปิดเทอมแล้วครับ
- Since its launch, 212,000 workers have c
- I don't wanna make anyone hurtSometime i
- ฉัน รัก เธอ
- 나는 아무 말도 할 한국어로 다시 시도하십시오.
- she is someone else's angel
