แปลบทความวิจัยAbstractJump to secti

แปลบทความวิจัยAbstract
Jump to section
Introduction
Limits of predictive validity
Affect, emotions and rationality in the TPB
Measurement context
The sufficiency assumption
Background factors
Discussion
Background
The seven articles in this issue, and the accompanying meta-analysis in Health Psychology Review [McEachan, R.R.C., Conner, M., Taylor, N., & Lawton, R.J. (2011). Prospective prediction of health-related behaviors with the theory of planned behavior: A meta-analysis. Health Psychology Review, 5, 97–144], illustrate the wide application of the theory of planned behaviour [Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50, 179–211] in the health domain. In this editorial, Ajzen reflects on some of the issues raised by the different authors. Among the topics addressed are the nature of intentions and the limits of predictive validity; rationality, affect and emotions; past behaviour and habit; the prototype/willingness model; and the role of such background factors as the big five personality traits and social comparison tendency.
Keywords
theory of planned behaviour, review, future directions
Introduction
Jump to section
Introduction
Limits of predictive validity
Affect, emotions and rationality in the TPB
Measurement context
The sufficiency assumption
Background factors
Discussion
Background
Since its introduction 26 years ago (Ajzen, 1985), the theory of planned behaviour (TPB; Ajzen, 1991, in press) has, by any objective measure, become one of the most frequently cited and influential models for the prediction of human social behaviour. Its popularity is revealed by conducting a Google Scholar search for the keyword ‘theory of planned behavior OR theory of planned behaviour.’ From 22 citations in 1985, the number of citations per year has grown steadily to a total of 4550 in 2010 (Figure 1). Relying on a variety of indices, Nosek et al. (2010) found that my programme of research ranks as having the highest scientific impact score among US and Canadian social psychologists.
Figure 1. Number of citations of the TPB in Google Scholar.


PowerPoint slideOriginal jpg (77.00KB)Display full size
Yet, for all its popularity, or perhaps because of it, the TPB has also been the target of much criticism and debate. Some researchers reject it outright as an adequate explanation of human social behaviour. These investigators tend to deny the importance of consciousness as a causal agent (Wegner, 2002; Wegner & Wheatley, 1999) and view much human social behaviour as driven by implicit attitudes (Greenwald & Banaji, 1995) and other unconscious mental processes (Aarts & Dijksterhuis, 2000; Bargh, 1989; Bargh & Chartrand, 1999; Brandstätter, Lengfelder, & Gollwitzer, 2001; Uhlmann & Swanson, 2004). Most critics, however, accept the theory's basic reasoned action assumptions but question its sufficiency or inquire into its limiting conditions (for a discussion, see Fishbein & Ajzen, 2010 Chapter 9). The articles in the present issue, as well as the meta-analysis of TPB research published in Health Psychology Review (McEachan, Conner, Taylor, & Lawton, in press), are largely in the latter vein and I will take this opportunity to try to clarify aspects of the theory and to engage with some of the critical issues raised by the different authors.
Limits of predictive validity
Jump to section
Introduction
Limits of predictive validity
Affect, emotions and rationality in the TPB
Measurement context
The sufficiency assumption
Background factors
Discussion
Background
Even when all TPB constructs are carefully assessed, they contain random measurement error. Well-designed measures of attitude towards a behaviour of interest, subjective norm, perceived behavioural control, intention and behaviour rarely exhibit reliabilities in excess of 0.75 or 0.80. It follows that, even with good measures, the most we can reasonably expect in terms of correlations among the theory's constructs are coefficients of about 0.60. Past syntheses of TPB research have shown that, even when studies with questionable measures are included in the meta-analysis, the observed mean correlations approach their theoretical limits. For example, in a synthesis of the results of several previous meta-analyses, Sheeran (2002) reported a mean overall correlation of 0.53 between intention and behaviour; the mean correlation between perceived behavioural control and intention was found to be 0.40 in a meta-analysis by Armitage and Conner (2001); and in meta-analytic reviews covering a broad range of different behaviours (Armitage & Conner, 2001; Cheung & Chan, 2000; Notani, 1998; Rivis & Sheeran, 2003; Schulze & Wittmann, 2003), attitudes, subjective norms and perceived behavioural control produced mean multiple correlations with intentions that ranged from 0.59 to 0.66.
Meta-analysis made by McEachan et al. (2011) produced comparable results. Correlations of attitudes, subjective norms and perceptions of control with intentions ranged from 0.40 to 0.57, producing a multiple correlation of 0.67. The intention–behaviour correlation of 0.43 and the perceived control–behaviour correlation of 0.31 were somewhat lower than in previous meta-analysis, most likely due to the fact that the present synthesis was restricted to prospective studies that assessed behaviour at some time after administering the TPB survey.
The intention–behaviour correlation, though usually quite substantial, can vary considerably. The meta-analysis by McEachan et al. points to one moderator of this relation, the temporal distance between measurement of intention and observation of behaviour. It stands to reason that, as time passes, an increasing number of intervening events can change people's behavioural, normative or control beliefs, modify attitudes, subjective norms or perceptions of control, thus generating revised intentions. Changes of this kind will tend to reduce the predictive validity of intentions that were assessed before the changes took place. Consistent with this argument, shorter intervals between assessment of intentions and observation of behaviour (5 weeks or less) were associated with stronger correlations than longer time intervals. Direct evidence in support of the proposition that instability of intentions over time can reduce their predictive validity was provided by Sheeran, Orbell, and Trafimow (1999) and by Conner, Sheeran, Norman, and Armitage (2000).
However, intentions are sometimes found to be poor predictors of behaviour even over relatively short time periods, as illustrated in the study by Kor and Mullan (2011). Intentions were assessed with respect to three sleep-related behaviours in the coming week: making bedroom/sleep environment restful, avoiding going to bed feeling thirsty or hungry and avoiding anxiety and/or stress-provoking activities before bedtime. One week later, the participants reported how often they had performed each behaviour in the preceding week. Composite measures aggregated across the three behaviours showed a correlation of only 0.17 between intention and behaviour. (Perceived behavioural control predicted behaviour somewhat better, with a correlation of 0.25.) A possible reason for the low intention–behaviour correlation is revealed by the relatively strong effect of the participants’ general capacity to override or inhibit impulses. Ability to inhibit responses, as assessed by a visual Go/NoGo computer task, correlated 0.43 with behaviour. This finding suggests that performance of the three sleep-related behaviours requires the ability to self-regulate, an aspect of actual control over the behaviour. For example, many people find it difficult to put distressing thoughts out of their minds and may therefore be unable to avoid anxiety or stress-provoking activities before bedtime. In the TPB, lack of actual control over a behaviour will tend to reduce the predictive validity of intentions. The relatively low correlation between perceived behavioural control and behaviour suggests that perceptions of control were not sufficiently accurate to serve as a good proxy for actual control.
At its core, the TPB is concerned with the prediction of intentions. Behavioural, normative and control beliefs as well as attitudes, subjective norms and perceptions of behavioural control are assumed to feed into and explain behavioural intentions. Whether intentions predict behaviour depends in part on factors beyond the individual's control, i.e. the strength of the intention–behaviour relation is moderated by actual control over the behaviour. Barring methodological shortcomings, a low intention–behaviour relation is a warning sign indicating that we may be reaching the limits of reasoned action.
Affect, emotions and rationality in the TPB
Jump to section
Introduction
Limits of predictive validity
Affect, emotions and rationality in the TPB
Measurement context
The sufficiency assumption
Background factors
Discussion
Background
Irrationality
A frequently voiced criticism of the TPB and other reasoned action models is that they are too ‘rational,’ not taking sufficient account of cognitive and affective processes that are known to bias human judgments and behaviour. It is true, of course, that the TPB emphasises the controlled aspects of human information processing and decision making. Its concern is primarily with behaviours that are goal-directed and steered by conscious self-regulatory processes. This focus has often been misinterpreted to mean that the theory posits an impassionate, rational actor who reviews all available information in an unbiased fashion to arrive at a behavioural decision. In reality, the theory draws a much more complex and nuanced picture.
Importantly, there is no assumption in the TPB that behavioural, normative and control beliefs are formed in a rational, unbiased fashion or that they accurately represent reality. Beliefs reflect the infor

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลบทความวิจัยAbstractข้ามไปยังส่วนแนะนำวงเงินมีผลบังคับใช้คาดการณ์ผล อารมณ์ และ rationality ใน TPBการประเมินบริบทสมมติฐานที่พอเพียงปัจจัยพื้นสนทนาพื้นหลังบทความ 7 ปัญหานี้ และ meta-analysis มาในจิตวิทยาสุขภาพ [McEachan, R.R.C. มุม เมตร เทย์เลอร์ N. แอนด์ลอว์ตัน R.J. (2011) ทำนายอนาคตของพฤติกรรมสุขภาพกับทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน: meta-analysis สุขภาพจิตวิทยาตรวจทาน 5, 97 – 144], แสดงให้เห็นถึงการประยุกต์ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน [Ajzen, I. (1991) กว้าง ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน องค์กรลักษณะการทำงานและมนุษย์กระบวนการตัดสินใจ 50, 179 – 211] ในโดเมนของสุขภาพ ในการนี้กอง Ajzen สะท้อนถึงบางประเด็นที่ยก โดยเขียนแตกต่างกัน หัวข้อที่อยู่ในหมู่ของความตั้งใจและการจำกัดการใช้งาน rationality ผล และ อารมณ์ ในอดีตพฤติกรรมและนิสัย รุ่นต้นแบบ/เต็มใจ และบทบาทของปัจจัยเช่นพื้นหลังใหญ่ 5 บุคลิกลักษณะและแนวโน้มการเปรียบเทียบทางสังคมคำสำคัญทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน ตรวจทาน ทิศทางในอนาคตแนะนำข้ามไปยังส่วนแนะนำวงเงินมีผลบังคับใช้คาดการณ์ผล อารมณ์ และ rationality ใน TPBการประเมินบริบทสมมติฐานที่พอเพียงปัจจัยพื้นสนทนาพื้นหลังตั้งแต่การแนะนำผ่านมา 26 ปี (Ajzen, 1985), ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (TPB Ajzen, 1991 กด) โดยการวัดวัตถุประสงค์ เป็นหนึ่งรุ่นบ่อยที่สุดอ้างอิง และมีอิทธิพลในการคาดเดาพฤติกรรมมนุษย์ทางสังคม ความนิยมมันจะเปิดเผย โดยการดำเนินการค้นหา Google นักวิชาการสำคัญ 'ทฤษฎีพฤติกรรมแผนหรือทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน' จากอิง 22 ในปี 1985 จำนวนอ้างต่อปีได้เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องจำนวน 4550 ในปี 2553 (รูปที่ 1) อาศัยความหลากหลายของดัชนี Nosek et al. (2010) พบว่า โครงการของฉันวิจัยอันดับมีผลกระทบทางวิทยาศาสตร์คะแนนสูงสุดในสหรัฐอเมริกาและแคนาดานักจิตวิทยาสังคมรูปที่ 1 จำนวนอิง TPB ใน Google นักวิชาการPowerPoint slideOriginal jpg (77.00 KB) แสดงขนาดเต็มยัง นิยมทั้งหมด หรืออาจจะ TPB ยังได้เป้าหมายมากวิจารณ์และอภิปราย นักวิจัยบางปฏิเสธทันทีเป็นคำอธิบายพฤติกรรมมนุษย์ทางสังคมอย่างเพียงพอ นักเหล่านี้มักจะ ปฏิเสธความสำคัญของสติเป็นตัวแทนเชิงสาเหตุ (Wegner, 2002 Wegner และ Wheatley, 1999) และดูพฤติกรรมสังคมมนุษย์มากขับเคลื่อน ด้วยทัศนคตินัย (Greenwald & Banaji, 1995) และสติจิตกระบวนการอื่น ๆ (Aarts & Dijksterhuis, 2000 Bargh, 1989 Bargh & Chartrand, 1999 Brandstätter, Lengfelder, & Gollwitzer, 2001 Uhlmann และ Swanson, 2004) นักวิจารณ์ส่วนใหญ่ ได้รับพื้นฐานของทฤษฎี reasoned สมมติฐานการดำเนินการพอเพียงเป็นคำถาม หรือสอบถามสภาพจำกัดแต่อย่างไรก็ตาม (การอภิปราย การ Fishbein & Ajzen, 2010 หมวด 9) การ บทความในฉบับปัจจุบัน meta-analysis ของ TPB วิจัยเผยแพร่ในสุขภาพจิตวิทยา (McEachan มุม เทย์เลอร์ และลอว์ ตัน ในกด), เป็นส่วนใหญ่ในหลอดเลือดดำหลัง และผมจะใช้โอกาสนี้ชี้แจงลักษณะของทฤษฎีและ การมีส่วนร่วมกับบางประเด็นสำคัญเพิ่มขึ้น โดยผู้เขียนแตกต่างกันวงเงินมีผลบังคับใช้คาดการณ์ข้ามไปยังส่วนแนะนำวงเงินมีผลบังคับใช้คาดการณ์ผล อารมณ์ และ rationality ใน TPBการประเมินบริบทสมมติฐานที่พอเพียงปัจจัยพื้นสนทนาพื้นหลังแม้เมื่อโครงสร้างทั้งหมด TPB ได้อย่างรอบคอบประเมิน พวกเขาประกอบด้วยข้อผิดพลาดแบบสุ่มประเมิน วัดทัศนคติที่มีต่อพฤติกรรมที่น่าสนใจ ปกติตามอัตวิสัย ให้ถือว่าควบคุมพฤติกรรม ความตั้งใจ และพฤติกรรมไม่ค่อยแสดง reliabilities เกินกว่า 0.75 หรือ 0.80 เป็นไปตาม แม้จะ มีมาตรการที่ดี มากสุดที่เราสามารถคาดหวังในด้านความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างของทฤษฎีสมสัมประสิทธิ์เกี่ยวกับ 0.60 อดีต syntheses วิจัย TPB ได้แสดงที่ เมื่อศึกษากับวัดอาจจะรวมอยู่ใน meta-วิเคราะห์ การสังเกตหมายถึง ความสัมพันธ์วิธีการทฤษฎีขีดจำกัด ตัวอย่าง ในการสังเคราะห์ผลการของหลายก่อนหน้า meta-วิเคราะห์ Sheeran (2002) รายงานหมายถึงโดยรวมความสัมพันธ์ของ 0.53 ระหว่างเจตนาและพฤติกรรม หมายถึงสหสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้การควบคุมพฤติกรรมและความตั้งใจพบเป็น 0.40 ใน meta-analysis โดยอาร์มิเทจและมุม (2001); และในรีวิวคู่ meta-ครอบคลุมหลากหลายของพฤติกรรมต่าง ๆ (อาร์มิเทจและมุม 2001 จางและจัน 2000 Notani, 1998 Rivis และชีแรน 2003 ชูลซ์ & Wittmann, 2003), ทัศนคติ บรรทัดฐานตามอัตวิสัย และควบคุมพฤติกรรมการรับรู้ผลิตหมายถึง หลายความสัมพันธ์กับความตั้งใจที่อยู่ในช่วงจากคือ 0.59 ถึง 0.66Meta-analysis ทำโดย McEachan et al. (2011) ผลิตผลลัพธ์เทียบเท่า ความสัมพันธ์ของทัศนคติ บรรทัดฐานตามอัตวิสัย และภาพลักษณ์ของการควบคุมที่มีความตั้งใจที่อยู่ในช่วงจาก 0.40 ถึง 0.57 ผลิตความสัมพันธ์หลายของ 0.67 ความสัมพันธ์ของความตั้งใจ – พฤติกรรมของ 0.43 และความสัมพันธ์ของการรับรู้การควบคุม – พฤติกรรมของ$ 0.31 ได้ค่อนข้างต่ำกว่าในก่อนหน้า meta-analysis มักเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าสังเคราะห์นำเสนอถูกจำกัดการศึกษาอนาคตที่ประเมินพฤติกรรมบางครั้งหลังจากจัดการสำรวจ TPBความสัมพันธ์ความตั้งใจ – พฤติกรรม แม้ว่าโดยปกติภัตตาคาร สามารถแตกต่างกันมาก Meta-วิเคราะห์โดย McEachan et al. ไปดูแลหนึ่งของความสัมพันธ์นี้ ระยะห่างชั่วคราวระหว่างการวัดความตั้งใจและการสังเกตพฤติกรรม มันยืนเพื่อเหตุผลว่า เมื่อเวลาผ่าน การเพิ่มจำนวนกิจกรรมที่อยู่ระหว่างกลางสามารถเปลี่ยนแปลงคนของพฤติกรรม normative หรือควบคุมความเชื่อ ปรับทัศนคติ บรรทัดฐานตามอัตวิสัย หรือภาพลักษณ์ของการควบคุม การสร้างความตั้งใจปรับปรุงดัง นี้ เปลี่ยนแปลงชนิดนี้จะมีแนวโน้มในการ ลดความคาดการณ์ของความตั้งใจที่ถูกประเมินก่อนการเปลี่ยนแปลง สอดคล้องกับอาร์กิวเมนต์นี้ ช่วงสั้นระหว่างการสังเกตพฤติกรรมและประเมินความตั้งใจ (5 สัปดาห์ หรือน้อยกว่า) สัมพันธ์กับความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกว่าช่วงเวลาที่ยาวขึ้น ตรงหลักฐานสนับสนุนข้อเสนอที่ว่า ความไม่แน่นอนของความตั้งใจเวลาสามารถลดการใช้งานให้ โดย Sheeran, Orbell และ Trafimow (1999) และมุม ชีแรน นอร์แมน และอาร์มิเทจ (2000)อย่างไรก็ตาม ความตั้งใจบางครั้งพบเป็น predictors ของพฤติกรรมที่ไม่ดีแม้จะผ่านค่อนข้างสั้นรอบระยะเวลา ตามในการศึกษากอและ Mullan (2011) ความตั้งใจถูกประเมินกับพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับ 3 ในสัปดาห์มา: ทำห้องนอน/นอนสภาพแวดล้อมเพื่อการพักผ่อน การหลีกเลี่ยงไปเตียงที่รู้สึกกระหาย หรือหิว และหลีกเลี่ยงความวิตกกังวล หรือความเครียด provoking กิจกรรมก่อนนอน หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ผู้เข้าร่วมรายงานว่า พวกเขาได้ทำพฤติกรรมแต่ละในสัปดาห์ก่อนหน้า มาตรการโดยรวมรวมทั้งวิญญาณสามที่แสดงความสัมพันธ์ของ 0.17 เท่าระหว่างพฤติกรรมและความตั้งใจ (รับรู้พฤติกรรมควบคุมทำนายพฤติกรรมดีกว่า มีความสัมพันธ์ของ 0.25) เหตุผลเป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์ของความตั้งใจ – พฤติกรรมที่ต่ำจะเปิดเผย โดยผู้เข้าร่วมกำลังทั่วไปแทนที่ หรือยับยั้งแรงกระตุ้นผลค่อนข้างแข็งแรง ความสามารถในการยับยั้ง การตอบสนองเป็นประเมิน โดยภาพ ไป/NoGo คอมพิวเตอร์งาน correlated 0.43 กับพฤติกรรมการ ค้นหานี้ชี้ให้เห็นว่า ประสิทธิภาพของพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับที่สามต้องการให้ตนเองควบคุม ข้อมูลด้านการควบคุมพฤติกรรมเกิดขึ้นจริง ตัวอย่าง หลายคนค้นหายากให้วิตกความคิดจากจิตใจของพวกเขา และดังนั้นอาจไม่สามารถหลีกเลี่ยงความวิตกกังวลหรือความเครียด provoking กิจกรรมก่อนนอน ใน TPB ขาดการควบคุมพฤติกรรมเกิดขึ้นจริงจะมีแนวโน้มในการ ลดความคาดการณ์ของความตั้งใจ ความสัมพันธ์ค่อนข้างต่ำระหว่างพฤติกรรมและควบคุมพฤติกรรมการรับรู้ชี้ให้เห็นว่า ภาพลักษณ์ของตัวควบคุมไม่ถูกต้องเพียงพอเพื่อเป็นพร็อกซี่ที่ดีสำหรับการควบคุมจริงที่เป็นหลัก TPB เป็นกังวลกับคำทำนายของความตั้งใจ พฤติกรรม normative และควบคุมความเชื่อ ตลอดจน ทัศนคติ แนวควบคุมพฤติกรรมและบรรทัดฐานตามอัตวิสัยสันนิษฐานเพื่อป้อนเข้าสู่ และอธิบายพฤติกรรมความตั้งใจ ว่าความตั้งใจทำนายพฤติกรรมส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยนอกเหนือการควบคุมของแต่ละคน เช่นความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ความตั้งใจ – พฤติกรรมคือมีควบคุม โดยควบคุมพฤติกรรมเกิดขึ้นจริง Barring แสดง methodological ความสัมพันธ์ความตั้งใจ – พฤติกรรมที่ต่ำจะเป็นสัญญาณเตือนที่แสดงว่า เราอาจจะถึงขีดจำกัดของการกระทำ reasonedผล อารมณ์ และ rationality ใน TPBข้ามไปยังส่วนแนะนำวงเงินมีผลบังคับใช้คาดการณ์ผล อารมณ์ และ rationality ใน TPBการประเมินบริบทสมมติฐานที่พอเพียงปัจจัยพื้นสนทนาพื้นหลังIrrationalityTPB และรุ่นอื่น ๆ การกระทำ reasoned วิจารณ์เสียงบ่อยเป็นว่า จะเกินไป 'เชือด ไม่คำนึงเพียงพอของกระบวนการรับรู้ และผลที่เป็นที่รู้จักเพื่อพิพากษามนุษย์ทแยงและพฤติกรรม มันเป็นความจริง แน่นอน ที่ TPB ที่เน้นด้านควบคุมมนุษย์ข้อมูลประมวลผลและการตัดสินใจ ความกังวลกับพฤติกรรมที่มีเป้าหมายโดยตรง และ steered สติ self-regulatory กระบวนการ หลักได้ มักมีการ misinterpreted นี้หมายความว่า ทฤษฎี posits impassionate เชือดนักที่รีวิวข้อมูลที่มีอยู่ทั้งหมดในแฟชั่นมีคนบรรลุการตัดสินใจพฤติกรรม ในความเป็นจริง ทฤษฎีการวาดภาพที่ซับซ้อนมากขึ้น และฉับสำคัญ มีไม่มีอัสสัมชัญใน TPB ว่าพฤติกรรม normative และควบคุมความเชื่อจะเกิดขึ้นในแฟชั่นเชือด คน หรือว่า พวกเขาได้อย่างถูกต้องแสดงความเป็นจริง Infor สะท้อนถึงความเชื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลบทความวิจัยบทคัดย่อไปที่ส่วนบทนำขีดจำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และเหตุผลในพีบีบริบทวัดพอเพียงสมมติฐานปัจจัยพื้นหลังการอภิปรายพื้นหลังเจ็ดบทความในเรื่องนี้และประกอบการวิเคราะห์อภิมาในการทบทวนจิตวิทยาสุขภาพ[McEachan, RRC คอนเนอร์, เอ็ม, เทย์เลอร์เอ็นและลอว์ตัน, RJ (2011) การคาดการณ์ในอนาคตของพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพกับทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน: meta-analysis รีวิวสุขภาพจิตวิทยา, 5, 97-144] แสดงให้เห็นถึงการประยุกต์กว้างของทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน [Ajzen, I. (1991) ทฤษฎีของพฤติกรรมการวางแผน พฤติกรรมองค์กรและกระบวนการตัดสินใจของมนุษย์, 50, 179-211] ในโดเมนสุขภาพ ในบทบรรณาธิการนี้ Ajzen สะท้อนให้เห็นถึงบางส่วนของปัญหาที่เกิดขึ้นโดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน ในหัวข้อที่มีการแก้ไขลักษณะของความตั้งใจและข้อ จำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์นั้น เหตุผลและอารมณ์มีผลต่อ; พฤติกรรมในอดีตและนิสัย; ต้นแบบ / รุ่นเต็มใจ; และบทบาทของปัจจัยพื้นหลังดังกล่าวเป็นใหญ่ห้าลักษณะบุคลิกภาพและมีแนวโน้มการเปรียบเทียบทางสังคม. คำทฤษฎีของพฤติกรรมการวางแผนการตรวจสอบในอนาคตทิศทางการแนะนำไปที่ส่วนบทนำขีดจำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และเหตุผลในพีบีบริบทวัดสมมติฐานพอเพียงปัจจัยพื้นหลังคำอธิบายประวัติความเป็นมาตั้งแต่ต้นปี26 ที่ผ่านมา (Ajzen, 1985) ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (พีบี; Ajzen, 1991 ในข่าว) ได้โดยการวัดวัตถุประสงค์ใด ๆ กลายเป็นหนึ่งในรุ่นที่อ้างถึงบ่อยที่สุดและมีอิทธิพลสำหรับ การคาดการณ์ของพฤติกรรมทางสังคมของมนุษย์ ความนิยมของมันจะถูกเปิดเผยโดยการดำเนินการค้นหาของ Google Scholar สำหรับคำหลักทฤษฎีของพฤติกรรมการวางแผนหรือทฤษฎีของพฤติกรรมที่วางแผนไว้. ตั้งแต่วันที่ 22 อ้างอิงในปี 1985 จำนวนของการอ้างอิงต่อปีได้เติบโตอย่างมั่นคงรวม 4550 ในปี 2010 (รูปที่ 1) อาศัยอยู่กับความหลากหลายของดัชนีที่ Nosek et al, (2010) พบว่าโปรแกรมของฉันของการวิจัยจัดอันดับให้เป็นที่มีคะแนนผลกระทบทางวิทยาศาสตร์ที่สูงที่สุดในสหรัฐอเมริกาและแคนาดานักจิตวิทยาสังคม. รูปที่ 1. จำนวนของการอ้างอิงของพีบีใน Google Scholar. PowerPoint slideOriginal JPG (77.00KB) จอแสดงผลขนาดเต็มแต่สำหรับ ทุกความนิยมหรือบางทีอาจเป็นเพราะมันพีบียังได้รับเป้าหมายของการวิจารณ์มากและการอภิปราย นักวิจัยบางคนปฏิเสธมันตรงไปตรงมาเป็นคำอธิบายที่เพียงพอของพฤติกรรมทางสังคมของมนุษย์ นักวิจัยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะปฏิเสธความสำคัญของการมีสติเป็นสาเหตุ (Wegner 2002; Wegner & Wheatley, 1999) และดูพฤติกรรมทางสังคมมากของมนุษย์เป็นแรงผลักดันจากทัศนคติโดยนัย (วาล์ด & Banaji, 1995) และกระบวนการทางจิตอื่น ๆ ที่หมดสติ (Aarts และ Dijksterhuis 2000; Bargh 1989; Bargh & Chartrand 1999; Brandstatter, Lengfelder และ Gollwitzer 2001; Uhlmann และสเวนสัน, 2004) นักวิจารณ์ส่วนใหญ่ แต่ยอมรับทฤษฎีพื้นฐานของสมมติฐานการกระทำเหตุผล แต่ถามพอเพียงหรือสอบถามเงื่อนไขของการ จำกัด (สำหรับการอภิปรายให้ดู Fishbein & Ajzen 2010 บทที่ 9) บทความที่ออกอยู่ในปัจจุบันเช่นเดียวกับ meta-analysis ของพีบีวิจัยที่ตีพิมพ์ในการทบทวนจิตวิทยาสุขภาพ (McEachan คอนเนอร์, เทย์เลอร์และลอว์ตันในการกด) เป็นส่วนใหญ่อยู่ในหลอดเลือดดำหลังและฉันจะใช้โอกาสนี้ที่จะลอง เพื่อชี้แจงลักษณะของทฤษฎีและการมีส่วนร่วมกับบางส่วนของปัญหาที่สำคัญที่เกิดขึ้นโดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน. ขีด จำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์ไปที่ส่วนบทนำขีดจำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และเหตุผลในพีบีบริบทวัดพอเพียงสมมติฐานปัจจัยพื้นหลังคำอธิบายประวัติความเป็นมาแม้ในขณะที่โครงสร้างทั้งหมดพีบีได้รับการประเมินอย่างระมัดระวังพวกเขามีข้อผิดพลาดในการวัดแบบสุ่ม มาตรการการออกแบบที่ดีของทัศนคติต่อพฤติกรรมที่น่าสนใจบรรทัดฐานอัตนัยรับรู้การควบคุมพฤติกรรมความตั้งใจและพฤติกรรมที่ไม่ค่อยแสดงความเชื่อมั่นในส่วนที่เกิน 0.75 หรือ 0.80 มันตามที่แม้จะมีมาตรการที่ดีที่สุดที่เราสามารถคาดหวังพอสมควรในแง่ของความสัมพันธ์ในหมู่สร้างทฤษฎีที่มีค่าสัมประสิทธิ์ประมาณ 0.60 การสังเคราะห์งานวิจัยที่ผ่านมาของพีบีได้แสดงให้เห็นว่าแม้ในขณะที่การศึกษามาตรการสงสัยจะรวมอยู่ใน meta-analysis การสังเกตวิธีการความสัมพันธ์หมายถึงข้อ จำกัด ทางทฤษฎีของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นในการสังเคราะห์ผลการหลายครั้งก่อนหน้า meta-วิเคราะห์ที่ Sheeran (2002) รายงานค่าเฉลี่ยโดยรวมของความสัมพันธ์ระหว่าง 0.53 ความตั้งใจและพฤติกรรม; ความสัมพันธ์เฉลี่ยระหว่างการควบคุมพฤติกรรมการรับรู้และความตั้งใจที่ถูกพบว่าเป็น 0.40 ใน meta-analysis โดยมาร์ตินและคอนเนอร์ (2001); และในความคิดเห็นของเมตาการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมความหลากหลายของพฤติกรรมที่แตกต่างกัน (มาร์ตินและคอนเนอร์ 2001; Cheung & Chan, 2000; Notani, 1998; Rivis และ Sheeran 2003; ชูลซ์และวิทท์, 2003) ทัศนคติบรรทัดฐานอัตนัยและการรับรู้พฤติกรรม ควบคุมการผลิตหมายถึงความสัมพันธ์หลาย ๆ ที่มีความตั้งใจที่อยู่ในช่วง 0.59-0.66. Meta วิเคราะห์ทำโดย McEachan et al, (2011) ผลิตผลลัพธ์ที่เปรียบ ความสัมพันธ์ของทัศนคติบรรทัดฐานอัตนัยและการรับรู้ของการควบคุมที่มีความตั้งใจอยู่ในช่วง 0.40-0.57 ผลิตความสัมพันธ์หลาย 0.67 ความสัมพันธ์พฤติกรรมความตั้งใจที่ 0.43 และความสัมพันธ์ที่ควบคุมพฤติกรรมการรับรู้ 0.31 ค่อนข้างต่ำกว่าในก่อนหน้านี้เมตาวิเคราะห์น่าจะเกิดจากความจริงที่ว่าการสังเคราะห์ปัจจุบันถูก จำกัด ให้การศึกษาที่คาดหวังว่าการประเมินพฤติกรรมที่บางครั้งหลังจากที่การบริหาร สำรวจพีบี. ความสัมพันธ์พฤติกรรมความตั้งใจ แต่มักจะมีนัยสำคัญค่อนข้างจะแตกต่างกันมาก การวิเคราะห์อภิมาโดย McEachan et al, ชี้ให้เป็นหนึ่งในผู้ดูแลความสัมพันธ์นี้ระยะชั่วคราวระหว่างการวัดความตั้งใจและการสังเกตพฤติกรรม มันยืนเพื่อเหตุผลว่าเมื่อเวลาผ่านไปเป็นจำนวนที่เพิ่มขึ้นของการแทรกแซงเหตุการณ์สามารถเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้คน, กฎเกณฑ์หรือความเชื่อการควบคุมการปรับเปลี่ยนทัศนคติบรรทัดฐานส่วนตัวหรือการรับรู้จากการควบคุมจึงสร้างความตั้งใจปรับปรุง การเปลี่ยนแปลงชนิดนี้จะมีแนวโน้มที่จะลดการคาดการณ์ความถูกต้องของความตั้งใจที่ได้รับการประเมินก่อนการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น สอดคล้องกับเรื่องนี้ช่วงเวลาที่สั้นลงระหว่างการประเมินความตั้งใจและการสังเกตพฤติกรรม (5 สัปดาห์ที่ผ่านมาหรือน้อยกว่า) ที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกว่าช่วงเวลาอีกต่อไป หลักฐานในการสนับสนุนของเรื่องที่ไม่แน่นอนของความตั้งใจในช่วงเวลาที่สามารถลดความถูกต้องคาดการณ์ของพวกเขาถูกจัดให้โดย Sheeran, Orbell และ Trafimow (1999) และคอนเนอร์ Sheeran นอร์แมนและมาร์ติน (2000). แต่ความตั้งใจที่จะพบว่าบางครั้ง ที่จะเป็นตัวพยากรณ์ที่ดีของพฤติกรรมแม้กระทั่งช่วงเวลาสั้น ๆ ดังแสดงในการศึกษาโดยกและ Mullan นี้ (2011) ความตั้งใจที่จะได้รับการประเมินที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการนอนหลับที่สามที่เกี่ยวข้องกับในสัปดาห์ที่ผ่านมา: สภาพแวดล้อมห้องนอน / การนอนหลับพักผ่อนการหลีกเลี่ยงที่จะไปนอนรู้สึกกระหายหรือหิวและหลีกเลี่ยงความวิตกกังวลและ / หรือกิจกรรมกระตุ้นความเครียดก่อนนอน หนึ่งสัปดาห์ต่อมาผู้เข้าร่วมที่มีการรายงานว่าพวกเขามักได้ดำเนินการลักษณะการทำงานในแต่ละสัปดาห์ก่อนหน้า มาตรการคอมโพสิตรวมทั่วทั้งสามพฤติกรรมที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์เพียง 0.17 ระหว่างความตั้งใจและพฤติกรรม (การรับรู้การควบคุมพฤติกรรมที่คาดการณ์พฤติกรรมค่อนข้างดีกับความสัมพันธ์ของ 0.25.) เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความสัมพันธ์พฤติกรรมความตั้งใจที่ต่ำถูกเปิดเผยโดยผลที่ค่อนข้างแข็งแกร่งของกำลังการผลิตทั่วไปเข้าร่วมในการแทนที่หรือยับยั้งแรงกระตุ้น ความสามารถในการยับยั้งการตอบสนองเช่นการประเมินโดยภาพไป / Nogo งานคอมพิวเตอร์มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรม 0.43 การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าผลการดำเนินงานของทั้งสามพฤติกรรมการนอนหลับที่เกี่ยวข้องต้องมีความสามารถในการควบคุมตนเองด้านที่เกิดขึ้นจริงจากการควบคุมพฤติกรรมที่ ตัวอย่างเช่นหลายคนพบว่ามันยากที่จะนำความคิดความสุขออกมาจากจิตใจของพวกเขาและดังนั้นจึงอาจจะไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงความวิตกกังวลความเครียดหรือกิจกรรมกระตุ้นก่อนนอน ในพีบีที่ขาดการควบคุมที่เกิดขึ้นจริงในช่วงพฤติกรรมที่จะมีแนวโน้มที่จะลดการคาดการณ์ความถูกต้องของความตั้งใจ ความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างต่ำระหว่างการควบคุมพฤติกรรมการรับรู้และพฤติกรรมที่แสดงให้เห็นว่าการรับรู้จากการควบคุมไม่ถูกต้องเพียงพอที่จะทำหน้าที่เป็นพร็อกซี่ที่ดีสำหรับการควบคุมที่เกิดขึ้นจริง. ที่หลักของพีบีเป็นที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ของความตั้งใจ พฤติกรรมความเชื่อกฎเกณฑ์และการควบคุมเช่นเดียวกับทัศนคติบรรทัดฐานอัตนัยและการรับรู้ของการควบคุมพฤติกรรมจะถือว่าป้อนเข้าสู่ความตั้งใจและอธิบายพฤติกรรม ไม่ว่าจะเป็นความตั้งใจทำนายพฤติกรรมส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของแต่ละบุคคลเช่นความแข็งแรงของความสัมพันธ์พฤติกรรมความตั้งใจที่จะมีการตรวจสอบโดยการควบคุมที่เกิดขึ้นจริงในช่วงการทำงาน ยกเว้นข้อบกพร่องแบบแผนความสัมพันธ์พฤติกรรมความตั้งใจที่ต่ำเป็นสัญญาณเตือนภัยแสดงให้เห็นว่าเราอาจจะถึงข้อ จำกัด ของการดำเนินการให้เหตุผลได้. ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และเหตุผลในพีบีไปที่ส่วนบทนำขีดจำกัด ของความถูกต้องคาดการณ์ส่งผลกระทบต่ออารมณ์และเหตุผลในพีบีบริบทการวัดพอเพียงสมมติฐานปัจจัยพื้นหลังคำอธิบายประวัติความเป็นมาเหตุผลเปล่งออกมาบ่อยวิจารณ์ของพีบีและรูปแบบการดำเนินการอื่นๆ เหตุผลที่พวกเขามีมากเกินไป 'เหตุผล' ไม่ได้รับการบัญชีที่เพียงพอของกระบวนการคิดและอารมณ์ที่ทราบว่ามีการตัดสินความลำเอียงของมนุษย์และพฤติกรรม มันเป็นความจริงแน่นอนว่าพีบีเน้นในด้านการควบคุมของการประมวลผลข้อมูลของมนุษย์และการตัดสินใจ มันคือความกังวลเกี่ยวเนื่องกับพฤติกรรมที่มีเป้าหมายนำกำกับและอำนวยการโดยกระบวนการมีสติกำกับดูแลตนเอง โฟกัสนี้ได้รับการตีความผิดมักจะหมายความว่าทฤษฎี posits impassionate นักแสดงเหตุผลที่ความคิดเห็นข้อมูลที่มีอยู่ทั้งหมดในแฟชั่นที่เป็นกลางที่จะมาถึงการตัดสินใจพฤติกรรม ในความเป็นจริงทฤษฎีวาดภาพที่มีความซับซ้อนมากขึ้นและเหมาะสมยิ่ง. ที่สำคัญมีสมมติฐานในพีบีไม่ว่าพฤติกรรมความเชื่อกฎเกณฑ์และการควบคุมจะเกิดขึ้นในเหตุผลแฟชั่นเป็นกลางหรือว่าพวกเขาเป็นตัวแทนของความเป็นจริงได้อย่างถูกต้อง สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่ออินฟอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แปลบทความวิจัยนามธรรม


แนะนำกระโดด ส่วนขอบเขตของความถูกต้องทำนาย
มีผลต่ออารมณ์และเหตุผลในบริบท TPB


แนวการวัดสมมติฐานปัจจัยภูมิหลัง


7 บทความหลังการอภิปรายในประเด็นนี้ และประกอบกับการวิเคราะห์อภิมานในจิตวิทยาสุขภาพทบทวน [ mceachan r.r.c. คอนเนอร์ , เมตร , , , เทย์เลอร์ , เอ็น &ลอว์ตัน , นางแบบ , ( 2011 )ทำนายอนาคตของพฤติกรรมสุขภาพกับทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน : อภิมาน จิตวิทยาสุขภาพรีวิว 5 , 97 – 144 ] แสดงให้เห็นถึงการประยุกต์ใช้ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนมากมาย [ Ajzen , ฉัน ( 1991 ) ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน องค์การ พฤติกรรมและกระบวนการการตัดสินใจ 50 , 179 – 211 ] ในการวิเคราะห์สุขภาพ ในบทความนี้Ajzen สะท้อนในบางส่วนของปัญหาที่เกิดขึ้น โดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน ในหัวข้อการเป็นลักษณะของความตั้งใจ และขอบเขตของการทำนาย ; มีเหตุผล กระทบอารมณ์ พฤติกรรมที่ผ่านมาและนิสัย ต้นแบบ / ความเต็มใจในรูปแบบ และบทบาทของปัจจัยภูมิหลังเช่นบุคลิกภาพห้าองค์ประกอบและแนวโน้มการเปรียบเทียบทางสังคม .

คำสำคัญทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน ทบทวน ทิศทางในอนาคต


แนะนำไปเบื้องต้น ส่วนขอบเขตของความถูกต้อง

สามารถมีผลต่ออารมณ์และเหตุผลในบริบท TPB


แนวการวัดสมมติฐานปัจจัยภูมิหลัง


หลังการอภิปรายตั้งแต่เปิดตัว 26 ปี ( Ajzen , 1985 ) , ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน TPB ; Ajzen , 1991 ) ได้ใน กดโดยมีวัดเป็นหนึ่งในที่พบบ่อยที่สุดและมีอิทธิพลอ้างแบบจำลองเพื่อทำนายพฤติกรรมทางสังคมของมนุษย์ ความนิยมของมันคือการเปิดเผยโดยการค้นหา Google สำหรับคำหลัก ' นักวิชาการทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน หรือทฤษฎีการวางแผนพฤติกรรม จาก 22 การอ้างอิงในปี 1985 จำนวนการอ้างอิงต่อปีได้เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง ให้ทั้งหมด 4550 บาท ( รูปที่ 1 )อาศัยความหลากหลายของดัชนี nosek et al . ( 2010 ) พบว่าโครงการวิจัยมีอันดับคะแนนผลกระทบทางวิทยาศาสตร์สูงสุดของเรา และนักจิตวิทยาสังคมแคนาดา .
1 รูป จำนวนการอ้างอิงของ TPB ใน Google Scholar


PowerPoint slideoriginal JPG ( 77.00kb ) แสดงขนาดเต็ม
แต่สำหรับความนิยมของ , หรือบางที เพราะมันทาง TPB ก็มีเป้าหมายของการวิจารณ์และการอภิปราย นักวิจัยบางคนปฏิเสธอย่างสิ้นเชิง เป็นคำอธิบายที่เพียงพอของพฤติกรรมทางสังคมของมนุษย์ นักวิจัยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะปฏิเสธความสำคัญของจิตสำนึกเป็นตัวแทนสาเหตุ ( เวกเนอร์ , 2002 ; เวกเนอร์&วีตเลย์ , 1999 ) และดูมากมนุษย์พฤติกรรมทางสังคมที่ขับเคลื่อนโดยนัย ( กรีนวอลด์ banaji & , ทัศนคติ1995 ) และกระบวนการทางจิตอื่น ๆหมดสติ ( วิชาศิลปะการ& dijksterhuis , 2000 ; bargh , 1989 ; bargh &ชาร์เทริ่นด์ , 1999 ; brandst lengfelder tter , การศึกษา , & gollwitzer , 2001 ; อูลเมิน& Swanson , 2004 ) นักวิจารณ์ส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ยอมรับทฤษฎีพื้นฐานของเหตุผล แต่คำถามของสมมติฐานการพอเพียงหรือสอบถามเป็นเงื่อนไขจำกัด ( สำหรับการสนทนาดู Fishbein & Ajzen , 2010 บทที่ 9 )บทความในฉบับปัจจุบัน ตลอดจนการวิเคราะห์อภิมานงานวิจัยที่ตีพิมพ์ในการทบทวน TPB จิตวิทยาสุขภาพ ( mceachan คอนเนอร์ เทย์เลอร์ & , ลอว์ตัน , กด เป็นส่วนใหญ่ในหลอดเลือดดำหลัง และผมจะใช้โอกาสนี้พยายามที่จะอธิบายลักษณะของทฤษฎีและการต่อสู้กับบางส่วนของประเด็นสำคัญตั้งขึ้น โดยผู้เขียนที่แตกต่างกัน ข้อจำกัดของความถูกต้องทำนาย


กระโดดตามมาตราแนะนำขอบเขตของความถูกต้อง

สามารถมีผลต่ออารมณ์และเหตุผลในบริบท TPB


แนวการวัดสมมติฐานปัจจัยภูมิหลัง


แม้หลังการอภิปรายทั้งหมด TPB โครงสร้างจะประเมินอย่างระมัดระวัง พวกเขาประกอบด้วยความคลาดเคลื่อนแบบสุ่ม ที่ออกแบบมาอย่างดีวัดเจตคติต่อพฤติกรรมที่น่าสนใจ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้การควบคุมพฤติกรรมความตั้งใจและพฤติกรรมไม่ค่อยแสดงความเชื่อมั่นเกิน 0.75 หรือ 0.80 . มันเป็นไปตามนั้น แม้จะมีมาตรการที่ดีมากที่สุดที่เราสามารถคาดเดาได้ล่วงหน้า ในแง่ของความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีโครงสร้างเป็นสัมประสิทธิ์ประมาณ 0.60 . การสังเคราะห์งานวิจัยที่ผ่านมา TPB ได้แสดงให้เห็นว่า แม้เมื่อมีการศึกษามาตรการที่จะรวมอยู่ในอภิมานหมายถึง วิธีการสังเกตความสัมพันธ์ของขีดจำกัดทางทฤษฎี ตัวอย่างเช่น ในการสังเคราะห์ผลหลาย ก่อนหน้านี้ โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า ชีแรน ( 2002 ) , รายงาน หมายถึง โดยรวมค่า 0.53 ระหว่างเจตนาและพฤติกรรม ; หมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้พฤติกรรมการควบคุม และความตั้งใจ คือ 0.40 ในการวิเคราะห์โดย Armitage คอนเนอร์ ( 2001 ) ; และและใน Meta วิเคราะห์รีวิวครอบคลุมช่วงกว้างของรูปแบบที่แตกต่างกัน ( Armitage &คอนเนอร์ , 2001 ; จาง&ชาน , 2000 ; notani , 1998 ; rivis & Sheeran , 2003 ; ชูลซ์& วิทมาน , 2003 ) , เจตคติ บรรทัดฐานกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้พฤติกรรมการควบคุมการผลิตหมายถึงความสัมพันธ์หลายกับความตั้งใจที่มีค่า 0.59 ถึง 0.66 .
meta การวิเคราะห์ทำโดย mceachan et al .( 2011 ) ได้สร้างผลลัพธ์ที่ใกล้เคียงกัน ความสัมพันธ์ของเจตคติ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้การควบคุมด้วยความตั้งใจตั้งแต่ 0.40 ถึง 0.57 , การผลิตความสัมพันธ์หลายตา . ความตั้งใจและความสัมพันธ์ของพฤติกรรมและการรับรู้การควบคุมพฤติกรรม 4 ) ความสัมพันธ์ของ 0.31 เป็นค่อนข้างต่ำกว่าในการวิเคราะห์อภิมานก่อน