The diel vertical distribution of f

The diel vertical distribution of fish larvae off the Balearic Islands during late autumn and summer was analysed in relation to the environmental conditions. Four fixed sampling stations, located in the outer shelf and slope zones, were sampled during both the day and night by means of oblique hauls at different water depths. In autumn the first 60 m were characterised by vertical mixing and relatively higher fluorescence values, while summer was characterised by strong near-surface stratification and the presence of a Deep Fluorescence Maximum (DFM). The fish larval community was dominated by mesopelagic species, myctophiforms and stomiiforms, with some differences in species composition and their relative contribution between periods. A higher number of species was observed to reproduce in summer. The diel vertical distribution patterns differed among species and, within species, some differences were detected between the day and night. Although their relative depth preferences were similar between surveys, seasonal comparisons for the most abundant species showed that in autumn larvae presented both a shallower distribution during the day and a deeper distribution during the night than in the summer period. The larvae of all species, except for Argyropelecus hemigymnus, were absent from layers below 200 m. In these deeper layers, only A. hemigymnus larvae and juvenile stages of myctophiforms and stomiiforms were found. Another group of species, including Hygophum benoiti, Ceratoscopelus maderensis, Cyclothone braueri and Lampanyctus crocodilus, characterised the surface assemblage, mainly appearing in the first 50 m during the day, while at night their distribution was wider, extending to deeper layers. Benthosema glaciale, Symbolophorus veranyi and Myctophum punctatum were located at intermediate levels (mostly 50–100 m). Larval size stratification was evident for the most abundant species, with younger stages being found at shallower depths in the water column, while postflexion stages presented a wide distribution at night, undergoing vertical displacement to the near-surface layers during the day. The roles of the position of the thermocline, the availability of food and light intensity as factors modulating these differences are discussed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Diel จำหน่ายที่แนวตั้งของตัวอ่อนปลาปิดหมู่เกาะในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงและฤดูร้อนถูกนำมาวิเคราะห์ให้สัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม สี่สุ่มคงสถานี ตั้งอยู่ที่ชั้นนอกและโซนลาดชัน ได้ลิ้มลองตลอดทั้งวันและคืน โดยท่ามกลางเฉียงลึกน้ำต่างกัน ในฤดูใบไม้ร่วง 60 เมตรแรกเป็นลักษณะผสมแนวตั้งและค่าสารเรืองแสงที่ค่อนข้างสูง ในขณะที่ฤดูร้อนมีลักษณะแบ่งชั้นใกล้พื้นผิวแข็งแกร่งและการปรากฏตัวของความลึกเรืองแสงสูงสุด (DFM) ชุมชนอ่อนปลาถูกครอบงำ โดย mesopelagic พันธุ์ myctophiforms และ stomiiforms ความแตกต่างในสายพันธุ์และผลงานของพวกเขาสัมพันธ์กันระหว่างรอบระยะเวลา ของสายพันธุ์ที่ถูกตรวจสอบในการทบทวนเกิดในฤดูร้อน รูปแบบการกระจายแนว diel ที่แตกต่างระหว่างชนิด และ ภายในพันธุ์ ตรวจพบบางความแตกต่างระหว่างวันและคืน แม้ว่าลักษณะของตนเองลึกญาติถูกคล้ายระหว่างสำรวจ เปรียบเทียบตามฤดูกาลสำหรับสายพันธุ์มากที่สุดที่แสดงให้เห็นว่าในฤดูใบไม้ร่วงมันแสดงการกระจายระยะระหว่างวันและแจกจ่ายลึกในตอนกลางคืนมากกว่าในช่วงฤดูร้อน ตัวอ่อนของพันธุ์ทั้งหมด ยกเว้น Argyropelecus hemigymnus ได้ขาดงานไปจากชั้นล่าง 200 m ในชั้นลึกเหล่านี้ เท่าอ่อน A. hemigymnus และเยาวชนขั้นตอนของ myctophiforms และ stomiiforms พบ กลุ่มอื่นของพันธุ์ Hygophum benoiti, Ceratoscopelus maderensis, Cyclothone braueri และ Lampanyctus crocodilus ลักษณะผิวผสมผสาน ส่วนใหญ่ปรากฏใน 50 เมตรแรกในระหว่างวัน ในขณะที่ในเวลากลางคืน การกระจายกว้าง ขยายถึงชั้นลึก Benthosema glaciale, Symbolophorus veranyi และ Myctophum punctatum เคยอยู่ที่ระดับกลาง (ส่วนใหญ่ 50-100 เมตร) แบ่งชั้นขนาดอ่อนถูกชัดสำหรับพันธุ์มากที่สุด มีระยะอายุการค้นพบที่ลึกตื้นขึ้นในคอลัมน์น้ำ ในขณะที่ postflexion ขั้นตอนแสดงการกระจายกว้างในเวลากลางคืน ระหว่างปริมาณกระบอกสูบในแนวตั้งกับชั้นใกล้พื้นผิวระหว่างวัน มีการกล่าวถึงบทบาทของตำแหน่งของการ thermocline อาหารและความเข้มแสงเป็นปัจจัยที่เลตแตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระจายแนวตั้ง Diel ของลูกปลาออกจากหมู่เกาะในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงและฤดูร้อนได้รับการวิเคราะห์ในความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม สี่สถานีสุ่มตัวอย่างคงอยู่ในชั้นนอกและโซนลาดถูกเก็บตัวอย่างระหว่างทั้งกลางวันและกลางคืนโดยใช้วิธีการลากเฉียงน้ำที่ระดับความลึกที่แตกต่างกัน ในฤดูใบไม้ร่วงครั้งแรก 60 เมตรโดดเด่นด้วยการผสมแนวตั้งและค่อนข้างสูงกว่าค่าการเรืองแสงในขณะที่ช่วงฤดู​​ร้อนก็มีลักษณะการแบ่งชั้นที่อยู่ใกล้พื้นผิวที่แข็งแกร่งและการปรากฏตัวของเรืองแสงลึกสูงสุด (DFM) ปลาชุมชนของตัวอ่อนที่ถูกครอบงำโดยชนิด mesopelagic, myctophiforms stomiiforms และมีความแตกต่างในองค์ประกอบบางชนิดและผลงานที่ญาติของพวกเขาระหว่างช่วงเวลา จำนวนที่สูงขึ้นของสายพันธุ์ที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตในการทำซ้ำในช่วงฤดู​​ร้อน รูปแบบการกระจายแนวตั้ง Diel แตกต่างกันในหมู่สายพันธุ์และที่อยู่ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันบางคนถูกตรวจพบระหว่างกลางวันและกลางคืน แม้ว่าการตั้งค่าความลึกญาติของพวกเขามีความคล้ายคลึงกันระหว่างการสำรวจการเปรียบเทียบตามฤดูกาลสำหรับสายพันธุ์ที่มีมากที่สุดแสดงให้เห็นว่าตัวอ่อนในฤดูใบไม้ร่วงที่นำเสนอทั้งการกระจายตื้นขึ้นในระหว่างวันและการกระจายลึกในช่วงเวลากลางคืนกว่าในช่วงเวลาฤดูร้อน ตัวอ่อนของทุกชนิดยกเว้น Argyropelecus hemigymnus ได้หายไปจากชั้นต่ำกว่า 200 เมตร เหล่านี้ในชั้นลึกเพียงเอ hemigymnus ตัวอ่อนและขั้นตอนของเด็กและเยาวชน myctophiforms และ stomiiforms ที่พบ กลุ่มของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ รวมทั้ง Hygophum benoiti, Ceratoscopelus maderensis, braueri Cyclothone และ Lampanyctus crocodilus ลักษณะพื้นผิวการชุมนุมส่วนใหญ่ที่ปรากฏในครั้งแรก 50 เมตรในระหว่างวันในขณะที่ในเวลากลางคืนกระจายของพวกเขาเป็นที่กว้างขึ้นขยายไปยังชั้นลึก Benthosema glaciale, veranyi Symbolophorus และ Myctophum punctatum ตั้งอยู่ที่ระดับกลาง (ส่วนใหญ่ 50-100 เมตร) การแบ่งชั้นขนาดตัวอ่อนก็เห็นได้ชัดสำหรับสายพันธุ์ที่มีมากที่สุดที่มีขั้นตอนที่อายุน้อยกว่าถูกพบที่ระดับความลึกตื้นในน้ำในขณะที่ขั้นตอน postflexion นำเสนอกระจายกว้างในเวลากลางคืนระหว่างการเคลื่อนที่ในแนวตั้งกับชั้นที่อยู่ใกล้พื้นผิวในระหว่างวัน บทบาทของตำแหน่งของ thermocline ที่ความพร้อมของอาหารและความเข้มของแสงเป็นปัจจัยเลตแตกต่างเหล่านี้จะกล่าวถึง