Accounting for ScrapScrap is residu

Accounting for Scrap
Scrap is residual material that results from manufacturing a product; it has low total sales
value compared with the total sales value of the product. No distinction is made between
normal and abnormal scrap because no cost is assigned to scrap. The only distinction
made is between scrap attributable to a specific job and scrap common to all jobs.
There are two aspects of accounting for scrap:
1. Planning and control, including physical tracking
2. Inventory costing, including when and how scrap affects operating income
Initial entries to scrap records are commonly expressed in physical terms. In various
industries, companies quantify items such as stamped-out metal sheets or edges of molded
plastic parts by weighing, counting, or some other measure. Scrap records not only help
measure efficiency, but also help keep track of scrap, and so reduce the chances of theft.
Companies use scrap records to prepare periodic summaries of the amounts of actual
scrap compared with budgeted or standard amounts. Scrap is either sold or disposed of
quickly or it is stored for later sale, disposal, or reuse.
Careful tracking of scrap often extends into the accounting records. Many companies
maintain a distinct account for scrap costs somewhere in their accounting system. The
issues here are similar to the issues in Chapter 16 regarding the accounting for byproducts:
 When should the value of scrap be recognized in the accounting records—at the time
scrap is produced or at the time scrap is sold?
 How should revenues from scrap be accounted for?
To illustrate, we extend our Hull example. Assume the manufacture of aircraft parts generates
scrap and that the scrap from a job has a net sales value of $900.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การบัญชีเกี่ยวกับของเสียมีเศษวัสดุตกค้างที่เกิดจากการผลิตผลิตภัณฑ์ มียอดขายต่ำค่าเปรียบเทียบกับมูลค่าขายรวมของผลิตภัณฑ์ มีความแตกต่างไม่ปกติ และผิดปกติเนื่องจากไม่มีต้นทุนกำหนดให้ของเสียเป็นของเสีย ความแตกต่างเท่านั้นทำเป็นนของงานเฉพาะเศษซากและของเสียทั่วไปของงานทั้งหมดมีสองด้านของบัญชีสำหรับของเสีย:1. วางแผน และ ควบคุม รวมทั้งการติดตามทางกายภาพ2. การคำนวณต้นทุน เวลาและวิธีการของเสียมีผลต่อการดำเนินงานสินค้าคงคลังรายการเริ่มต้นเศษระเบียนจะมักแสดงในแง่ทางกายภาพ ในต่าง ๆอุตสาหกรรม บริษัทปริมาณสินค้าเช่นแผ่นโลหะออกประทับ หรือขอบของแม่พิมพ์ชิ้นส่วนพลาสติก โดยการชั่งน้ำหนัก ตรวจนับ หรือบางวัด ไม่เพียงแต่ช่วยบันทึกเศษซากวัดประสิทธิภาพ แต่ยัง ช่วยติดตามของเสีย และเพื่อ ลดโอกาสของการโจรกรรมบริษัทใช้เศษระเบียนเพื่อเตรียมประจำงวดสรุปยอดของจริงเสียเปรียบเทียบกับจำนวนเงินงบประมาณ หรือมาตรฐาน เศษซากถูกขาย หรือตัดจำหน่ายได้อย่างรวดเร็ว หรือจะถูกเก็บไว้สำหรับขายในภายหลัง จำหน่าย หรือนำมาใช้ติดตามระมัดระวังเศษมักจะขยายลงในบัญชี หลายบริษัทรักษาบัญชีผู้ใช้ที่แตกต่างกันสำหรับต้นทุนของเสียอยู่ในระบบบัญชีของพวกเขา การปัญหาที่นี่คือคล้ายกับปัญหาในบทที่ 16 เรื่องการบัญชีสำหรับผลพลอยได้:เมื่อควรค่าของเศษรู้จักในบันทึกทางบัญชี — ในเวลาของเสียที่ผลิต หรือขายเศษซากในเวลาควรคิดรายได้จากเศษซากสำหรับอย่างไรเพื่อแสดงให้เห็น เราขยายตัวอย่างฮัลล์ สมมติสร้างการผลิตของชิ้นส่วนเครื่องบินซากและของเสียจากงานมีมูลค่าขายสุทธิ $ 900

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบัญชีสำหรับเศษ
เศษวัสดุที่เหลือที่เป็นผลมาจากการผลิตผลิตภัณฑ์; ก็มียอดขายต่ำ
คุ้มค่าเมื่อเทียบกับมูลค่ายอดขายรวมของผลิตภัณฑ์ ไม่มีความแตกต่างระหว่าง
เศษปกติและผิดปกติเพราะไม่มีค่าใช้จ่ายที่ได้รับมอบหมายจะทิ้ง ความแตกต่างเพียง
ทำอยู่ระหว่างเศษส่วนที่เป็นงานที่เฉพาะเจาะจงและเศษร่วมกันเพื่องานทั้งหมด.
มีสองด้านของการบัญชีสำหรับเศษคือ:
1 การวางแผนและการควบคุมทางกายภาพรวมถึงการติดตาม
2 ต้นทุนสินค้าคงคลังรวมถึงเมื่อใดและอย่างไรเศษมีผลกระทบต่อรายได้จากการดำเนินงาน
รายการเริ่มต้นที่จะทิ้งระเบียนแสดงทั่วไปในแง่กายภาพ ในหลาย
อุตสาหกรรม บริษัท จำนวนรายการเช่นแผ่นประทับตราออกโลหะหรือขอบของแม่พิมพ์
ชิ้นส่วนพลาสติกโดยการชั่งน้ำหนัก, การนับหรือบางมาตรการอื่น ๆ บันทึกเศษไม่เพียง แต่ช่วย
ประสิทธิภาพในวัด แต่ยังช่วยให้การติดตามของเศษซากและเพื่อลดโอกาสของการโจรกรรม.
บริษัท ใช้บันทึกเศษเพื่อเตรียมสรุปเป็นระยะจากจำนวนที่เกิดขึ้นจริง
เศษเมื่อเทียบกับจำนวนเงินงบประมาณหรือมาตรฐาน เศษเป็นทั้งขายหรือจำหน่าย
ได้อย่างรวดเร็วหรือจะถูกเก็บไว้เพื่อขายต่อมาการกำจัดหรือนำมาใช้ใหม่.
ติดตามระวังเศษมักจะยื่นมือเข้าไปบันทึกบัญชี หลาย บริษัท
รักษาบัญชีที่แตกต่างกันเป็นเศษเหล็กค่าใช้จ่ายในบางส่วนของระบบบัญชีของพวกเขา
ปัญหาที่นี่มีความคล้ายคลึงกับปัญหาที่เกิดขึ้นในบทที่ 16 เกี่ยวกับการบัญชีสำหรับผลพลอยได้:
? ควรเมื่อมูลค่าของเศษได้รับการยอมรับในการบันทึกบัญชีที่เวลา
เศษเหล็กที่ผลิตหรือเศษเวลาที่จะขาย?
? ว่าควรมีรายได้จากเศษเหล็กนำมาใช้?
เพื่อแสดงให้เห็นเราขยายตัวอย่างเช่นฮัลล์ของเรา สมมติผลิตชิ้นส่วนเครื่องบินที่สร้าง
เศษเหล็กและเศษซากจากการทํางานมีมูลค่าการขายสุทธิ 900 $