AbstractThe issue of how to increas

Abstract
The issue of how to increase student motivation and achievement in science subjects is considered to be a major challenge in modern school systems. Lab-work learning environments in which students get direct (“hands-on”) experience with science content that is related to their everyday lives are posited to have positive effects on state/trait motivation and achievement, but there is a lack of sound empirical evidence to support this claim. In the present study, the effectiveness of a lab-work learning unit on the topic of “the chemistry of starch” was examined by applying a cluster randomized field study with three treatment conditions with lab-work elements and a control group. The first group was taught with lab-work elements in School only, the second group (SCOL & school) was taught in a combined condition encompassing both a SCOL (Science Center Outreach Lab) visit and classroom learning, the third group was taught entirely outside the school environment (SCOL only), and the fourth group was a wait-list control group, which was not exposed to a “starch” curriculum at the time of this study. Data from 1854 students were gathered in 67 ninth-grade classes on state motivation during the intervention and on trait motivation and achievement at pretest, posttest, and follow-up. Multilevel regression analyses revealed several differences between the lab-work conditions and the control group: Whereas the hands-on practical approach effectively enhanced state motivation with positive effects on joy, situational interest, situational competence, and reduced boredom in all three treatment conditions (School only, SCOL & school, and SCOL only), there were differences in trait effects: learning at school (School only and SCOL &school) increased achievement (posttest and follow-up), whereas the SCOL visit resulted in a small and spurious increase in trait motivation (reduced cost and increased competence beliefs only on the posttest).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อปัญหาของวิธีการเพิ่มแรงจูงใจของนักเรียนและผลสัมฤทธิ์ในวิชาวิทยาศาสตร์ถือเป็นความท้าทายสำคัญในระบบโรงเรียนสมัยใหม่ ห้องปฏิบัติการงานการเรียนรู้ที่นักเรียนได้รับโดยตรง ("") ประสบการณ์กับเนื้อหาวิทยาศาสตร์เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันได้ดังนั้นจะมีผลในเชิงบวกในสถานะเทียบลักษณะแรงจูงใจและความสำเร็จ แต่มีการขาดของเสียงหลักฐานเชิงประจักษ์เพื่อสนับสนุนการเรียกร้องนี้ ในการศึกษาปัจจุบัน ประสิทธิภาพของหน่วยงานห้องปฏิบัติการเรียนรู้ในหัวข้อ "เคมีของแป้ง" ถูกตรวจสอบ โดยใช้การศึกษาฟิลด์คลัสเตอร์แบบสุ่มกับสามรักษาสภาพด้วยห้องปฏิบัติงานองค์ประกอบและกลุ่มควบคุม กลุ่มสอง (SCOL & โรงเรียน) กลุ่มแรกถูกสอน ด้วยห้องปฏิบัติงานองค์ประกอบในโรงเรียนเท่านั้น ถูกสอนในสภาพรวมครอบคลุมทั้งชม SCOL (Lab โครงการพัฒนาศูนย์วิทยาศาสตร์) และห้องเรียนการเรียนรู้ กลุ่มที่สามถูกสอนทั้งนอกโรงเรียนสิ่งแวดล้อม (SCOL เท่านั้น), และกลุ่มสี่ กลุ่มควบคุมรายการรอ ซึ่งไม่ได้ถูกสัมผัสกับหลักสูตร "แป้ง" ในเวลาของการศึกษานี้ มีการรวบรวมข้อมูลจากนักเรียน 1854 67 ชั้นเก้าระดับแรงจูงใจของรัฐในการแทรกแซง และลักษณะแรงจูงใจและความสำเร็จที่แล็ปว่า posttest และติดตามผล เปิดเผยการวิเคราะห์ถดถอยหลายระดับหลายความแตกต่างระหว่างกลุ่มควบคุมและเงื่อนไขการปฏิบัติงาน: ในขณะที่วิธีการปฏิบัติที่ปฏิบัติจริงได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มแรงจูงใจของรัฐกับผลในเชิงบวกในสถานการณ์ความสามารถ ความสุข สถานการณ์ดอกเบี้ย และลดความเบื่อในทั้งหมดสามรักษาสภาพ (โรงเรียนเฉพาะ SCOL และโรงเรียน และ SCOL เท่านั้น), มีความแตกต่างในลักษณะผล: เพิ่มการเรียนรู้ที่โรงเรียน (โรงเรียนเท่านั้น และ SCOL และโรงเรียน) สำเร็จ (posttest และติดตาม) ในขณะที่ชม SCOL ผลในการเพิ่มขนาดเล็ก และเก๊ในลักษณะแรงจูงใจ (ต้นทุนลดลง และเพิ่มความเชื่อความสามารถในการ posttest เท่า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ปัญหาของวิธีการที่จะเพิ่มแรงจูงใจของนักเรียนและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาวิทยาศาสตร์จะถือเป็นความท้าทายที่สำคัญในระบบโรงเรียนที่ทันสมัย เรียนรู้สภาพแวดล้อมในห้องปฏิบัติการงานที่นักเรียนจะได้รับโดยตรง ( "มือบน") ประสบการณ์ที่มีเนื้อหาวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของพวกเขาจะ posited จะมีผลกระทบในเชิงบวกต่อแรงจูงใจของรัฐ / ลักษณะและผลสัมฤทธิ์ทางการ แต่มีการขาดของเสียงเชิงประจักษ์ หลักฐานที่จะสนับสนุนการเรียกร้องนี้ ในการศึกษาปัจจุบันประสิทธิภาพของหน่วยการเรียนรู้ในห้องปฏิบัติการการทำงานในหัวข้อ "คุณสมบัติทางเคมีของแป้ง" ได้รับการตรวจสอบโดยการใช้คลัสเตอร์ศึกษาภาคสนามแบบสุ่มกับสามเงื่อนไขการรักษาด้วยองค์ประกอบในห้องปฏิบัติการการทำงานและกลุ่มควบคุม กลุ่มแรกที่ได้รับการสอนที่มีองค์ประกอบในห้องปฏิบัติการในการทำงานในโรงเรียนเท่านั้นกลุ่มที่สอง (SCOL & School) ได้รับการสอนในสภาพรวมครอบคลุมทั้ง SCOL (ศูนย์วิทยาศาสตร์ Outreach แล็บ) เยี่ยมชมและเรียนรู้ในห้องเรียน, กลุ่มที่สามได้รับการสอนอย่างสิ้นเชิงนอก สภาพแวดล้อมของโรงเรียน (SCOL เท่านั้น) และกลุ่มที่สี่คือกลุ่มควบคุมรอรายการที่ไม่ได้สัมผัสกับ "แป้ง" หลักสูตรในช่วงเวลาของการศึกษาครั้งนี้ ข้อมูลจากนักเรียน 1854 ถูกรวบรวมใน 67 เรียนชั้นประถมศึกษาปีที่เก้าในแรงจูงใจของรัฐในระหว่างการแทรกแซงและแรงจูงใจในลักษณะและความสำเร็จที่ก่อนเรียน, หลังการทดลองและการติดตามผล การถดถอยหลายวิเคราะห์เผยให้เห็นความแตกต่างระหว่างหลายเงื่อนไขในห้องปฏิบัติการการทำงานและกลุ่มควบคุมโดยที่มือในวิธีการปฏิบัติที่เพิ่มขึ้นได้อย่างมีประสิทธิภาพแรงจูงใจของรัฐที่มีผลกระทบในเชิงบวกต่อความสุขความสนใจสถานการณ์ความสามารถสถานการณ์และการลดความเบื่อหน่ายในทุกสามเงื่อนไขการรักษา (โรงเรียน เท่านั้น SCOL และโรงเรียนและ SCOL เท่านั้น) มีความแตกต่างในลักษณะลักษณะ: การเรียนรู้ที่โรงเรียน (School เท่านั้นและ SCOL และโรงเรียน) เพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (หลังการทดลองและการติดตาม) ในขณะที่การเยี่ยมชม SCOL ส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของขนาดเล็กและปลอมใน แรงจูงใจในลักษณะ (ลดค่าใช้จ่ายและเพิ่มความเชื่อความสามารถเฉพาะในการสอบหลังเรียน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อปัญหาของวิธีการเพิ่มแรงจูงใจและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาวิทยาศาสตร์ ถือเป็นความท้าทายที่สำคัญในระบบโรงเรียนที่ทันสมัย ห้องปฏิบัติการงานสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ที่นักเรียนได้รับประสบการณ์ตรง ( " จริง " ) ที่มีเนื้อหาวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจําวันเป็นสิ่งที่จะมีผลในเชิงบวกต่อสภาพ / ลักษณะแรงจูงใจและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แต่ขาดหลักฐานเชิงประจักษ์สนับสนุนเสียงเรียกร้องนี้ ในการศึกษาประสิทธิภาพของห้องปฏิบัติการงาน หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง เคมีของแป้ง " ถูกตรวจสอบโดยการใช้กลุ่มที่ศึกษากับสามการรักษาเงื่อนไขกับแล็บทำงาน องค์ประกอบ และ กลุ่มควบคุม กลุ่มแรกคือการสอนห้องปฏิบัติการงานองค์ประกอบในโรงเรียนเท่านั้น กลุ่มที่ 2 ( scol และโรงเรียน ) คือการสอนในเงื่อนไขรวมครอบคลุมทั้ง scol ( ศูนย์วิทยาศาสตร์อวล Lab ) และเยี่ยมชมการจัดการเรียนการสอน , กลุ่มที่ 3 ได้รับการสอนทั้งหมด นอกโรงเรียน ( scol เท่านั้น ) และกลุ่มที่ 4 รายการ คอยควบคุม กลุ่มที่ไม่ได้สัมผัสกับ " แป้ง " หลักสูตรในช่วงเวลาของการศึกษา ข้อมูลจาก 1854 นักเรียนรวมตัวกันใน 67 เกรดเรียนในรัฐในการแทรกแซงและแรงจูงใจ อุปนิสัย และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียน หลังทดลองและติดตามผล การวิเคราะห์ถดถอยพหุระดับ พบความแตกต่างระหว่างหลายแล็บ สภาพการปฏิบัติงาน และกลุ่มควบคุม : ส่วนวิธีการปฏิบัติภาคปฏิบัติได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มแรงจูงใจในเชิงบวกในรัฐกับจอย ความสนใจ ความสามารถ สถานการณ์ สถานการณ์ และลดความเบื่อหน่ายในการรักษาทั้ง 3 ข้อ ( โรงเรียน scol และโรงเรียน และ scol เท่านั้น ) มีความแตกต่างกันในลักษณะผล : เรียนที่โรงเรียน ( โรงเรียนเท่านั้น และ scol และโรงเรียน ) เพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน ( ผล ) , และ scol เข้าชมมีผลในการเพิ่มขนาดเล็กและทำให้มีแรงจูงใจในลักษณะ ( ลดต้นทุนและความเชื่อในความสามารถเพิ่มขึ้นหลัง )