While people seek ways to normalize

While people seek ways to normalize their lives and minimize the intrusiveness of diabetes,
these choices are often associated with increased feelings of guilt and fear. People with diabetes
strive to reach a balance between achieving blood glucose control, reducing their risk for
immediate and long-term complications of diabetes, meeting the expectations of others
(“being good”), and achieving a quality of life that is satisfactory to them considering their
personal (psychosocial/physical) and financial resources. Several authors have identified
common responses to the initiation of insulin therapy, aptly referred to as “psychological
insulin resistance” by Snoek (2002). The following list represents some commonly held
concerns about initiation of insulin therapy (Mollema, Snoek, Ader, & Heine, 2001; Rubin & Peyrot, 2001;
Snoek, 2002; West & McDowell, 2002):

Fear of injections, needle phobia

Fear of pain

Fear of giving the wrong insulin dose

Anxiety about ability to perform injection preparation and administration

Feeling guilty as a result of interpreting the need for insulin as a personal failure,
or lack of willpower or determination

Believing that insulin injections will make life more complicated

Anticipation of weight gain on insulin

Fear of increased hypoglycemia resulting in coma and death

Concern that insulin therapy causes complications such as blindness, the need
for dialysis, amputations, etc.

Concern that others will worry more about someone taking insulin

Concern that other people treat insulin-users differently

Feeling loss of control over one’s life

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่วิธีการปกติชีวิต และลด intrusiveness ของโรคเบาหวาน หาคนตัวเลือกเหล่านี้มักเกี่ยวข้องกับความรู้สึกผิดและความกลัวเพิ่มขึ้น ผู้ป่วยเบาหวานมุ่งมั่นไปถึงความสมดุลระหว่างการควบคุมน้ำตาลในเลือด ลดความเสี่ยงสำหรับการบรรลุเป้าหมายภาวะแทรกซ้อน และระยะยาวของโรคเบาหวาน ประชุมความคาดหวังของผู้อื่น("ถูกดี"), และการมีคุณภาพชีวิตที่พึงพอใจให้พิจารณาของพวกเขาส่วนบุคคล (จิตวิทยาสังคม/กายภาพ) และทรัพยากรทางการเงิน มีระบุผู้แต่งหลายคนการตอบสนองทั่วไปการเริ่มต้นของการรักษาด้วยอินซูลิน เป็นคำเรียกเพื่อเป็น "ทางจิตวิทยาความต้านทานอินซูลิน" โดย Snoek (2002) รายการต่อไปนี้แสดงบางถือความกังวลเกี่ยวกับการเริ่มต้นของการรักษาด้วยอินซูลิน (Mollema, Snoek, Ader และ Heine, 2001 Rubin & Peyrot, 2001Snoek, 2002 ตะวันตกและ McDowell, 2002):กลัวการฉีด เข็มหวาดกลัวความกลัวเจ็บความกลัวของการให้ยาอินซูลินไม่ถูกต้องความวิตกกังวลเกี่ยวกับความสามารถในการเตรียมการฉีดและการดูแลความรู้สึกผิดจากการตีความความต้องการอินซูลินเป็นความล้มเหลวของส่วนบุคคลหรือขาดความมุ่งมั่นหรือจิตตานุภาพเชื่อว่า ฉีดอินซูลินจะทำให้ชีวิตมีความซับซ้อนมากขึ้นการเพิ่มน้ำหนักในอินซูลินความกลัวของภาวะน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นเกิดอาการโคม่าและตายความกังวลที่ว่า รักษาด้วยอินซูลินทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเช่นตาบอด ความจำเป็นสำหรับฟอกไต amputations ฯลฯความกังวลว่า ผู้อื่นจะกังวลมากคนถ่ายอินซูลินกังวลว่า คนอื่นรักษาอินซูลินผู้ใช้แตกต่างกันความรู้สึกสูญเสียการควบคุมชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผู้คนแสวงหาวิธีการที่จะปรับชีวิตของพวกเขาและลดการรุกล้ำของโรคเบาหวาน,
ตัวเลือกเหล่านี้มักจะเกี่ยวข้องกับความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของความรู้สึกผิดและความกลัว ผู้ป่วยโรคเบาหวาน
มุ่งมั่นที่จะไปให้ถึงความสมดุลระหว่างการบรรลุการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดลดความเสี่ยงของพวกเขาสำหรับ
ภาวะแทรกซ้อนได้ทันทีและในระยะยาวของโรคเบาหวาน, การประชุมคาดหวังของคนอื่น
( "เป็นคนดี") และการบรรลุคุณภาพของชีวิตที่เป็นที่น่าพอใจให้กับพวกเขา พิจารณาของพวกเขา
ทรัพยากร (จิตสังคม / กายภาพ) และทางการเงินส่วนบุคคล ผู้เขียนหลายคนได้ระบุ
คำตอบร่วมกันเพื่อการเริ่มต้นของการรักษาด้วยอินซูลินเหมาะเจาะเรียกว่า "จิตวิทยา
ความต้านทานต่ออินซูลิน" โดย Snoek (2002) รายการต่อไปนี้หมายถึงบางส่วนที่จัดขึ้นโดยทั่วไป
ความกังวลเกี่ยวกับการเริ่มต้นของอินซูลินบำบัด (Mollema, Snoek, Ader และ Heine 2001; & Rubin Peyrot 2001;
Snoek 2002; & เวสต์ McDowell, 2002):
? ความกลัวของการฉีดเข็มหวาดกลัว
? ความกลัวของความเจ็บปวด
? ความกลัวของการให้ยาอินซูลินผิด
? ความวิตกกังวลเกี่ยวกับความสามารถในการดำเนินการเตรียมความพร้อมในการฉีดและการบริหารงาน
? รู้สึกผิดเป็นผลมาจากการตีความความจำเป็นในการอินซูลินเป็นความล้มเหลวส่วนบุคคล
หรือการขาดความมุ่งมั่นจิตตานุภาพหรือ
? เชื่อว่าการฉีดอินซูลินจะทำให้ชีวิตที่ซับซ้อนมากขึ้น
? ความคาดหมายของการเพิ่มน้ำหนักในอินซูลิน
? ความกลัวของภาวะน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นส่งผลให้อยู่ในอาการโคม่าและความตาย
? ความกังวลว่าการรักษาด้วยอินซูลินทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนเช่นตาบอดต้อง
ล้างไตเนื้อตาย ฯลฯ
? ความกังวลว่าคนอื่นจะต้องกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับคนที่สละอินซูลิน
? ความกังวลว่าคนอื่นปฏิบัติต่ออินซูลินผู้ใช้ที่แตกต่างกัน
? ความรู้สึกที่สูญเสียการควบคุมชีวิตหนึ่งของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่คนแสวงหาวิธีปกติของชีวิต และลดความเจ้ากี้เจ้าการของโรคเบาหวานตัวเลือกเหล่านี้มักจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความรู้สึกผิดและความกลัว คนที่เป็นเบาหวานมุ่งมั่นที่จะบรรลุความสมดุลระหว่างการบรรลุการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ลดความเสี่ยงของพวกเขาสำหรับและระยะยาว ภาวะแทรกซ้อนของโรคเบาหวาน การประชุมความคาดหวังของผู้อื่น( " ดี " ) , และบรรลุคุณภาพของชีวิตที่ไม่เป็นที่พอใจพวกเขาพิจารณาของพวกเขาบุคคล ( ด้านจิตสังคม / ทางกายภาพ ) และทรัพยากรทางการเงิน หลาย ๆ ผู้เขียนได้ระบุการตอบสนองโดยทั่วไปในการรักษาของอินซูลิน , aptly เรียกว่า " จิตความต้านทานต่ออินซูลิน " โดย snoek ( 2002 ) รายการต่อไปนี้เป็นบางมักจัดขึ้นความกังวลเกี่ยวกับการรักษา snoek mollema , อินซูลิน , เอเดอร์ และ ไฮน์ , 2001 ; รูบิน & peyrot , 2001 ;snoek , 2002 ; ตะวันตกและ McDowell , 2002 ) :กลัวการฉีดยา เข็ม ความหวาดกลัวความกลัวของความเจ็บปวดความกลัวของการให้ยาอินซูลินผิดปกติความกังวลเกี่ยวกับความสามารถในการ บริหารงาน และการฉีดรู้สึกผิดที่เป็นผลของการตีความความต้องการอินซูลินเป็นความล้มเหลวส่วนบุคคลหรือขาดกำลังใจหรือความมุ่งมั่นเชื่อว่าการฉีดอินซูลินจะทำให้ชีวิตยุ่งยากมากขึ้นความคาดหมายของการเพิ่มน้ำหนักในอินซูลินความกลัวของภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำส่งผลให้เกิดอาการโคม่าและเสียชีวิตเพิ่มขึ้นความกังวลว่าอินซูลินบำบัดทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนได้ เช่น ตาบอด , ต้องการเพื่อฟอกไต ตัดแขนตัดขา ฯลฯกังวลว่าคนอื่นจะกังวลเกี่ยวกับคนที่ได้รับอินซูลินกังวลที่คนอื่นทำกับผู้ใช้อินซูลินต่างกันรู้สึกสูญเสียการควบคุมมากกว่าชีวิตคน