Children in third world countries h

Children in third world countries have also been found to be working in garment factories which supply jeans and other modern wear to the rest of the world at a price that can be ten times the wage paid to each child monthly. In 1990, the United Nations encouraged countries to prohibit the import of products made by children under the age of 15. This threat led to great panic in the Bangladesh garment industries which immediately dismissed child workers. However, once the attention disappeared after some time, it was back to business for some companies, but more discreetly this time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กในโลกที่สามที่ประเทศนอกจากนี้ยังพบการทำงานในโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าที่ใส่กางเกงยีนส์และอื่น ๆ ชุดทันสมัยของโลกในราคาที่สามารถเป็นสิบครั้งค่าจ้างที่ จ่ายให้เด็กแต่ละเดือน ในปี 1990 สหประชาชาติสนับสนุนให้ประเทศห้ามนำเข้าผลิตภัณฑ์ที่ทำสำหรับเด็กอายุ 15 ภัยคุกคามนี้นำไปตกใจมากในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าบังกลาเทศที่แรงงานเด็กรพอบจ.ทันที อย่างไรก็ตาม เมื่อความสนใจหายไปหลังจากเวลา ได้กลับไปยังธุรกิจสำหรับบริษัท แต่ขึ้นอยู่เวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กที่อยู่ในประเทศโลกที่สามยังได้รับพบว่ามีการทำงานในโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าซึ่งจัดหากางเกงยีนส์และสวมใส่ที่ทันสมัย​​อื่น ๆ กับส่วนที่เหลือของโลกในราคาที่สามารถเป็นสิบเท่าของค่าจ้างที่จ่ายให้แก่เด็กแต่ละคนเป็นรายเดือน ในปี 1990 ที่ยูเอ็นสนับสนุนให้ประเทศที่จะห้ามนำเข้าผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยเด็กอายุต่ำกว่า 15 ภัยคุกคามนี้นำไปสู่​​ความตื่นตระหนกอย่างมากในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าบังคลาเทศซึ่งไล่ออกทันทีแรงงานเด็ก แต่เมื่อความสนใจหายไปหลังจากที่บางครั้งมันก็กลับไปทำธุรกิจสำหรับบาง บริษัท แต่อย่างระมัดระวังเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กในประเทศโลกที่สาม ยังพบจะทำงานในโรงงานเสื้อผ้าที่ใส่กางเกงยีนส์และสวมที่ทันสมัยกับส่วนที่เหลือของโลกในราคาที่สามารถเป็นสิบครั้ง ค่าจ้างจ่ายให้เด็กแต่ละคนเป็นรายเดือน ในปี 1990 สหประชาชาติสนับสนุนให้ประเทศจะห้ามนำเข้าผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยเด็กอายุ 15คุกคามทำให้เกิดความตื่นตระหนกในบังคลาเทศมากเสื้อผ้าอุตสาหกรรมซึ่งทันทียกเลิกแรงงานเด็ก อย่างไรก็ตาม เมื่อความสนใจหายไปหลังจากเวลาผ่านไป มันกลับธุรกิจบางบริษัท แต่สุขุม ครั้งนี้