Rail transport has become commonpla

Rail transport has become commonplace all over the world over the course of the past century. Rail journeys range from short commuter trips on high frequency services into big cities, to transcontinental passages on sleeper trains taking several days. This essay, however, will evaluate the long-distance rail services offered in two countries which have quite similar sizes and populations – Thailand and France.

The main rail routes in Thailand and France are of similar lengths – from the French capital, Paris, to the south coast or from the Thai capital, Bangkok, to Chiang Mai. Both rail networks are owned by the state and have been in operation for many years. Alternative forms of transport are available in both countries, with competition from the airlines a strong factor, while in Thailand it is also possible to make the long journey by bus. Both networks offer two or more classes of travel, and make cheap tickets available to citizens who would not otherwise have the financial resources to travel. Both rail networks carry passengers and freight between the major centres.

However, the similarities between the Thai and French rail networks are outweighed by the differences. Thailand relies on ageing diesel locomotives and imported rolling stock to provide services over track which is in desperate need of upgrading. France, on the contrary, has made large investments in the development of its Train a Grande Vitesse (TGV) system which uses the world’s most modern high speed electric trains on specially constructed high speed rail lines (SNCF.com, 2012). In fact, one critical difference between the systems is that while Thai freight and passenger trains share the same track, with all the operational limitations that are caused, the TGV lines are used only for passenger services.

The speed of the trains is also a huge difference. Thai trains rarely exceed 100 km/h while their French counterparts spend much of their time travelling over three times faster (SNCF.com, 2013). This is one reason why passenger numbers on the French network are very high, with very frequent services, while in Thailand the passenger numbers are low, and there are comparatively few daily trains. The French TGV also has an excellent safety record despite the high number of services operating at very high speeds. In contrast, the Thai network has encountered frequent accidents, with derailments commonplace due to the poor condition of the infrastructure (Bangkok Post, 2013).

In the future, Thailand plans to introduce its own high speed services (Bangkok Post, 2014), so perhaps the French model would be a suitable standard to which the state Railway of Thailand might aspire. It would take a large investment in both trains and infrastructure for Thailand to eliminate the differences and develop rail services to match those of France, but the benefits to the people of Thailand could be considerable if the cities of northern and southern Thailand could be brought within only a few hours’ travelling time of Bangkok.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขนส่งทางรถไฟได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาทั่วทุกมุมโลกในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา การเดินทางทางรถไฟช่วงจากทริปสั้น ๆ เกี่ยวกับพร็อพบริการความถี่สูงเข้ามาในเมืองใหญ่ที่จะเดินข้ามทวีปบนรถไฟตู้นอนการหลายวัน บทความนี้ แต่จะประเมินผลการให้บริการรถไฟทางไกลที่นำเสนอในสองประเทศที่มีขนาดใกล้เคียงกันมากและประชากร -. ไทยกับฝรั่งเศสเส้นทางรถไฟหลักในประเทศไทยและฝรั่งเศสมีความยาวที่คล้ายกัน- จากเมืองหลวงของฝรั่งเศสปารีสไป ชายฝั่งทางใต้หรือจากเมืองหลวงของไทย, กรุงเทพ, เชียงใหม่ ทั้งเครือข่ายทางรถไฟเป็นของรัฐและได้รับในการดำเนินงานเป็นเวลาหลายปี รูปแบบทางเลือกของการขนส่งที่มีอยู่ในทั้งสองประเทศมีการแข่งขันจากสายการบินเป็นปัจจัยที่แข็งแกร่งในขณะที่ในประเทศไทยก็ยังเป็นไปได้ที่จะทำให้การเดินทางโดยรถประจำทางยาว เครือข่ายทั้งสองมีสองคนหรือมากกว่าชั้นของการเดินทางและทำให้ตั๋วราคาถูกที่มีให้กับประชาชนที่จะไม่เป็นอย่างอื่นมีทรัพยากรทางการเงินที่จะเดินทางไป ทั้งสองเครือข่ายรถไฟบรรทุกผู้โดยสารและการขนส่งสินค้าระหว่างศูนย์กลางที่สำคัญ. อย่างไรก็ตามความคล้ายคลึงกันระหว่างเครือข่ายรถไฟไทยและฝรั่งเศสกำลังนิเวศโดยความแตกต่าง ประเทศไทยอาศัยริ้วรอยหัวรถจักรดีเซลและนำเข้าสต็อกกลิ้งที่จะให้บริการผ่านการติดตามซึ่งเป็นต้องหมดหวังในการอัพเกรด ฝรั่งเศสในทางตรงกันข้ามได้ทำให้การลงทุนขนาดใหญ่ในการพัฒนารถไฟของแกรนด์วิเทสส์ (ทีจี) ซึ่งใช้ระบบรถไฟฟ้าความเร็วสูงที่ทันสมัยที่สุดของโลกที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับรถไฟความเร็วสูง (SNCF.com 2012) ในความเป็นจริงหนึ่งความแตกต่างที่สำคัญระหว่างระบบคือในขณะที่การขนส่งสินค้าไทยและผู้โดยสารรถไฟร่วมติดตามกันกับทุกข้อ จำกัด ในการดำเนินงานที่เกิดขึ้นที่เส้นทีจีจะใช้เฉพาะสำหรับการให้บริการผู้โดยสาร. ความเร็วของรถไฟยังเป็นขนาดใหญ่ ความแตกต่าง รถไฟไทยไม่เกิน 100 กิโลเมตร / ชั่วโมงในขณะที่คู่ของฝรั่งเศสใช้จ่ายมากเวลาของพวกเขาเดินทางกว่าสามครั้งเร็ว (SNCF.com 2013) นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไมจำนวนผู้โดยสารบนเครือข่ายของฝรั่งเศสที่สูงมากด้วยการให้บริการที่พบบ่อยมากในขณะที่ในประเทศไทยจำนวนผู้โดยสารที่อยู่ในระดับต่ำและมีน้อยเมื่อเทียบกับวันรถไฟ ทีจีฝรั่งเศสนอกจากนี้ยังมีความปลอดภัยที่ดีเยี่ยมบันทึกแม้จะมีจำนวนที่สูงของการบริการในการดำเนินงานที่ความเร็วสูงมาก ในทางตรงกันข้ามเครือข่ายไทยพบการเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้งที่มีรางธรรมดาเนื่องจากการสภาพที่น่าสงสารของโครงสร้างพื้นฐาน (บางกอกโพสต์ 2013). ในอนาคตประเทศไทยมีแผนจะแนะนำบริการความเร็วสูงของตัวเอง (บางกอกโพสต์, 2014) ดังนั้น อาจจะเป็นรูปแบบของฝรั่งเศสจะเป็นมาตรฐานที่เหมาะสมในการที่รัฐการรถไฟแห่งประเทศไทยอาจหวัง มันจะใช้เวลาการลงทุนขนาดใหญ่ในรถไฟและโครงสร้างพื้นฐานของประเทศไทยที่จะขจัดความแตกต่างและพัฒนาบริการรถไฟไปตรงกับฝรั่งเศส แต่ผลประโยชน์ที่คนไทยอาจจะมากถ้าเมืองของภาคเหนือและภาคใต้ของประเทศไทยที่อาจจะนำมาภายใน เพียงไม่กี่ชั่วโมงเวลาเดินทางจากกรุงเทพฯ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขนส่งทางรถไฟกลายเป็นทั่วไปทั่วโลกมากกว่าหลักสูตรของศตวรรษที่ผ่านมา เส้นทางรถไฟช่วงจากทริปพาสั้นบริการความถี่สูงในเมืองใหญ่ หัวข้อทวีปบนรถไฟนอนไปหลายวัน เรียงความนี้ อย่างไรก็ตามจะประเมินรถไฟระยะทางให้บริการใน 2 ประเทศซึ่งมีขนาดค่อนข้างคล้ายกันและประชากร - ไทยกับฝรั่งเศส

เส้นทางรถไฟหลักในไทยและฝรั่งเศสมีคล้ายกันความยาว–จากเมืองหลวงฝรั่งเศส ปารีส ที่ชายฝั่งทางตอนใต้หรือจากทุนไทย , กรุงเทพ , เชียงใหม่ ทั้งเครือข่ายรถไฟเป็นเจ้าของโดยรัฐและได้รับในการดำเนินงานมาหลายปีรูปแบบทางเลือกของการขนส่งที่มีอยู่ในทั้งสองประเทศมีการแข่งขันจากสายการบินเป็นปัจจัยที่แข็งแกร่ง ในขณะที่ประเทศไทยก็ยังเป็นไปได้ที่จะทำให้การเดินทางโดยรถบัส เครือข่ายทั้งมีสองหรือมากกว่าชั้นของการเดินทางและให้ตั๋วราคาถูกใช้ได้กับประชาชนที่ จะไม่เป็นอย่างอื่นมีทรัพยากรทางการเงินเพื่อเดินทางทั้งเครือข่ายรถไฟบรรทุกผู้โดยสารและขนส่งสินค้าระหว่างศูนย์สาขา

แต่ความคล้ายคลึงกันระหว่างไทยและเครือข่ายรถไฟฝรั่งเศส outweighed โดยความแตกต่าง ไทยอาศัยผู้สูงอายุดีเซลตู้รถไฟนำเข้ากลิ้งหุ้นและให้บริการมากกว่าการติดตาม ซึ่งต้องการการอัพเกรด ฝรั่งเศส ในทางตรงกันข้ามทำให้การลงทุนขนาดใหญ่ในการพัฒนาของรถไฟ Grande Vitesse ( TGV ) ซึ่งจะใช้ระบบของโลกที่ทันสมัยที่สุดที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษ ไฟฟ้า รถไฟความเร็วสูงรถไฟความเร็วสูงสาย ( sncf.com , 2012 ) ในความเป็นจริง , หนึ่งที่สำคัญความแตกต่างระหว่างระบบคือ ขณะที่ไทยขนส่งสินค้าและผู้โดยสารรถไฟแบ่งปันติดตามกันได้กับทุกงาน ข้อจำกัดที่เป็นต้นเหตุTGV สายที่ใช้สำหรับการให้บริการผู้โดยสาร

ความเร็วของรถไฟยังเป็นที่แตกต่างกันมาก ไทยรถไฟไม่ค่อยเกิน 100 km / h ขณะที่คู่ฝรั่งเศสของพวกเขาใช้เวลามากของพวกเขาเดินทางกว่าสามครั้งได้เร็วขึ้น ( sncf.com 2013 ) นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำไมผู้โดยสารตัวเลขบนเครือข่ายฝรั่งเศสมีสูงมาก ด้วยบริการบ่อยมากในขณะที่ประเทศไทยตัวเลขผู้โดยสารจะน้อย และมีไม่กี่เปรียบเทียบรถไฟทุกวัน TGV ฝรั่งเศสก็มีการบันทึกความปลอดภัยที่ดีแม้จะมีจำนวนสูงของบริการผ่าตัดที่ความเร็วสูงมาก ในทางตรงกันข้าม , เครือข่ายไทยต้องพบกับอุบัติเหตุตกรางบ่อย กับธรรมดา เนื่องจากสภาพที่น่าสงสารของโครงสร้างพื้นฐาน ( Bangkok Post , 2013 ) .

ในอนาคตประเทศไทยมีแผนที่จะแนะนำตนเองความเร็วสูงบริการ ( Bangkok Post , 2014 ) , ดังนั้นบางทีแบบฝรั่งเศสจะเป็นมาตรฐานที่เหมาะสม ซึ่งการรถไฟแห่งประเทศไทยอาจ Aspire มันต้องใช้เวลา ลงทุนขนาดใหญ่ ทั้งรถไฟ และโครงสร้างพื้นฐานสำหรับประเทศไทยที่จะขจัดความแตกต่างและพัฒนาบริการรถไฟตรงจากฝรั่งเศสแต่ประโยชน์กับประชาชนไทยอาจจะมาก ถ้าเมืองของภาคเหนือและภาคใต้ สามารถนำภายในเพียงไม่กี่ชั่วโมงเวลาเดินทางจากกรุงเทพฯ