According to Cheung (2001), as stud

According to Cheung (2001), as students more easily learn the things about which they have background
knowledge, student motivation is increased when the elements belonging to the popular culture of the target
language are involved in the class. Bringing a song listened by the student to the class environment increases
students’ desire to learn and enables them contribute to the process of learning by making use of their own
musical knowledge.
Songs offer many codes that strengthen student memory such as choruses, rhymes and melodies (Maley,1987).
Therefore, these codes in songs increase the functionality of songs in language teaching. When a student listens
to and memorizes a song involved in the class, the lyrics are embedded in his/her long-term memory. Moreover,
neurological researches have shown that musical and lingual processes occur in the same section of brain and
that there are significant similarities between musical and lingual syntax (Maess & Koelsch: 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามชวง (2001), เพิ่มเติมนักเรียนได้เรียนรู้ในสิ่งที่มีพื้นหลังความรู้ แรงจูงใจนักเรียนมีเพิ่มขึ้นเมื่อองค์ประกอบของวัฒนธรรมสมัยนิยมของเป้าหมายภาษามีส่วนร่วมในชั้นเรียน นำเพลงที่ฟัง โดยนักเรียนเพื่อการเพิ่มสภาพแวดล้อมของชั้นความปรารถนาที่จะเรียนรู้ของนักเรียนและช่วยให้พวกเขานำไปสู่กระบวนการเรียนรู้ โดยการใช้ของตนเองความรู้ดนตรีเพลงมีหลายรหัสที่เพิ่มหน่วยความจำของนักเรียนเช่น choruses จังหวะ และท่วงทำนอง (Maley, 1987)ดังนั้น รหัสเหล่านี้ในเพลงเพิ่มฟังก์ชันการทำงานของเพลงในการสอนภาษา เมื่อนักเรียนฟังไป และจดจำเพลงมีส่วนร่วมในชั้นเรียน เนื้อเพลงที่ฝังตัวอยู่ในหน่วยความจำระยะยาวของตน นอกจากนี้ระบบประสาทการวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าดนตรี และกระบวนการภาษาเกิดขึ้นในส่วนเดียวกันของสมอง และว่า มีความสำคัญคล้ายคลึงกันระหว่างดนตรี และภาษาไวยากรณ์ (Maess & Koelsch: 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Cheung (2001) เป็นนักเรียนได้ง่ายขึ้นเรียนรู้สิ่งที่เกี่ยวกับการที่พวกเขามีพื้นฐาน
ความรู้การสร้างแรงจูงใจนักเรียนจะเพิ่มขึ้นเมื่อองค์ประกอบที่อยู่ในวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยมของกลุ่มเป้าหมาย
ภาษามีส่วนร่วมในชั้นเรียน นำเพลงฟังโดยนักเรียนที่มีต่อสิ่งแวดล้อมระดับเพิ่ม
ความปรารถนาของนักเรียนในการเรียนรู้และช่วยให้พวกเขามีส่วนร่วมในกระบวนการของการเรียนรู้โดยการใช้ของพวกเขาเอง
รู้ทางดนตรี.
เพลงมีรหัสหลายที่เสริมสร้างหน่วยความจำของนักเรียนเช่นนะจ๊ะ Rhymes และท่วงทำนอง (Maley, 1987).
ดังนั้นรหัสเหล่านี้ในเพลงเพิ่มฟังก์ชันการทำงานเพลงในการสอนภาษา เมื่อนักเรียนฟัง
และจดจำเพลงที่มีส่วนร่วมในชั้นเรียน, เพลงที่ฝังตัวอยู่ในหน่วยความจำระยะยาวของเขา / เธอ นอกจากนี้ยังมี
งานวิจัยทางระบบประสาทได้แสดงให้เห็นว่ากระบวนการทางดนตรีและภาษาที่เกิดขึ้นในส่วนที่เหมือนกันของสมองและ
ที่มีความคล้ายคลึงกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างดนตรีและภาษาไวยากรณ์ (Maess & Koelsch: 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม เจิ้ง ( 2001 ) , เป็นนักเรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขามีพื้นหลังความรู้ , แรงจูงใจเพิ่มขึ้นเมื่อองค์ประกอบของวัฒนธรรมที่ได้รับความนิยมของเป้าหมายภาษามีส่วนร่วมในชั้นเรียน นำเพลงที่ฟัง โดยให้นักศึกษาเรียนสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นนักเรียนต้องการเรียนรู้ และช่วยให้พวกเขามีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้โดยการใช้ของตนเองความรู้ทางดนตรีเพลงมีหลายรหัสนักศึกษา เสริมสร้างความจำ เช่น choruses ตาไรมส์และท่วงทำนอง ( มาเลย์ , 1987 )ดังนั้นเหล่านี้โค้ดเพลงเพิ่มการทํางานของเพลงในการสอนภาษา เมื่อนักเรียนฟังและจดจำเพลงที่เกี่ยวข้องในชั้นเรียน , เนื้อเพลงฝังตัวอยู่ในความจำระยะยาวของเขา / เธอ นอกจากนี้งานวิจัยได้แสดงให้เห็นว่ากระบวนการทางดนตรีและภาษาเกิดขึ้นในส่วนเดียวกันของสมองและนั้นมีความคล้ายคลึงกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างดนตรีและภาษา ไวยากรณ์ ( maess & โคลึช : 2001 )