Loi Krathong takes place on the eve

Loi Krathong takes place on the evening of the full moon of the 12th month in the traditional Thai lunar calendar. In the Western calendar this usually falls in November.

According to the Royal Institute Dictionary 1999, loi (ลอย) means "to float", while krathong (กระทง) has various meanings, one of which is "a basket to be floated on water in the Loi Krathong festival".[1] Several translations of krathong are found, such as "floating crown", "floating boat", "floating decoration". The traditional krathong are made from a slice of the trunk of a banana tree or a spider lily plant. Modern krathongs are more often made of bread or styrofoam. A bread krathong will disintegrate after a few days and can be eaten by fish. Banana stalk krathong are also biodegradable, but styrofoam krathongs are sometimes banned, as they pollute the rivers and may take years to decompose. A krathong is decorated with elaborately-folded banana leaves, incense sticks, and a candle. A small coin is sometimes included as an offering to the river spirits.

On the night of the full moon, Thais launch their krathong on a river, canal or a pond, making a wish as they do so. The festival may originate from an ancient ritual paying respect to the water spirits.

Government offices, corporations and other organizations launch large decorated krathongs. There are competitions for the best such krathong. A beauty contest is a regular feature and fireworks have become common in recent years.

Loi Krathong is often claimed to have begun in the Sukhothai by a court lady named Nopphamat. However, it is now known that the Nopphamat tale comes from a poem written in the early Bangkok period.[2] According to H.M. King Rama IV, writing in 1863, it was a Brahmanical festival that was adapted by Thai Buddhists in Thailand to honor Buddha, Prince Siddhartha Gautama. The candle venerates the Buddha with light, while the krathong's floating symbolizes letting go of all one's hatred, anger, and defilements. People sometime cut their fingernails or hair and place the clippings on the krathong as a symbol of letting go of past transgressions and negative thoughts. Many ordinary Thai use the krathong to thank the Goddess of Water, Phra Mae Khongkha (Thai: พระแม่คงคา).

The beauty contests that accompany the festival are known as "Nopphamat Queen Contests". According to legend, Nang Nopphamat (Thai: นางนพมาศ; alternatively spelled as "Noppamas" or "Nopamas") was a consort of the 13th century Sukhothai king Sri Indraditya (who is also known as Phra Ruang) and she had been the first to float a decorated raft.[3] However, this is a new story which was invented during the first part of the 19th century. There is no evidence that a Nang Nopphamat ever existed. Instead, it is a matter of fact that a woman of this name was the leading character of a novel released at the end of the reign of King Rama III, around 1850 CE. Her character was written as guidance for all women who wished to become civil servants.

Kelantan in Malaysia celebrates Loi Krathong similarly, especially in the Tumpat area. The ministry in charge of tourism in Malaysia recognises it as an attraction for tourists. Many people visit the celebration each year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันลอยกระทงเกิดขึ้นในตอนเย็นของพระจันทร์เต็มดวงของเดือน 12 ในปฏิทินจันทรคติไทยดั้งเดิม ในปฏิทินตะวันตก นี้มักจะตกในเดือนพฤศจิกายนตามราชสถาบันพจนานุกรม 1999 ลอย (ลอย) หมายความว่า "ลอยลำ" ในขณะที่กระทง (กระทง) มีความหมายต่าง ๆ ที่ได้ "กระเช้าเพื่อจะลอยบนน้ำในเทศกาลวันลอยกระทง"[1] คำแปลหลายของกระทงพบ เช่น "ลอยมงกุฎ" "ลอยเรือ" "ลอยตกแต่ง" กระทงแบบดั้งเดิมที่ทำจากชิ้นของลำต้นของต้นกล้วยหรือพืชสไปเดอร์ลิลลี่ Krathongs ทันสมัยมากขึ้นมักจะทำขนมปังหรือ styrofoam กระทงขนมปังจะสลายหลังจากไม่กี่วัน และสามารถกิน โดยปลา กล้วยกระทงสายก็สลาย แต่ styrofoam krathongs เป็นบางครั้ง ห้าม พวกเขาก่อให้เกิดมลพิษในแม่น้ำ และอาจใช้เวลาปีเปื่อย กระทงที่ตกแต่ง ด้วยใบกล้วยพับมุ้ง ธูป เทียน เหรียญขนาดเล็กบางครั้งมาเป็นให้อานน้ำในคืนพระจันทร์เต็มดวง ไทยเปิดการลอยกระทงในแม่น้ำ คลอง หรือ บ่อ ทำให้ความปรารถนาทำให้ เทศกาลนี้อาจมาจากพิธีกรรมขอเคารพผีน้ำงานราชการ บริษัท และองค์กรอื่น ๆ เปิด krathongs ตกแต่งขนาดใหญ่ มีแข่งขันสุดกระทงดังกล่าว การประกวดเป็นคุณลักษณะปกติ และดอกไม้ไฟเป็นทั่วไปในปีที่ผ่านมาวันลอยกระทงมักจะอ้างการได้เริ่มในสุโขทัยผู้หญิงศาลชื่อ Nopphamat อย่างไรก็ตาม เป็นตอนนี้ที่รู้จักกันว่า Nopphamat เรื่องราวมาจากบทกวีที่เขียนในช่วงกรุงเทพก่อน[2] ตามอยู่กับพระรัชกาล เขียนในวันที่ 1863 มันเป็นเทศกาล Brahmanical ที่ถูกดัดแปลง โดยไทยพุทธในประเทศไทยให้เกียรติพระพุทธเจ้า เจ้าชายสิทธัตถะโคดม เทียน venerates พระแสง ในขณะที่สัญลักษณ์ของกระทงลอยให้ไปทั้งหมดของความเกลียดชัง ความโกรธ และ defilements คน sometime ตัดเล็บหรือผมของพวกเขา และทำการคลิปหน้าในกระทงที่เป็นสัญลักษณ์ให้ไป transgressions ที่ผ่านมาและความคิดเชิงลบ ชาวไทยทั่วไปใช้กระทงที่ขอบคุณเจ้าน้ำ พระแม่ Khongkha (ไทย: พระแม่คงคา)ประกวดความงามที่มาพร้อมกับเทศกาลที่เรียกว่า "Nopphamat พร้อมแข่งขัน" ตำนาน นาง Nopphamat (ไทย: นางนพมาศ หรือ สะกดเป็น "Noppamas" หรือ "Nopamas") เป็นมเหสีของในศตวรรษที่ 13 สุโขทัยพระศรี Indraditya (ที่เรียกว่าพระเรือง) และเธอได้รับครั้งแรกลอยแพตกแต่ง[3] อย่างไรก็ตาม นี้เป็นเรื่องใหม่ที่ถูกคิดค้นในช่วงแรกของศตวรรษที่ 19 มีหลักฐานไม่ว่า Nopphamat นางเคยอยู่ แทน มันเป็นเรื่องของความจริงที่ว่า ผู้หญิงชื่อนี้คือ ตัวละครนำเรื่องออกเมื่อสิ้นสุดรัชกาลสมเด็จพระราม III สถาน 1850 CE อักขระของเธอถูกเขียนเป็นคำแนะนำสำหรับผู้หญิงที่ต้องการเป็น ราชการกลันตันมาเลเซียฉลองวันลอยกระทงในทำนองเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ Tumpat กระทรวงรับผิดชอบการท่องเที่ยวในมาเลเซียตระหนักว่ามันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยว หลายคนชมการเฉลิมฉลองทุกปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลอยกระทงจะเกิดขึ้นในตอนเย็นของวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนที่ 12 ในปฏิทินจันทรคติไทย ในปฏิทินตะวันตกนี้มักจะอยู่ในเดือนพฤศจิกายนตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน 1999, ลอย (ลอย) หมายถึง "การลอย" ในขณะที่กระทง (กระทง) มีความหมายที่แตกต่างกันหนึ่งในนั้นคือ "ตะกร้าที่จะลอยอยู่บนน้ำ งานประเพณีลอยกระทง ". [1] หลายแปลของกระทงที่พบเช่น" มงกุฎลอย "," ลอยเรือ "," ลอยตกแต่ง " กระทงแบบดั้งเดิมที่ทำจากชิ้นของลำต้นของต้นกล้วยหรือพืชลิลลี่แมงมุม กระทงที่ทันสมัยมากขึ้นที่ทำจากขนมปังหรือโฟม กระทงขนมปังจะสลายตัวหลังจากไม่กี่วันและสามารถนำมากินโดยปลา ก้านกล้วยกระทงนอกจากนี้ยังสามารถย่อยสลายได้ แต่กระทงโฟมเป็นสิ่งต้องห้ามในบางครั้งที่พวกเขาก่อให้เกิดมลพิษในแม่น้ำและอาจใช้เวลาเป็นปีในการย่อยสลาย กระทงตกแต่งด้วยอย่างประณีตพับใบตองธูปและเทียน เหรียญขนาดเล็กบางครั้งรวมเป็นเสนอขายให้กับวิญญาณแม่น้ำในคืนวันพระจันทร์เต็มดวงไทยเปิดกระทงของพวกเขาในแม่น้ำลำคลองหรือบ่อเลี้ยงทำให้ความปรารถนาที่พวกเขาทำเช่นนั้น เทศกาลอาจมาจากพิธีกรรมโบราณไหว้วิญญาณน้ำสำนักงานรัฐบาล บริษัท และองค์กรอื่น ๆ ที่เปิดตัวกระทงที่ตกแต่งขนาดใหญ่ มีการแข่งขันสำหรับกระทงดังกล่าวที่ดีที่สุดคือ การประกวดความงามเป็นคุณลักษณะปกติและดอกไม้ไฟได้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในปีที่ผ่านมาลอยกระทงมักจะอ้างว่าได้เริ่มในสุโขทัยโดยผู้หญิงที่ศาลตั้งชื่อนพมาศ แต่ก็เป็นที่รู้จักกันในขณะนี้ว่าเรื่องนพมาศมาจากบทกวีที่เขียนขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น. [2] ตามที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่เขียนใน 1863 มันเป็นเทศกาลพราหมณ์ที่ได้รับการดัดแปลงโดยคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธในประเทศไทยเพื่อเป็นเกียรติแก่ พระพุทธรูปเจ้าชายพระพุทธเจ้าพระพุทธเจ้า เทียน venerates พระพุทธเจ้าด้วยแสงในขณะที่ลอยกระทงที่เป็นสัญลักษณ์ของการให้ไปหนึ่งของทุกความเกลียดชังความโกรธและกิเลส คนบางครั้งตัดเล็บหรือผมของพวกเขาและวางคลิปบนกระทงเป็นสัญลักษณ์ของการให้ไปของการละเมิดที่ผ่านมาและความคิดเชิงลบ หลายสามัญไทยใช้กระทงเพื่อขอบคุณแม่คงคาพระแม่คงคา (ไทย: พระแม่คงคา) ประกวดความงามที่มากับเทศกาลจะเรียกว่า "นพมาศ Queen แข่งขัน" ตามตำนานนางนพมาศ (ไทย: นางนพมาศ; สะกดหรือเป็น "นางนพมาศ" หรือ "นพมาศ") เป็นราชินีแห่งศตวรรษที่ 13 กษัตริย์สุโขทัยพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ (ที่เป็นที่รู้จักกันพระร่วง) และเธอเป็นคนแรกที่ ลอยแพตกแต่ง. [3] แต่นี้เป็นเรื่องใหม่ที่ถูกคิดค้นในช่วงแรกของศตวรรษที่ 19 มีหลักฐานว่านางนพมาศที่เคยมีอยู่ไม่ แต่มันเป็นเรื่องของความจริงที่ว่าผู้หญิงที่ชื่อนี้เป็นตัวละครชั้นนำของนวนิยายเปิดตัวในช่วงปลายรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระรอบ 1850 CE ตัวละครของเธอถูกเขียนเป็นคำแนะนำสำหรับผู้หญิงทุกคนที่อยากจะเป็นข้าราชการรัฐกลันตันในมาเลเซียฉลองลอยกระทงกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่อำเภอระแงะ กระทรวงอยู่ในความดูแลของการท่องเที่ยวในประเทศมาเลเซียตระหนักถึงความเป็นสถานที่สำหรับนักท่องเที่ยว หลายคนไปฉลองแต่ละปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอยกระทงเกิดขึ้นในตอนเย็นของวันเพ็ญเดือนสิบสองในแบบไทย ) ปฏิทิน ในปฏิทินตะวันตกนี้มักจะตกอยู่ในเดือนพฤศจิกายน

ตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน 2542 , LOI ( ลอย ) หมายถึง " ลอย " ในขณะที่ ( กระทง ) มีความหมายต่าง ๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ " กระเช้าจะลอยบนน้ำในเทศกาลลอยกระทง .[ 1 ] หลายแปลของกระทงที่พบเช่น " มงกุฎ " ลอย " เรือ " ลอย " ตกแต่ง " ลอย การลอยกระทงแบบดั้งเดิมที่ทำจากชิ้นของลำต้นของต้นกล้วยหรือแมงมุมลิลลี่พืช กระทงที่ทันสมัยมากขึ้นมักจะทำขนมปังหรือโฟม . เป็นกระทงขนมปังจะสลายตัวหลังจากไม่กี่วันและจะถูกกินโดยปลา หยวกกล้วยกระทงยังย่อยสลายได้แต่โฟมกระทงบางครั้งห้าม พวกเขาก่อให้เกิดมลพิษในแม่น้ำและอาจใช้เวลาปีในการย่อยสลาย กระทงตกแต่งด้วยวัสดุพับใบกล้วย ธูป และเทียน เหรียญเล็ก บางครั้งก็รวมเป็นข้อเสนอที่แม่น้ำวิญญาณ

ในคืนพระจันทร์เต็มดวง คนไทยเปิดตัวกระทงในแม่น้ำ , คลองหรือบ่ออธิษฐานที่พวกเขาทำเช่นนั้นเทศกาลอาจมาจากโบราณ พิธีกรรมไหว้น้ำสุรา

หน่วยงานราชการ บริษัทและองค์กรอื่น ๆ เปิดขนาดใหญ่ตกแต่งกระทง . มีการแข่งขันสำหรับกระทงดังกล่าวที่ดีที่สุด การประกวดความงามเป็นคุณลักษณะปกติและดอกไม้ไฟได้กลายเป็นสามัญในปีล่าสุด .

ลอยกระทง มักจะอ้างว่า ได้เริ่มในสุโขทัยโดยนางกำนัลที่ชื่อ nopphamat . อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ทราบว่า nopphamat เรื่องเล่าที่มาจากบทกวีที่เขียนในช่วงตอนต้น [ 2 ] ตาม ( รัชกาลที่ 4 เขียนกัน มันเป็นเทศกาลพราหมณ์ที่ถูกดัดแปลงโดยพุทธศาสนิกชนในไทย เพื่อเป็นเกียรติแก่พระพุทธเจ้า เจ้าชายสิทธัตถะท่าน .เทียน venerates พระพุทธเจ้าด้วยแสง ในขณะที่ของกระทงที่ลอยหมายถึงการปล่อยทั้งหมดของความเกลียดชัง , ความโกรธ , และกิเลส คนเราบางครั้งตัดเล็บหรือผมวางคลิปบนกระทง เป็นสัญลักษณ์ของการละเมิดที่ผ่านมาและปล่อยให้ไปของความคิดเชิงลบ อาหารไทยทั่วไปมาก ใช้กระทงเพื่อขอบคุณเทพเจ้าแห่งน้ำพระแม่คงคา ( ไทย :พระแม่คงคา ) .

งามประกวดที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลนี้ว่า " nopphamat ราชินีประกวด " ตามตำนานนาง nopphamat ( ไทย : นางนพมาศ ; หรือสะกดเป็น " นางนพมาศ " หรือ " nopamas " ) เป็นพระสนมของศตวรรษที่ 13 กษัตริย์สุโขทัย พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ( ที่เป็นที่รู้จักกันเป็นพระร่วง ) และนางแรกที่ลอยตกแต่งแพ [ 3 ] อย่างไรก็ตามนี้คือเรื่องใหม่ซึ่งถูกคิดค้นในส่วนแรกของศตวรรษที่ 19 ไม่มีหลักฐานว่า นาง nopphamat เคยมีตัวตนอยู่ แต่มันเป็นเรื่องของความจริงที่ว่าผู้หญิงชื่อนี้คือตัวละครนำของนวนิยายที่ออกในปลายรัชสมัยของรัชกาลที่ 3 ประมาณ 1850 CE ตัวละครของเธอถูกเขียนเป็นคำแนะนำสำหรับผู้หญิงที่อยากจะเป็นข้าราชการ

กลันตันมาเลเซียฉลองลอยกระทงเช่นกัน โดยเฉพาะในพื้นที่อำเภอตุมปัต . กระทรวงในความดูแลของการท่องเที่ยวใน มาเลเซีย สามารถเป็นสถานที่น่าสนใจสำหรับนักท่องเที่ยว มีหลายคนที่มาเยี่ยมชมการเฉลิมฉลองในแต่ละปี