1. IntroductionCollaborative learni

1. Introduction
Collaborative learning is a learning style where multiple participants study to acquire knowledge of their learning
subjects1
. The fact that participants obtain a wide variety of educational benefits is supported by many theories, mainly through the collaborative interaction process2
. However, there are also studies that indicate that collaborative
learning does not always bring desirable effects to all participants3 (e.g., participants might arrive at irrational
conclusion if only following the opinion of an egotistic participant). Therefore, technology that can evaluate
collaborative learning situations, such as one that determines whether participants truly study collaboratively, is
important for judging the outcome of collaborative learning.
In collaborative learning performed in face-to-face environments, the participants not only progress in their
learning activity by exchanging utterances, but also by transmitting non-verbal information, such as looking at other
participants. Studies have demonstrated that interaction is important not only for daily conversation, but also for
collaborative learning to maintain smooth communication4, 5. However, to the best of our knowledge, few existing
studies focus on analyzing collaborative learning from the perspective of non-verbal information. Whereas several
studies have been conducted to analyze interaction in terms of non-verbal features in the field of human-computer
interaction6, 7, in order to analyze collaborative learning, such learning aspects as the difference between the
participants’ level of knowledge in their learning subjects should be considered.
In order to clarify the role of non-verbal features in collaborative learning interaction, this study analyzes such
non-verbal interaction among participants. Discussions with others through collaborative means are crucial to
attaining successful learning in collaborative learning. Therefore, we focus in particular on analyzing and estimating
whether the participant attempted to advance the discussion collaboratively (collaborative attitudes). First, to
analyze the non-verbal features that relate to the participants’ collaborative attitudes, we conduct an experiment to
score each of the participant’s collaborative attitudes using the multimodal corpus in collaborative learning collected
by our previous research8
. Then, we verify the effects of non-verbal features and propose an estimation model of the
collaborative attitudes compared to the scores based on multinomial logistic regression analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเรียนรู้ร่วมกันเป็นลักษณะการเรียนรู้ที่หลายคนเรียนเพื่อรับรู้การเรียนรู้subjects1. ความจริงที่ว่า ผู้เรียนได้รับประโยชน์ทางการศึกษาที่หลากหลายได้รับการสนับสนุน โดยทฤษฎีมาก ส่วนใหญ่ผ่าน process2 โต้ตอบร่วมกัน. อย่างไรก็ตาม มีการศึกษาที่บ่งชี้ว่า ความร่วมมือเรียนไม่นำผลกระทบต้องการ participants3 ทั้งหมด (เช่น ผู้เรียนอาจมาโต้เถียงสรุปถ้าเท่านั้นตามความเห็นของผู้เข้าร่วมการ egotistic) ดังนั้น เทคโนโลยีที่สามารถประเมินสถานการณ์ เช่นที่กำหนดว่า ผู้เรียนได้ศึกษาเรียนรู้ร่วมกันร่วมกัน เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการตัดสินผลการเรียนรู้ร่วมกันเรียนรู้ร่วมกันในสภาพแวดล้อมแบบพบปะ ผู้เข้าร่วมไม่เพียงแต่ความคืบหน้าในการกิจกรรมการเรียนรู้ ด้วยการแลกเปลี่ยน utterances แต่ยังส่งข้อมูลไม่ใช่คำพูด เช่นอื่น ๆผู้เข้าร่วม การศึกษาได้แสดงว่า โต้ตอบเป็นสิ่งสำคัญไม่เฉพาะการสนทนาประจำวัน แต่ยังสำหรับเรียนรู้ร่วมกันเพื่อรักษาเรียบ communication4, 5 อย่างไรก็ตาม การเพิ่ม มีอยู่น้อยสุดศึกษาเน้นวิเคราะห์เรียนรู้ร่วมกันจากมุมมองของข้อมูลไม่ใช่คำพูด ในขณะที่หลาย ๆได้ดำเนินการศึกษาวิเคราะห์การโต้ตอบในลักษณะการทำงานไม่ใช่คำพูดในฟิลด์ของมนุษย์คอมพิวเตอร์interaction6, 7 การวิเคราะห์ร่วมกันเรียนรู้ ด้านการเรียนรู้ดังกล่าวเป็นความแตกต่างระหว่างการควรพิจารณาระดับของผู้เรียนความรู้ในเรื่องการเรียนรู้เพื่อชี้แจงบทบาทของคุณลักษณะไม่ใช่คำพูดโต้ตอบการเรียนรู้ร่วมกัน ศึกษาวิเคราะห์ดังกล่าวไม่ใช่คำพูดการโต้ตอบระหว่างผู้เรียน สนทนากับผู้อื่น โดยวิธีร่วมกันมีความสำคัญเรือการเรียนประสบความสำเร็จในการเรียนรู้ร่วมกัน ดังนั้น เรามุ่งเน้นเฉพาะการวิเคราะห์ และประเมินว่าผู้เรียนพยายามที่จะเลื่อนการอภิปรายร่วมกัน (ทัศนคติร่วมกัน) ครั้งแรก การวิเคราะห์คุณลักษณะที่ไม่ใช่คำพูดที่เกี่ยวข้องกับทัศนคติของผู้เข้าร่วมร่วมกัน เราทำการทดลองเพื่อคะแนนของทัศนคติร่วมกันของผู้ร่วมใช้คอร์พัสคริทุกร่วมเรียนรวบรวมโดย research8 ของเราก่อนหน้านี้. จากนั้น เราตรวจสอบผลกระทบของลักษณะการทำงานไม่ใช่คำพูด และเสนอแบบจำลองการประเมินของการทัศนคติร่วมกันเปรียบเทียบกับคะแนนที่ใช้ในการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
การเรียนรู้การทำงานร่วมกันเป็นรูปแบบการเรียนรู้ที่ผู้เข้าร่วมหลายการศึกษาที่จะได้รับความรู้เกี่ยวกับการเรียนรู้ของพวกเขา
subjects1
ความจริงที่ว่าผู้เข้าร่วมได้รับความหลากหลายของผลประโยชน์การศึกษาได้รับการสนับสนุนจากหลายทฤษฎีส่วนใหญ่ผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกัน
process2 อย่างไรก็ตามยังมีการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าการทำงานร่วมกัน
ในการเรียนรู้ไม่ได้มักจะนำผลกระทบที่น่าพอใจจะ participants3 ทั้งหมด (เช่นผู้เข้าร่วมอาจจะมาถึงที่ไม่มีเหตุผล
ข้อสรุปต่อไปนี้ถ้าเพียงความคิดเห็นของผู้เข้าร่วม egotistic) ดังนั้นเทคโนโลยีที่สามารถประเมิน
สถานการณ์การเรียนรู้การทำงานร่วมกันเช่นเดียวกับที่กำหนดว่าผู้เข้าร่วมการศึกษาอย่างแท้จริงร่วมกันเป็น
สิ่งสำคัญสำหรับการตัดสินผลการเรียนรู้ร่วมกัน.
เรียนรู้ร่วมกันในการดำเนินการในสภาพแวดล้อมที่ใบหน้าเพื่อใบหน้าผู้เข้าร่วมไม่ได้ความคืบหน้าเพียง แต่ในของพวกเขา
กิจกรรมการเรียนรู้โดยการแลกเปลี่ยนคำพูด แต่ยังโดยการส่งข้อมูลที่ไม่ใช่คำพูดเช่นการมองหาที่อื่น ๆ ที่
เข้าร่วม การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการทำงานร่วมกันเป็นสิ่งที่สำคัญไม่เพียง แต่สำหรับการสนทนาในชีวิตประจำวัน แต่ยัง
เรียนรู้ร่วมกันในการรักษา communication4 เรียบ 5. แต่ที่ดีที่สุดของความรู้ของเราที่มีอยู่ไม่กี่
การศึกษามุ่งเน้นไปที่การวิเคราะห์เรียนรู้ร่วมกันจากมุมมองของข้อมูลที่ไม่ใช่คำพูด . ในขณะที่หลาย
การศึกษาได้รับการดำเนินการในการวิเคราะห์การทำงานร่วมกันในแง่ของคุณสมบัติที่ไม่ใช่คำพูดในด้านของมนุษย์กับคอมพิวเตอร์
interaction6, 7, เพื่อวิเคราะห์เรียนรู้ร่วมกันด้านการเรียนรู้เช่นความแตกต่างระหว่าง
ระดับของผู้เข้าร่วมที่มีความรู้ในการเรียนรู้ของพวกเขา วิชาที่ควรได้รับการพิจารณา.
เพื่อชี้แจงบทบาทของคุณลักษณะที่ไม่ใช่คำพูดในการมีปฏิสัมพันธ์การเรียนรู้การทำงานร่วมกัน, การศึกษาครั้งนี้วิเคราะห์เช่น
การมีปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ใช่คำพูดระหว่างผู้เข้าร่วม การสนทนากับผู้อื่นด้วยวิธีการทำงานร่วมกันมีความสำคัญต่อ
การบรรลุการเรียนรู้ที่ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้การทำงานร่วมกัน ดังนั้นเราจึงมุ่งเน้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวิเคราะห์และการประเมิน
ว่าผู้เข้าร่วมการพยายามที่จะก้าวไปสู่การอภิปรายร่วมกัน (ทัศนคติการทำงานร่วมกัน) ก่อนเพื่อ
วิเคราะห์คุณลักษณะที่ไม่ใช่คำพูดที่เกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมทัศนคติการทำงานร่วมกันที่เราดำเนินการทดลองเพื่อ
ทำคะแนนแต่ละทัศนคติการทำงานร่วมกันของผู้เข้าร่วมใช้คลังเนื่องในการเรียนรู้การทำงานร่วมกันที่เก็บรวบรวม
โดย
research8 เราก่อนหน้านี้ จากนั้นเราจะตรวจสอบผลกระทบของคุณลักษณะที่ไม่ใช่คำพูดและนำเสนอรูปแบบการประมาณ
ทัศนคติการทำงานร่วมกันเมื่อเทียบกับผลการแข่งขันที่อยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกพหุนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
การเรียนรู้ร่วมกัน เป็นรูปแบบการเรียนรู้ที่หลายผู้เข้าร่วมการศึกษาได้รับความรู้ของพวกเขา subjects1 การเรียนรู้

ความจริงที่ผู้เข้าร่วมได้รับความหลากหลายของผลประโยชน์ทางการศึกษา ได้รับการสนับสนุนจากหลายทฤษฎี ส่วนใหญ่ผ่านการปฏิสัมพันธ์ร่วมกัน process2

อย่างไรก็ตาม ยังมีการศึกษาที่พบว่า
)การเรียนรู้ไม่เสมอนำผลที่พึงประสงค์ทั้งหมด participants3 ( เช่น ผู้เข้าร่วมอาจมาถึงข้อสรุปที่ลงตัว
ถ้าตามความคิดเห็นของผู้เห็นแก่ตัว ) ดังนั้น เทคโนโลยีที่สามารถประเมิน
การเรียนรู้ร่วมกัน สถานการณ์ เช่นหนึ่งที่กำหนดว่าผู้เข้าร่วมการศึกษาร่วมกันอย่างแท้จริงคือ
,ที่สำคัญเพื่อตัดสินผลของการเรียนรู้ร่วมกัน การเรียนรู้ร่วมกันในการปฏิบัติ
ในสภาพแวดล้อมแบบผู้เข้าร่วมไม่เพียง แต่ความคืบหน้าของกิจกรรมการเรียนรู้ โดยการแลกเปลี่ยน
พูด แต่ยังไม่ส่งข้อมูล เช่น มองคนอื่น ๆ

การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการปฏิสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่สำหรับการสนทนาประจำวันแต่ยังสำหรับ
การเรียนรู้ร่วมกันเพื่อรักษา communication4 เรียบ 5 อย่างไรก็ตาม ในการที่ดีที่สุดของความรู้ของเราไม่กี่ที่มีอยู่
การศึกษามุ่งวิเคราะห์การเรียนรู้ร่วมกันจากมุมมองของข้อมูลไม่ . ในขณะที่หลายการศึกษา
ได้รับการดำเนินการเพื่อวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ในแง่ของมีไม่ในสาขามนุษย์ - คอมพิวเตอร์
interaction6 , 7 ,เพื่อวิเคราะห์การเรียนรู้ร่วมกัน เช่น การเรียนรู้ด้านความแตกต่างระหว่าง
ผู้เรียนระดับความรู้ในวิชาเรียนของพวกเขาควรพิจารณา .
เพื่อชี้แจงบทบาทของมีไม่ในการเรียนรู้ร่วมกันระหว่าง การศึกษานี้วิเคราะห์อวัจนปฏิสัมพันธ์เช่น
ในหมู่ผู้เข้าร่วมการสนทนากับผู้อื่นผ่านร่วมกัน หมายถึง มีความสําคัญต่อความสำเร็จ
การเรียนรู้ในการเรียนรู้ร่วมกัน ดังนั้นเราจึงมุ่งเน้นเฉพาะในการวิเคราะห์และประเมิน
ไม่ว่าผู้เข้าร่วมพยายามที่จะเลื่อนการอภิปรายร่วมกัน ( ทัศนคติร่วมกัน ) ก่อน

วิเคราะห์ไม่คุณลักษณะที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียน และทัศนคติเราดำเนินการทดสอบ

คะแนนของแต่ละผู้เข้าร่วมความร่วมมือทัศนคติโดยใช้คลังข้อมูลหลายระบบ ในการเรียนรู้ร่วมกัน โดยเก็บ

research8 ของเราก่อนหน้านี้ แล้วเราตรวจสอบผลของการประเมินคุณสมบัติไม่เสนอรูปแบบของ
ร่วมกันทัศนคติเปรียบเทียบกับคะแนนขึ้นอยู่กับ Multinomial Logistic Regression ในการวิเคราะห์