There is evidence that happiness ha

There is evidence that happiness has been
widely viewed as of fundamental importance
for many centuries in Bhutan. According to
Jigmi Thinley, the 1729 legal code of Bhutan
‘stressed that laws should promote happiness
of the sentient beings’ (Thinley 2007:4). This
long history of emphasis on the goal of happiness
is consistent with the view that it is central
to Buddhist teaching.2 In writing about the
history of Bhutan, John Ardussi notes that as
in other Himalayan states where traditional
Tibetan cultural values held sway, ‘it was the
declared obligation of the civil head of state to
maintain law and order so that its subjects
could devote themselves to leading a moral
life and strive for a better rebirth in the
next’ (Ardussi 2005). Similar sentiments about
ensuring necessary conditions for a moral
life have also been influential in European
history. Darrin McMahon notes that St Thomas
Aquinas ‘recognized the necessity of means
to promote higher ends. It was difficult to do
good in the world when one was starving or
sick, difficult to give alms without alms to give,
difficult to live a life of contemplation without
the basic necessities of life fulfilled’ (McMahon
2006:132).
The modern view that the state should strive
to promote conditions that will promote happiness
of citizens is based on a widely shared
value judgement that what promotes human

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานที่ได้รับความสุขมองว่า ณความสำคัญพื้นฐานหลายศตวรรษในภูฏาน ตามที่Jigmi Thinley กฎหมาย 1729 ของภูฏาน' เน้นว่า กฎหมายควรส่งเสริมความสุขของโพธิสัตว์ (Thinley 2007:4) นี้เน้นเป้าหมายความสุขนานสอดคล้องกับมุมมองที่เป็นกลางการ teaching.2 พุทธเขียนเกี่ยวกับการประวัติศาสตร์ของภูฏาน จอห์น Ardussi บันทึกที่เป็นในหิมาลัยอื่น ๆ ระบุดั้งเดิมค่านิยมทางวัฒนธรรมทิเบตจัดกทาง, ' มันเป็นการประกาศข้อผูกมัดของพลเรือนหัวของรัฐเพื่อรักษากฎหมายและเพื่อให้เรื่องของสามารถอุทิศตนเองเพื่อนำศีลธรรมเป็นชีวิตและการเกิดใหม่ที่ดีกว่าในการถัดไป ' (Ardussi 2005) รู้สึกคล้ายกันเกี่ยวกับใจศีลธรรมเป็นเงื่อนไขจำเป็นชีวิตยังมีทรงอิทธิพลในยุโรปประวัติศาสตร์ แม็กแมเฮิน Darrin บันทึกที่ St Thomasอไควนัส ' ความจำเป็นหมายถึงการรับรู้เพื่อส่งเสริมปลายสูง มันยากที่จะทำดีในโลกเมื่อหนึ่งไม่อดอยาก หรือป่วย ยากที่จะให้บุญไม่ มีบุญให้ชีวิตของสื่อโดยไม่ยากปัจจัยพื้นฐานของชีวิตจริง ' (แม็กแมเฮิน2006:132)ดูทันสมัยที่ว่า รัฐควรมุ่งมั่นเพื่อส่งเสริมสภาพที่จะส่งเสริมความสุขของประชาชนอยู่ในใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวางค่าตัดสินว่า สิ่งส่งเสริมมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานว่ามีความสุขที่ได้รับคือ
การเข้าชมอย่างกว้างขวางว่าเป็นพื้นฐานสำคัญ
สำหรับหลายศตวรรษในภูฏาน ตาม
Jigmi Thinley, 1729 รหัสตามกฎหมายของประเทศภูฏาน
'เน้นว่ากฎหมายควรส่งเสริมความสุข
ของสิ่งมีชีวิต '(Thinley 2007: 4) นี้
ประวัติศาสตร์อันยาวนานของความสำคัญกับเป้าหมายของการมีความสุข
มีความสอดคล้องกับมุมมองว่ามันเป็นศูนย์กลาง
การ teaching.2 พุทธศาสนาในการเขียนเกี่ยวกับ
ประวัติความเป็นมาของภูฏาน, จอห์น Ardussi ตั้งข้อสังเกตว่าในขณะที่
ในรัฐอื่น ๆ ที่เทือกเขาหิมาลัยดั้งเดิม
คุณค่าทางวัฒนธรรมทิเบตถือแกว่งไปแกว่งมา ' มันเป็น
ภาระหน้าที่ในการประกาศของหัวพลเรือนของรัฐในการ
รักษากฎหมายและระเบียบเพื่อให้อาสาสมัคร
สามารถอุทิศตัวเองเพื่อนำศีลธรรม
ชีวิตและความมุ่งมั่นในการเกิดใหม่ที่ดีขึ้นใน
ครั้งต่อไป (Ardussi 2005) ความรู้สึกที่คล้ายกันเกี่ยวกับ
การสร้างความมั่นใจเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับศีลธรรม
ชีวิตก็ยังคงมีอิทธิพลในยุโรป
ประวัติศาสตร์ Darrin ฮอนตั้งข้อสังเกตว่าเซนต์โทมัส
ควีนาสได้รับการยอมรับความจำเป็นของวิธีการ
เพื่อส่งเสริมการสิ้นสุดที่สูงขึ้น มันเป็นเรื่องยากที่จะทำ
ดีในโลกเมื่อหนึ่งคือการอดอาหารหรือ
ป่วยเรื่องยากที่จะให้ทานโดยไม่ต้องทานที่จะให้
เรื่องยากที่จะมีชีวิตอยู่ของการทำสมาธิโดยไม่
จำเป็นพื้นฐานของชีวิตเติมเต็ม '(ฮอน
2006: 132).
มุมมองที่ทันสมัย ที่รัฐควรมุ่งมั่น
ที่จะส่งเสริมการเงื่อนไขที่จะส่งเสริมความสุข
ของประชาชนอยู่บนพื้นฐานที่ใช้ร่วมกันอย่างแพร่หลายใน
การตัดสินว่าสิ่งที่ค่าส่งเสริมมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานว่า ความสุขที่ได้รับ

ความสำคัญพื้นฐานของอย่างกว้างขวางดูเป็นเวลาหลายศตวรรษในภูฏาน ตาม
จิกมีทินเลย์ , 1729 กฎหมายรหัสของภูฏาน
'stressed กฎหมายนั้นควรส่งเสริมความสุข
ของสิ่งมีชีวิต ( ธิน 2007:4 ) นี้
ประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของการเน้นเป้าหมายของความสุข
สอดคล้องกับมุมมองที่เป็นกลาง
พุทธสอน2 ในการเขียนเกี่ยวกับ
ประวัติศาสตร์ของภูฏาน จอห์น ardussi บันทึกที่เป็นในสหรัฐอเมริกาที่ดั้งเดิมหิมาลัย

ศิลปวัฒนธรรมทิเบตถือแกว่งไปแกว่งมา , มันเป็นหน้าที่ของหัวหน้าโยธา
ประกาศของรัฐ
รักษากฎหมายและสั่งซื้อเพื่อให้วิชา
จะอุทิศตัวเองเพื่อนำชีวิตจริยธรรม
และมุ่งมั่นสำหรับดีกว่าการเกิดใหม่ใน
ต่อไป ' ( ardussi 2005 ) ความรู้สึกที่คล้ายกันเกี่ยวกับ
สร้างเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับชีวิตทางจริยธรรม
ยังได้รับอิทธิพลในประวัติศาสตร์ยุโรป

ดาเรน McMahon บันทึกว่าเซนต์โธมัสอะไควนัส
' ได้รับการยอมรับความจำเป็นของหมายถึง
ส่งเสริมสิ้นสุดสูง มันก็ยากที่จะทำ
ดีในโลกเมื่อหิวหรือ
ป่วยยากที่จะทำทานโดยไม่ทำทานให้
ยากที่จะมีชีวิตของฌานโดยไม่
พื้นฐานที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตจริง ' ( แม็กแมน

2006:132 ) ทันสมัย ดูว่ารัฐควรมุ่งมั่น
ส่งเสริมเงื่อนไขที่จะส่งเสริมความสุขของประชาชนขึ้นอยู่กับ

ค่าใช้ร่วมกันอย่างกว้างขวางที่ส่งเสริมมนุษย์ป.