India census exposes extent of pove

India census exposes extent of poverty
New Delhi (CNN)India's latest Socioeconomic and Caste Census (SECC) paints a stark picture of
widespread rural poverty and deprivation.Of the 300 million households surveyed, an overwhelming
majority (73%) live in villages. Of this rural population, less than 5% earn enough to pay taxes, only 2.5%
own a 4-wheeler vehicle and less than 10% have salaried jobs.Not only does rural India have miserable
statistics on income and asset ownership, its literacy rates are low. Only 3.5% of students graduate and
around 35.7% of residents can't read or write.It comes as no surprise that the bulk of the Indian population
is still overwhelmingly poor.Past surveys and experts have continued to emphasize the chasm between the
two disparate pictures of India -- one that owns ambitious space and nuclear programs, and boasts of
billionaires and information technology prowess, and the one in the villages, of which 92 million
households (51%) earn their living by manual labor.The self-reported data from the SECC survey will be
used for targeting new and existing welfare schemes. Toeing the line taken by the previous administration,
the government refrained from making caste data public.
What does it mean to be 'poor'?
India's definition of "poor" has been hotly debated by development economists and activists, with several
finding the official poverty line too low and leaving out a number of people who might still need
government assistance. In 2014, a report by the Indian government Planning Commission estimated that
363 million Indians, making up 29.5% of the total population, were living below the poverty line in 2011-12. The report, by the Rangarajan Expert Group, also estimates that the India poverty ratio fell from 38.2% to 29.5% between 2009-10 and 2011-12, lifting 91.6 million individuals out of poverty. According to a Pew Research Center report released this month, while people were able to move up the social ladder from poor to low income during the last decade, the actual number of people in the middle class (living on $10-20 a day) barely budged from 1% in 2001 to 3% in 2011. Most developing countries set poverty lines far below those of advanced country levels. Living on double the Indian Planning Commission poverty line of $2.40 per day would still mean not meeting nutritional and other needs at developed economy levels. Many poor people "lifted out of poverty" are still living at levels closer to $2.40 than $10 per day. The Pew report estimates that at the proposed Rangarajan poverty line, food consumption alone would take up 57% of a rural family's budget and 47% of an urban family's budget.
Reliability of data questioned
India has traditionally been setting poverty lines (and welfare payments) based on consumption data, while the SECC presents a much more detailed household level data. The Rangarajan expert group recommends that the SECC data and population census be used for determining entitlements, and poverty ratios be merely used for determining allocations between states. Leading development economist Jean Drèze adds an additional cautionary note: "We should beware of any illusion that SECC data can be used for the purpose of drawing a line between poor and non-poor households. There are fundamental, conceptual and practical difficulties with doing that on the basis of proxy indicators, even with good-quality data."
Drèze also raises concerns about the quality and reliability of the SECC data, though he thinks the data is more reliable than earlier poverty surveys.
"The reliability of the data is anyone's guess until the government releases at least some of the SECC data for independent scrutiny. The quality of the data is also likely to vary between different states and districts. Quite likely, the SECC dataset is more reliable than earlier Below Poverty Line (BPL) surveys, and could be well used, for pro-active identification of people who need social security pensions, housing subsidies and so on."
Changing welfare schemes
The nature and design of India's welfare state is undergoing a shift under the National Democratic Alliance government. The new government, in its central budget presented earlier this year, cut back funding for welfare schemes. The states have a larger share from the tax pool and are now expected to use their own funds to maintain welfare at current levels, and the central government has no say on allocation. While this grants more autonomy to the states, there are concerns that maintaining welfare schemes at current levels might prove difficult for state governments that now need to make changes in their budgets. Poorer states that rely more on central funding for welfare payments may also find it challenging to maintain allocations.At the same time, the center is embarking on new welfare programs. Perhaps the most ambitious and with the most political capital riding on it, is the prime minister's Jan Dhan Yojana initiative, that aims to bring access to fi In January 2015, 115 million accounts were opened under the scheme, mobilizing INR 91.8 billion ($1.4 billion), the number of new accounts in the short time frame setting a Guinness record.In May this year, Prime Minister Narendra Modi launched one pension and two insurance schemes, with the goal to create a uniform social security system for all Indians.The hope is that with financial services, mobile phones and unique identification numbers in place for all Indians, it will be easy to make direct welfare payments to the poor.SECC data shows that 71% of the rural India population owns a mobile phone. That, at least, is some reason to cheer.nancial services to all households.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเดียสำมะโนประชากร exposes
ขอบเขตของความยากจนนิวเดลี(ซีเอ็นเอ็น) ของอินเดียล่าสุดทางเศรษฐกิจและสังคมและการสำรวจสำมะโนประชากรวรรณะ (SECC)
สีภาพสิ้นเชิงของความยากจนในชนบทอย่างกว้างขวางและdeprivation.Of 300
ล้านครัวเรือนสำรวจครอบงำส่วนใหญ่(73%) อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน จากนี้ประชากรในชนบทน้อยกว่า 5% มีรายได้เพียงพอที่จะจ่ายภาษีเพียง 2.5%
เป็นเจ้าของรถ 4 ล้อและน้อยกว่า 10% ได้เงินเดือนเพียง แต่ jobs.Not
ชนบทอินเดียได้อนาถสถิติเกี่ยวกับรายได้และความเป็นเจ้าของสินทรัพย์อัตราการรู้หนังสือของอยู่ในระดับต่ำ เพียง 3.5%
ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาและรอบ35.7% ของผู้อยู่อาศัยไม่สามารถอ่านหรือ write.It
มาเป็นแปลกใจว่าเป็นกลุ่มของประชากรอินเดียไม่มียังคงนำโด่งpoor.Past
สำรวจและผู้เชี่ยวชาญได้อย่างต่อเนื่องที่จะเน้นช่องว่างระหว่างทั้งสองแตกต่างกันภาพของอินเดีย -
หนึ่งที่เป็นเจ้าของพื้นที่ที่มีความทะเยอทะยานและโปรแกรมนิวเคลียร์และภูมิใจของมหาเศรษฐีและความกล้าหาญเทคโนโลยีสารสนเทศและหนึ่งในหมู่บ้านซึ่ง92,000,000
ครัวเรือน (51%) ได้รับการใช้ชีวิตของพวกเขาโดยคู่มือ labor.The ตนเองรายงาน ข้อมูลจากการสำรวจ SECC
จะถูกนำมาใช้สำหรับการกำหนดเป้าหมายใหม่และที่มีอยู่สวัสดิการ toeing
เส้นด้านซ้ายโดยการบริหารก่อนหน้านี้รัฐบาลงดเว้นจากการทำให้ประชาชนข้อมูลวรรณะ.
มันหมายความว่าอะไรที่จะเป็น 'ไม่ดี'?
นิยามของอินเดีย "ไม่ดี"
ได้รับการถกเถียงกันอย่างถึงพริกถึงขิงโดยนักเศรษฐศาสตร์การพัฒนาและนักเคลื่อนไหวที่มีหลายหาความยากจนอย่างเป็นทางการ
สายที่ต่ำเกินไปและออกจากจำนวนของคนที่อาจยังคงต้องมีความช่วยเหลือของรัฐบาล ในปี 2014 รายงานโดยรัฐบาลอินเดียคณะกรรมการวางแผนคาดว่า
363000000 อินเดียทำขึ้น 29.5% ของประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนใน 2011-12 รายงานโดย Rangarajan กลุ่มผู้เชี่ยวชาญยังคาดการณ์ว่าอัตราส่วนความยากจนอินเดียลดลงจาก 38.2% เป็น 29.5% ระหว่าง 2009-10 และ 2011-12 ยก 91,600,000 บุคคลออกจากความยากจน ตามการนั่งศูนย์วิจัยรายงานที่ออกในเดือนนี้ขณะที่ผู้คนมีความสามารถที่จะย้ายขึ้นบันไดทางสังคมจากยากจนมีรายได้น้อยในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาจำนวนที่แท้จริงของผู้คนในชนชั้นกลาง (ที่อาศัยอยู่บน $ 10-20 วัน) แทบจะไม่ budged จาก 1% ในปี 2001 เป็น 3% ในปี 2011 ส่วนใหญ่ประเทศที่กำลังพัฒนากำหนดเส้นความยากจนต่ำกว่าผู้ที่อยู่ในระดับประเทศขั้นสูง ที่อาศัยอยู่บนสองเส้นความยากจนของคณะกรรมการวางแผนของอินเดีย $ 2.40 ต่อวันจะยังคงไม่ได้หมายถึงตอบสนองความต้องการทางโภชนาการและอื่น ๆ ที่อยู่ในระดับการพัฒนาเศรษฐกิจ คนยากจนจำนวนมาก "ยกออกจากความยากจน" ยังคงอาศัยอยู่ในระดับที่ใกล้ชิดกับ $ 2.40 กว่า $ 10 ต่อวัน รายงาน Pew ประมาณการว่าที่เสนอเส้นความยากจน Rangarajan การบริโภคอาหารเพียงอย่างเดียวจะใช้เวลาถึง 57% ของงบประมาณของครอบครัวในชนบทและ 47% ของงบประมาณในครอบครัวของเมือง.
ความน่าเชื่อถือของข้อมูลการสอบสวนอินเดียมีประเพณีการตั้งค่าเส้นความยากจน (และเงินสวัสดิการ) บนพื้นฐานของข้อมูลการบริโภคในขณะที่ SECC นำเสนอข้อมูลในระดับครัวเรือนที่มีรายละเอียดมากขึ้น
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ Rangarajan แนะนำว่าข้อมูล SECC และสำมะโนประชากรถูกนำมาใช้ในการกำหนดสิทธิและอัตราส่วนความยากจนถูกนำมาใช้เพียงเพื่อการพิจารณาการจัดสรรระหว่างรัฐ ชั้นนำของการพัฒนานักเศรษฐศาสตร์ฌองDrèzeเพิ่มเตือนเพิ่มเติม: "เราควรระวังของภาพลวงตาใด ๆ ที่ข้อมูล SECC สามารถนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการวาดเส้นระหว่างผู้ประกอบการที่ไม่ดีและไม่ยากจนมีพื้นฐานที่มีความคิดและความยากลำบากในทางปฏิบัติมีการทำที่. บนพื้นฐานของตัวชี้วัดพร็อกซี่แม้จะมีข้อมูลที่ดีมีคุณภาพ.
"Drèzeยังเพิ่มความกังวลเกี่ยวกับคุณภาพและความน่าเชื่อถือของข้อมูลSECC
แม้ว่าเขาจะคิดว่าข้อมูลที่มีความน่าเชื่อถือมากกว่าการสำรวจความยากจนก่อนหน้านี้." ความน่าเชื่อถือของข้อมูลที่ใคร 's เดาจนถึงรุ่นของรัฐบาลอย่างน้อยบางส่วนของข้อมูล SECC เพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริงที่เป็นอิสระ. คุณภาพของข้อมูลนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันระหว่างรัฐที่แตกต่างและอำเภอ. มีแนวโน้มที่ค่อนข้างชุดข้อมูล SECC มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ต่ำกว่าเส้นความยากจน (BPL) สำรวจ และสามารถนำมาใช้เป็นอย่างดีสำหรับการระบุเชิงรุกของผู้ที่ต้องการเงินบำนาญประกันสังคมอุดหนุนที่อยู่อาศัยและอื่น ๆ . "การเปลี่ยนรูปแบบการจัดสวัสดิการธรรมชาติและการออกแบบของรัฐสวัสดิการของอินเดียอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงภายใต้รัฐบาลแนวร่วมประชาธิปไตยแห่งชาติ รัฐบาลใหม่ในงบกลางที่นำเสนอปีก่อนหน้านี้ย้อนกลับไประดมทุนเพื่อสวัสดิการ รัฐมีหุ้นขนาดใหญ่สระว่ายน้ำจากภาษีและคาดว่าในขณะนี้ที่จะใช้เงินของตัวเองในการรักษาสวัสดิการที่ระดับปัจจุบันและรัฐบาลกลางมีการพูดเกี่ยวกับการจัดสรรไม่ ขณะนี้ถือเป็นอิสระมากขึ้นในการที่รัฐมีความกังวลว่าการรักษาสวัสดิการที่ระดับปัจจุบันอาจพิสูจน์ยากสำหรับรัฐบาลของรัฐที่ตอนนี้ต้องการที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงในงบประมาณของพวกเขา รัฐยากจนที่อาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับการระดมทุนของภาคกลางสำหรับการชำระเงินสวัสดิการนอกจากนี้ยังอาจพบว่ามันมีความท้าทายในการรักษา allocations.At เวลาเดียวกัน, ศูนย์จะเริ่มดำเนินการในโปรแกรมสวัสดิการใหม่ บางทีอาจจะมีความทะเยอทะยานที่สุดและมีขี่ทุนทางการเมืองมากที่สุดในมันเป็นความคิดริเริ่มของนายกรัฐมนตรี ม.ค. Dhan Yojana ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อการเข้าถึงไฟในเดือนมกราคมปี 2015 115 ล้านบัญชีถูกเปิดภายใต้โครงการระดม INR 91800000000 ($ 1400000000 ) จำนวนบัญชีใหม่ในกรอบเวลาที่สั้นตั้งค่ากินเนสส์ record.In เดือนพฤษภาคมปีนี้นายกรัฐมนตรี Narendra Modi เปิดตัวหนึ่งบำเหน็จบำนาญและสองรูปแบบการประกันการมีเป้าหมายที่จะสร้างระบบการรักษาความปลอดภัยทางสังคมเหมือนกันสำหรับทุกความหวัง Indians.The เป็นที่ที่มีบริการทางการเงิน, โทรศัพท์มือถือและหมายเลขประจำตัวที่ไม่ซ้ำกันในสถานที่สำหรับชาวอินเดียทั้งหมดก็จะเป็นเรื่องง่ายที่จะทำให้เงินสวัสดิการตรงกับข้อมูล poor.SECC แสดงให้เห็นว่า 71% ของประชากรในชนบทอินเดียเป็นเจ้าของโทรศัพท์มือถือ ว่าอย่างน้อยเป็นเหตุผลที่จะ cheer.nancial บริการให้กับผู้ประกอบการบางส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสำรวจสำมะโนประชากรของอินเดียจะทำให้ขอบเขตของการแก้ไขปัญหาความยากจน
นิวเดลี ( ซีเอ็นเอ็น ) ล่าสุดทางด้านเศรษฐกิจและสังคมของอินเดียวรรณะการสำรวจสำมะโนประชากร ( SECC ) สีภาพสิ้นเชิงของความยากจนและการกีดกัน
แพร่หลายในชนบท จาก 300 ล้านครัวเรือนที่สำรวจโดยส่วนใหญ่ที่น่าหนักใจ
( 73% ) อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน ของประชากรในชนบทนี้ น้อยกว่า 5 % มีรายได้เพียงพอที่จะจ่ายภาษีเพียง 2.5 %
เป็นเจ้าของรถ 4-wheeler และน้อยกว่า 10% มีงานเงินเดือน .ไม่เพียง แต่ในชนบทอินเดียมีสถิติอนาถ
รายได้และการเป็นเจ้าของสินทรัพย์ อัตราการรู้หนังสือของน้อย เพียง 3.5% ของนิสิตและ
ประมาณร้อยละ 35.7 ของผู้อยู่อาศัยไม่สามารถอ่านหรือเขียน มันมาเป็นแปลกใจว่าเป็นกลุ่มของประชากรอินเดียยังคงนำโด่ง
น่าสงสาร สำรวจอดีตและผู้เชี่ยวชาญยังคงเน้นช่องว่างระหว่าง
สองภาพที่แตกต่างกันของอินเดียที่เป็นเจ้าของทะเยอทะยานพื้นที่และโครงการนิวเคลียร์ และอวดอ้าง
มหาเศรษฐีและข้อมูลเทคโนโลยี และหนึ่งในหมู่บ้าน ซึ่ง
92 ล้านครัวเรือน ( 51% ) หาเลี้ยงชีพโดยการใช้แรงงานคน ซึ่งข้อมูลจากการสำรวจ self-reported SECC จะ
ใช้สำหรับเป้าหมายใหม่ โครงการสวัสดิการที่มีอยู่ยังแตะเส้นถ่ายโดยการบริหารก่อนหน้านี้
รัฐบาล refrained จากการเซิร์จข้อมูลสาธารณะ .
มันหมายถึงอะไรที่จะเป็น ' ไม่ดี '
ความหมายของ " คนจน " ที่ได้รับการถกเถียงกันอย่างรุนแรง โดยนักเศรษฐศาสตร์และนักพัฒนาของอินเดียที่มีหลาย
หาเส้นความยากจนทางการน้อยเกินไป ออกจากจำนวนของคนที่อาจจะยังต้องการ
ความช่วยเหลือของรัฐบาล ในปี 2014 ,รายงานโดยรัฐบาลอินเดียคณะกรรมาธิการวางแผนประมาณว่า
363 ล้านชาวอินเดีย ทำให้ขึ้น 29.5 % ของประชากรทั้งหมดที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนใน 2011-12 . รายงานโดย rangarajan กลุ่ม ผู้เชี่ยวชาญยังคาดว่าอินเดียความยากจนอัตราส่วนลดลงจาก 38.2% ที่จะ 29.5 % ระหว่าง 2009-10 2011-12 และยก 91.6 ล้านคนออกจากความยากจนตามที่ศูนย์วิจัยรายงานการปล่อยตัวในเดือนนี้ ขณะที่ประชาชนสามารถที่จะย้ายขึ้นบันไดทางสังคมจากคนจน ผู้มีรายได้น้อย ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ตัวเลขจริงของคนชั้นกลาง ( อาศัยอยู่ใน $ 10-20 วัน ) แทบไม่ขยับจาก 1% ในปี 2544 เป็น 3% ในปี 2554 ส่วนใหญ่ต่างตั้งเส้นความยากจนไกลด้านล่างของระดับประเทศที่ทันสมัยชีวิตสองคณะกรรมการวางแผนของอินเดียเส้นความยากจนของ $ 2.40 ต่อวันก็ยังหมายถึงการประชุมโภชนาการและความต้องการอื่น ๆในการพัฒนาเศรษฐกิจระดับ หลายๆคนจน " ยกออกจากความยากจน " ยังคงอยู่ในระดับที่ใกล้ชิดกับ $ 2.40 กว่า $ 10 ต่อวัน รายงานการสำรวจประมาณที่เสนอ rangarajan ความยากจนบรรทัด