สวัสดีค่ะ ดิฉันจะมาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการเลือกคณะเข้ามหาวิทยาลัย เมื่อตอนดิฉันขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่4 ดิฉันเลือกเรียนสายศิลป์-คำนวณ ทั้งๆที่ดิฉันไม่ชอบวิชาเลขและภาษาอังกฤษเลย จนขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่6 ดิฉันได้เริ่มทำกิจกรรมมากขึ้น กลายเป็นตัวแทนในหลายๆงาน ทำให้ดิฉันรู้ว่า ดิฉันชอบเรียนภาคปฏิบัติ มากกว่าภาคทฤษฎี ดิฉันจึงตัดสินใจเข้าสอบคณะศิลปะศาสตร์ สาขาการแสดง ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ แต่ก็ต้องพบกับความผิดหวัง ในความโชคร้ายยังมีความโชคดี ดิฉันติดระบบรับตรงคณะมนุษยศาสตร์ สาขานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ดิฉันเตรียมคำตอบในการสอบสัมภาษณ์เป็นอย่างดี เมื่อได้มีโอกาสพูดคุยกับอาจารย์ ทำให้ดิฉันรู้ว่า ดิฉันไม่เหมาะกับการเรียนนิเทศ ฉันจึงตัดสินใจสละสิทธิ์ แล้วไปเรียนภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตจันทบุรี ที่นั่นไกลมาก ไม่สะดวกต่อการเดินทาง ดิฉันได้เรียนที่นั่นแค่เทอมเดียว และทำการลาออกออกมา ก่อนจะลาออก ดิฉันคิดหนักมากว่าจะกลับไปเรียนศิลปกรรมดีไหม หรือจะเรียนภาษาอังกฤษต่อที่นี่ หรือจะไปเรียนที่อื่นที่สะดวกกว่านี้ จนสุดท้ายดิฉันตัดสินใจว่า ในเมื่อเรายังมีโอกาส เราควรใช้โอกาสนี้ทำให้ดีที่สุด แม่บอกกับดิฉันว่า จะเรียนอะไรให้ดูสถานการณ์บ้านเมือง เพราะตอนนี้เราอยูในอาเซียน ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งสำคัญ ดิฉันจึงกลับมาเรียนภาษาอังกฤษอีกครั้ง ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้ดิฉันรู้จักคิดรอบคอบมากขึ้น ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป เพราะทุกอย่างย่อมมีผลกลับมาทั้งดีและไม่ดี