Chapter 18: Charming Rose Bar stree

Chapter 18: Charming Rose



Bar street is extraordinarily quiet during the day, with only a few cats and dogs prowling the streets, very few people and vehicles pass by, which is a stark contrast to the hustle and bustle at night.



Yang Chen pushed open the main door to Rose Bar, and greeted the napping bartender Little Zhao. Then strolled directly to the passage at the back of the bar.



Several of the waiters, who noticed the arrival of Yang Chen, did not obstruct him, and instead greeted him with respect. They clearly knew the relationship between Yang Chen and Rose was not ordinary.



The passage behind the bar was strangely over fifty meters long. At the end of it, stood two tall men in suits, guarding the exquisite wooden door three metres behind them. When the two noticed it was Yang Chen that came, they neatly bowed immediately, and followed with a welcome gesture.



Yang Chen nodded, walked forward to the flower-carved wooden door and opened it. A natural fragrance burst forth from the inside, bringing with it a slight scent of lavender.



This is a surprisingly humongous room, with smooth brown parquet flooring, black marble walls, and in the middle was a huge 7-foot wide bed on a leather frame. Coffee-colored decorations gave the room some dark charm, revealing a somewhat low profile elegance. On one side of the room is a full glass door, outside the glass door, is an open air swimming pool and a small garden.



It’s difficult to imagine, that at the back of a noisy bar, is actually a quiet sanctuary——here, is Rose’s “home”.



From the moment he entered the room, Yang Chen subconsciously felt a chill, and at the same time without hesitation, he stretched his right hand out to parry.



“Hu!” A sharp sound cut through the air, a white hand wielding a sharp and cold dagger suddenly appeared 3-inches away from Yang Chen’s face, but it was perfectly blocked!



With the sneak attack blocked, the dagger in that hand rotated in a flash, and with a movement as smooth as flowing water, it once again pierced towards Yang Chen’s ribs!



Yang Chen leisurely stuck his hand to that smooth warm arm, gently gripped it, and pushed it outwards. The hand wielding the dagger was no longer able to move an inch closer to Yang Chen’s body.



The sneak attacker realized that she did not have enough strength,and lifted her small foot to strike the back Yang Chen’s waist. Unexpectedly, as if he had foreseen all these movements, Yang Chen pushed down the arm with the dagger in one move!



The small foot wasn’t completely raised yet, but the dagger had already turned into a weapon blocking the foot’s path……..



“I’m not playing anymore!”



Rose unhappily pouted, and casually tossed the dagger on the floor, “It’s always the same, I really don’t know how a monster like you trained, you’re even younger than me yet your skills are so sick!”



Yang Chen released Rose’s soft arm, that delicate feeling made it difficult to part with, he then turned around with an expression of a smile yet not a smile and said: “Not bad, much quicker than last month, this improvement rate is considered extremely fast.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 18: เสน่ห์กุหลาบ ถนนเงียบสนิทในช่วงวันที่ มีเท่ากี่แมว และสุนัข prowling ถนน กี่คนและรถผ่าน ซึ่งเป็นเชิงกับความวุ่นวายในยามค่ำคืน Yang Chen ผลักเปิดประตูหลักไปบาร์กุหลาบ และรับการต้อนรับบาร์เทนเดอร์งีบหลับเล็กน้อยเจียว แล้ว strolled โดยตรงกับทางเดินด้านหลังบาร์ หลายของบริกร ผู้สังเกตเห็นการมาถึงของ Yang Chen ไม่ขัดขวางเขา และแทน รับการต้อนรับเขา ด้วยความเคารพ พวกเขารู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่าง Yang Chen และกุหลาบชัดเจนไม่ธรรมดา ทางโรงแรมได้แปลกยาวกว่าห้าสิบเมตร ที่สุดของมัน ยืนสองคนสูงชุด เฝ้าเมตรสามประตูไม้ที่สวยงามอยู่ด้านหลัง เมื่อทั้งสองสังเกตเห็นก็ Yang Chen ที่มา พวกเขาอย่างโค้งคำนับทันที และตามท่าทางยินดีต้อนรับ Yang Chen เลยต้องเดินไปข้างหน้าไปที่ประตูไม้แกะสลักดอกไม้ และเปิดมัน กลิ่นหอมธรรมชาติระเบิดมาจากภายใน นำมันเล็กน้อยกลิ่นลาเวนเดอร์ นี้คือจู่ ๆ humongous เรียบสีน้ำตาลพื้นไม้ปาร์เกต์ ผนังหินอ่อนสีดำ และในตรงกลางเป็นเตียงกว้าง 7 ฟุตใหญ่บนหนังกรอบ สีกาแฟตกแต่งให้ห้องบางเข้มมีเสน่ห์ สง่าโปรไฟล์ต่ำที่ค่อนข้างเปิดเผย ด้านหนึ่งของห้องคือเต็มประตูกระจก นอกบานกระจก สระว่ายน้ำเปิดโล่งและสวนขนาดเล็ก มันยากที่จะจินตนาการ ที่ด้านหลังมีบาร์เสียงดัง เป็นสถานเงียบจริง — — ที่นี่ เป็นของโรส "บ้าน" จากช่วงเวลาที่ เขาใส่ห้อง Yang Chen สำนึกรู้สึกตัวเย็น และในเวลาเดียวกันโดยไม่ลังเล เขาเหยียดขวาหลบหลีก "ฮู" เสียงคมชัดตัดผ่านอากาศ มือขาว wielding คมชัด และกริชเย็นก็ปรากฏ 3 นิ้วห่างจากใบหน้า Yang Chen แต่มันถูกบล็อกอย่างสมบูรณ์ ด้วยการโจมตีแอบบล็อก กริชในที่มือหมุน ในแฟลช และ มีการเคลื่อนไหวอย่างราบรื่นเป็นไหลน้ำ มันอีกครั้งถูกแทงต่อซี่โครง Yang Chen Yang Chen สบาย ๆ ติดมือแขนที่อบอุ่นราบรื่น เบา ๆ พิพากษามัน และผลักมันออกข้างนอก มือ wielding กริชได้ไม่สามารถย้ายนิ้วเข้าใกล้ร่างกาย Yang Chen ผู้โจมตีแอบรู้ว่า เธอไม่มีความแข็งแรงเพียงพอ และยกเท้าของเธอเล็กไปตีด้านหลังเอว Yang Chen โดยไม่คาดคิด ประหนึ่งว่าเขาได้เล็งเห็นการเคลื่อนไหวทั้งหมดเหล่านี้ Yang Chen ผลักดันลงแขนกับกริชขยับครั้งเดียว เท้าเล็กไม่สมบูรณ์ยกขึ้น แต่กริชที่ได้เปิดแล้วเข้าปิดกั้นเส้นทางการเดินเท้าอาวุธ... "ผมไม่เล่นอีกต่อไป" กุหลาบ unhappily pouted และตั้งใจโยนกริชชั้น "เสมอกัน ผมไม่ทราบว่าวิธีมอนสเตอร์เหมือนคุณการฝึกอบรม คุณเด็กกว่าผม แต่ทักษะของคุณจะป่วยดังนั้น" Yang Chen released Rose’s soft arm, that delicate feeling made it difficult to part with, he then turned around with an expression of a smile yet not a smile and said: “Not bad, much quicker than last month, this improvement rate is considered extremely fast.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 18: เสน่ห์โรสถนนบาร์เป็นพิเศษที่เงียบสงบในช่วงวันที่มีเพียงไม่กี่แมวและสุนัขเดินด้อม ๆ มองถนนไม่กี่คนและยานพาหนะที่ผ่านซึ่งเป็นตรงกันข้ามกับความวุ่นวายในเวลากลางคืน. หยางเฉินผลักดันให้เปิด ประตูใหญ่โรสบาร์และทักทายเซสชั่นบาร์เทนเดลิต Zhao จากนั้นก็เดินตรงไปตามทางเดินที่ด้านหลังของบาร์. หลายคนของบริกรที่สังเกตเห็นการมาถึงของหยางเฉินไม่ได้ขัดขวางเขาและแทนที่จะทักทายเขาด้วยความเคารพ พวกเขารู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฉินและโรสก็ไม่ธรรมดา. ทางด้านหลังบาร์ยาวแปลกกว่าห้าสิบเมตร ในตอนท้ายของมันยืนอยู่สองผู้ชายสูงในชุดสูทเฝ้าประตูไม้ที่สวยงามสามเมตรอยู่เบื้องหลังพวกเขา เมื่อทั้งสองสังเกตเห็นว่ามันเป็นหยางเฉินที่มาพวกเขาโค้งคำนับอย่างเรียบร้อยทันทีและตามด้วยท่าทางยินดีต้อนรับ. หยางเฉินพยักหน้าเดินไปข้างหน้าไปที่ประตูไม้แกะสลักดอกไม้และเปิดมัน กลิ่นหอมธรรมชาติระเบิดออกมาจากภายในนำด้วยกลิ่นหอมเล็กน้อยของลาเวนเดอร์. ห้องนี้เป็นห้อง humongous น่าแปลกใจที่มีพื้นไม้ปาร์เก้เรียบสีน้ำตาล, สีผนังหินอ่อนสีดำและอยู่ตรงกลางเป็น 7 ฟุตขนาดใหญ่เตียงกว้างในหนัง กรอบ ตกแต่งกาแฟสีให้ห้องมืดเสน่ห์บางเผยให้เห็นความสง่างามรายละเอียดค่อนข้างต่ำ ในอีกด้านหนึ่งของห้องเป็นประตูกระจกเต็มรูปแบบนอกประตูกระจกที่เป็นสระว่ายน้ำเปิดโล่งและสวนขนาดเล็ก. มันยากที่จะจินตนาการว่าที่ด้านหลังของบาร์ที่มีเสียงดังเป็นจริงเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เงียบสงบ - ที่นี่ เป็นโรส "บ้าน". จากช่วงเวลาที่เขาเข้ามาในห้องหยางเฉินคืรู้สึกเย็นและในเวลาเดียวกันโดยไม่ลังเลเขาเหยียดมือขวาของเขาออกมาปัดป้อง. "Hu!" ตัดเสียงที่คมชัดผ่านอากาศ มือขาวกวัดแกว่งดาบที่คมชัดและความหนาวเย็นก็ปรากฏ 3 นิ้วห่างจากใบหน้าหยางเฉิน แต่มันก็ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์แบบ! ด้วยการลอบโจมตีที่ถูกบล็อกกริชในมือที่หมุนในแฟลชและมีการเคลื่อนไหวเป็นไปอย่างราบรื่นเป็น น้ำไหลมันอีกครั้งแทงต่อซี่โครงหยางเฉิน! Yang Chen สบายมือของเขาติดอยู่ที่แขนอบอุ่นที่เรียบเบา ๆ จับมันและผลักมันออกไปด้านนอก มือกวัดแกว่งดาบก็ไม่สามารถที่จะย้ายนิ้วใกล้ชิดกับร่างกายหยางเฉิน. โจมตีแอบรู้ว่าเธอไม่ได้มีความแข็งแรงพอและยกเท้าเล็ก ๆ ของเธอที่จะตีเอวด้านหลังของเฉินหยาง โดยไม่คาดคิดว่าเขามองเห็นการเคลื่อนไหวเหล่านี้ทั้งหมด Yang Chen ผลักลงแขนกับกริชในหนึ่งย้าย! เท้าเล็ก ๆ ที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างสมบูรณ์ แต่กริชหันแล้วเป็นอาวุธที่ปิดกั้นเส้นทางการเดินเท้าของ ...... . "ผมไม่ได้เล่นอีกต่อไป!" โรสมีความสุข pouted และตั้งใจโยนกริชบนพื้น "มันเสมอเดียวกันผมไม่ทราบว่าเป็นสัตว์ประหลาดเหมือนที่คุณได้รับการฝึกฝนคุณแม้จะอายุน้อยกว่าผมเลย ทักษะของคุณป่วยเพื่อให้ " หยางเฉินได้รับการปล่อยตัวแขนนุ่มโรส, ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาแล้วเขาก็หันไปรอบ ๆ มีการแสดงออกของรอยยิ้มยังไม่ได้รอยยิ้มและกล่าวว่า" ไม่เลวมากเร็วกว่าเดือนที่ผ่านมา อัตราการปรับปรุงนี้ถือว่าเร็วมาก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนเช้าฉันงานยุ่งมาก