He walked down the moonlit street,

He walked down the moonlit street, looking up into the sky. His long, lonely shadow stretched out on the ground, seemingly filled with bleakness.

The moon above was the same, but the location was different. It seemed like years had passed since the previous day. Looking back in time, it seemed as if he had no place to call home.

He sighed and walked onwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเดินลงถนนแสงจันทร์ มองขึ้นสู่ท้องฟ้า เงาของเขาโดดเดี่ยว ยาวเหยียดบนพื้นดิน ดูเหมือนเต็มไป ด้วย bleaknessดวงจันทร์ข้างเดียวกัน แต่ที่ตั้งแตกต่างกัน ดูเหมือนว่าปีได้ผ่านตั้งแต่วันก่อนหน้า มองย้อนกลับไปในเวลา ดูเหมือนว่าเขาไม่มีสถานเขาถอนหายใจ และเดินเป็นต้นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเดินลงถนนเดือนหงายมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ยาวเงาเหงาของเขายืดออกบนพื้นดินที่เต็มไปด้วยความเปล่าเปลี่ยวดูเหมือน. ดวงจันทร์ข้างต้นได้เหมือนกัน แต่สถานที่ที่แตกต่างกัน มันดูเหมือนว่าปีที่ผ่านมาตั้งแต่วันก่อนหน้า มองย้อนกลับไปในเวลาที่มันดูราวกับว่าเขามีสถานที่ที่จะโทรหาที่บ้านไม่มี. เขาถอนหายใจและเดินเป็นต้นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเดินไปตามถนนแสงจันทร์ มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ของเขายาวเงาเหงานอนเหยียดยาวบนพื้นดินที่ดูเหมือนเต็มไปด้วยยะเยือก .ดวงจันทร์เหนือเหมือนกัน แต่สถานที่ที่แตกต่าง มันเหมือนปี ที่ผ่านมา ตั้งแต่วันก่อน มองย้อนกลับไปในเวลา มันเหมือนกับว่าเขาไม่มีบ้านเขาถอนหายใจและเดินต่อไป