Nwanna (2003) indicated that the be

Nwanna (2003) indicated that the best profit margin would be realized by replacing fish meal with 30% fermented shrimp head meal (FSHM) in the diet of C. gariepinus. In addition, Plascencia-Jatomea et al. (2002) concluded that shrimp protein silage could be included in tilapia diets at concentrations as high as 15%, improving fish growth rate. They demonstrated that 6% of shrimp protein hydrolysate (SPH) can be included in diets for Nile tilapia without reducing growth performance. In the present study total replacement of SBM by SSM depressed growth performance of the tilapia. This discre-pancy may be attributable to the method for processing the shrimp waste meal other than nutritional. Moreover, these results may be attributed to the high ash content of the diet, the high levels of chitin found in SSM. The exoskeleton of the shrimp is composed mainly of chitin, an N-acetylated glucosamine polysaccharide that forms part of the protein complex, and is considered to have low digestibility when fed to animals (Austin et al., 1981). Due to this low digestibility, chitin physically blocks the access of digestive enzymes to lipids and proteins, thus affecting the utilization of these nutrients (Castro et al., 1989; Karasov, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nwanna (2003) ระบุว่า อัตรากำไรที่ดีที่สุดจะถูกรับรู้ ด้วยการเปลี่ยนอาหารปลาอาหารหัว 30% หมักกุ้ง (FSHM) ในอาหารของ C. แอฟริกา นอกจากนี้ Plascencia Jatomea et al. (2002) สรุปว่า หน้าของหญ้าหมักโปรตีนกุ้งอาจจะรวมอยู่ในอาหารปลานิลที่ความเข้มข้นสูงถึง 15% เพิ่มอัตราการเติบโตของปลา พวกเขาแสดงให้เห็นว่า 6% ของการฉีดด้วยโปรตีนของกุ้ง (SPH) สามารถรวมอาหารสำหรับนิลโดยไม่ลดประสิทธิภาพการเจริญเติบโต ในการศึกษา แทนผลรวมของ SBM โดย SSM ตกต่ำเจริญเติบโตของปลานิล Discre pancy นี้อาจเป็นผลจากการวิธีการแปรรูปกุ้งเสียอาหารอื่น ๆ กว่าโภชนาการ นอกจากนี้ ผลลัพธ์เหล่านี้อาจเป็นเพราะปริมาณเถ้าสูงของอาหาร ระดับสูงของไคทินที่พบใน SSM โครงกระดูกภายนอกของกุ้งมีส่วนประกอบหลักคือไคทิน polysaccharide glucosamine N acetylated ที่เป็นส่วนหนึ่งของโปรตีนที่ซับซ้อน และถือว่าต่ำย่อยเมื่อเลี้ยงสัตว์ (Austin et al. 1981) เนื่องจากย่อยนี้ต่ำ ไคทินจริงบล็อกการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหารไขมันและโปรตีน จึง ส่งผลกระทบต่อการใช้ประโยชน์จากสารอาหารเหล่านี้ (Castro และ al. 1989 Karasov, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nwanna (2003) ชี้ให้เห็นว่าอัตรากำไรที่ดีที่สุดจะได้รับรู้โดยการแทนที่ปลาป่นด้วย 30% กุ้งหมักหัวอาหาร (FSHM) ในอาหารปลาดุกเทศ นอกจากนี้ Plascencia-Jatomea et al, (2002) สรุปได้ว่าโปรตีนหมักกุ้งอาจจะรวมอยู่ในอาหารปลานิลที่ความเข้มข้นสูงที่สุดเท่าที่ 15% การปรับปรุงอัตราการเจริญเติบโตของปลา พวกเขาแสดงให้เห็นว่า 6% ของโปรตีนไฮโดรไลเซกุ้ง (SPH) สามารถรวมอยู่ในอาหารสำหรับปลานิลโดยไม่ลดประสิทธิภาพของการเจริญเติบโต ในปัจจุบันการศึกษาทดแทนรวมของ SBM โดย SSM การเจริญเติบโตหดหู่ของปลานิล นี้ discre-pancy อาจจะเนื่องมาจากวิธีการสำหรับการประมวลผลเสียกุ้งอาหารอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ทางโภชนาการ นอกจากนี้ผลการเหล่านี้อาจนำมาประกอบกับปริมาณเถ้าสูงของอาหารระดับสูงของไคตินที่พบใน SSM รพกุ้งประกอบด้วยส่วนใหญ่ของไคตินเป็น N-acetylated polysaccharide กลูโคซาว่าเป็นส่วนหนึ่งของโปรตีนที่ซับซ้อนและมีการพิจารณาให้มีการย่อยต่ำเมื่อเลี้ยงสัตว์ (ออสติน et al., 1981) เนื่องจากการย่อยต่ำไคตินร่างกายบล็อกการเข้าถึงของเอนไซม์ย่อยอาหารไขมันและโปรตีนจึงมีผลต่อการใช้ประโยชน์ของสารอาหารเหล่านี้ (Castro et al, 1989;. Karasov, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อยาก ( 2546 ) พบว่า มีกำไรดีที่สุดจะตระหนักโดยการแทนที่ปลาป่นกับ 30% จากหัวกุ้งป่น ( fshm ) ในอาหารของ ลูกผสม . นอกจากนี้ plascencia jatomea et al . ( 2002 ) พบว่า โปรตีนหมัก กุ้งอาจจะรวมอยู่ในอาหารปลานิลแดงที่ความเข้มข้นสูง 15% , เพิ่มอัตราการเจริญเติบโตของปลา พวกเขาพบว่า ร้อยละ 6 ของกุ้งโปรตีนไฮโดรไลเสท ( SPH ) สามารถรวมอยู่ในอาหารสำหรับปลานิล โดยไม่ลดประสิทธิภาพการเจริญเติบโต ในการศึกษาทั้งหมดแทนของ SBM โดยการเจริญเติบโต SSM หดหู่ของปลานิล นี้ discre pancy อาจเนื่องมาจากวิธีการแปรรูปกุ้ง กากอาหาร นอกจากคุณค่าทางโภชนาการ . นอกจากนี้ ผลอาจจะเกิดจากเถ้าสูงเนื้อหาของอาหาร ระดับสูงของไคตินที่พบใน SSM . เปลือกของกุ้งที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของไคติน , n-acetylated กลูไรด์ที่เป็นส่วนหนึ่งของโปรตีนที่ซับซ้อนและจะถือว่ามีความสามารถในการย่อยต่ำ เมื่อเลี้ยงสัตว์ ( ออสติน et al . , 1981 ) เนื่องจากการย่อยไคตินทางกายภาพต่ำนี้ บล็อกการเข้าถึงเอนไซม์ย่อยอาหารกับไขมันและโปรตีน จึงมีผลต่อการใช้ประโยชน์ของสารอาหารเหล่านี้ ( Castro et al . , 1989 ; karasov , 2533 )