Sinningia is a genus in the Gesneri

Sinningia is a genus in the Gesneriaceae family that is mostly tuberous -- although some species are fibrous-rooted shrubs and some produce only rudimentary tubers. A few species are "stoloniferous," producing satellite tubers (e.g., S. tubiflora), and most species are lithophytes (growing on rocks) or epiphytes, rather than truly terrestrial. With over 70 species, the genus spans from Central America all the way south to Argentina; however, the largest concentration of species are found in eastern and southern Brazil, where they grow in both the humid Atlantic rainforest and the rocky savannah known as "campos rupestres." To this genus belongs the common florist "gloxinia" (S. speciosa), as well as some miniature species (S. pusilla, S. concinna and the newly discovered S. sp. "Rio das Pedras"), and S. leucotricha, which is well sought after by growers of succulents (unfortunately, this latter plant is often grown erroneously as S. canescens, a different species). Many plants in the genus make attractive houseplants or garden subjects, and those from southern Brazil and Argentina specially have proven to be hardy to zone 7 (or even 6) in the U.S. In addition to attractive flowers, some species are grown for their beautiful pubescent haired leaves (S. leucotricha, S. hatschbachii, S. canescens, S. globulosa). Succulent growers also grow many species, particularly those with large exposed tubers (such as S. bulbosa, S. macrostachya, S. lineata). Flower color is mostly red, although some species have orange, yellowish, lavender-purple, green and white flowers (with or without spots). A few species also have fragrant flowers (in particular, S. tubiflora, and some clones of S. speciosa, S. lindleyi and S. guttata). (by Tsuh Yang Chen, updated June 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sinningia เป็นพืชสกุลในตระกูล Gesneriaceae ที่ส่วนใหญ่เป็น tuberous - ถึงแม้ว่าบางชนิดมีเยื่อรากพุ่ม และบางส่วนผลิตเฉพาะ rudimentary tubers กี่ชนิด "stoloniferous การผลิตดาวเทียม tubers (เช่น S. tubiflora), และชนิดมากที่สุด lithophytes (เติบโตบนหิน) หรือเลี้ยง มากกว่าภาคพื้นอย่างแท้จริง มีกว่า 70 พันธุ์ ตระกูลนี้ครอบคลุมจากอเมริกากลางทางใต้สู่อาร์เจนตินา อย่างไรก็ตาม มีสมาธิที่ใหญ่ที่สุดของสปีชีส์อยู่ในบราซิลตอนใต้ และตะวันออก ที่พวกเขาเติบโตในป่าชื้นแอตแลนติกและสวันนาห์หินที่เรียกว่า "campos rupestres" พืชสกุลนี้สมาชิกร้านดอกไม้ทั่วไป "gloxinia" (S. น้ำ), บางชนิดเล็ก (S. pusilla, S. ส้มป่อย และ sp. S. เพิ่งพบ "ริโอดัส Pedras"), และ S. leucotricha ซึ่งเป็นดีหย่อน โดยเกษตรกรของซัคคิว (อับ โรงหลังนี้เป็นบ่อยโตตั้งใจเป็น S. canescens ต่างชนิด) พืชในตระกูลนี้ทำ houseplants น่าสนใจหรือเรื่องสวน และจากภาคใต้บราซิลและอาร์เจนตินาเป็นพิเศษได้พิสูจน์ให้ฝรั่งโซน 7 (หรือ 6 คู่) ในสหรัฐอเมริกา นอกจากดอกไม้ที่น่าสนใจ บางชนิดจะเติบโตในความสวยงาม pubescent haired ใบไม้ (S. leucotricha, S. hatschbachii, S. canescens, S. globulosa) เล้นท์ยังเติบโตหลายชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ มีขนาดใหญ่ tubers สัมผัส (เช่น S. bulbosa, S. macrostachya, S. lineata) สีของดอกไม้เป็นส่วนใหญ่สีแดง แม้ว่าบางชนิดมีสีส้ม สีเหลือง สี ม่วงลาเวนเดอร์ สีเขียว และสีขาวดอกไม้ (มี หรือไม่ มีจุด) บางชนิดยังมีดอกไม้หอม (ในเฉพาะ S. tubiflora และบางโคลนน้ำ S., S. lindleyi และ S. guttata) (โดย Tsuh Yang Chen ปรับปรุง 2552 มิถุนายน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sinningia เป็นประเภทในครอบครัว Gesneriaceae ที่ส่วนใหญ่จะเป็นหัว - แม้ว่าบางชนิดเป็นไม้พุ่มเส้นใยที่หยั่งรากและบางส่วนผลิตหัวพื้นฐานเท่านั้น ไม่กี่สายพันธุ์คือ "stoloniferous" การผลิตหัวดาวเทียม (เช่นเอ tubiflora) และสายพันธุ์มากที่สุดคือ lithophytes (การเจริญเติบโตอยู่บนโขดหิน) หรือ epiphytes มากกว่าบกอย่างแท้จริง มีให้เลือกมากกว่า 70 ชนิด, ประเภทครอบคลุมจากอเมริกากลางตลอดทางทิศใต้ไปยังอาร์เจนตินา; แต่ความเข้มข้นที่ใหญ่ที่สุดของสายพันธุ์ที่พบในภาคตะวันออกและภาคใต้ของบราซิลซึ่งพวกเขาเติบโตทั้งในป่าดงดิบชื้นแอตแลนติกและสะวันนาหินที่เรียกว่า "Campos Rupestres." เพื่อประเภทนี้เป็นร้านดอกไม้ทั่วไป "กล็อกซิเน​​ีย" (เอส speciosa) เช่นเดียวกับบางสายพันธุ์ขนาดเล็ก (เอส pusilla เอ concinna และเพิ่งค้นพบ S. Sp. "Rio das Pedras") และเอส leucotricha, ซึ่งเป็นที่ต้องการเป็นอย่างดีหลังจากที่ผู้ปลูก succulents (น่าเสียดายที่โรงงานนี้หลังมักจะเติบโตไม่สมควรเป็น canescens S. , สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน) พืชหลายชนิดในสกุลทำให้ houseplants ที่น่าสนใจหรืออาสาสมัครสวน, และผู้ที่มาจากทางตอนใต้ของบราซิลและอาร์เจนตินาเป็นพิเศษได้พิสูจน์แล้วว่ามีความอดทนกับโซน 7 (หรือแม้กระทั่ง 6) ในสหรัฐอเมริกานอกจากดอกไม้ที่น่าสนใจบางชนิดมีการเจริญเติบโตสำหรับขนที่สวยงามของพวกเขา ใบผม (เอส leucotricha เอ hatschbachii เอ canescens เอ globulosa) เกษตรกรผู้ปลูกฉ่ำยังเติบโตหลายชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีหัวสัมผัสขนาดใหญ่ (เช่นเอ bulbosa เอ macrostachya เอส lineata) ดอกไม้สีเป็นสีแดงส่วนใหญ่แม้ว่าบางชนิดมีสีส้ม, สีเหลือง, ดอกลาเวนเดอร์สีม่วง, สีเขียวและสีขาว (มีหรือไม่มีจุด) ไม่กี่สายพันธุ์ที่มีดอกมีกลิ่นหอม (โดยเฉพาะเอส tubiflora และโคลนบางส่วนของเอส speciosa เอ lindleyi และ S. guttata) (โดย Tsuh Yang Chen ปรับปรุงมิถุนายน 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sinningia เป็นพืชในตระกูล gesneriaceae ที่ส่วนใหญ่เป็นแปลง -- แม้ว่าบางชนิดมีรากพุ่มไม้และบางผลิตเพียงและพื้นฐาน ไม่กี่ชนิด " stoloniferous " การผลิตหัวดาวเทียม ( เช่น เอส tubiflora ) และสายพันธุ์ส่วนใหญ่จะ lithophytes ( เติบโตบนหิน ) หรืออาศัยมากกว่าสัตว์บก อย่างแท้จริง กว่า 70 ชนิดสกุลขยายจากอเมริกากลางตลอดทางใต้อาร์เจนตินา อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นที่ใหญ่ที่สุดของชนิดที่พบในภาคตะวันออกและภาคใต้ของบราซิล ที่พวกเขาเติบโตทั้งในมหาสมุทรแอตแลนติกป่าดงดิบชื้น และหินในสะวันนา เรียกว่า " แคม rupestres " สกุลนี้เป็นของร้านทั่วไป " กล๊อกซิเนีย " ( S . speciosa ) เป็น ดีเป็นบางชนิดที่ขนาดเล็ก ( S pusilla Sconcinna และค้นพบใหม่ . . " Rio das pedras " ) , และ leucotricha ซึ่งเป็นอย่างดีขอหลังจากโดยเกษตรกรของซัคคิวเลนท์ ( ขออภัย ต้นหลังนี้มักปลูกผลเป็น s canescens เป็นสปีชีส์ที่แตกต่างกัน ) พืชหลายชนิดในสกุลให้มีเสน่ห์ houseplants หรือสวนวิชาและผู้ที่มาจากภาคใต้ของบราซิลและอาร์เจนตินา โดยเฉพาะได้พิสูจน์แล้วว่าเป็น ฮาร์ดีเขต 7 ( หรือ 6 ) ในสหรัฐฯ นอกจากดอกไม้ที่น่าสนใจ บางชนิดปลูกเพื่อขนขบเผาะของพวกเขาที่สวยงามใบ ( s hatschbachii leucotricha เอส เอส canescens เอส globulosa ) ปลูกชุ่มยังเติบโตอีกหลายชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีขนาดใหญ่ สัมผัสหัว ( เช่น S . bulbosa Smacrostachya เอส lineata ) ดอกไม้สีแดงส่วนใหญ่ แต่บางชนิดมีสีส้ม , เหลือง , ดอกลาเวนเดอร์สีม่วง , สีเขียวและดอกไม้สีขาว ( มี หรือไม่ มีจุด ) บางชนิดก็มีดอกไม้หอม ( โดยเฉพาะเอส tubiflora และโคลนของ S . speciosa เอส lindleyi และ S . guttata ) ( โดย tsuh หยางเฉิน ปรับปรุง 2552 )