The World and The Empress have in c

The World and The Empress have in common clear minds and presence in the moment. In crown and wreath and hand-held symbols they share a sense of high purpose. In the gold of ornament and detail they have a common concern for spiritual elevation. They contrast as active and settled, as expressive and reserved, as personal and formal, as symmetrical and organic.

The World brings measure to The Empress' abundance; she brings orderly conclusion to The Empress' fertile beginning. The World's energy and openness balances The Empress' immobility and formality.

Unintegrated and imperfectly realized, The World can be awkward and inappropriate, brazen and overbearing, heavy-handed and destructive, stiffly traditional and unimaginative.

The Empress can be wildly self-indulgent, unaware of and unconcerned with consequences. She can be vain, overbearing and autocratic, and use weakness, whimsy and helplessness to manipulate people and events.

Together they can be spontaneous and graceful, beautiful and proportionate. Between them, things do what they were born to do, live as they were meant to live, and last as long as they were meant to last. Between them, destinies are realized and completed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกและจักรพรรดินีมีชัดเจนในจิตใจและสถานะการออนไลน์ในขณะนี้ สัญลักษณ์มือถือ พวงหรีด และมงกุฎ ที่พวกเขาแบ่งปันความรู้สึกของวัตถุประสงค์สูง ทองเครื่องประดับและรายละเอียด มีข้อกังวลทั่วไปเพื่อยกระดับจิตวิญญาณ พวกเขาเปรียบต่างเป็นใช้งาน และตั้ง รกราก เป็นไวน์ และสงวน เป็นส่วนตัว และเป็นทางการ เป็นสมมาตร และอินทรีย์โลกนำมาตรการไป The Empress ความอุดมสมบูรณ์ เธอนำข้อสรุปเป็นระเบียบไป The Empress ต้นอุดมสมบูรณ์ พลังงานของโลกและเปิดกว้างยอดดุล The Empress ไม่สามารถเคลื่อนและพิธีการUnintegrated และไม่รับรู้ โลกอาจจะอึดอัด และไม่เหมาะสม บรา และเนส heavy-handed และทำลาย stiffly ดั้งเดิม และโง่จักรพรรดินีได้เพื่อประโยชน์ของตัวอย่างดุเดือด unaware และ unconcerned มีผลกระทบ เธอสามารถไร้สาระ เนส และอำนาจ และใช้ความอ่อนแอ ร่าเริง และทำอะไรไม่ถูกการจัดการบุคคลและเหตุการณ์โดดพวกเขาได้ และตามธรรมชาติ สวยงาม และสง่างาม ระหว่างพวกเขา สิ่งทำอะไรพวกเขาเกิดมาเพื่อทำ สดเท่ากับ live และล่าสุดเป็นเวลานานเท่ากับครั้งสุดท้าย ระหว่างพวกเขา ปรารถนาจะตระหนัก และเสร็จสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกและดิเอ็มเพรสมีในจิตใจที่ชัดเจนร่วมกันและการแสดงตนในขณะนี้ ในมงกุฎและพวงหรีดและสัญลักษณ์มือถือพวกเขาแบ่งปันความรู้สึกของวัตถุประสงค์สูง ทองคำเครื่องประดับและรายละเอียดที่พวกเขามีความกังวลร่วมกันสำหรับการยกระดับจิตวิญญาณ พวกเขาเป็นความคมชัดของการใช้งานและการตัดสินเป็นที่แสดงออกและลิขสิทธิ์เป็นส่วนตัวและเป็นทางการเป็นสมมาตรและชีวจิต. โลกนำมาตรการดิเอ็มเพรส 'อุดมสมบูรณ์; เธอนำข้อสรุปที่เป็นระเบียบเพื่อดิเอ็มเพรส 'จุดเริ่มต้นที่อุดมสมบูรณ์ พลังงานของโลกและการเปิดกว้างสมดุลเคลื่อนดิเอ็มเพรสและพิธี. unintegrated และไม่สมบูรณ์ตระหนักโลกอาจจะอึดอัดและไม่เหมาะสมหน้าด้านและเอาแต่ใจหนักและทำลายแบบดั้งเดิมเคร่งครัดและโง่. ดิเอ็มเพรสสามารถลำพองตัวเองตามใจ ไม่รู้และไม่สนใจกับผลกระทบ เธออาจจะไร้สาระและเอาแต่ใจเผด็จการและใช้ความอ่อนแออย่างรวดเร็วและทำอะไรไม่ถูกที่จะจัดการกับผู้คนและเหตุการณ์. ร่วมกันพวกเขาสามารถเป็นธรรมชาติและสง่างามที่สวยงามและสัดส่วน ระหว่างพวกเขาสิ่งที่ทำในสิ่งที่พวกเขาเกิดที่จะทำอยู่ขณะที่พวกเขากำลังหมายถึงการมีชีวิตอยู่และมีอายุตราบเท่าที่พวกเขากำลังหมายถึงการมีอายุ ระหว่างพวกเขาโชคชะตาจะตระหนักและเสร็จสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกและจักรพรรดินี มีจิตใจที่ชัดเจนร่วมกัน และการแสดงในขณะนี้ ในมงกุฎและพวงหรีดและสัญลักษณ์มือถือพวกเขาแบ่งปันความรู้สึกของวัตถุประสงค์สูง ในทองของเครื่องประดับและรายละเอียดที่พวกเขามีความกังวลร่วมกันเพื่อยกระดับจิตวิญญาณ พวกเขาต่างเป็น active และตัดสิน เป็นถึงรอง เป็นส่วนบุคคล และอย่างเป็นทางการเป็นสมมาตรและอินทรีย์โลกมาวัดถึงจักรพรรดินี " ไพบูลย์ เธอนำเอง สรุปจักรพรรดินี " ที่เริ่มต้น พลังงานของโลกและเปิดกว้าง ยอดการตรึงจักรพรรดินีและพิธีการunintegrated และเหนื่อยล้าก็ตระหนักว่า โลกสามารถอึดอัดและไม่เหมาะสม หน้าด้าน และน่าเบื่อมาก มือหนักและทำลายล้าง เคร่งครัดแบบดั้งเดิมและ unimaginative .จักรพรรดินีได้อย่างตามใจตนเอง การณ์ และก็ไม่สนใจกับผล เธอสามารถเปล่า หยิ่งยโส และเผด็จการและใช้จุดอ่อน แปลกๆ และหมดหนทางที่จะจัดการกับคนและเหตุการณ์ร่วมกันพวกเขาสามารถเกิดขึ้นเอง และสละสลวย สวยงาม และสัดส่วน ระหว่างพวกเขา สิ่งที่ว่าพวกเขาเกิดมาเพื่อทำ ใช้ชีวิตอย่างที่พวกเขาตั้งใจที่จะใช้ชีวิต และสุดท้ายตราบเท่าที่พวกเขาจะสุดท้าย ระหว่างพวกเขา เคราะห์กรรมจะตระหนักและเสร็จสมบูรณ์