It may make sense for a school boar

It may make sense for a school board to ban junk foods in some cases, but there are several issues that should be considered.

To begin with, there is the problem of defining junk food. Are we talking about potato chips, soda, and pastries? What about fried chicken fingers, cheeseburgers, and pizza— foods many school cafeterias serve?

Second, the American education system is designed to give communities control over their schools through local school boards. This principle of local control lies at the root of our democracy. We believe that locally elected school board members are in the best position to make policy decisions that reflect the opinions and needs of their individual communities. Any decisions about what is sold in school vending machines should be determined at this level.

Third, an important part of education is learning to make good choices. An across-the-board junk-food ban does not teach young people how to make healthy choices; it simply removes some of their options.

Fourth, improving what we teach about nutrition and requiring more physical activity are better ways to approach obesity than imposing statewide junk-food bans.

Let me be clear: We believe that childhood obesity is a very serious issue, and principals, teachers, parents, students, and school boards should be doing their part to address this situation. But banning junk food without other strategies and local decision-making is a superficial remedy that dilutes personal and local responsibilities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันอาจทำให้รู้สึกสำหรับบอร์ดโรงเรียนบ้านอาหารขยะในบางกรณี แต่มีหลายประเด็นที่ควรพิจารณาเริ่มต้นด้วย มีปัญหาการกำหนดอาหารขยะ เราพูดถึงมันฝรั่ง โซดา และขนมอบ นิ้วมือทอดไก่ รสเผ็ดหูดับ และพิซซ่า — อาหารที่โรงอาหารของโรงเรียนมากมายให้บริการที่สอง การออกแบบระบบการศึกษาอเมริกันเพื่อชุมชนควบคุมโรงเรียนผ่านคณะกรรมการโรงเรียนในท้องถิ่น หลักการของการควบคุมภายในอยู่ที่รากของประชาธิปไตยของเรา เราเชื่อว่า เลือกตั้งภายในโรงเรียนคณะกรรมการอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดในการตัดสินใจนโยบายที่สะท้อนถึงความคิดเห็นและความต้องการของชุมชนแต่ละ ตัดสินใจใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ขายในโรงเรียนตู้ควรจะถูกกำหนดที่ระดับนี้ที่สาม ส่วนสำคัญของการศึกษาเรียนรู้ที่จะเลือกสิ่งที่ดี บ้าน อาหารขยะเป็นตัวไม่สอนคนหนุ่มสาวการมีสุขภาพดี มันแค่เอาบางส่วนของตัวเลือกของพวกเขาสี่ การปรับปรุงสิ่งที่เราสอนเกี่ยวกับโภชนาการ และต้องมีกิจกรรมทางกายภาพมากขึ้นดีกว่าการได้วิธีโรคอ้วนวิธีกว่าสง่างามอาหารขยะมึเรย์แบนให้ฉันมีความชัดเจน: เรา เชื่อว่า โรคอ้วนของเด็กเป็นปัญหารุนแรงมาก รักษา ครู ผู้ปกครอง นักเรียน และคณะกรรมการโรงเรียนควรจะทำเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขาเพื่อแก้ไขสถานการณ์นี้ แต่ห้ามอาหารขยะโดยไม่ต้องอื่น ๆ กลยุทธ์และการตัดสินใจภายในเป็นยาเพียงผิวเผินที่ dilutes ความรับผิดชอบส่วนบุคคล และท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันอาจทำให้ความรู้สึกของคณะกรรมการโรงเรียนจะห้ามอาหารขยะในบางกรณี แต่มีหลายประเด็นที่ควรพิจารณา.

เพื่อเริ่มต้นกับมีปัญหาของการกำหนดอาหารขยะ เรากำลังพูดถึงมันฝรั่งทอดโซดาและขนมอบ? สิ่งที่เกี่ยวกับนิ้วมือทอดไก่เบอร์เกอร์และอาหาร pizza- โรงอาหารโรงเรียนหลายบริการ?

ประการที่สองระบบการศึกษาของอเมริกันถูกออกแบบมาเพื่อให้ชุมชนสามารถควบคุมโรงเรียนของพวกเขาผ่านโรงเรียนประชาบาล หลักการของการควบคุมภายในนี้ตั้งอยู่ที่รากของการปกครองระบอบประชาธิปไตยของเรา เราเชื่อว่าการเลือกตั้งในประเทศสมาชิกคณะกรรมการโรงเรียนอยู่ในตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะทำให้การตัดสินใจในนโยบายที่สะท้อนถึงความคิดเห็นและความต้องการของแต่ละชุมชนของพวกเขา การตัดสินใจใด ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่จะขายในเครื่องจำหน่ายสินค้าอัตโนมัติโรงเรียนควรจะพิจารณาในระดับนี้.

ประการที่สามเป็นส่วนสำคัญของการศึกษาคือการเรียนรู้ที่จะทำให้ทางเลือกที่ดี ขวางบอร์ดห้ามขยะอาหารไม่ได้สอนให้คนหนุ่มสาววิธีที่จะทำให้ทางเลือกเพื่อสุขภาพ; มันก็เอาบางส่วนของตัวเลือกของพวกเขา.

ประการที่สี่การปรับปรุงสิ่งที่เราสอนเกี่ยวกับโภชนาการและการกำหนดให้การออกกำลังกายมากขึ้นวิธีที่ดีกว่าที่จะเข้าใกล้โรคอ้วนกว่าการจัดเก็บภาษีของโจเซฟเรย์แบนขยะอาหาร.

ขอให้ข้าพเจ้ามีความชัดเจน: เราเชื่อว่าโรคอ้วนในเด็กเป็นปัญหาที่รุนแรงมาก และผู้บริหารครูผู้ปกครองนักเรียนและคณะกรรมการโรงเรียนควรจะทำหน้าที่ในส่วนของพวกเขาไปอยู่ในสถานการณ์นี้ แต่ห้ามอาหารขยะโดยไม่ต้องกลยุทธ์อื่น ๆ ในท้องถิ่นและการตัดสินใจเป็นวิธีการรักษาที่ตื้นเจือจางความรับผิดชอบส่วนบุคคลและท้องถิ่น