The Ji Clan didn’t just have one an

The Ji Clan didn’t just have one ancestral mansion, but many. The one located within the fortress was just one of those.

It was enormous and sprawling, taking up roughly thirty percent of the entire fortress. On the outside it looked relatively ordinary, but once you stepped foot inside, you would catch sight of indescribably beautiful carved balustrades and marble steps.

An ancient, aged will emanated out in all directions, making every block of wood and stone seem sentient. It was something completely extraordinary that even the Eastern Lands’ Fang Clan couldn’t equal.

Meng Hao navigated his way through the fortress using the map, and eventually found the Ji Clan’s main gate. He walked up the gate and cleared his throat. As he looked around, he didn’t see anyone around standing guard.

He knocked, and, seeing that there was no reaction from within, flew up into the air and prepared to simply fly into the mansion. However, a massive pressure bore down on him as soon as he rose up into the air. Clearly, the airspace here was restricted.

Meng Hao suddenly heard someone chuckling behind him.

“Fellow Daoist, don’t waste your time! People like you come here every day hoping to pay respects to the Ji Clan.”

There were two cultivators there who had caught sight of Meng Hao as they were passing by.

“The Ji Clan is the number one clan in the lands of South Heaven,” said the first one, “and this is one of their ancestral mansions. You think you can just waltz right in? The only way to get inside is if you’re invited by the Ji Clan.”

“Why even try?” chuckled the second one. “You might end up irritating one of the Ji Clan members, and then you’d be in grave danger.”

Actually, Meng Hao’s handsome appearance and down-to-earth disposition left these two cultivators with a good impression, so they really were trying to help him out.

“I’m not here to pay respects,” said Meng Hao, coughing lightly. “I’m here to collect some debts.” His eyes suddenly glittered brightly as he caught sight of the two iron hoop handles that adorned the main gate.

The two iron hoops seemed ordinary, but by using his Celestial Vision technique, he could instantly sense the aura of ancient magical symbols pulsing off of them.

“These things are magical treasures!” Meng Hao thought. Taking a step forward, he grabbed one of the iron hoops and then yanked hard on it. Unfortunately, the gate didn’t budge an inch. The two startled cultivators looked on in shock.

“Fellow Daoist, what… what are you doing?”

Meng Hao took a deep breath, and strange gleam appeared in his eyes. As he prepared to yank on the iron hoop a second time, the wide-eyed cultivators behind him began to back up. They came to the citadel frequently to go shopping, and often saw cultivators pacing back and forth in front of the Ji Clan’s main gate, hoping to gain entrance to offer respects.

However, they had never, ever seen someone covet the iron hoops on the main gate. The mere sight of it made their scalps numb. As they backed up, Meng Hao wrenched at the iron hoop with full force.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กองทัพจิไม่ได้มีเพียงหนึ่งแมนชั่นของบรรพบุรุษ แต่หลาย หนึ่งตั้งอยู่ในป้อมปราการเป็นเพียงหนึ่งคนใหญ่ และแผ่กิ่งก้าน สาขา การประมาณร้อยละสามสิบของป้อมปราการทั้งหมดได้ ด้านนอก มันดูค่อนข้างธรรมดา แต่เมื่อคุณก้าวเท้าภายใน คุณจะมองเห็นบันไดแกะสลักสวยงามบางส่วนและขั้นตอนที่หินอ่อนโบราณ อายุจะเล็ดลอดออกมาจากทุกทิศทาง ทำบล็อกทุกไม้ และหินดูเหมือนรู้สึก มันเป็นสิ่งพิเศษอย่างสมบูรณ์กองทัพฝางของดินแดนตะวันออกที่ไม่เท่ากับเฮา เมงทางของเขาผ่านป้อมปราการที่ใช้แผนที่นำทาง และในที่สุดก็พบประตูหลักของกองทัพจิ เขาเดินขึ้นประตู และล้างคอของเขา ขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขาไม่ได้เห็นคนทั่วยืนยามเขาเคาะ และ เห็นว่าก็ไม่มีปฏิกิริยาจากภายใน บินขึ้นไปในอากาศ และเตรียมที่จะบินเข้าไปก็ อย่างไรก็ตาม ขนาดใหญ่แรงดันกระบอกสูบลงเขาทันทีที่เขาลุกขึ้นไปในอากาศ อย่างชัดเจน น่านฟ้านี่ถูกจำกัดเมงเฮาก็ได้ยินคนหลังเขา chuckling"เพื่อน Daoist อย่าเสียเวลา คนอย่างคุณมาที่นี่ทุกวันหวังจะจ่ายเคารพกองทัพจิ "มีสองเครื่องพรวนดินมีใครได้จับสายตาของเมงเฮาเป็นพวกเขาได้ผ่าน"จิกองทัพคือ กองทัพจำนวนหนึ่งในดินแดนใต้สวรรค์ กล่าวว่า คนแรก "และนี่คือหนึ่งในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษของพวกเขา คุณคิดว่า คุณสามารถเพียง waltz อยู่ใน วิธีเดียวที่จะได้รับภายในคือ ถ้าคุณได้รับเชิญจากกองทัพจิ""ทำไมได้" เบา ๆ สอง "คุณอาจจะระคายเคืองหนึ่งในสมาชิกกองทัพจิ และจากนั้น คุณก็อยู่ในอันตราย"จริง ลักษณะหล่อเมงเฮาและโอนการครอบครองลงเพื่อแผ่นดินเหลือเครื่องพรวนดินสองเหล่านี้ประทับใจที่ดี เพื่อให้พวกเขาจริง ๆ พยายามช่วยเขาออก"ฉันไม่ที่นี่จ่ายประการ กล่าวว่า เมงเฮา ไอเบา ๆ "ผมนี่เก็บหนี้บางส่วน" ตาของเขาก็แวววาวสดใสเขาจับตาจับห่วงเหล็กสองที่ประดับประตูหลักห่วงเหล็กสองดูเหมือนธรรมดา แต่ โดยเทคนิคมองท้องฟ้า ทันทีที่เขาอาจรู้สึกกลิ่นอายของสัญลักษณ์เวทมนตร์โบราณที่สั่นสะเทือนที่รู้สึกออกจากพวกเขา"สิ่งเหล่านี้คือ สมบัติวิเศษ" เมงเฮาคิดว่า การก้าวไปข้างหน้า เขาคว้าห่วงเหล็กอย่างใดอย่างหนึ่ง และจากนั้น ดึงหนักอยู่ อับ ประตูไม่ได้ขยับเขยื้อนนิ้ว เครื่องพรวนดินที่สะดุ้งสองมองในในช็อต"เพื่อน Daoist ...อะไรคืออะไรคุณทำ? "เมงเฮาเอาลมหายใจลึก และคให้แปลกปรากฏในสายตาของเขา เขาเตรียมไว้ yank บนห่วงเหล็กเป็นครั้งที่สอง เป็นเครื่องพรวนดินมากกว่าหลังเขาเริ่มการสำรองข้อมูล พวกเขามาถึงป้อมบ่อย ๆ เพื่อไปช้อปปิ้ง และมักจะเห็นเครื่องพรวนดิน pacing มาด้านหน้าของประตูหลักของกองทัพจิ หวังที่จะได้เข้าไปเสนอประการอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคย เคยเห็นคนอยากได้ห่วงเหล็กประตูหลัก เพียงสายตาของมันทำให้แก่หนังของชา ขณะที่พวกเขาสำรอง เมงเฮาแผ่นกระจกที่ห่วงเหล็กเต็มแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ji ตระกูลไม่ได้เพียงแค่มีคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ แต่หลายคน หนึ่งที่อยู่ในป้อมปราการเป็นเพียงหนึ่งในบรรดา.

มันเป็นอย่างมากและแผ่กิ่งก้านสาขาการขึ้นประมาณร้อยละสามสิบของป้อมปราการทั้ง ด้านนอกมันดูค่อนข้างธรรมดา แต่เมื่อคุณก้าวเท้าภายในคุณจะจับสายตาของรั้วแกะสลักที่สวยงามอย่างคลุมเครือและขั้นตอนการหินอ่อน.

โบราณอายุประสงค์เล็ดลอดออกมาจากทุกทิศทุกทางทำให้บล็อกไม้และหินทุกดูเหมือนเกรียวกราว มันเป็นสิ่งที่สมบูรณ์พิเศษที่แม้ดินแดนตะวันออก 'ฝางแซ่อาจไม่เท่ากัน.

เม้งเฮาสำรวจทางของเขาผ่านป้อมปราการโดยใช้แผนที่และในที่สุดก็พบว่าประตูหลัก Ji ตระกูล เขาเดินขึ้นประตูและล้างลำคอของเขา ในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขาไม่ได้เห็นใครรอบยามยืน.

เขาเคาะและเห็นว่ามีปฏิกิริยาจากภายในไม่บินขึ้นไปในอากาศและเตรียมที่จะเพียงแค่บินเข้าไปในคฤหาสน์ อย่างไรก็ตามความดันขนาดใหญ่เจาะลงมาที่เขาทันทีที่เขาลุกขึ้นไปในอากาศ เห็นได้ชัดว่าน่านฟ้าที่นี่ถูก จำกัด .

เม้งเฮาจู่ ๆ ก็ได้ยินคนหัวเราะเบา ๆ อยู่ข้างหลังเขา.

"เพื่อนร่วม Daoist ไม่ต้องเสียเวลาของคุณ! คนอย่างคุณมาที่นี่ทุกวันหวังที่จะแสดงความเคารพกับจีแซ่. "

มีสองเครื่องคราดมีที่จับสายตาของเม้งเฮาขณะที่พวกเขาผ่านไปได้.

" การ Ji แซ่เป็นจำนวนหนึ่งในตระกูลในดินแดนทางใต้ของสวรรค์ กล่าวว่า "ครั้งแรก" และนี่คือหนึ่งในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ คุณคิดว่าคุณก็สามารถเต้นรำขวามีอะไรบ้าง? วิธีเดียวที่จะได้รับภายในคือถ้าคุณได้รับเชิญโดยจีแซ่. "

" ทำไมได้ลอง? "หัวเราะคนที่สอง "คุณอาจจะจบลงเกิดการระคายเคืองหนึ่งในสมาชิกจีแซ่แล้วคุณต้องการจะอยู่ในอันตรายร้ายแรง."

ที่จริงแล้วลักษณะหล่อเม้ง Hao และลงเพื่อแผ่นดินจำหน่ายที่เหลือทั้งสองเครื่องคราดกับความประทับใจที่ดีดังนั้นพวกเขาจริงๆ พยายามที่จะช่วยเขาออก.

"ฉันไม่ที่นี่เพื่อแสดงความเคารพ" เม้งเฮากล่าวว่าไอเบา ๆ "นี่ฉันจะเก็บหนี้บาง." ดวงตาของเขาอย่างกระทันหันประกายสดใสในขณะที่เขาจับสายตาของสองมือจับเหล็กห่วงประดับประตูหลัก.

สองห่วงเหล็กดูเหมือนธรรมดา แต่โดยใช้เทคนิควิสัยทัศน์ของเขาสวรรค์ที่เขาสามารถทำได้ทันที รู้สึกกลิ่นอายของสัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังโบราณเต้นออกของพวกเขา.

"สิ่งเหล่านี้เป็นสมบัติที่มีมนต์ขลัง!" เม้งเฮาคิดว่า การก้าวไปข้างหน้าเขาคว้าหนึ่งในห่วงเหล็กแล้วดึงหนักกับมัน แต่น่าเสียดายที่ประตูไม่ขยับเขยื่อนนิ้ว ทั้งสองเครื่องคราดตกใจมองในช็อต.

"เพื่อนร่วม Daoist สิ่งที่ ... คุณกำลังทำอะไร?"

เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกและแสงแปลก ๆ ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา ขณะที่เขาเตรียมที่จะดึงเอาเหล็กห่วงเป็นครั้งที่สองเครื่องคราดพรวนกว้างตาอยู่ข้างหลังเขาเริ่มที่จะกลับขึ้นไป พวกเขามาถึงป้อมบ่อยครั้งเพื่อไปช้อปปิ้งและมักจะเห็นคราดพรวนเดินไปเดินไปมาในด้านหน้าของประตูหลัก Ji แซ่หวังที่จะได้รับทางเข้าที่จะนำเสนอประการ.

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เคยเห็นใครบางคนอยากได้ห่วงเหล็กบน ประตูหลัก. เห็นเพียงของมันทำให้ชากระโหลกของพวกเขา ขณะที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนเม้งเฮาดึงที่ห่วงเหล็กอย่างเต็มกำลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จีไม่ได้มีแค่ของบรรพบุรุษตระกูลแมนชั่น แต่หลาย หนึ่งที่ตั้งอยู่ภายในป้อม เป็นเพียงหนึ่งในนั้นมันยิ่งใหญ่และแผ่กิ่งก้านสาขา , การขึ้นประมาณร้อยละสามสิบของป้อมทั้งหมด ภายนอกมันดูค่อนข้างธรรมดา แต่เมื่อคุณก้าวเข้าไปข้างใน คุณจะจับสายตาของสวยงามอย่างคลุมเครือและราวบันไดขั้นตอนแกะสลักหินอ่อนโบราณ อายุจะต่องออกไปในทุกทิศทาง ทำให้ทุกๆ บล็อกไม้ และหิน ดูเหมือนความรู้สึก . มันเป็นสิ่งที่สมบูรณ์พิเศษที่แม้แต่ดินแดน " ตะวันออก ฟางตระกูลไม่เท่ากันเมิ่งเฮ่านําทางของเขาผ่านป้อมใช้แผนที่และพบในที่สุดจีของตระกูลหลัก เกท เขาเดินไปที่ประตู และผ่านลำคอของเขา เมื่อเขามองดูรอบๆ เขาไม่เห็นมีใครแถวนี้ยืนยามอยู่เขาเคาะประตู เห็นยังไม่มีปฏิกิริยาจากภายใน ลอย ขึ้น สู่ อากาศ และเตรียมที่จะเพียงแค่บินเข้าไปในคฤหาสน์ อย่างไรก็ตาม แรงกดดันมากเจาะลงบนเขาทันทีที่เขาลุกขึ้นไปในอากาศ ชัดเจน น่านฟ้าที่นี่เป็นเขตหวงห้ามเมิ่งเฮ่าพลันได้ยินใครหัวเราะอยู่ข้างหลังเขา" เพื่อน daoist ไม่ต้องเสียเวลาของคุณ ! คนแบบคุณมาที่นี่ทุกๆวัน หวังว่าจะได้แสดงความเคารพต่อจิ ตระกูล "มี สอง เกษตรกรมีใครได้เห็น เมิ่งฮ่าวที่พวกเขาผ่านโดย" จี ตระกูลเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในแผ่นดินสวรรค์ใต้กล่าวว่า " คนแรก " และนี้เป็นหนึ่งในบรรพบุรุษของตน แมนชั่น . คุณคิดว่าคุณสามารถเต้นรำใช่ไหม ? วิธีเดียวที่จะได้รับภายในถ้าคุณได้รับเชิญโดย จี ตระกูล "" ทำไมต้องลอง " หัวเราะอีก " คุณอาจจะน่ารำคาญของจีวงศ์ และคุณจะอยู่ในอันตราย .จริงๆ แล้ว คือ เหม็ง ห่าวหล่อรูปร่างหน้าตาและนิสัยติดดินเหลือสองเกษตรกรที่มีความประทับใจที่ดีดังนั้นพวกเขาจริงๆพยายามที่จะช่วยเขา" ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อสักการะ กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว ไอเบาๆ " ผมมาที่นี่เพื่อเก็บหนี้บ้าง ตาของเขาก็แวววาวสดใสอย่างที่เขาเห็นสองเหล็กห่วงมือจับประดับประตูหลักสองห่วงเหล็กที่ดูเหมือนธรรมดา แต่ใช้เทคนิคของเขา สวรรค์มองเห็นเขาทันทีรู้สึกกลิ่นอายของเวทมนตร์โบราณสัญลักษณ์เต้นออกจากพวกเขา" สิ่งเหล่านี้เป็นสมบัติวิเศษ ! " เมิงเฮาคิด การก้าวออกมาข้างหน้า เขาคว้าหนึ่งของห่วงเหล็กแล้วก็กระชากหนักบน แต่ประตูก็ไม่ขยับไปไหนเลย ทั้งสองตกใจ cultivators ดูตกใจมาก" เพื่อน daoist อะไร . . . . . . . คุณจะทำอะไร ? "เมิ่งเฮ่าสูดหายใจเข้าลึกๆ และแววประหลาดปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาเตรียมที่จะกระชากบนเหล็กห่วงเวลาที่สอง ดวงตาเบิกกว้าง เกษตรกรหลังเขาเริ่มที่จะกลับขึ้น พวกเขามาถึงป้อมบ่อยไปช้อปปิ้ง และมักจะเห็นเกษตรกรเดินกลับไปกลับมาในด้านหน้าของ จี ของตระกูลหลักประตู หวังที่จะได้รับทางเข้าให้นับถืออย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยเห็นใครอยากได้เหล็กห่วงที่ประตูหลัก แค่เห็นมันทำให้กะโหลกของชา เช่นที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนขึ้น เมิ่งฮ่าวก้มที่เหล็กห่วงด้วยเต็มแรง