of Poussin, and, from these, to the

of Poussin, and, from these, to the stupendous, romantic ideas of Salvator Rosa (in Andrews 1989: 159).

This is West’s much-loved route as the Lake District in this perspective imi-tates the Italian landscape paintings of the leading painters: Claude, Poussin and Rosa.

Tourism vision is increasingly media-mediated, and Urry suggests the “mediatised gaze” (2002: 151). This gaze celebrates places made famous in media worlds of global popular culture. Increasingly, people travel to ac-tual places to experience virtual places. Major films and soap operas often cause incredible tourist flows where few roamed before the location was made visible on the silver screen (Tooke and Baker 1996; Riley, Baker and Van Doren 1998; Couldry 2005). This frees tourism to invent an infinitude of new destinations. There has been an upsurge in ‘media pilgrimage’, accord-ing to media scholar Nick Couldry, which “is both a real journey across space, and an acting out in space of the constructed ‘distance’ between ‘ordinary world’ and ‘media world’” (2005: 72).

In 1996, for instance, the British Tourist Authority (BTA) launched a MovieMap and Movie Map Web Site to promote Britain’s cinematic geographies astourist geographies1. This movie map reflects, in their own words, “that an increasing number of visitors to Britain come in search of the locations fea-tured in their favourite films and TV shows”. Their latest campaign utilises the tremendous global success of Harry Potter as the lens to “discover the magic of Britain – its ‘magical and mysterious attractions’”.

So while the sense of sight affords geographies of instant surfaces, we can see that tourists do not face them head-on or passively. Gazing is not merely seeing, but involves the cognitive work of interpreting, evaluating, drawing comparisons and making mental connections between signs and their referents, and capturing representative signs photographically. Gazing is a practice. Individual performances of gazing at a particular sight are framed by cultural styles, circulating images and texts of this and other places, as well as personal experiences and memories. As ethnologist Orvar Löfgren says: “simultaneously moving in physical terrain and in fantasylands or mediaworlds, we create vacationscapes. Personal memories mix with col-lective images” (1999: 2). There are several ways of gazing in tourism, and different tourists look at ‘difference’ differently.

Through representational performances, over time most tourist places have been inscribed with specific “imaginative geographies” that are materialised and mobilised in and through books, brochures, postcards and photo albums. Tourist places are not given or fixed; they can appear and disappear, change meaning and character, and move about according to how they are produced and reproduced in media cultures (Shields 1991; Coleman and Crang 2002; Bærenholdt, Haldrup, Larsen, Urry 2004). As literary theorist Edward Said says: “people, places, and experiences can always be described by a book, so much that the book acquires greater authority, and use, even than the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของเจี๊ยบ และ เหล่า นี้ เพื่อความคิดมากมาย โรแมนติกของ Rosa ประกอบ (ในแอนดรูส์ 1989:159)นี้เป็นเส้นทางของรักมากเป็น Lake District ในนี้มอง imi tates ภาพวาดทิวทัศน์อิตาลีของจิตรกรชั้นนำ: โคลด ของเจี๊ยบ และโรวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวเป็นสื่อสื่อมากขึ้น และ Urry แนะนำ "สายตา mediatised" (2002:151) สายตานี้ฉลองสถานที่สร้างชื่อเสียงในโลกสื่อของโลก มากขึ้น คนเดินทางไปใส่ ac tual สถานเสมือน หนังใหญ่และละครน้ำเน่ามักจะทำให้เกิดกระแสท่องเที่ยวอันน่าทึ่งที่ไม่กี่ roamed ก่อนตั้งถูกทำให้มองเห็นบนจอเงิน (Tooke และเบเกอร์ 1996 ไรลีย์ Baker และ Van Doren 1998 ทาง Couldry ที่ 2005) นี้ช่วยให้การท่องเที่ยวการประดิษฐ์คิดค้นการ infinitude ของใหม่ มีการขึ้นใน 'บุญสื่อ' แอคคอร์ดพยายามสื่อนักวิชาการ Nick Couldry ซึ่ง "ทั้งจริงเดินทางข้ามพื้นที่ และการรักษาการออกพื้นที่สร้าง 'ระยะห่าง' ระหว่าง 'ทั่วโลก' และ 'สื่อโลก' " (2005:72)ใน 1996 เช่น ผู้ท่องเที่ยวอังกฤษ (BTA) เปิดตัว MovieMap และภาพยนตร์แผนที่เว็บไซต์เพื่อโปรโม geographies1 astourist ภูมิศาสตร์ภาพยนตร์ของสหราชอาณาจักร แผนที่นี้ภาพยนตร์สะท้อน คำ "ว่า การเพิ่มจำนวนผู้เข้าชมสหราชอาณาจักรมาหา fea-tured สถานที่ในภาพยนตร์และโทรทัศน์" แคมเปญล่าสุดของพวกเขาใช้ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของแฮร์รี่เป็นเลนส์จะ "ค้นพบความมหัศจรรย์ของสหราชอาณาจักร – 'ขลัง และลึกลับท่อง'"ในขณะที่ความรู้สึกของสายตาอันภูมิศาสตร์ของพื้นผิวทันที เราจึงเห็นว่า นักท่องเที่ยวหน้าให้อาชญากร หรือเฉย ๆ ชมไม่เพียงเห็น แต่เกี่ยวข้องกับการทำงานทางปัญญาของล่าม ประเมิน การวาดภาพเปรียบเทียบ และทำให้จิตเชื่อมต่อระหว่างสัญญาณและ referents ของพวกเขา และจับตัวแทนลงชื่อถ่ายรูปเป็น ชมเป็นแนวปฏิบัติ แสดงแต่ละของเฝ้ามองสายตาเฉพาะมีกรอบ โดยลักษณะทางวัฒนธรรม การหมุนภาพและข้อความนี้ และสถานอื่น ๆ รวมทั้งประสบการณ์ส่วนตัวและความทรงจำ เป็น ethnologist Orvar Löfgren กล่าวว่า: "พร้อมกันเคลื่อนที่ ในภูมิประเทศจริง และ fantasylands หรือ mediaworlds เราสร้าง vacationscapes ความทรงจำส่วนบุคคลผสมกับภาพคอลัมน์ lective" (1999:2) มีหลายวิธีของการชมการท่องเที่ยว และนักท่องเที่ยวที่แตกต่างกันมองไปที่ 'แตกต่าง' แตกต่างกันผ่านแสดง representational ช่วงเวลา สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่ได้ถูกจารึกไว้กับเฉพาะ "จินตนาการภูมิศาสตร์" ที่ปรากฏ และระดมใน และ ผ่านหนังสือ แผ่นพับ โปสการ์ด และอัลบั้มรูปภาพ ด้วย สถานท่องเที่ยวไม่ได้รับ หรือ คงที่ พวกเขาสามารถปรากฏ และหายไป เปลี่ยนความหมายและตัวอักษร และย้ายเกี่ยวกับตามวิธีผลิต และผลิตซ้ำในสื่อวัฒนธรรม (โล่ 1991 โคลแมนและ Crang 2002 Bærenholdt, Haldrup เสน Urry 2004) กล่าวไว้ว่าทฤษฎีวรรณกรรมเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า: " คน สถาน และประสบการณ์สามารถเสมออธิบาย โดยหนังสือ มากที่หนังสือได้รับอำนาจมากขึ้น ใช้ และยิ่งกว่า นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของ Poussin และจากนี้ไปน่าทึ่งไอเดียโรแมนติกของซาโรซา (ใน Andrews 1989: 159).

นี้เป็นเส้นทางมากที่รักเวสต์เป็น Lake District ในมุมมองนี้ IMI-Tates ภาพวาดภูมิทัศน์ของอิตาลีจิตรกรชั้นนำ :. Claude, Poussin และ Rosa

วิสัยทัศน์การท่องเที่ยวเพิ่มมากขึ้นเป็นสื่อไกล่เกลี่ยและ Urry แนะนำ "จ้องมอง mediatised" (2002: 151) จ้องมองนี้ฉลองสถานที่ที่มีชื่อเสียงในโลกสื่อของวัฒนธรรมที่นิยมทั่วโลก ขึ้นคนเดินทางไปยังสถาน AC-จิตจะได้สัมผัสกับสถานที่เสมือนจริง ภาพยนตร์เมเจอร์และละครน้ำเน่ามักจะทำให้เกิดกระแสการท่องเที่ยวที่น่าทึ่งที่ไม่กี่ท่องก่อนที่จะตั้งที่ถูกทำให้มองเห็นบนจอเงิน (Tooke และเบเกอร์ปี 1996 ไรลีย์เบเกอร์และ Van Doren 1998 Couldry 2005) นี้อิสระท่องเที่ยวไปยังคิดค้นไม่มีที่สิ้นสุดของสถานที่ใหม่ ได้มีการขึ้นในสื่อแสวงบุญ 'แอคคอร์ดไอเอ็นจีไปยังสื่อนักวิชาการนิค Couldry ซึ่ง "เป็นทั้งการเดินทางที่แท้จริงในแต่ละพื้นที่และทำหน้าที่ออกในพื้นที่ของการสร้าง' ระยะทางระหว่างโลกสามัญ 'และ' สื่อ ของโลก "(2005: 72).

ในปี 1996 เช่นอังกฤษ Tourist Authority (BTA) เปิดตัวภาพยนตร์ MovieMap และแผนที่เว็บไซต์เพื่อส่งเสริมภูมิศาสตร์ของสหราชอาณาจักรในโรงภาพยนตร์ geographies1 astourist แผนที่หนังเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นในคำพูดของตัวเอง "ว่าการเพิ่มจำนวนของผู้เข้าชมไปยังประเทศอังกฤษมาในการค้นหาสถานที่ FEA-tured ในภาพยนตร์ที่ชื่นชอบของพวกเขาและรายการโทรทัศน์" แคมเปญล่าสุดของพวกเขาใช้ความสำเร็จทั่วโลกอันยิ่งใหญ่ของแฮร์รี่พอตเตอร์เป็นเลนส์ที่ "ค้นพบความมหัศจรรย์ของสหราชอาณาจักร - 'สถานที่ท่องเที่ยวที่มีมนต์ขลังและลึกลับของ'".

ดังนั้นในขณะที่ความรู้สึกของสายตากำบังภูมิศาสตร์ของพื้นผิวทันทีเราจะเห็นว่านักท่องเที่ยวไม่ เผชิญกับพวกเขาบนหัวหรืออดทน จ้องไม่เพียงเห็น แต่เกี่ยวข้องกับการทำงานขององค์ความรู้ของการตีความการประเมินผล, การวาดภาพการเปรียบเทียบและทำให้การเชื่อมต่อระหว่างจิตสัญญาณและ referents ของพวกเขาและการจับสัญญาณตัวแทนถ่ายรูป จ้องคือการปฏิบัติ การแสดงของแต่ละจ้องมองสายตาโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะถูกล้อมกรอบด้วยรูปแบบทางวัฒนธรรม, การไหลเวียนของภาพและข้อความนี้และสถานที่อื่น ๆ เช่นเดียวกับประสบการณ์ส่วนตัวและความทรงจำ ในฐานะที่เป็นวิชาชาติพันธุ์วิทยา Orvar Löfgrenกล่าวว่า "พร้อมกันไปในภูมิประเทศทางกายภาพและใน fantasylands หรือ mediaworlds เราจะสร้าง vacationscapes ความทรงจำส่วนตัวผสมกับภาพ Col-lective "(1999: 2) มีหลายวิธีในการจ้องมองการท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวที่แตกต่างกันดู 'แตกต่าง' ที่แตกต่างกัน.

ผ่านการแสดงดำเนินการในช่วงเวลาส่วนใหญ่สถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับการจารึกไว้กับที่ระบุ "ภูมิศาสตร์จินตนาการ" ที่มีสาระและกองกำลังทั้งในและผ่านหนังสือ, โบรชัวร์, โปสการ์ด และอัลบั้มภาพ สถานที่ท่องเที่ยวไม่ได้รับหรือคง; พวกเขาสามารถปรากฏและหายไปเปลี่ยนแปลงความหมายและตัวอักษรและย้ายเกี่ยวกับตามวิธีการที่พวกเขามีการผลิตและการทำซ้ำในสื่อวัฒนธรรม (1991 โล่; โคลแมนและ Crang ปี 2002 Bærenholdt, Haldrup เสน, Urry 2004) ในฐานะที่เป็นนักทฤษฎีวรรณกรรมเอ็ดเวิร์ดพูดว่า: "ผู้คนสถานที่และประสบการณ์ที่จะสามารถอธิบายโดยหนังสือมากว่าหนังสือเล่มนี้ได้มามีอำนาจมากขึ้นและใช้งานได้มากกว่า