“They’re all gone… and here I am, s

“They’re all gone… and here I am, still in the State of Zhao.” Suddenly, Meng Hao missed home. Even though he had gotten rid of his old ancestral house in Yunjie County, he still missed his old bed and dilapidated bowls. Even more so, he missed Mount Daqing. He missed… he missed his kind, smiling mother, and his father, who had always seemed afraid of his mother.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พวกเขากำลังหายไปทั้งหมด... และนี่ ฉัน ยังคงอยู่ในสถานะเจียว" ทันใดนั้น เมงห้าวพลาดบ้าน แม้ว่าเขามีอากาศกำจัดของบรรพบุรุษบ้านเก่าในเขต Yunjie เขายังพลาดเตียงของเขาเก่า และทรุดโทรมชาม แม้มาก เขาพลาดติดต้าชิ่ง เขาไม่ได้รับ...เขาไม่ได้รับชนิดของเขา แม่ยิ้ม และ พ่อของเขา ที่ได้เสมอประจักษ์กลัวแม่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พวกเขากำลังทั้งหมดที่หายไป ... และที่นี่ฉันยังคงอยู่ในรัฐ Zhao ได้." ทันใดนั้นเม้งเฮาพลาดบ้าน แม้เขาจะมีอากาศกำจัดของบ้านของบรรพบุรุษเก่าของเขาใน Yunjie เคาน์ตี้เขายังคงคิดถึงเตียงเก่าของเขาและชามทรุดโทรม มากยิ่งขึ้นดังนั้นเขาพลาดเมา Daqing เขาคิดถึง ... เขาพลาดชนิดของแม่ยิ้มและพ่อของเขาที่เคยดูเหมือนมักจะกลัวแม่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หมดแล้ว . . . . . . . และตอนนี้ผมก็ยังอยู่ในสถานะของจ้าว " ทันใดนั้น เมิ่งฮ่าวก็คิดถึงบ้าน ถึงแม้ว่าเขาจะกำจัดบ้านบรรพบุรุษเก่าของเขาใน yunjie มณฑล เขายังคงคิดถึงเตียงเก่าและทรุดโทรมชาม ยิ่งกว่านั้น เขาคิดถึงภูเขา Daqing . เขาพลาด . . . . . . . เขาไม่ได้ใจดี เขายิ้ม แม่และพ่อของเขา ผู้เสมอเหมือนกลัวแม่ของเขา