“Heh. Although I have seen a lot, I

“Heh. Although I have seen a lot, I have always stayed in the Asura Spirit World. The situation at present is also the first time I’ve seen it. Rather than you and me guessing, why not use the Heaven’s Eyes and observe it?” Eggy chuckled and did not directly answer his question.

Hearing that, without dawdling, Chu Feng used the Heaven’s Eyes. Instantly, his gaze was like a sword, and when he looked back at the sky, his complexion changed greatly. With the Heaven’s Eyes, he truly found a few problems.

In an ordinary person’s perspective, they only felt that the edges of the tear was similar to fingers pulling the tear open, so they felt that there was a person using their hands to rip open the sky.

But with Chu Feng’s Heaven’s Eyes, he actually saw a faint image. Though it was fairly indistinct, and one was even unable to determine if it were real or fake, that image was indeed a large hand piercing through and rending the sky.

“This…How has this happened?!” Seeing that, even Chu Feng couldn’t remain calm and couldn’t help being frightened.

Regardless of how strong cultivators were, there was always a limit. Even though they could walk on air and pass through layers of white clouds, they could never touch the stars and the moon, let alone the space above the stars and moon.

At that instant, there was truly a pair of hands that ripped the sky at that location. How could Chu Feng continue remaining collected?

He still could not imagine exactly how big the huge hand was and exactly what power it contained to be able to rip open the sky.

However, Chu Feng was able to imagine the entirety of the incomparably vast Eastern Sea Region becoming completely wiped out by not the descent of the huge hand, but of the press of a single finger.

Those two hands were too terrifying. So terrifying that they surpassed Chu Feng’s range of comprehension. The owner of those hands must certainly be even more terrifying, and truly have might that could destroy the heavens and earth.

At that instant, Chu Feng, who didn’t believe in the existence of god, for the first time, connected those hands with a word. God.

Could they be the hands of god? That was the greatest question currently in Chu Feng’s heart.

“Eggy, do you see it?!” Chu Feng hurriedly asked Eggy while frightened. As they shared vision and hearing, the things he saw Eggy could as well.

“Mm. Looking at this, it is likely not fake.” At that instant, even Eggy’s tone became strangely serious. Her former naughtiness existed no longer.

“Eggy, what do you mean? Don’t tell me that the illusion in between the tear is real?” Chu Feng became even more frightened upon obtaining Eggy’s answer.

“If it’s fortune, it will not be a disaster. If it’s a disaster, it cannot be evaded. There’s no use worrying about it when you can do nothing about it. I only hope that regardless of fortune or disaster, it will be unrelated to you.” After those words, Eggy went silent and said no more, as though even the great queen who feared nothing was frightened as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“Heh. Although I have seen a lot, I have always stayed in the Asura Spirit World. The situation at present is also the first time I’ve seen it. Rather than you and me guessing, why not use the Heaven’s Eyes and observe it?” Eggy chuckled and did not directly answer his question.Hearing that, without dawdling, Chu Feng used the Heaven’s Eyes. Instantly, his gaze was like a sword, and when he looked back at the sky, his complexion changed greatly. With the Heaven’s Eyes, he truly found a few problems.In an ordinary person’s perspective, they only felt that the edges of the tear was similar to fingers pulling the tear open, so they felt that there was a person using their hands to rip open the sky.But with Chu Feng’s Heaven’s Eyes, he actually saw a faint image. Though it was fairly indistinct, and one was even unable to determine if it were real or fake, that image was indeed a large hand piercing through and rending the sky.“This…How has this happened?!” Seeing that, even Chu Feng couldn’t remain calm and couldn’t help being frightened.Regardless of how strong cultivators were, there was always a limit. Even though they could walk on air and pass through layers of white clouds, they could never touch the stars and the moon, let alone the space above the stars and moon.At that instant, there was truly a pair of hands that ripped the sky at that location. How could Chu Feng continue remaining collected?เขายังคงอาจนึกไม่ถึงว่าใหญ่มือใหญ่ถูกและตรงพลังงานอะไรที่มันประกอบด้วยจะแหวะท้องฟ้าอย่างไรก็ตาม ฮองชูก็สามารถจินตนาการทั้งหมดเหลือใจใหญ่ภาคตะวันออกทะเลกลายเป็นสมบูรณ์เช็ดออก โดยไม่ลงมือขนาดใหญ่ แต่การกดนิ้วเดียวมือสองที่ถูกเกินไป ดังนั้น กลัวว่า พวกเขาทะลุช่วงชูฮของความเข้าใจ เจ้าของมือที่ต้องแน่นอนน่ากลัวมากยิ่งขึ้น และนันทนาการอาจที่อาจทำลายสวรรค์และโลกในทันทีที่ ฮองชู คนที่ไม่เชื่อในการดำรงอยู่ของพระเจ้า ครั้งแรก เชื่อมต่อมือที่ มีคำ พระเจ้าพวกเขาอาจจะมือของพระเจ้า นั่นเป็นคำถามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่ในหัวใจชูฮ" Eggy เห็นมัน! " ฮชูรีบถาม Eggy ขณะกลัว ขณะที่พวกเขาร่วมกันมองเห็นและการได้ยิน สิ่งที่เขาเห็น Eggy สามารถเป็นอย่างดี"มม.มองที่นี้ มีโอกาสปลอมไม่" ในทันทีที่ เสียงแม้ Eggy กลายเป็นร้ายแรงอย่างประหลาด ความดื้อรั้นของเธอเดิมอยู่ไม่"Eggy คุณหมายถึงอะไร อย่าบอกนะว่า ภาพลวงตาระหว่างการฉีกขาดเป็นจริง" ฮชูกลายเป็นกลัวยิ่งได้รับคำตอบของ Eggy“If it’s fortune, it will not be a disaster. If it’s a disaster, it cannot be evaded. There’s no use worrying about it when you can do nothing about it. I only hope that regardless of fortune or disaster, it will be unrelated to you.” After those words, Eggy went silent and said no more, as though even the great queen who feared nothing was frightened as well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"หึ ถึงแม้ว่าผมจะได้เห็นมากผมมีอยู่เสมอในรัชกาลโลกแห่งวิญญาณ สถานการณ์ในปัจจุบันยังเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นมัน มากกว่าคุณและผมคาดเดาทำไมไม่ใช้ดวงตาสวรรค์และสังเกตมันได้หรือไม่ "Eggy หัวเราะและไม่ได้ตอบคำถามโดยตรงของเขา. ได้ยินว่าโดยไม่ต้องฆ่าเวลาชูฮใช้ดวงตาสวรรค์ ทันทีที่จ้องมองเขาเป็นเหมือนดาบและเมื่อเขาหันกลับไปมองที่ท้องฟ้าผิวของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก ด้วยดวงตาสวรรค์ของเขาอย่างแท้จริงพบปัญหาเล็กน้อย. ในมุมมองของคนธรรมดาของพวกเขาเท่านั้นที่รู้สึกว่าขอบของการฉีกขาดก็คล้ายกับนิ้วมือดึงฉีกขาดเปิดเพื่อให้พวกเขารู้สึกว่ามีคนใช้มือของพวกเขาที่จะฉีกเปิด ท้องฟ้า. แต่ด้วยตาชูฮสวรรค์จริง ๆ แล้วเขาเห็นภาพจาง ๆ แม้ว่ามันจะเป็นค่อนข้างชัดและหนึ่งก็ยิ่งไม่สามารถที่จะตรวจสอบว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือของปลอม, ภาพที่ถูกย่อมเป็นมือขนาดใหญ่เจาะผ่านและปวดร้าวท้องฟ้า. "นี่ ... นี่ได้อย่างไรเกิดขึ้น ?!" เห็นว่าแม้จือฮ ไม่สามารถอยู่ในความสงบและไม่สามารถช่วยเป็นกลัว. โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่แข็งแกร่งคราดพรวนเขามักจะมีขีด จำกัด ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเดินบนอากาศและผ่านชั้นของเมฆสีขาวที่พวกเขาไม่เคยได้สัมผัสดวงดาวและดวงจันทร์นับประสาพื้นที่ดังกล่าวข้างต้นดาวและดวงจันทร์. ในทันทีนั้นมีจริงคู่ของมือที่ฉีกท้องฟ้า ที่ตำแหน่งนั้น วิธีการอาจจือฮยังคงเหลือเก็บรวบรวม? เขายังคงไม่ได้คิดว่าวิธีการใหญ่มือใหญ่เป็นและสิ่งที่อำนาจมันมีเพื่อให้สามารถที่จะตัดเปิดฟ้า. แต่จือฮก็สามารถที่จะจินตนาการทั้งหมดของภาคตะวันออกเหลือใจที่กว้างใหญ่ ภาคทะเลกลายเป็นเช็ดออกโดยไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากมือใหญ่ แต่กดของนิ้วเดียว. ทั้งสองมือก็น่ากลัวเกินไป ดังนั้นน่ากลัวว่าพวกเขาค้นพบช่วงจือฮของความเข้าใจ เจ้าของมือเหล่านั้นอย่างแน่นอนจะต้องมีแม้กระทั่งที่น่ากลัวมากขึ้นอย่างแท้จริงและมีอานุภาพที่สามารถทำลายชั้นฟ้าและแผ่นดิน. ในทันทีว่าจือฮที่ไม่เชื่อในการดำรงอยู่ของพระเจ้าเป็นครั้งแรกที่เชื่อมต่อมือเหล่านั้น ด้วยพระดำรัสของ พระเจ้า. พวกเขาอาจจะอยู่ในมือของพระเจ้า? นั่นเป็นคำถามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในขณะนี้ในหัวใจจือฮ. "Eggy ทำคุณเห็นมัน ?!" จือฮรีบถาม Eggy ขณะที่กลัว ขณะที่พวกเขาร่วมกันวิสัยทัศน์และได้ยินสิ่งที่เขาเห็น Eggy สามารถทำได้เช่นกัน. "อืม กำลังมองหาที่นี้ก็มีโอกาสไม่ได้ปลอม. "ในทันทีว่าแม้เสียง Eggy กลายเป็นร้ายแรงแปลก อดีตความดื้อรั้นของเธอมีชีวิตอยู่ไม่ได้. "Eggy สิ่งที่คุณหมายถึงอะไร? อย่าบอกนะว่าภาพลวงตาในระหว่างการฉีกขาดที่เป็นจริง? "จือฮยิ่งตกใจเมื่อได้รับคำตอบของ Eggy. " ถ้ามันโชคลาภก็จะไม่เป็นภัยพิบัติ ถ้ามันเกิดภัยพิบัติก็ไม่สามารถหลบ มีความกังวลเกี่ยวกับการใช้มันเมื่อคุณไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับมันไม่ได้ ฉันหวังว่าไม่คำนึงถึงโชคลาภหรือภัยพิบัติก็จะเป็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ. "หลังจากคำพูดเหล่านั้น Eggy เงียบไปและบอกว่าไม่มากราวกับว่าแม้แต่มหาราชินีที่กลัวอะไรก็กลัวเช่นกัน