Timmons was known for using block c

Timmons was known for using block chords, "a style in which the right hand creates the melody and the left hand moves with the rhythm of the right hand, but does not change voicing except to accommodate the chord changes."[36] His use of them was more aggressive, and less melodic, than that of Garland.[36] The Penguin Guide to Jazz suggested that "Timmons' characteristic style was a rolling, gospelly funk, perhaps longer on sheer energy than on harmonic sophistication."[15]:1574 In the opinion of Scott Yanow, stylistically, "somehow Bobby Timmons never grew beyond where he was in 1960."[37] Gary Giddins, however, highlighted other facets of Timmons' playing: the "lush [Bud] Powell-inspired ballads, his clear, sharp, unsentimental long lines."[24]:50 Carter also identified Powell as a primary influence on Timmons, and commented that his partner in the trio "was very giving, very loyal, played every night like it was his last chance to get it right."[18]

The funky aspects of Timmons' playing influenced fellow pianists, including Les McCann, Ramsey Lewis, and Benny Green.[38] Timmons is often mentioned as being under-rated;[39] jazz writer Marc Myers commented in 2008 that "today, Timmons' contribution to jazz – as an accompanist, writer, leader and innovator of a new sound – is vastly overlooked and undervalued."[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Timmons รู้จักการใช้บล็อกคอร์ด "ลักษณะที่ขวามือสร้างทำนอง และย้ายไปพร้อมกับจังหวะของมือขวามือซ้าย แต่เปลี่ยนเสียงยกเว้นเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงคอร์ด" [36] ใช้ของพวกเขาเป็นเชิงรุกมากขึ้น และ ไพเราะน้อย กว่าของพวงมาลัย [36 คู่มือเพนกวิน]แจ๊สแนะนำว่า "สไตล์ลักษณะของ Timmons ถูกที่กลิ้ง gospelly กลัว บางทียาวพลังงานโปร่งกว่าฮาร์โมนิกเก๋ไก๋ทันสมัย" [15]: 1574 ในความเห็นของ Scott Yanow โวหาร "อย่างใด Timmons บ๊อบบี้ไม่เคยขึ้นเกินกว่าที่เขาเป็นใน 1960 " [37] แกรี่ Giddins อย่างไรก็ตาม เน้นแง่มุมอื่น ๆ ของการเล่นของ Timmons: เดอะ "เขียวชอุ่ม [ตา] แรงบันดาลใจพาวเวลล์บัลลาดส์ เขาบรรทัดยาวชัด คม unsentimental " [24]: คาร์เตอร์ 50 ยังระบุพาวเวลล์เป็นอิทธิพลหลัก Timmons และความเห็นว่า หุ้นส่วนของเขาในทั้งสามคน "ให้มาก ภักดีมาก เล่นทุกคืนเป็นโอกาสสุดท้ายของเขาจะได้รับมันขวา" [18]ด้านที่ขี้ขลาดของเล่น Timmons' อิทธิพลเพื่อนนักเปียโน Les McCann ลูอิสแรมซีย์ และสี เขียวเบนนี่ [38] Timmons มักกล่าวไว้เป็นภายใต้อันดับ [39] ผู้เขียนแจ๊สไมเยอร์มาร์คแสดงความคิดเห็นในปี 2008 ว่า "วันนี้ Timmons' สมทบแจ๊ส – accompanist นักเขียน ผู้นำ และผู้ริเริ่มการเสียงใหม่ – อยู่อย่างมากมายมองข้าม และ undervalued" [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Timmons เป็นที่รู้จักกันสำหรับการใช้คอร์ดบล็อกสไตล์ "ซึ่งในมือข้างขวาสร้างทำนองและย้ายมือซ้ายกับจังหวะของมือข้างขวา แต่ไม่เปลี่ยนแปลงประกาศยกเว้นเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงคอร์ดได้." [36] เขาใช้ พวกเขาเป็นคนก้าวร้าวมากขึ้นและไพเราะน้อยกว่าของการ์แลนด์. [36] เพนกวินคู่มือแจ๊สบอกว่า "รูปแบบลักษณะ Timmons 'เป็นกลิ้งฉุน gospelly บางทีอาจจะไม่เกี่ยวกับพลังงานที่แท้จริงมากกว่าความซับซ้อนฮาร์โมนิ." [15]: 1574 ในความคิดเห็นของสกอตต์ Yanow ที่มีสไตล์ "อย่างใดบ๊อบบี้ Timmons ไม่เติบโต . เกินกว่าที่เขาเป็นในปี 1960 "[37] แกรี่ Giddins แต่เน้นแง่มุมอื่น ๆ ของการเล่น Timmons ': ความ" เขียวชอุ่มบอส [หน่อ] พาวเวลได้แรงบันดาลใจ, คมชัด, เส้นยาวของเขาอ่อนไหว "[24]:. 50 คาร์เตอร์ยังระบุ Powell เป็นอิทธิพลหลักใน Timmons และแสดงความคิดเห็นที่เป็นพันธมิตรของเขาในทั้งสามคน "เป็นอย่างมากให้, ซื่อสัตย์มากเล่นทุกคืนเหมือนมันเป็นโอกาสสุดท้ายของเขาที่จะได้รับมันขวา." [18]

ด้านขี้ขลาดของ Timmons 'เล่นอิทธิพลเพื่อนนักเปียโนรวมทั้ง Les McCann แรมซีย์ลูอิสและเบนนี่กรีน. [38] Timmons มักจะถูกกล่าวถึงในฐานะที่เป็นอยู่ภายใต้การจัดอันดับ; [39] นักเขียนแจ๊สมาร์คไมเออร์ให้ความเห็นว่าในปี 2008 ว่า "วันนี้ผลงาน Timmons 'แจ๊ส - เป็นนักดนตรีนักเขียนผู้นำและผู้ริเริ่มของเสียงใหม่ - ถูกมองข้ามอย่างมากมายและเท่าไหร่ "[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทิมม่อน คือรู้จักใช้บล็อกคอร์ด , " รูปแบบซึ่งในมือขวาสร้างทำนองและมือซ้ายขยับตามจังหวะของมือข้างขวา แต่ไม่ได้เปลี่ยนเสียงยกเว้นเพื่อรองรับการเปลี่ยนคอร์ด . " [ 36 ] ใช้ของเขามันก้าวร้าวมากขึ้นและน้อยลงไพเราะกว่าของพวงมาลัย [ 36 ] แจ๊สนำนกเพนกวินชี้ให้เห็นว่า " สไตล์ทิมม่อน " ลักษณะเป็นม้วน gospelly Funk , อาจจะนานกว่าที่เปลือกกระเทียมพลังงานกว่าฮาร์ความซับซ้อน . " [ 15 ] : 1497 ในความเห็นของ สก็อต yanow stylistically , " อย่างใด บ๊อบบี้ ทิมม่อนไม่เคยเติบโตเกินกว่าที่เขาในปี 1960 . " [ 37 ] แกรี กิดดิน แต่ไฮไลต์อื่น ๆแง่มุมของทิมม่อน " เล่น : " เขียวชอุ่ม [ เพื่อน ] พาวเวลล์แรงบันดาลใจบอสของเขา คมชัด เส้น unsentimental ยาว s " [ 24 ] : 50 คาร์เตอร์ยังระบุพาวเวลล์เป็นอิทธิพลหลักในทิมม่อน และให้ความเห็นว่า คู่หูของเขาในบ้าน " ให้มาก มาก ซื่อสัตย์ เล่นทุกคืน เหมือนเป็นโอกาสสุดท้ายของเขาที่จะได้รับมันขวา . " [ 18 ]ด้านขี้ขลาดของทิมม่อน " เล่นอิทธิพลเพื่อนนักเปียโน รวมถึงเลส แมคแคน แรมซี่ ลิวอิส และ เบนนี่ สีเขียว [ 38 ] ทิมม่อนมักจะกล่าวถึงว่าเป็นภายใต้การจัดอันดับ ; [ 39 ] แจ๊สนักเขียนมาร์ค ไมเยอร์ส ) ในปี 2008 ว่า " วันนี้ ทิมม่อน " ผลงานแจ๊ส–เป็น accompanist , นักเขียน , ผู้นำระดับโลกของ เป็นเสียงใหม่และมองข้ามและ undervalued อย่างมากมาย " [ 14 ]