Not Eleanor, but Hikari.For me, bot

Not Eleanor, but Hikari.

For me, both of them are Demon Swords, but in public, it’s not.

If you say Demon Sword, it’s Eleanor who has been famous for hundreds of years, and the other shorter one is currently in “what is that” situation.

That’s why, they should be feeling that I’m looking down on them.



「Uhm……can we, participate from now?」



More of the slaves started to join.

They probably felt that there’s hope if I’m looking down on them that much.



「Yosh, let’s do it. Nana, lend them weapons」

「Ha!」



One of the slaves received a weapon from Nana, and checked it carefully.

It’s the red-haired girl that stood up from the start.

She challenges me first.



「Haaaa!」



She swung up the long sword, and charged.

She slashed without hesitations. The blade attacks while slashing through the air.

I held Hikari backwards and received it. The sound of the swords clashing echoes.



「Gugugu……」



She pushes through with her long sword using both of her hands. I pushed her back with one hand, and parried.

She continued to attack.

She attacked with all of her wills.

It’s good that she’s decisive, but that’s all.

After I had made her do what she want for a while, I slapped her wrist after receiving her sword attack, making the long sword fall.

And I stuck Hikari towards her throat.



「Finished, right?」

「Ku……!」



She felt frustrated. But I defeated her thoroughly that she couldn’t say anything back, so she was more frustrated with that.

I received the challenge of the slaves one next to the other. I crushed all of the slaves soldiers that were yet to be trained.

First, they thought that they might normally win, next, they thought that they might win because I would get tired, lastly, they thought that they might win luckily.

The feelings of the ones who challenged me, I dealt with their interesting expressions where I can easily read their feelings.

And while doing all of that, I didn’t take a step.

I stuck my feet on the ground, and not moved while rooting on the ground.



「She’s the last one right?」



After I had taken care of the last one, I looked at the slaves.

All of them had a dark expression, they had a face that all of their hopes were gone.

That’s probably good right nowーーbut when I was thinking of that.



「Haaaaaa!」



Fissures flew from my side.

It’s not the same up until now, it’s a blade slash showing its might. I received it hurriedly with Hikari……I was forced to take a step.



「Nana?」

「Deyaaaaaa!!」



Drawing her long sword, Nana slashes at me.

Freely slashing attack, slashes that make me remember the time when we first fought.

Serious.

It’s dangerous looking down at a serious Nana. I took out my feet from the ground, and countered with both of my Demon Swords.

The consecutive slashes echoed, I received and dealt with Nana’s attacks.



「You got stronger, compared to before」

「Negligence!」



I received the three consecutive slashes from the side, and parried Nana’s long sword with my returning blade.

Her long sword spins up in the air, and finally fell to the ground, deeply sinking its blade.

And, I placed my blade to her throat.



「Match finished, right?」

「Ha!」



Nana’s expression was very carefree.

Even though she suddenly attacked, and easily got defeated, her face was very radiant.

In the first place, her attacks were serious, but there wasn’t a killing intent.

I wonder what was that right now.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอเลเนอร์ไม่ แต่ฮิคาริสำหรับฉัน พวกเขาทั้งสองเป็นดาบปีศาจ แต่ในที่สาธารณะ ไม่ถ้าคุณบอกว่า ดาบปีศาจ ก็เอที่มีชื่อเสียงหลายร้อยปี และอื่น ๆ สั้นเป็นสถานการณ์คืออะไรที่"จึง พวกเขาควรจะรู้สึกว่า ฉันกำลังลงบนพวกเขา 「Uhm...สามารถเรา มีส่วนร่วมตั้งแต่วันนี้? ถูก เพิ่มเติมของทาสเริ่มที่จะเข้าร่วมพวกเขาอาจจะรู้สึกว่ามีความหวังกำลังลงบนพวกเขาที่มากขึ้น 「Yosh ลองทำมัน นานา ให้ยืม weapons」「Ha ! ถูก ทาสอย่างใดอย่างหนึ่งได้รับอาวุธจากนานา และตรวจสอบอย่างระมัดระวังสาวผมสีที่ลุกขึ้นยืนตั้งแต่เริ่มต้นได้เธอท้าทายผมครั้งแรก 「Haaaa ! ถูก เธอก้นขึ้นดาบยาว และมีค่าเธอเฉือน โดย hesitations ใบมีดโจมตีขณะอย่างเจ็บแสบผ่านอากาศผมย้อนหลังฮิคาริที่จัดขึ้น และได้รับ เสียงของดาบปะทะเสียงสะท้อน 「Gugugu...ถูก เธอผลักดันผ่าน ด้วยดาบยาวของเธอที่ใช้ทั้งสองมือของเธอ ผมผลักเธอกลับ ด้วยมือข้างเดียว และ parriedเธอยังคงโจมตีเธอโจมตีกับพินัยกรรมของเธอทั้งหมดมันดี ที่เธอเป็นสำคัญ แต่ที่ทั้งหมดหลังจากที่ได้ทำเธอทำสิ่งที่เธอต้องการในขณะ ฉันตบข้อมือของเธอหลังจากได้รับการโจมตีของดาบ ทำดาบยาวที่ตกและฉันติดอยู่ฮิคาริไปสู่ลำคอของเธอ 「Finished ขวา? ถูก「Ku... 」 เธอรู้สึกผิดหวัง แต่ฉันแพ้เธออย่างที่เธอไม่พูดอะไรกลับ เพื่อให้เธอรู้สึกผิดหวังมากกับที่ฉันได้รับความท้าทายของทาสหนึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน ผมขยี้ทหารทาสที่ยังได้รับการอบรมทั้งหมดครั้งแรก พวกเขาคิดว่า พวกเขาอาจปกติชนะ ถัดไป พวกเขาคิดว่า พวกเขาอาจชนะได้จะเหนื่อย สุดท้าย พวกเขาคิดว่า พวกเขาอาจชนะโชคความรู้สึกของคนที่ท้าทายฉัน ฉันจัดการกับท่าน่าสนใจที่ฉันสามารถอ่านความรู้สึกได้ง่ายและในขณะที่ทำมาทั้งหมดนั้น ฉันไม่ก้าวผมติดเท้าของฉันบนพื้นดิน และไม่ย้ายขณะทำลายบนพื้นดิน 「She ของสุดท้ายอยู่หรือไม่ถูก หลังจากที่ฉันดูแลสุดท้าย ฉันดูทาสนิพจน์ที่มืดมีทั้งหมดของพวกเขา พวกเขามีใบว่า ความหวังของพวกเขาทั้งหมดได้หายไปนั่นคือ nowーーbut ขวาน่าจะดีเมื่อฉันคิดว่า 「Haaaaaa ! ถูก รอยแยกที่บินจากด้านข้างของฉันมันไม่เหมือนกันจนถึงขณะนี้ มันเป็นเครื่องหมายทับใบมีดยังอาจแสดง ฉันได้รับมันรีบกับฮิคาริ... ฉันถูกบังคับให้ใช้ขั้นตอน 「Nana ? ถูก「Deyaaaaaa !! 」 วาดภาพเธอดาบยาว นานาเครื่องหมายทับที่ฉันอย่างเจ็บแสบโจมตีได้อย่างอิสระ เครื่องหมายทับที่ทำให้ผมจดจำเวลาเมื่อเราแรกสู้ร้ายแรงมันเป็นอันตรายมองลงที่นานาร้ายแรง ผมเอาออกจากพื้นเท้าของฉัน และโต้ มีทั้งของของฉันดาบปีศาจเครื่องหมายทับต่อเนื่อง echoed ฉันได้รับ และจัดการกับการโจมตีของนานา 「You มีความแข็งแรง เมื่อเทียบกับ before」「Negligence ! ถูก ผมได้รับเครื่องหมายทับต่อเนื่องสามจากด้านข้าง และ parried นานายาวดาบกับมีดของฉันกลับมาหมุนดาบยาวของเธอขึ้นในอากาศ และในที่สุด ตกไปพื้น ลึกจมของใบมีดและ ลงของใบมีดที่ลำคอของเธอ 「Match เสร็จแล้ว ขวา? ถูก「Ha ! ถูก นิพจน์ของนานาเป็นห่วงมากแม้ว่าเธอโจมตีอย่างกะทันหัน และได้มีแพ้ ใบหน้าของเธอก็สดใสมากในสถานที่แรก การโจมตีของเธอได้อย่างจริงจัง แต่ไม่มีเจตนาฆ่าผมสงสัยว่า สิ่งที่เป็นที่อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ Eleanor แต่ Hikari

สำหรับผมทั้งสองของพวกเขาเป็นปีศาจดาบ แต่ในที่สาธารณะก็ไม่ได้

ถ้าคุณบอกว่าดาบปีศาจก็อีลีเนอร์ที่มีชื่อเสียงหลายร้อยปีและอื่น ๆ ที่สั้นลงอยู่ในขณะนี้ "สิ่งที่เป็นที่สถานการณ์"

นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาควรจะรู้สึกว่าฉันกำลังมองลงบนพวกเขา



「อืม ...... เราสามารถมีส่วนร่วมจากนี้? 」



เพิ่มเติมทาสเริ่มที่จะเข้าร่วม

พวกเขาอาจรู้สึกว่ามีหวังถ้าฉันมองลงมากับพวกเขามาก



「 Yosh ให้ทำมัน นานายืมอาวุธ」

「ฮา! 」



หนึ่งของพวกทาสที่ได้รับอาวุธจากนานาและการตรวจสอบอย่างรอบคอบ

มันเป็นหญิงสาวผมสีแดงที่ลุกขึ้นยืนจากจุดเริ่มต้น

เธอท้าทายฉันเป็นครั้งแรก



「 Haaaa! 」



เธอเหวี่ยงขึ้นดาบยาวและตั้งข้อหา

เธอเฉือนโดยไม่ลังเล การโจมตีในขณะที่ใบมีดอย่างเจ็บแสบผ่านอากาศ

ผมจัด Hikari ไปข้างหลังและได้รับมัน เสียงดาบปะทะกันเสียงสะท้อน



「 Gugugu ...... 」



เธอผลักดันด้วยดาบยาวของเธอโดยใช้มือทั้งสองของเธอ ผมผลักเธอกลับมาพร้อมกับมือข้างหนึ่งและโดน

เธอยังคงโจมตี

เธอโจมตีด้วยทั้งหมดของความรู้สึกนึกคิดของเธอ

เป็นเรื่องที่ดีว่าเธอเป็นเด็ดขาด แต่นั่นคือทั้งหมด

หลังจากที่ฉันได้ทำให้เธอทำสิ่งที่เธอต้องการในขณะที่ฉันตบข้อมือของเธอหลังจากที่ได้รับดาบโจมตีของเธอทำให้ฤดูใบไม้ร่วงดาบยาว

และฉันติดอยู่ Hikari ต่อลำคอของเธอ



「สำเร็จรูปใช่มั้ย? 」

「กู่ ...... ! 」



เธอรู้สึกผิดหวัง แต่ฉันแพ้เธออย่างละเอียดว่าเธอไม่สามารถพูดอะไรกลับมาเพื่อให้เธอรู้สึกผิดหวังมากขึ้นกับว่า

ผมได้รับความท้าทายของทาสที่หนึ่งไปที่อื่น ๆ ผมบดทั้งหมดของทหารทาสที่มียังไม่ได้รับการอบรม

ก่อนที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะได้ตามปกติต่อไปพวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะเพราะผมจะได้รับเหนื่อยสุดท้ายที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะโชคดี

ความรู้สึกของคนที่ท้าทายฉันฉันจัดการกับการแสดงออกที่น่าสนใจของพวกเขาที่ฉันสามารถอ่านความรู้สึกของตน

และในขณะที่ทำทั้งหมดที่ฉันไม่ได้จะใช้ขั้นตอน

ฉันติดเท้าของฉันบนพื้นดินและไม่ได้ย้ายในขณะที่การขจัดบนพื้นดิน



「เธอเป็นคนสุดท้ายใช่ไหม? 」



หลังจากที่ฉันได้รับการดูแลคนสุดท้ายที่ผมมองทาส

ทั้งหมดของพวกเขามีการแสดงออกที่มืดพวกเขามีใบหน้าว่าทั้งหมดของความหวังของพวกเขาหายไป

นั่นอาจเป็นสิ่งที่ดีในขณะนี้ーーแต่เมื่อฉันคิดว่า



「 Haaaaaa! 」



รอยแยกบินจากด้านข้างของฉัน

มันไม่เหมือนกันจนถึงตอนนี้ก็เฉือนใบแสดงอาจจะดีที่สุด ฉันได้รับมันรีบกับ Hikari ...... ฉันถูกบังคับให้ใช้ขั้นตอน



「นานา? 」

「 Deyaaaaaa !! 」



วาดดาบยาวของเธอนานาเหวอะหวะที่ผม

ได้อย่างอิสระอย่างเจ็บแสบโจมตีทับที่ทำให้ฉันจำได้ว่าเวลาที่เราต่อสู้ครั้งแรก

จริงจัง.

มันอันตรายมองลงมาที่นานาร้ายแรง ผมเอาออกจากเท้าของฉันมาจากพื้นดินและตอบโต้กับทั้งดาบปีศาจของฉัน

ทับติดต่อกันสะท้อนผมได้รับและจัดการกับการโจมตีของนานา



「คุณได้แข็งแกร่งเมื่อเทียบกับก่อน」

「ประมาท!



」 ผมได้รับสามทับติดต่อกันจากด้านข้างและโดนดาบยาวนานากับใบมีดกลับของฉัน

ดาบยาวของเธอหมุนขึ้นไปในอากาศและในที่สุดก็ล้มลงกับพื้นลึกจมใบมีด

และผมวางใบมีดของฉันไปที่ลำคอของเธอ



「จบการแข่งขันใช่มั้ย? 」

「ฮา! 」



แสดงออกนานาเป็นห่วงมาก

แม้ว่าเธอก็โจมตีได้อย่างง่ายดายและได้พ่ายแพ้ใบหน้าของเธอเป็นที่สดใสมาก

ในครั้งแรกที่การโจมตีของเธอเป็นที่ร้ายแรง แต่ไม่มีเจตนาฆ่า

ฉันสงสัยว่าเป็นว่าตอนนี้ ใช่มั้ย? 」 「ฮา! 」แสดงออกนานาเป็นห่วงมาก แม้ว่าเธอก็โจมตีได้อย่างง่ายดายและได้พ่ายแพ้ใบหน้าของเธอเป็นที่สดใสมาก ในครั้งแรกที่การโจมตีของเธอเป็นที่ร้ายแรง แต่ไม่มีเจตนาฆ่า ฉันสงสัยว่าเป็นว่าตอนนี้ ใช่มั้ย? 」 「ฮา! 」แสดงออกนานาเป็นห่วงมาก แม้ว่าเธอก็โจมตีได้อย่างง่ายดายและได้พ่ายแพ้ใบหน้าของเธอเป็นที่สดใสมาก ในครั้งแรกที่การโจมตีของเธอเป็นที่ร้ายแรง แต่ไม่มีเจตนาฆ่า ฉันสงสัยว่าเป็นว่าตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่เอเลเนอร์ แต่ ฮิคาริสำหรับผม ทั้งสองของพวกเขาเป็นปีศาจ ดาบ แต่ในที่สาธารณะ มันไม่ถ้าคุณบอกว่า ดาบปีศาจ เอลานอร์ที่มีชื่อเสียงนับร้อยปี และอีกหนึ่งกำลังสั้นลง " อะไรแบบนี้ "นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาควรจะรู้สึกว่าผมดูถูกพวกเขา「 อืม . . . . . . . . . . . . เราสามารถมีส่วนร่วมจากตอนนี้ 」เพิ่มเติมของทาสเริ่มที่จะเข้าร่วมพวกเขาอาจจะรู้สึกว่ายังมีหวังถ้าผมดูถูกเขาขนาดนั้น「เอาล่ะ ไปกันเถอะ นานะ ยืม」อาวุธ「ฮา ! 」ทาสคนหนึ่งได้รับอาวุธจาก นานะ และตรวจสอบมันอย่างระมัดระวังเป็นสาวที่มีผมสีแดงมาตั้งแต่เริ่มต้นที่เธอท้าทายฉันก่อน「 haaaa ! 」เธอเหวี่ยงดาบขึ้นยาวและเรียกเก็บเธอเฉือนโดยไม่ลังเล . ใบมีดโจมตีในขณะที่ฟันผ่านอากาศผมอุ้มฮิคาริไปข้างหลังและได้รับมัน เสียงของดาบปะทะก้อง「 gugugu 」 . . . . . . .เธอดันผ่านด้วยดาบยาวของเธอ โดยใช้มือทั้ง 2 ข้าง ฉันผลักเธอกลับไปกับมือข้างหนึ่งและ parried .เธอยังคงที่จะถูกโจมตีเธอโจมตีด้วยทั้งหมดของความรู้สึกนึกคิดของเธอดีแล้วที่เธอเด็ดขาด แต่นั่น . . .หลังจากที่ฉันได้ทำให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ สักพัก ผมตบข้อมือของเธอหลังจากได้รับการโจมตีของเธอ ดาบ ทำให้ล้ม ดาบยาวและฉันติดฮิคาริกับคอของเธอ「เสร็จแล้วใช่มั้ย ? 」「 ku . . . . . . . ! 」เธอรู้สึกท้อแท้ แต่ฉันเอาชนะเธออย่างละเอียดว่า เธอไม่สามารถพูดอะไรกลับไปได้เลย เธอยิ่งหงุดหงิดกับมันฉันได้รับการท้าทายของทาสหนึ่งต่อไปอีก ฉันขยี้ทาสทั้งหมด ทหาร ที่ยังไม่ได้ฝึกอย่างแรก พวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะต่อไป พวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะ เพราะผมก็เบื่อ สุดท้าย พวกเขาคิดว่าพวกเขาอาจจะชนะ โชคดีความรู้สึกของคนที่ท้าทายฉัน ฉันจัดการกับการแสดงออกที่น่าสนใจของพวกเขาที่ฉันสามารถอ่านความรู้สึกของพวกเขาและในขณะที่ทำทั้งหมดนั่น ผมไม่ได้ก้าวผมติดเท้าของฉันบนพื้นดินและไม่ย้ายไปในขณะที่รากบนพื้นดิน「เธอเป็นคนสุดท้ายใช่มั้ย ? 」หลังจากที่ฉันได้รับการดูแลของล่าสุด ผมมองไปที่ทาสทั้งหมดของพวกเขามีสีหน้าเข้ม เขามีใบหน้าที่หมดความหวังไปแล้วมันอาจจะดีตอนนี้ーーแต่เมื่อผมคิดอย่างนั้น「 haaaaaa ! 」รอยแยกนั่นบินจากด้านข้างของฉันมันไม่เหมือนตอนนี้ มันเป็นใบมีดเฉือนการแสดงอาจจะ ฉันได้รับมันรีบกับฮิคาริ . . . . . . . ผมถูกบังคับให้ก้าวเดิน「 นานะ 」「 deyaaaaaa ! ! 」วาดดาบยาวของเธอ นานา slashes ในฉันอย่างเจ็บแสบโจมตี , slashes ที่ทำให้ผมนึกถึงเวลาตอนที่เราทะเลาะกันที่ร้ายแรงมันอันตรายมองลงมาที่นานะนะ ฉันเอาเท้าของฉันจากพื้นดิน และตอบโต้กับดาบปีศาจของฉันการติดต่อกัน slashes สะท้อน ผมได้รับและจัดการกับการโจมตีของคุณยาย「ได้แข็งแกร่ง เมื่อเทียบกับก่อน」「ที่ประมาท 」ฉันได้รับสามติดต่อกัน slashes จากด้านข้าง และ parried นานานานดาบของฉันกลับใบมีดดาบยาวของเธอหมุนขึ้นไปในอากาศ และในที่สุดก็ล้มลงกับพื้น ดูดจมคมดาบของมันและฉันก็อยู่ของฉันใบคอเธอ「ราคาเสร็จแล้วใช่มั้ย ? 」「ฮา ! 」การแสดงออกของนานะก็สบายไร้กังวลแม้ว่าเธอจะโจมตีทันทีและง่ายดายได้พ่ายแพ้ ใบหน้าของเธอถูกมากมากในสถานที่แรกที่โจมตีเธอพูดจริงแต่ไม่มีเจตนาฆ่า .ฉันสงสัยว่าตอนนี้