Uncertainty occurs when illness, tr

Uncertainty occurs when illness, treatment-related stimuli, and illness-related events are characterized by ‘‘inconsistency, randomness, complexity, unpredictability, and lack of information in situations of importance to the individual’’ (Mishel et al., 2005, p. 964). COPD patients may face difficulty envisioning their future due to the unpredictability of exacerba-
tions of COPD and threatened decline in health (Small & Graydon, 1993). In addition, patients may feel uncertain about managing COPD at home (Small & Graydon, 1993). In uncertainty, the patient’s lack of a cognitive structure for illness-related events may lead to poor psychosocial adjustment, low QOL, and post-traumatic stress-like responses such as anxiety and depression (Bailey et al., 2009; Fuemmeler, Mullins, & Marx, 2001; Gentes & Ruscio, 2011). Cognitive strategies can be used to target uncertainty caused by triggers of exacerbation, and behavioral strategies can target uncertainty about managing symptoms (Mishel et al., 2005). We developed an intervention to increase the use of both cognitive and behavioral strategies to manage uncertainty. Our preliminary survey showed that outpatients with moderate or severe COPD less than 2 years after diagnosis had relatively high level of uncertainty (unpublished data). Thus, we targeted this patient population for an uncertainty management intervention. We hypothesized that the intervention would significantly benefit COPD patient population by reducing their uncertainty level. As uncertainly is inversely associated with QOL (Bailey et al.,2009) and positively associated with anxiety and depression (Fuemmeler et al., 2001; Gentes & Ruscio, 2011), we hypothesized that the intervention would also improve anxiety, depression and QOL.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่แน่นอนเกิดขึ้นเมื่อเจ็บป่วย สิ่งเร้าที่เกี่ยวข้องกับการรักษา และเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยพร้อมกันคือ ''ไม่สอดคล้อง randomness ซับซ้อน unpredictability และขาดข้อมูลในสถานการณ์ที่สำคัญแต่ละนิ้ว (Mishel et al., 2005, p. 964) แอนเดอรส์ผู้ป่วยอาจประสบความยากลำบากในการ envisioning อนาคตจาก unpredictability ของ exacerba-tions แอนเดอรส์และปฏิเสธคามสุขภาพ (เล็ก & Graydon, 1993) นอกจากนี้ ผู้ป่วยอาจรู้สึกไม่แน่นอนเกี่ยวกับการจัดการแอนเดอรส์ที่บ้าน (เล็ก & Graydon, 1993) ความไม่แน่นอน ไม่มีโครงสร้างการรับรู้ในเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วยอาจนำไปสู่การปรับปรุง psychosocial ดี QOL ต่ำ และตอบสนองความเครียดเหมือนเจ็บปวดหลังวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (Bailey et al., 2009 Fuemmeler, Mullins และ Marx, 2001 Gentes & Ruscio, 2011) สามารถใช้กลยุทธ์การรับรู้การแสดงความไม่แน่นอนเกิดจากทริกเกอร์ของ exacerbation และกลยุทธ์พฤติกรรมสามารถระบุความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการจัดการอาการ (Mishel et al., 2005) เราพัฒนาการแทรกแซงเพื่อเพิ่มการใช้กลยุทธ์การรับรู้ และพฤติกรรมการจัดการความไม่แน่นอน เราสำรวจเบื้องต้นที่แสดงให้เห็นว่า outpatients กับบรรเทา หรือแอนเดอรส์รุนแรงน้อยกว่า 2 ปีหลังการวินิจฉัยมีราคาค่อนข้างสูงระดับความไม่แน่นอน (ยกเลิกการประกาศข้อมูล) ดังนั้น เรากำหนดเป้าหมายนี้ประชากรผู้ป่วยสำหรับการแทรกแซงจัดการความไม่แน่นอน เราตั้งสมมติฐานว่าที่แทรกแซงจะมากได้ประโยชน์แอนเดอรส์ประชากรผู้ป่วย โดยการลดระดับความไม่แน่นอน เป็น uncertainly inversely เชื่อมโยงกับ QOL (Bailey et al., 2009) และสัมพันธ์เชิงบวกกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (Fuemmeler และ al., 2001 Gentes & Ruscio, 2011), เราตั้งสมมติฐานว่าที่แทรกแซงยังจะเพิ่มความวิตกกังวล ซึมเศร้า และ QOL

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่แน่นอนเกิดขึ้นเมื่อเจ็บป่วยสิ่งเร้าที่เกี่ยวข้องกับการรักษาและเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยที่โดดเด่นด้วย '' ไม่สอดคล้องกัน, สุ่มซับซ้อนไม่สามารถคาดการณ์และการขาดข้อมูลในสถานการณ์ที่มีความสำคัญกับบุคคล '' (Mishel et al., 2005, หน้า . 964) ผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจต้องเผชิญกับความยากลำบากวาดภาพอนาคตของพวกเขาเนื่องจากการคาดการณ์ของ exacerba-
tions ของปอดอุดกั้นเรื้อรังและขู่ว่าจะลดลงในสุขภาพ (ขนาดเล็กและแวนิ, 1993) นอกจากนี้ผู้ป่วยอาจรู้สึกว่ามีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการจัดการปอดอุดกั้นเรื้อรังที่บ้าน (ขนาดเล็กและแวนิ, 1993) ในความไม่แน่นอนของการขาดของผู้ป่วยของโครงสร้างทางปัญญาสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องอาจนำไปสู่การปรับตัวทางจิตสังคมที่ยากจนคุณภาพชีวิตที่ต่ำและการตอบสนองความเครียดเหมือนบาดแผลเช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (เบลีย์ et al, 2009;. Fuemmeler, Mullins, และมาร์กซ์, 2001; & Gentes Ruscio 2011) กลยุทธ์ความรู้ความเข้าใจสามารถนำมาใช้ในการกำหนดเป้าหมายความไม่แน่นอนที่เกิดจากการเรียกของอาการกำเริบและกลยุทธ์พฤติกรรมสามารถกำหนดเป้าหมายความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการจัดการอาการ (Mishel et al., 2005) เราได้พัฒนาแทรกแซงเพื่อเพิ่มการใช้กลยุทธ์ทั้งองค์ความรู้และพฤติกรรมในการจัดการความไม่แน่นอน สำรวจเบื้องต้นของเราแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยนอกปอดอุดกั้นเรื้อรังในระดับปานกลางหรือรุนแรงน้อยกว่า 2 ปีหลังการวินิจฉัยมีระดับที่ค่อนข้างสูงของความไม่แน่นอน (ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่) ดังนั้นเราจึงมีการกำหนดเป้าหมายประชากรผู้ป่วยรายนี้สำหรับการแทรกแซงการจัดการความไม่แน่นอน เราตั้งสมมติฐานว่าการแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญจะได้รับประโยชน์ปอดอุดกั้นเรื้อรังประชากรผู้ป่วยโดยการลดระดับความไม่แน่นอนของพวกเขา ในฐานะที่เป็นความไม่แน่นอนมีความสัมพันธ์ผกผันกับคุณภาพชีวิต (. เบลีย์ et al, 2009) และความสัมพันธ์เชิงบวกกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า (Fuemmeler et al, 2001;. Gentes และ Ruscio 2011) เราตั้งสมมติฐานว่าการแทรกแซงนอกจากนี้ยังจะปรับปรุงความวิตกกังวลภาวะซึมเศร้าและคุณภาพชีวิต .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่แน่นอนเกิดขึ้นเมื่อเจ็บป่วย สิ่งเร้า treatment-related ความเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ มีลักษณะ ' 'inconsistency randomness , ความซับซ้อน การคาดการณ์ และการขาดข้อมูลที่สำคัญในสถานการณ์ของแต่ละคน ' ' ( ได้รับ et al . , 2005 , p . 964 ) ผู้ป่วยปอดอุดกั้นเรื้อรังอาจเผชิญความยากลำบาก envisioning อนาคตเนื่องจาก unpredictability ของ exacerba -
tions ของปอดอุดกั้นเรื้อรังและคุกคามลดลงสุขภาพ ( เกรย์ดอน&ขนาดเล็ก , 1993 ) นอกจากนี้ผู้ป่วยอาจรู้สึกไม่แน่ใจเกี่ยวกับการจัดการอาการที่บ้าน ( เกรย์ดอน&ขนาดเล็ก , 1993 ) ในความไม่แน่นอน ของผู้ป่วยขาดโครงสร้างทางปัญญาสำหรับการเจ็บป่วยที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ อาจนำไปสู่การปรับตัวด้านจิตสังคมผู้ป่วยยากจนต่ำและบาดแผลความเครียด เช่น การตอบสนองเช่นความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ( Bailey et al . ,2009 ; fuemmeler Mullins , & , มาร์กซ์ , 2001 ; gentes & ruscio , 2011 ) กลยุทธ์การคิดสามารถใช้เป้าหมายความไม่แน่นอนที่เกิดจากการกระตุ้นของกำเริบ และกลยุทธ์เชิงพฤติกรรมเป้าหมาย ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการจัดการอาการ ( ได้รับ et al . , 2005 ) เราพัฒนาโปรแกรมเพิ่มการใช้ทั้งการคิดและกลยุทธ์ในการจัดการความไม่แน่นอนเชิงพฤติกรรมการสำรวจเบื้องต้นของเราพบว่าผู้ป่วยนอกที่มีอาการปานกลาง หรือรุนแรงน้อยกว่า 2 ปีหลังการวินิจฉัยได้ในระดับที่ค่อนข้างสูงของความไม่แน่นอน ( ข้อมูลเผยแพร่ ) ดังนั้นเราจึงกำหนดเป้าหมายของคนไข้ที่ใช้แทรกแซงการจัดการความไม่แน่นอน เราตั้งสมมุติฐานว่า การแทรกแซงจะเป็นประโยชน์ต่อประชากรผู้ป่วย COPD โดยลดระดับความไม่แน่นอนของเป็นมีไม่มีที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิต ( Bailey et al . , 2009 ) และความสัมพันธ์เชิงบวกกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ( fuemmeler et al . , 2001 ; gentes & ruscio 2011 ) เราตั้งสมมติฐานว่า การแทรกแซงก็จะเพิ่มความวิตกกังวลซึมเศร้าและคุณภาพชีวิต .