To evaluate if the inhibitory effec

To evaluate if the inhibitory effect of Lactobacillus cells could beascribed to the physical interaction with GBS, we screened the ability ofLactobacillus cells to auto-aggregate, as well as the capacity to co-aggregate with Streptococcus cells.As shown in Fig. S1 (Supplementary material), the rate of auto-aggregation of all Lactobacillus tended to increase over time, with a highstrain-specific variability. After 3 h of incubation auto-aggregationpercentages ranged between 0 and 5% (BC8, BC13, BC14) to about30–45% (BC3, BC12).Considering co-aggregation with GBS after 1 h-interaction, wefound that all the Lactobacillus strains that reduced significantly GBSviability by means of cell pellets (L. crispatus BC3 and BC6, L. gasseriBC9, BC13 and BC14, and L. vaginalis BC16) were able to aggregatewith Streptococcus cells (rate of co-aggregation 8–20%; Table S1). Onthe contrary, with the exception of L. crispatus BC8, no significant coaggregation with Streptococcus cells was observed with the remainingstrains (0–3%; Table S1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อประเมินถ้าผลยับยั้งของเซลล์แลคโตบาซิลลัสอาจจะ
กำหนดให้การปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพกับ GBS เราคัดเลือกความสามารถของ
เซลล์แลคโตบาซิลลัสอัตโนมัติรวมตลอดจนความสามารถในการ
ร่วมรวมกับเซลล์ Streptococcus
ดังแสดงในรูป. S1 (วัสดุเสริม) อัตราอัตโนมัติการรวมตัวของแลคโตบาซิลลัสทั้งหมดที่มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในช่วงเวลาที่มีความสูง
แปรปรวนสายพันธุ์เฉพาะ หลังจาก 3 ชั่วโมงของการบ่มอัตโนมัติรวม
เปอร์เซ็นต์อยู่ระหว่าง 0 และ 5% (BC8, BC13, BC14) ประมาณ
30-45% (BC3, BC12)
พิจารณาร่วมกับการรวม GBS หลังวันที่ 1 H-ปฏิสัมพันธ์เรา
พบว่าทุกสายพันธุ์แลคโตบาซิลลัสที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ GBS
มีชีวิตโดยวิธีการของเม็ดเซลล์ ( L. BC3 crispatus และ BC6 ลิตร gasseri
BC9, BC13 BC14 และลิตรและ vaginalis BC16) ก็สามารถที่จะรวม
กับเซลล์ Streptococcus (อัตราการร่วมรวม 8-20%; ตาราง S1) . บน
ทางที่มีข้อยกเว้นของแอล crispatus BC8 ไม่มี coaggregation อย่างมีนัยสำคัญกับเซลล์ Streptococcus เป็นข้อสังเกตที่เหลือ
สายพันธุ์ (0-3%; ตาราง S1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อต้องการประเมินว่าผลการยับยั้งของเซลล์แลคโตบาซิลลัสอาจ
การปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพกับ GBS เราจะฉายความสามารถของ
เซลล์แลคโตบาซิลลัสที่จะรวมอัตโนมัติรวมทั้งความสามารถในการ
รวมร่วมกับเซลล์แบคทีเรีย
ดังแสดงในรูป S1 (วัสดุเสริม) อัตราการรวมอัตโนมัติของแลคโตบาซิลลัสทั้งหมดมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นในช่วงเวลาที่มีสูง
ความแปรปรวนของสายพันธุ์เฉพาะ หลังจาก3ชั่วโมงของการรวมตัวของการบ่มอัตโนมัติ
เป็นเปอร์เซ็นต์ระหว่าง0ถึง 5% (BC8, BC13, BC14)
30– 45% (BC3, BC12)
พิจารณาร่วมรวมกับ GBS หลังจาก 1 h-ปฏิสัมพันธ์เรา
พบว่าสายพันธุ์แลคโตบาซิลลัสที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ GBS
ความมีชีวิตโดยวิธีการของเม็ดเซลล์ (l. พอง BC3 และ BC6, l. gasseri
BC9, BC13 และ BC14 และ l. vaginalis BC16) สามารถรวม
กับเซลล์แบคทีเรีย (อัตราการรวมร่วม8– 20%; ตาราง S1) บน
ในทางตรงกันข้ามโดยมีข้อยกเว้น BC8 atus ที่มีนัยสำคัญกับเซลล์แบคทีเรียได้รับการสังเกตกับที่เหลือ
สายพันธุ์ (0 – 3%; ตาราง S1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อประเมินการยับยั้งเซลล์แบคทีเรียกรดแลคติก
เนื่องจากปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพกับ GBS เราเลือก
ความสามารถในการรวมตัวของเซลล์แบคทีเรียกรดแลคติกโดยอัตโนมัติเช่นกัน
รวมกับ Streptococcus เซลล์
ดังที่แสดงในรูป S1 อัตราการสะสมของแบคทีเรียกรดแลคติกทั้งหมดเพิ่มขึ้นตลอดเวลา
การเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจง การรวมตัวกันอัตโนมัติหลังจากชั่วโมงการฝึกอบรม
เปอร์เซ็นต์ระหว่าง <NU>0 ถึงห้าเปอร์เซ็นต์ bc8 bc13 และ BC14
ปีก่อนคริสต์ศักราชปีก่อนคริสต์ศักราชและปีก่อนคริสต์ศักราช
พิจารณาปฏิสัมพันธ์ของ 1H กับ GBS หลังจากโคพอลิเมอร์เรา
พบว่าแบคทีเรียกรดแลคติกทั้งหมดสามารถลด GBS อย่างมีนัยสำคัญ
ฤทธิ์ทางชีวภาพของยาเม็ดชนิดเซลล์ขนาดเล็ก
BC9 BC13 BC14 และช่องคลอด L
อัตราการรวมตัวของเชื้อ Streptococcus เปิดโล่ง
ในทางตรงกันข้ามไม่มีการรวมตัวกันอย่างเห็นได้ชัดกับ Streptococcus เซลล์ยกเว้น dioscorea BC8
สายพันธุ์ของเชื้อ