Hydrogen sulfide generation is a ma

Hydrogen sulfide generation is a major problem in sewer management. It causes sewer corrosion, odour nuisance andhydrogen sulfide in sewer networks normally involve the
addition of large amounts of chemicals for either the mitigation
of hydrogen sulfide after its formation or by controlling
hydrogen sulfide generation through suppressing sulfate
reduction, as described in detail by Zhang et al. (2008) and
Ganigue et al. (2011)
. Iron salts are commonly used chemicals
for sulfide control, which remove sulfide by oxidation and/or
precipitation. A recent industry survey showed that iron salts
comprise ~66% of the total amount of chemicals dosed for
sulfide control in Australia (Ganigue et al., 2011
). Although
iron dosage is an effective sulfide control method, it requires
continuous addition, which incurs high chemical costs
(Ganigue et al., 2011; Jiang et al., 2011
). Therefore, a cheaper
source of iron is highly desirable for the water industry.
Iron salts are also used in large amounts and play an
essential role in the production of drinking water, for the
removal of natural organic material (NOM), colour and
turbidity (Henderson et al., 2009). Its use results in the production
of large amounts of iron rich drinking water treatment
sludge, which requires handling and ultimately disposal
through e.g. landfill (Dentel, 1991). If coagulants could be
successfully recovered and reused, this would enable a significant
reduction in chemical usage during water treatment
processes. Therefore, several studies investigated the feasibility
of recovery and direct reuse at drinking water treatment
plants, as reviewed by Babatunde and Zhao (2007) and Keeley
et al. (2012). Various studies showed that it is feasible to
recover coagulants, but the obtained quality of the recovered
coagulant (e.g. the presence of NOM and heavy metals) in
most cases did not allow for direct reuse in the drinking water
treatment process (Keeley et al., 2012). Therefore, several
studies aimed to increase the product quality of the recovered
coagulant to enable direct reuse in the drinking water treatment
process, using approaches such as Donnan dialysis
(Prakash et al., 2004; Prakash and Sengupta, 2003, 2005), liquid
ion exchange (Sthapak et al., 2008) and ion exchange with a
cation resin (Petruzzelli et al., 2000). Although these studies
achieved a sufficient product quality for direct re-use, their
practical implementation remains restricted due to their unfavorable
process economics compared to the use of fresh
coagulants (Keeley et al., 2012).
Considering the high iron concentration in drinking water
sludge (in case iron salts are used as coagulants), it has the
potential to be beneficially reused in sewer networks for sul-
fide control. In comparison to reuse for drinking water production,
the product quality in terms of the presence of
organics and trace amount of metals is far less restrictive in a
wastewater context. The latter would allow for disposal of
drinking water treatment sludge to sewers. Indeed, discharge

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรเจน ซัลไฟด์ รุ่นที่เป็นปัญหาใหญ่ในการจัดการท่อระบายน้ำ มันทำให้เกิดการกัดกร่อนท่อระบายน้ำ กลิ่นรบกวน andhydrogen ซัลไฟด์ในเครือข่ายปกติเกี่ยวข้องกับท่อระบายน้ำนอกจากนี้จำนวนมากของสารเคมีเพื่อให้บรรเทาสาธารณภัยของก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์หลังจากที่เกิดของตนหรือโดยการควบคุมผ่านการสร้างก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ซัลเฟตลด , ตามที่อธิบายไว้ในรายละเอียดโดย Zhang et al . ( 2008 ) และganigue et al . ( 2011 ) เกลือของเหล็กมักใช้สารเคมีควบคุมซัลไฟด์ ซึ่งเอาซัลไฟด์โดยออกซิเดชัน และ / หรือการตกตะกอน การสำรวจล่าสุดพบว่า เกลือของเหล็กอุตสาหกรรมประกอบด้วย ~ 66 % ของยอดเงินรวมของสารเคมีวางยาสำหรับควบคุมซัลไฟด์ในออสเตรเลีย ( ganigue et al . , 2011 ) ถึงแม้ว่าเป็นวิธีการควบคุมปริมาณเหล็กซัลไฟด์ ที่มีประสิทธิภาพ มันต้องมีนอกจากนี้ที่ incurs ต้นทุนสารเคมีสูงต่อเนื่อง( ganigue et al . , 2011 ; เจียง et al . , 2011 ) ดังนั้น ถูกกว่าแหล่งของธาตุเหล็กเป็นที่น่าพอใจอย่างมากสำหรับอุตสาหกรรมน้ำเกลือของเหล็กยังใช้ในปริมาณมากและเล่นบทบาทสำคัญในการผลิตน้ำดื่ม สำหรับการกำจัดสารอินทรีย์ธรรมชาติ ( ชื่อ ) , สี และความขุ่น ( Henderson et al . , 2009 ) การใช้ผลในการผลิตจำนวนมากดื่มน้ำที่อุดมไปด้วยเหล็กกากตะกอน ซึ่งต้องมีการจัดการและในที่สุดการกำจัดผ่าน เช่น การฝังกลบ ( dentel , 1991 ) ถ้าใช้สารส้มได้ประสบความสำเร็จในการกู้คืนและการใช้นี้จะช่วยให้พบการลดการใช้สารเคมีในน้ำกระบวนการ ดังนั้น การศึกษาหลายได้ศึกษาความเป็นไปได้ของการกู้คืนและใช้ในการบําบัดน้ําดื่มโดยตรงพืชตามที่ตรวจสอบโดย babatunde และเจ้า ( 2007 ) และคีลีย์et al . ( 2012 ) การศึกษาต่าง ๆพบว่ามันเป็นไปได้ที่จะกู้คืน ) , แต่ได้รับคุณภาพของหายการตกตะกอน ( เช่นการแสดงตนของนมและโลหะหนัก )ส่วนใหญ่ไม่อนุญาตให้ใช้ในการดื่มน้ำโดยตรงกระบวนการบำบัด ( คีลีย์ et al . , 2012 ) ดังนั้น หลาย ๆการศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มคุณภาพของผลิตภัณฑ์ของหายสารเพื่อให้ตรง ใช้ในการดื่มน้ำ การรักษากระบวนการที่ใช้วิธีการเช่นดอนเนิ่น ฟอกเลือด( Prakash et al . , 2004 ; ประกาศ และเซนคุปตา , 2003 , 2005 ) , ของเหลวการแลกเปลี่ยนไอออน ( sthapak et al . , 2008 ) และการแลกเปลี่ยนไอออนกับCation Resin ( petruzzelli et al . , 2000 ) ถึงแม้ว่าการศึกษาเหล่านี้ลุ้นรับผลิตภัณฑ์คุณภาพเพียงพอใช้ต่อโดยตรงของพวกเขาการปฏิบัติการของพวกเขาที่ยังคง จำกัด เนื่องจากเศรษฐศาสตร์กระบวนการเมื่อเปรียบเทียบกับการใช้สดสารส้ม ( คีลีย์ et al . , 2012 )เมื่อพิจารณาความเข้มข้นของเหล็กสูง ในน้ำดื่มกากตะกอน ( ในกรณีที่ใช้เป็นเหล็ก เกลือคลอไรด์ ) ก็มีศักยภาพในการใช้ประโยชน์ในท่อระบายน้ำสำหรับซุล - เครือข่ายควบคุมโดยสุจริต . ในการเปรียบเทียบกับวัสดุสำหรับผลิตน้ำดื่มน้ำคุณภาพของผลิตภัณฑ์ในแง่ของการแสดงตนของสารอินทรีย์และติดตามปริมาณของโลหะจะน้อยกว่าที่เข้มงวดในบริบทของน้ำเสีย หลังจะช่วยกำจัดดื่มน้ำตะกอนในท่อระบายน้ำ แท้ จำหน่าย