Why this difference? There are heav

Why this difference? There are heavy statistics behind this issue. To keep it simple, the producer’s risk is his risk of rejection (based on the random element when drawing the sample) even though his products (if they were all checked) would be accepted. That risk is about 5% in this standard. And, along the same logic, there is a consumer’s risk and is is around 10%. As you can see, this standard is favorable to the producer’s side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมความแตกต่าง มีสถิติหนักอยู่เบื้องหลังปัญหานี้ จะให้มันเรียบง่าย ความเสี่ยงของผู้ผลิตที่มีความเสี่ยงของการปฏิเสธ (ตามองค์ประกอบที่สุ่มเมื่อวาดรูปตัวอย่าง) แม้ว่าผลิตภัณฑ์ของเขา (ถ้าพวกเขาที่ทั้งหมดถูกตรวจสอบ) จะยอมรับ ความเสี่ยงที่มีประมาณ 5% ในมาตรฐานนี้ และ ตามตรรกะเดียวกัน มีความเสี่ยงผู้บริโภค และจะอยู่ที่ประมาณ 10% คุณสามารถเห็น มาตรฐานนี้เป็นอย่างดีด้านการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมความแตกต่างนี้? มีสถิติหนักอยู่เบื้องหลังปัญหานี้ เพื่อให้มันง่ายความเสี่ยงของผู้ผลิตคือความเสี่ยงของการปฏิเสธของเขา (ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบสุ่มเมื่อวาดตัวอย่าง) แม้ว่าผลิตภัณฑ์ของเขา (ถ้าพวกเขาถูกตรวจสอบทั้งหมด) จะได้รับการยอมรับ ความเสี่ยงที่เป็นประมาณ 5% ในมาตรฐานนี้ และพร้อมตรรกะเดียวกันที่มีความเสี่ยงของผู้บริโภคและเป็นที่อยู่ที่ประมาณ 10% ในขณะที่คุณสามารถดูมาตรฐานนี้เป็นอย่างดีไปที่ด้านข้างของผู้ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมมันต่างกันยังไง มีสถิติหนักอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เพื่อให้มันง่าย , ความเสี่ยงของผู้ผลิต คือ ความเสี่ยงของการปฏิเสธ ( ขึ้นอยู่กับการสุ่มธาตุเมื่อวาดตัวอย่าง ) แม้ว่าผลิตภัณฑ์ของเขา ( ถ้าพวกเขาถูกตรวจสอบทั้งหมด ) จะได้รับการยอมรับ ความเสี่ยงที่ประมาณ 5% ในมาตรฐานนี้ และด้วยตรรกะเดียวกัน มีความเสี่ยงของผู้บริโภค และมีประมาณ 10 % ที่คุณสามารถดู , มาตรฐานนี้เป็นมงคลแก่ผู้ผลิตด้าน