“They will meet me, I left somethin

“They will meet me, I left something behind there.” Li Qiye replied.Ye Chuyun stared at him and softly spoke: “How about I go with you? If you don’t find it appropriate, then I won’t make things difficult.”She was as gentle as possible at this moment and exuded an indescribable charm with each of her actions.Li Qiye met her gaze and nodded: “We’ll go together then. After finishing with the Heavenguard Sect, I’ll be going to the Godwar Mountain, then it is off to the Buddhist Funeral Plateau. You don’t have much to see at the Godwar Mountain, but the plateau is definitely a place worth visiting. You will be able to benefit from the trip.”“I appreciate your guidance.” Ye Chuyun grew happy and bowed in excitement.Li Qiye gently stroked the hair flowing down her forehead and said: “This is not considered guidance but more that I fancy you. Your will to reach the dao is like flowing water, free yet persistent like the tranquil rain in spring. In the future, you won’t become an Immortal Emperor, but you will still be a supreme expert.”“I’m very happy to hear your praise.” She smiled as her brows lifted gracefully. She had a particular appeal to reach straight into the heart.Li Qiye ordered: “Go get ready since you will need to leave for a long time.”Ye Chuyun didn’t hesitate at all and began her preparations. She left the matters in the sect to the elders so that she could visit the Heavenguard Sect with Li Qiye.On the next day, they embarked on their journey. Ye Chuyun didn’t bring any disciples so as to not bother Li Qiye.Southern Tang was also near the extreme southwest area of the Barren Earth while the Heavenguard Sect was in the southeast region, so the two of them headed east.However, Li Qiye was not in a rush. Rather than taking one portal after another, they opted to take a boat to cross the mountain ranges.Along the way, he stopped at some other places. They were all different; ancient capitals, mountains, rivers, divine peaks…His expression kept on changing after stopping at these places; silence, sadness, dazed…No matter the time or occasion, Ye Chuyun only quietly stood by his side and kept him company.The Barren Earth had a different significance in Li Qiye’s mind. If the Eastern Hundred Cities was memorable due to it being the origin of the human race, then the Barren Earth was a place he didn’t want to think about.However, at the same time, this was the place Li Qiye wanted to stop by the most.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“พวกเขาจะได้พบกับผมได้ใส่บางสิ่งบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังมี.” หลี่ Qiye ตอบ

เจ้า Chuyun จ้องมองมาที่เขาและพูดเบา ๆ “วิธีการเกี่ยวกับที่ผมไปกับคุณ? หากคุณพบว่ามันไม่เหมาะสมแล้วฉันจะไม่ทำสิ่งที่ยาก.”

เธอเป็นคนที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่ทำได้ในขณะนี้และปริกเสน่ห์สุดจะพรรณนากับแต่ละการกระทำของเธอ

หลี่ Qiye ได้พบกับเธอจ้องมองและพยักหน้า:“เราจะไปด้วยกันแล้ว หลังจากเสร็จสิ้นการกับ Heavenguard นิกายผมจะไปที่ Godwar ภูเขาแล้วมันจะออกไปงานศพที่ราบสูงทางพุทธศาสนา คุณไม่ได้มีมากที่จะเห็นที่ Godwar ภูเขา แต่ที่ราบสูงเป็นมั่นเหมาะมูลค่าการเยี่ยมชมสถานที่ คุณจะสามารถที่จะได้รับประโยชน์จากการเดินทาง.”

‘ฉันขอขอบคุณคำแนะนำของคุณ.’ เจ้า Chuyun เติบโตมีความสุขและโค้งคำนับในความตื่นเต้น

หลี่ Qiye เบา ๆ ลูบผมที่ไหลลงมาที่หน้าผากของเธอและกล่าวว่า“นี่จะไม่ถือว่าเป็นคำแนะนำ แต่ที่ผมอยากให้คุณ คุณจะไปถึงดาวเหมือนน้ำไหลฟรียังถาวรเหมือนฝนอันเงียบสงบในฤดูใบไม้ผลิ ในอนาคตคุณจะไม่กลายเป็นอมตะจักรพรรดิ แต่คุณยังจะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญสูงสุด.”

‘ฉันมีความสุขมากที่จะได้ยินสรรเสริญของคุณ.’ เธอยิ้มเธอคิ้วยกขึ้นได้อย่างสง่างาม เธอมีการอุทธรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะไปถึงตรงเข้าไปในหัวใจ

หลี่ Qiye สั่งซื้อ:“ไปได้รับการพร้อมเพราะคุณจะต้องออกมาเป็นเวลานาน.”

เจ้า Chuyun ไม่ลังเลที่ทั้งหมดและเริ่มเตรียมของเธอ เธอทิ้งเรื่องในนิกายเพื่อผู้สูงอายุเพื่อที่เธอจะแวะไปที่ Heavenguard นิกายกับหลี่ Qiye

ในวันรุ่งขึ้นพวกเขาเริ่มการเดินทางของพวกเขา เจ้า Chuyun ไม่ได้นำสาวกใด ๆ เพื่อให้เป็นไปไม่รำคาญ Li Qiye

ภาคใต้ถังก็ยังอยู่ใกล้บริเวณทิศตะวันตกเฉียงใต้ที่รุนแรงของโลกแห้งแล้งในขณะที่ Heavenguard นิกายอยู่ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้เพื่อให้พวกเขาทั้งสองมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก

อย่างไรก็ตามหลี่ Qiye ไม่ได้อยู่ในการวิ่ง มากกว่าการหนึ่งพอร์ทัลหลังจากที่อื่นที่พวกเขาเลือกที่จะนั่งเรือข้ามภูเขา

ไปตามทางที่เขาหยุดในสถานที่อื่น ๆ พวกเขามีความแตกต่างกันทั้งหมด; เมืองโบราณ, ภูเขา, แม่น้ำ, ยอดเขาศักดิ์สิทธิ์ ...

การแสดงออกของเขาเก็บไว้ในการเปลี่ยนแปลงหลังจากหยุดในสถานที่เหล่านี้ เงียบ, เศร้า, งง ...

ไม่ว่าเวลาหรือโอกาสที่เจ้า Chuyun เพียงอย่างเงียบ ๆ ยืนอยู่ด้านข้างของเขาและทำให้เขา บริษัท

เป็นหมันโลกมีความสำคัญที่แตกต่างกันในใจของหลี่ Qiye หากภาคตะวันออกร้อยเมืองเป็นที่น่าจดจำเพราะมันเป็นจุดกำเนิดของเผ่าพันธุ์มนุษย์แล้ว Barren โลกเป็นสถานที่ที่เขาไม่ต้องการที่จะคิดเกี่ยวกับ

แต่ในเวลาเดียวกันนี้เป็นสถานที่ที่หลี่ Qiye อยากจะหยุดโดยส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พวกเขาจะพบฉันฉันทิ้งสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง" ตอบ

เจ้า Chuyun จ้องมองเขาและพูดเบาๆว่า "วิธีการเกี่ยวกับฉันไปกับคุณ? หากคุณไม่พบว่าเหมาะสมแล้วฉันจะไม่ทำสิ่งที่ยาก "

เธออ่อนโยนที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในขณะนี้และทำให้เกิดเสน่ห์สุดจะพรรณนากับการกระทำของเธอแต่ละคน

Li Qiye พบกับการจ้องมองของเธอและพยัก: "เราจะไปด้วยกันแล้ว หลังจากเสร็จสิ้นกับนิกายที่สั่นไหว, ฉันจะไปที่ภูเขา Godwar, แล้วมันจะออกไปที่ราบสูงงานศพพุทธศาสนา. คุณไม่มีอะไรมากที่จะเห็นได้ที่ภูเขา Godwar แต่ที่ราบสูงเป็นสถานที่มูลค่าการเยี่ยมชม คุณจะสามารถได้รับประโยชน์จากการเดินทาง "

"ผมขอขอบคุณคำแนะนำของคุณ" เจ้า Chuyun เติบโตอย่างมีความสุขและก้มตัวในความตื่นเต้น

Li Qiye เบาๆลูบผมไหลลงหน้าผากของเธอและกล่าวว่า "นี้ไม่ได้ถือว่าเป็นแนวทางแต่มากขึ้นที่ฉันแฟนซีคุณ. คุณจะไปถึง dao เป็นเหมือนน้ำไหล, ฟรีแต่ถาวรเหมือนฝนที่เงียบสงบในฤดูใบไม้ผลิ. ในอนาคตคุณจะไม่กลายเป็นจักรพรรดิอมตะแต่คุณจะยังคงเป็นผู้เชี่ยวชาญสูงสุด "

"ผมมีความสุขมากที่ได้ยินเสียงสรรเสริญของคุณ" เธอยิ้มขณะที่คิ้วของเธอยกอย่างงดงาม เธอมีความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเอื้อมมือตรงเข้าไปในใจ

Li Qiye สั่งซื้อ: "ไปเตรียมพร้อมตั้งแต่คุณจะต้องออกมาเป็นเวลานาน ."

เจ้า Chuyun ไม่ลังเลเลยและเริ่มการเตรียมตัวของเธอ เธอทิ้งเรื่องไว้ในนิกายให้กับเอ็ลเดอร์เพื่อที่เธอจะได้เยี่ยมชมนิกายที่สั่นไหวด้วย Li Qiye

ในวันรุ่งขึ้น, พวกเขาทาบในการเดินทางของพวกเขา. เจ้า Chuyun ไม่ได้นำสานุศิษย์ใดๆมาเพื่อไม่รำคาญ Li Qiye

ถังใต้ยังอยู่ใกล้พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงใต้ที่รุนแรงของโลกที่แห้งแล้งในขณะที่นิกายเทาสั่นอยู่ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ดังนั้นทั้งสองของพวกเขามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก

อย่างไรก็ตาม Li Qiye ก็ไม่รีบเร่ง แทนที่จะเลือกหนึ่งพอร์ทัลหลังจากที่อื่น, พวกเขาเลือกที่จะใช้เรือที่จะข้ามช่วงภูเขา.

เขาหยุดที่สถานที่อื่นๆในระหว่างทาง พวกเขาแตกต่างกันทั้งหมด เมืองหลวงโบราณ, ภูเขา, แม่น้ำ, ยอดพระเจ้า ...

การแสดงออกของเขาที่เก็บไว้ในการเปลี่ยนแปลงหลังจากหยุดที่สถานที่เหล่านี้ เงียบ, ความเศร้า, dazed ...

ไม่ว่าเวลาหรือโอกาส, Ye Chuyun เพียงอย่างเงียบๆยืนอยู่เคียงข้างเขาและเก็บเขาบริษัท.

โลกที่แห้งแล้งมีความสำคัญแตกต่างกันในจิตใจของ Li Qiye ถ้าเมืองตะวันออก100เป็นที่น่าจดจำเนื่องจากมันเป็นต้นกำเนิดของการแข่งขันมนุษย์, แล้วโลกหมันเป็นสถานที่ที่เขาไม่ต้องการที่จะคิดเกี่ยวกับ.

อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันนี้เป็นสถานที่ที่ Li Qiye ต้องการที่จะหยุดโดยมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลี่กล่าวว่าพวกเขาจะมาหาฉันฉันทิ้งบางอย่างไว้ที่นั่น
ท่านชูยุนจ้องเขาและพูดเบาๆว่าผมจะไปกับคุณ ถ้าคุณรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องผมจะไม่ทำให้มันยากขึ้น
ตอนนี้เธออ่อนโยนที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ทุกการเคลื่อนไหวให้ปิดเสน่ห์ที่ไม่สามารถบรรยายได้
หลี่ qiye พยักหน้าเมื่อถึงเวลาที่เราต้องไปด้วยกัน หลังจากเสร็จสิ้นการปฏิบัติของ tianwei ประตูฉันต้องไปที่ภูเขา shenzhan แล้วพระพุทธเจ้าฝังที่ราบสูง คุณไม่ได้มีมากที่จะเห็นในภูเขา Godival แต่ที่ราบสูงเป็นสถานที่ที่คุ้มค่าที่จะเยี่ยมชม คุณจะได้รับประโยชน์จากการเดินทาง
ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำของคุณท่านชูยุนโค้งอย่างมีความสุข
หลี่ qiye เบาๆลูบผมร่วงลงบนหน้าผากของเขากล่าวว่านี่ไม่ใช่คำแนะนำแต่ฉันชอบคุณมากกว่า เจ้าจะเป็นดาบเหมือนน้ำไหลอย่างอิสระและดื้อรั้นเหมือนฝนฤดูใบไม้ผลิ ในอนาคตคุณจะไม่ได้เป็นจักรพรรดิอมตะแต่คุณยังคงเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่
ผมดีใจที่ได้ยินคำชมเธอยกคิ้วของเธออย่างสง่างามด้วยรอยยิ้ม เธอต้องการที่จะไปถึงหัวใจ
คุณต้องเตรียมตัวให้พร้อมเพราะคุณจะต้องไปอีกนาน
ท่านชูยุนไม่ลังเลที่จะเริ่มต้นการเตรียมการ เธอทิ้งเรื่องครอบครัวกับผู้ใหญ่เพื่อที่เธอจะได้เห็น tianwei กับหลี่ qiye ด้วยกัน
วันต่อมาพวกเขาเริ่มต้นการเดินทางของพวกเขา ท่านชูยุนเพื่อไม่ให้รบกวนหลี่ qiye ไม่ได้นำสาวกมา
ภาคใต้ของราชวงศ์ถังยังใกล้ตะวันตกเฉียงใต้ของแผ่นดินที่แห้งแล้งและเทียนเว่ยส่งตะวันออกเฉียงใต้ดังนั้นพวกเขาทั้งสองมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก
อย่างไรก็ตามหลี่ qiye ไม่กังวล แทนที่จะเดินหนึ่งหลังจากที่อื่นพวกเขาเลือกที่จะแล่นเรือข้ามภูเขา
ตลอดทางเขาหยุดที่อื่นๆ พวกเขาทั้งหมดที่แตกต่างกันเมืองหลวงโบราณภูเขาแม่น้ำและยอดเขาศักดิ์สิทธิ์
เมื่อเขาหยุดในสถานที่เหล่านี้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปความเงียบความเศร้าและว่างเปล่า
ไม่ว่าที่ไหนและเมื่อไหร่ท่านชูยุนแค่ยืนอยู่ข้างๆเขาอย่างเงียบๆพร้อมกับเขา
ที่ดินที่แห้งแล้งมีความสำคัญที่แตกต่างกันในหลี่ qiye หัวใจ ถ้าร้อยเมืองในตะวันออกเป็นที่น่าจดจำเพราะมันคือต้นกำเนิดของมนุษย์แล้วแผ่นดินแห้งแล้งเป็นสถานที่ที่เขาไม่ต้องการที่จะคิด
อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันนี้เป็นสถานที่ที่หลี่ qiye อยากไปที่สุด