). GratitudeIs commonly defined as

). Gratitude
Is commonly defined as a tendency to recognize and respond to the benevolence of others.
And researchers suggest it can facilitate generativity and is also positively correlated with
Measures of mental health (McCullough, Emmons, & Tsang,2002). Taken further,even less research exists on how having gratitude for God impacts individuals, particularly in later life
(Sandage et al., 2011). Findings here suggest that the profound gratitude for their experiences
With God and others is a variable in their ultimate sense of peace and happiness and is
Strongly connected with their spirituality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

). ความกตัญญู
โดยทั่วไปกำหนดเป็นแนวโน้มที่จะรับรู้ และตอบสนองต่อเมตตาของผู้อื่น.
และนักวิจัยแนะนำสามารถช่วย generativity และจะยังบวก correlated กับ
วัดสุขภาพจิต (McCullough, Emmons & Tsang, 2002) ดำเนินการ วิจัยเลยแม้แต่น้อยอยู่ในการมีความกตัญญูสำหรับพระเจ้าส่งผลกระทบต่อบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตภายหลัง
(Sandage et al., 2011) ค้นพบที่นี่แนะนำที่ความกตัญญูอย่างลึกซึ้งในประสบการณ์ของพวกเขา
กับพระเจ้าและผู้อื่นเป็นตัวแปรในความรู้สึกที่ดีที่สุดของสันติภาพและความสุข และเป็น
ขอเชื่อมต่อกับจิตวิญญาณของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

) ความกตัญญูกตเวที
เป็นที่กำหนดไว้โดยทั่วไปว่ามีแนวโน้มที่จะรับรู้และตอบสนองต่อความเมตตากรุณาของผู้อื่น
และนักวิจัยบอกว่ามันสามารถอำนวยความสะดวก generativity และยังมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ
มาตรการของสุขภาพจิต (แม็กคัลล็อก Emmons และ Tsang, 2002) ดำเนินการต่อไปแม้การวิจัยน้อยที่มีอยู่เกี่ยวกับวิธีการที่มีความกตัญญูสำหรับบุคคลที่พระเจ้าส่งผลกระทบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตต่อมา
(Sandage และคณะ. 2011) ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าที่นี่ความขอบคุณอย่างลึกซึ้งกับประสบการณ์ของพวกเขา
กับพระเจ้าและคนอื่น ๆ เป็นตัวแปรในความรู้สึกของพวกเขาที่ดีที่สุดของความสงบและความสุขและมีการ
เชื่อมต่ออย่างยิ่งที่มีจิตวิญญาณของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

) ความกตัญญู
มักกำหนดเป็นแนวโน้มที่จะรับรู้และตอบสนองต่อความเมตตาของผู้อื่น .
และนักวิจัยแนะนำสามารถอำนวยความสะดวก generativity และมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ
วัดสุขภาพจิต ( ไทสันค้นหา& , , ซาง , 2002 ) ถ่ายต่อไปเลยแม้แต่น้อย งานวิจัยที่มีอยู่แล้วมีความกตัญญูต่อพระเจ้า ต่อบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตในภายหลัง
( แซนดิจ et al . ,2011 ) ผลการวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าขอบคุณที่ลึกซึ้งสำหรับ
ประสบการณ์กับพระเจ้าและผู้อื่น คือ ตัวแปรในความรู้สึกที่ดีที่สุดของพวกเขาของความสงบและความสุข และความเชื่อมโยงกับจิตวิญญาณของตนเอง

.