4.3. Postprandial metabolism in nor

4.3. Postprandial metabolism in normoxia
The increase in MO2 of 2.5 times the SMR during digestion in C. striata is similar to other water-breathing fish (Jobling, 1981), the closely related C. argus (Wang et al., 2012), as well as the obligate air-breathing West African lungfish Protopterus annectens (Iftikar et al., 2008). The lungfish, like C. striata in the present study, increased the reliance on air-breathing during digestion (Iftikar et al., 2008). C. striata, nevertheless, exhibited a small rise in MO2water during SDA in normoxic water, showing that both respiratory media contributes to the rise in metabolism, though air-breathing is the most important. In the recent study on C. argus, total MO2 was measured without allowing the fish access to air, and the results indicate that aquatic breathing, at least in these smaller individuals, is actually sufficient to cover the increased oxygen demand during digestion in normoxia (Wang et al., 2012). Whether this is also the case in larger C. striata remains to be investigated.
We attempted to measure MO2max, but the results were inconclusive because C. striata refused to swim in a swim-tunnel, and would sit at the bottom, and not respond to attempts to stimulate activity. A low aerobic capacity would fit the biology of this species, being a sit-and-wait predator that rarely swims unless food is present, or when startled, and most swimming activity occurs in bursts (personal observations), which are probably fuelled by anaerobic metabolism (Beamish, 1979). It would be informative to measure the MO2max of this species in order to compare the aerobic performance during digestion with the overall capacity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3. Postprandial metabolism in normoxiaThe increase in MO2 of 2.5 times the SMR during digestion in C. striata is similar to other water-breathing fish (Jobling, 1981), the closely related C. argus (Wang et al., 2012), as well as the obligate air-breathing West African lungfish Protopterus annectens (Iftikar et al., 2008). The lungfish, like C. striata in the present study, increased the reliance on air-breathing during digestion (Iftikar et al., 2008). C. striata, nevertheless, exhibited a small rise in MO2water during SDA in normoxic water, showing that both respiratory media contributes to the rise in metabolism, though air-breathing is the most important. In the recent study on C. argus, total MO2 was measured without allowing the fish access to air, and the results indicate that aquatic breathing, at least in these smaller individuals, is actually sufficient to cover the increased oxygen demand during digestion in normoxia (Wang et al., 2012). Whether this is also the case in larger C. striata remains to be investigated. เราพยายามวัด MO2max แต่ก็ inconclusive เนื่องจาก C. ช่อนปฏิเสธที่จะว่ายว่ายอุโมงค์ และจะนั่งที่ด้านล่าง และไม่ตอบสนองต่อความพยายามที่จะกระตุ้นกิจกรรม ความจุแอโรบิกต่ำจะพอดีกับชีววิทยาของนกชนิดนี้ นั่ง และรอ predator ที่ swims แทบไม่เว้น แต่อาหารที่มีอยู่ หรือ startled และกิจกรรมว่ายน้ำส่วนใหญ่เกิดขึ้นใน bursts (สังเกตส่วนบุคคล), ซึ่งอาจจะได้เติมพลัง โดยไม่ใช้ออกซิเจนเผาผลาญ (โรงเบียร์บีมมิ 1979) มันจะเป็นข้อมูลการวัด MO2max พันธุ์นี้เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพแอโรบิกในระหว่างการย่อยอาหารด้วยกำลังการผลิตโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 การเผาผลาญในภายหลังตอนกลางวัน normoxia
เพิ่มขึ้นใน MO2 2.5 SMR ครั้งในระหว่างการย่อยอาหารใน striata ซีจะคล้ายกับปลาน้ำหายใจอื่น ๆ (Jobling 1981) ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดซีอาร์กัส (Wang et al., 2012) เช่นเดียวกับ เป็นเครื่องหายใจภาระแอฟริกาตะวันตก lungfish Protopterus annectens (Iftikar et al., 2008) lungfish เช่นซี striata ในการศึกษาในปัจจุบันเพิ่มขึ้นพึ่งพาอากาศหายใจในระหว่างการย่อยอาหาร (Iftikar et al., 2008) ซี striata ยังคงแสดงการเพิ่มขึ้นเล็ก ๆ ในช่วง MO2water SDA ในน้ำ normoxic แสดงให้เห็นว่าสื่อทั้งระบบทางเดินหายใจส่วนช่วยในการเพิ่มขึ้นในการเผาผลาญแม้ว่าอากาศหายใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ซีอาร์กัสรวม MO2 วัดโดยไม่อนุญาตให้เข้าถึงปลาไปในอากาศและผลที่แสดงให้เห็นว่าการหายใจน้ำอย่างน้อยในบุคคลเหล่านี้มีขนาดเล็กเพียงพอที่จริงเพื่อให้ครอบคลุมความต้องการออกซิเจนเพิ่มขึ้นในช่วงการย่อยอาหารใน normoxia ( วัง et al., 2012) ไม่ว่าเรื่องนี้ก็เป็นในกรณีที่มีขนาดใหญ่ striata ซียังคงที่จะตรวจสอบ.
เราพยายามที่จะวัด MO2max แต่ผลที่ได้ก็สรุปไม่ได้เพราะ striata ซีปฏิเสธที่จะว่ายน้ำในสระว่ายน้ำอุโมงค์และจะนั่งอยู่ที่ด้านล่างและไม่ตอบสนอง เพื่อพยายามที่จะกระตุ้นให้เกิดกิจกรรม ความจุแอโรบิกในระดับต่ำจะพอดีกับชีววิทยาของสายพันธุ์นี้เป็นนั่งและรอนักล่าที่ไม่ค่อยว่ายน้ำนอกเสียจากอาหารที่เป็นปัจจุบันหรือเมื่อตกใจและกิจกรรมว่ายน้ำส่วนใหญ่เกิดขึ้นในระเบิด (สังเกตส่วนตัว) ซึ่งอาจเกิดจากการใช้ออกซิเจน การเผาผลาญอาหาร (เบียมิส, 1979) มันจะเป็นข้อมูลในการวัด MO2max ของสายพันธุ์นี้ในการสั่งซื้อเพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการทำงานของแอโรบิกในระหว่างการย่อยที่มีกำลังการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . หลังอาหารเมแทบอลิซึมในวิทยาศาสตร์
เพิ่มขึ้น 2.5 เท่า ซึ่ง mo2 ในระหว่างการย่อยอาหารใน C striata คล้ายกับน้ำอื่น ๆหายใจปลา ( jobling , 1981 ) , ความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด C อาร์กัส ( Wang et al . , 2012 ) , เช่นเดียวกับการบังคับอากาศหายใจปลาปอดแอนเนคเทนกลุ่มดาวคนแบกหม้อน้ำ annectens ( iftikar et al . , 2008 ) โดยปลาปอด เช่น C . striata ในการศึกษาปัจจุบันเพิ่มการพึ่งพาอากาศหายใจในระหว่างการย่อยอาหาร ( iftikar et al . , 2008 ) C . striata ยังคงมีขนาดเล็กเพิ่มขึ้นในช่วง normoxic mo2water SDA ในน้ำ แสดงว่า ทั้งทางสื่อ มีส่วนช่วยในการเผาผลาญที่เพิ่มขึ้น แม้ว่าอากาศหายใจสำคัญที่สุด ในการศึกษาล่าสุดในซีอาร์กัส mo2 ทั้งหมด , วัดโดยไม่ให้ปลาเข้า อากาศและพบว่าสัตว์น้ำหายใจอย่างน้อยในบุคคลขนาดเล็กเหล่านี้จะเพียงพอที่จะครอบคลุมความต้องการออกซิเจนที่เพิ่มขึ้นในระหว่างการย่อยอาหารในวิทยาศาสตร์ ( Wang et al . , 2012 ) ว่า นี้ยังเป็นกรณีในขนาดใหญ่ . striata ยังคงถูกสอบสวน .
เราพยายามที่จะวัด mo2max แต่ผลลัพธ์ยังสรุปไม่ได้ เพราะ C . striata ปฏิเสธที่จะว่ายน้ำในอุโมงค์ว่ายน้ำและจะนั่งที่ด้านล่าง และไม่ตอบสนองต่อความพยายามในการกระตุ้นกิจกรรม ความจุแอโรบิกต่ำเหมาะกับชีววิทยาของปลาชนิดนี้เป็นนั่งรอ Predator ที่ไม่ค่อยว่ายน้ำ นอกจากอาหารที่เป็นปัจจุบัน หรือเมื่อตกใจมาก และว่ายกิจกรรมเกิดขึ้นในระเบิด ( ข้อสังเกตส่วนตัว ) ซึ่งอาจเป็นเชื้อเพลิงโดยระบบการเผาผลาญ ( บีมิช , 1979 )มันเป็นข้อมูลวัด mo2max ชนิดนี้เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพแอโรบิกในการย่อยอาหารที่มีความจุโดยรวม